4. De belofte van Fyoraa
• Toegang tot de wereldmarkt voor iedereen om hun producten en
diensten aan te bieden tegen een faire marktwaarde.
• Microfinanciering voor iedereen voor redelijke tarieven.
• Een bankrekening voor iedereen, en middels deze bankrekening, een
ziektekostenverzekering voor iedereen.
• Een gestage investering in het opbouwen van gezondheidszorg: medici,
medicatie en volledig toegeruste ziekenhuizen.
• Een kans voor iedereen die besluit op zoek te gaan naar dat wat voor
hen weggelegd is: een beter leven.
• Een manier om extreme armoede uit te bannen voor het einde van
2015.
5. Al kennen we allemaal wel mensen
van wie slechts hun moeder kan houden,
toch huist in ons allemaal, onschuld
en liefdevolle intentie.
De goddelijke natuur van de mens: belangeloosheid.
6. Verborgen rijkdom
• Ooit was het gebruikelijk dat wanneer je voor een bedrijf aan de slag ging, je dit
kon doen zonder oog te hoeven houden op je eigen belang. Toewijding aan het
bedrijf, er was een tijd dat dit werd gewaardeerd and beloond.
• Tegenwoordig gebruikt je werkgever je gewoon tot je opgebruikt en niet langer
meer nodig bent. Je werkt in ruil voor je loonstrookje, en voor wat tijdelijke
voldoening. Een bonus, wat kortstondige waardering. Een project dat je goed hebt
kunnen opleveren, voor de volgende reorganisatie er alweer aankomt. Eén waarbij
ze naar alle waarschijnlijkheid het resultaat van je harde werk wel weer eens niet
meer nodig zullen hebben. Omdat de organisatie alweer is veranderd.
• Het maakt mensen ongemotiveerd. Op het werk, aan het surfen op het internet.
Dromend over een tweede carrière. En verlangend naar iets van een bevredigende
interactie. Om een eigen, blijvende bijdrage te leveren aan de wereld.
• Verveling, frustratie en depressie. Alles reeds lang aanwezig nog voor de burnout
toeslaat. Als je al zo gelukkig bent om een burnout te krijgen.
7. In 2002 deed ABN AMRO precies hetzelfde. Al het bovenstaande,
maar vooral, ze betaalden werknemers om de bank te verlaten.
8. Jan Peter Schmittmann. Heeft afscheid genomen van de Bank.
Verantwoordelijk voor ‘Zonder Omwegen’, deze vrijwillige ontslagprocedure.
Maar ook voor het hermotiveren van achtergebleven medewerkers.
Door hen vrijwilligerswerk te laten doen tijdens werkuren.
9. Ik zie ik zie wat jij niet ziet, kleine lama's, en overal.
Samskara. Gefrustreerd met het leiderschap binnen de Bank, en met
ontmoedigde, gefrustreerde en ongelukkige werknemers om voor te zorgen,
viel hij terug op wat eens zoveel vreugde gaf: anderen belangeloos te hulp schieten.
Omdat hij aan de behoeftes van zijn mensen tegemoet wilde komen, gaf
Schmittmann zelf het goede voorbeeld. Genietend met volle teugen
van zijn eigen vrijwilligerswerk.
10. Lessen over financiën en zelfbeschikking. Had als doel om in de raad van bestuur
te komen. Wilde bij de top behoren, het is hem tweemaal bijna gelukt. Hij vertrok nadat
de Bank was genationaliseerd om een eigen bank op te zetten. Zijn vertrekpremie deed
stof doen opwaaien. Slecht klimaat om een nieuwe bank in op te richten, dus
dat is nog niet gebeurd. Hij zou een nieuwe uitdaging erg leuk vinden.
Heeft ook nog drie jaar in India gewoond.
11. In de herfst van 1997, net aan de slag bij de Bank’s Global Transaction Services business unit,
werd in deze BU het DISC profiel geïntroduceerd. Het was eigenlijk best wel bruikbaar.
Vier persoonlijkheidstijlen, waarvan er meestal twee het meeste op de voorgrond treden.
Tot je wat ouder bent geworden, en dan raakt het meer verdeeld over alle vier.
Rond deze tijd scoorde ik het hoogst op de D en de C.
12. DISC profiel
• DISC is een afkorting voor: Dominant, Invloedrijk, Stabiel, Consciëntieus.
• Dominant - pakt problemen en uitdagingen aan, veeleisend, sterke eigen wil,
vasthoudend, ambitieus en houdt van pionierswerk.
