6. 1. Дзеясловы закончанага
трывання ўтвараюцца
шляхам далучэння
прыставак а, аб, ад, з, с, за,
вы, на, па, пад, пера, пра,
пры, раз, у, уз да дзеясловаў
незакончанага трывання:
слепнуць – аслепнуць,
бегаць – збегаць
гатаваць- прыгатаваць
7. 2. Дзеясловы закончанага
трывання ўтвараюцца шляхам
далучэння суфіксаў ну, ану
(часта маюць дадатковае
значэнне імгненнасці або
аднаразовасці дзеяння) да
дзеясловаў незакончанага
трывання:
махаць – махнуць
шаптаць – шапнуць
чэрпаць – чарпануць
8. 3. Шляхам чаргавання суфіксаў
і, ы (зак. тр.) і а, я (незак. тр.)
адступіць – адступаць
вылучаць – вылучыць
Таксама трывальныя пары
ўтвараюць дзеясловы зак. тр.
на –чы, -ці і дзеясловы незак.
тр. з суфіксам а:
абсячы – абсякаць
дапамагчы – дапамагаць
10. Некаторыя дзеясловы незак. тр.
маюць варыянты:
накласці – накладаць і
накладваць
атрымаць – атрымліваць і
атрымоўваць
У такім выпадку звычайна формы з
суфіксамі а, я лічацца кніжнымі, а з
суфіксамі ва, іва, ыва, оўва –
гутарковымі.
11. 5. Шляхам чаргавання гукаў у
аснове:
адаслаць – адсылаць
сабраць – сабіраць.
6. Шляхам пераходу націску:
7. Суплетыўным шляхам :
легчы – класціся
сказаць – гаварыць
12. Двухтрывальныя дзеясловы -
могуць быць ужытыя як ў
значэнні закончанага, так і ў
значэнні незакончанага
трывання:
арандаваць, рапартаваць,
матываваць, прэміраваць,
даследаваць,
жаніць/ажаніць, дараваць.
13. Аднатрывальныя дзеясловы -
у залежнасці ад свайго
значэння могуць быць толькі
закончанага або толькі
незакончанага трывання:
чаргавацца, заляцацца,
галадаць, прытупваць,
пагладжваць, быць, лічыцца.