ТЭОРЫЯ І ПРАКТЫКА МОВЫ інфінітыў

1. Тэорыя і практыка мовы
ІНФІНІТЫЎ

2. Інфінітыў
(неазначальная форма
дзеяслова) называе
дзеянне, працэс, але
пры гэтым не ўказвае
на асобу ці асобаў

3. Адказвае на пытанні
Што рабіць? чытаць
Што зрабіць? прачытаць
Не спрагаецца

4. Суфіксы інфінітыва
-ць - далучаецца да
асновы на галосную
бега-ць
насі-ць
размаўля-ць

5. Суфіксы інфінітыва
-ці - далучаецца на
асновы на зычную
нес-ці
грыз-ці
плес-ці

6. Суфіксы інфінітыва
Але ў інфінітывах,
утвораных ад ад асновы на
д і т, у выніку гістарычных
чаргаванняў д і т → с
кладу – класці
вяду – весці

7. Суфіксы інфінітыва
-чы – далучаецца да
асновы на г і к
бег-чы, запрэг-чы
пя-чы (гістарычна ад
пек + ти)

8. Зваротная форма
інфінітыва
-ся - далучаецца да галоснай
несціся, класціся, пячыся
-ца - далучаецца да зычнай
смяяцца, насіцца

9. Машына шыць
Вада піць
Палонка ваду браць
Вада дзяцей купаць
Машынка перац малоць

10. Вырашылі пайсці
пагуляць
Навару есці гасцей
частаваць

11. Утварыце
інфінітыў

12. Магу
Гуду
Храпу
Брыду
Скубу
Гнію

13. • Магу – магчы
• Гуду – гусці
• Храпу – храпці
• Брыду - брысці
• Скубу – скубці
• Гнію – гнісці і гніць

14. Дзяўбу
Цяку
Скрабу
Таўку
Вярзу
Пяру

15. • Дзяўбу – дзяўбці
• Цяку – цячы
• Скрабу – скрэбці
• Таўку – таўчы
• Вярзу – вярзці
• Пяру – праць

16. Раву
Праду
Гняту
Грабу
Сяку

17. • Раву – раўці
• Праду – прасці
• Гняту – гнесці
• Грабу – грэбці
• Сяку – сячы і секчы

18. Устаўце патрэбны
інфінітыў