• Invloedrijk - beïnvloed anderen door hen te bepraten maar ook door activiteiten
te organiseren. Emotioneel aangelegd. Overtuigend, charismatisch, enthousiast,
warm, demonstratief, vertrouwt de medemens en is optimistisch.
D/I’s waren overal te vinden in de business unit GTS. Het is het typische profiel
van een verkoper. En dat van een politieke activist.
13. Naar wat ik begrepen heb, werd er tijdens dit evenement achter de schermen
nogal wat afgevloekt. Een paar jaar geleden zou ik precies hetzelfde zijn geweest.
Het is typisch iets voor D’s. We kunnen dommigheden maar slecht verdragen.
Resultaatgericht. Iedereen is dit wel, tot op zekere hoogte. Maar loop je een
resultaatgerichte D in de weg, dan krijg je al snel de wind van voren.
14. Maar ik ben een D/C, dus mij vind je niet terug in het publiek bij een evenement als Live 8.
Je probeert hier op mijn emoties te werken, terwijl ik er als C sterk de voorkeur aan geef om
beslissingen te nemen op een onemotionele wijze. En dan, hier probeer je resultaten te bereiken
door het beïnvloeden van andere mensen. Als een C hou ik er niet van om beïnvloed te worden
door andermans emoties. En wil ik dat liever ook niet voor jou bij andere mensen doen.
15. Twee moeilijk te vertalen termen
• Empowered. In het Nederlands, het tegenovergestelde van je machteloos
voelen. Maar in het Engels betekent dit woord net wat meer. In de presentatie
vaak vertaald als je ‘in staat voelen’ om ergens iets aan te gaan doen, omdat
deze vertaling er het dichtst bij in de buurt komt.
• Resources. In het Nederlands: hulpbronnen. Dit kan kennis en ervaring zijn,
of informatie, of geld, of de organisatie waar je deel van uitmaakt. Voor het
bestrijden van de Aids epidemie, en later, zijn werkzaamheden samen met
het World Food Programme, had Peter Bakker, hoofd van TNT post,
bijvoorbeeld zijn eigen organisatie tot zijn beschikking - een compleet
distributie-apparaat om voedsel daar te krijgen waar het nodig is.
Maar, wij hebben het eigenlijk nooit over hulpbronnen. En resources heeft
ook hier weer in het Engels een extra betekenis.
16. Het draait allemaal om wat mensen zich in staat laat voelen om iets te doen. Wat hen het
gevoel heeft dat ze hun aandeel kunnen leveren om de wereld te veranderen. Wat maakt dat
ze deel uit willen maken van wat jij wilt gaan doen. Bij diegenen met een hoge I factor, is het
door hen te laten zien dat je in staat bent om andere mensen te beïnvloeden. Dus met dit
evenement weet je die mensen met een hoge I factor prima te bereiken.
17. Vanuit het perspectief van een D/C, weet je wel resultaten
te boeken. Ook al is het dan door het beïnvloeden van andere mensen.
Het weten te bereiken van resultaten, heel erg belangrijk voor je mede D’s.
Wat betekent dat ze deel uitmaken van je publiek. Zogezegd dan.
18. Maar je zult ze niet in dit publiek terugvinden (Live 8). D’s zijn leiders, geen volgers.
En nogmaals, je probeert hier resultaten te bereiken met het beïnvloeden van andere mensen.
Je bent er goed in. En je hebt er over de afgelopen jaren ook successen mee geboekt. En ik zou
er best wel bij betrokken willen raken. Dus heel misschien zou ik dit een keertje willen doen,
op een zondagmiddag. Maar dan nog blijft het bij mij nog steeds vrijblijvend. Omdat je me
niet echt het gevoel geeft dat ik hier iets aan kan doen. Ondertussen zijn de D/I’tjes
wel aanwezig. Omdat ze leiders kunnen zijn door hun vrienden mee te nemen.
19. DISC profiel
• Stabiel: kalm, ontspannen, geduldig, bezitterig, voorspelbaar, gestaag,
consequent, en geneigd om onemotioneel en uitdrukkingsloos over te komen.
Je moet gestaagheid kunnen laten zien in je aanpak om diegenen met een hoog
S profiel te kunnen bereiken. Je hebt precies dat ook bereikt.
• Consciëntieus: gewetensvol. Ziet de waarde van regels, regelgeving en
structuur. Houden ervan om het de eerste keer goed te doen. Je begint pas
ergens aan als je de uitkomst voor ogen hebt. Voorzichtig, systematisch,
accuraat en tactisch.
C’s hebben het nodig te weten dat al het benodigde reeds voorhanden is
om het doel te bereiken. De organisatie, het systeem en de processen.
Als ze daar op kunnen vertrouwen, dan krijg je ze met je mee.
Maar vraag ze niet om hun emoties te tonen. Die zijn privé.
20. Ik ben een D/C en dit is een site over het bestrijden van armoede. Maar je biedt me hier
maar twee keuzes. Om een D/I te zijn, samen met jou een leider te zijn die andere mensen
beïnvloedt. Of om een volger te zijn, waarbij je met je armband benadrukt dat er een beweging
is, en of ik me daar bij aan wil sluiten. Ik begrijp de bedoeling, maar zoals de meeste D’s heb
ik een probleem met gezag. Ik vind het mooi wat je aan het doen bent, en het doel prachtig waar
je je op richt. Maar als een C ben ik iemand die van mijn privacy houdt. En van individualiteit.
Die armband van jullie ziet er in mijn ogen uit als een opgeleukte vlooienband. (JR)
21. Je noemt hier wel erg grote aantallen. Je probeert de ergste wereldarmoede te bestrijden.
Als een C trek je hier wel mijn aandacht mee. And je laat pionierschap zien in hoe je ervoor gaat
om het probleem in zijn geheel op te lossen. Dat is erg aantrekkelijk voor C’s die ook een beetje
een D in zich hebben. Maar je gooit hier met grote getallen, en je vraagt me om jou te helpen
jouw doel te bereiken met het beïnvloeden van andere mensen. Dus ik voel me
na het bezoeken van jouw site nog net zo weinig bij machte
om hier iets aan te gaan doen als hiervoor.
22. Dit zou wel een manier zijn om de C’s te bereiken. Ik heb hier kort gewerkt, een paar jaar geleden.
De Worldschool brengt scholieren en NGO’s die research nodig hebben bij elkaar. Informatie is een
resource, en dat trekt C’ s aan. Het vragen om en verstrekken van financiële hulp was niet toegestaan.
Toch hadden ze de grootste moeite om de C’tjes hiervan te weerhouden. Ze willen andere mensen helpen
door hun resources met hen te delen. En daar hoort ook financiële hulp bij. Maar op een persoonlijke
manier. Ze willen de mensen leren kennen die hun hulp nodig hebben. En ze willen graag zelf zien
hoe het leven van die mensen die ze geholpen hebben zoveel beter is geworden.
23. Empowerment. Je in staat voelen om iets te kunnen doen, en de reden waarom het zo belangrijk
is. Band Aid, en Live Aid. Je kreeg het voor elkaar om daar zowat iedereen bij te betrekken. Maar
het waren de Ieren die boven alles uitstaken in hoeveel ze bijdroegen. En daar was een reden voor.
Hoe kun je genezen van de pijn van een vorig leven, waarin je geleden hebt onder een hongersnood?
Door in een land geboren te worden dat hier een recente geschiedenis mee heeft. Dan kun je, iedere keer
dat het ter sprake komt in een huidige context, op een veilige manier een deel van die onbewuste pijn
verwerken. Er zijn veel C’s met die verborgen pijn. En dan is er opnieuw een hongersnood. En jij
stelde hen in staat om er iets aan te doen. Dus voelde het veilig om er bij betrokken te raken.
Veilig om iets van die verborgen pijn te verwerken. Ze konden een verschil maken,
en anderen bereiken en helpen. En ze genazen.
24. Jij was degene die dit evenement organiseerde. En je was de eerste die dit voor elkaar kreeg.
Wat maakte dat de C’s jou zagen als één van hen. En daarom vertrouwen ze je. Dus besloten ze
om te doneren. Want je vroeg hen om iets van hun eigen resources te delen, en maakte duidelijk dat
alle donaties bij elkaar voldoende zouden zijn om een verschil te maken. Er zijn zo heel wat C’tjes die zich
dit van jou goed herinneren, en die zijn blijven volgen wat je allemaal doet. Echter, sindsdien heb je hen
steeds gevraagd om om andere mensen te beïnvloeden om een deel van hun resources te doneren.
En dat geeft een C nu niet het gevoel ergens toe in staat te zijn. In de tussentijd had je
een aardig aantal C/S’en aangetrokken om dit evenement te runnen, en zij waren
degenen van wie jij spuugnijdig werd. Er volgt straks meer over hen.
25. Hier clickte ik echter wel op. Dit gaat over resources. Maar alweer, het draait allemaal om het
beïnvloeden van andere mensen. Maar ik clickte hier wel op. En ik heb al een hele tijd gevolgd wat
je aan het doen bent. Ik vind het doel waar je naar toe werkt nog steeds heel erg mooi. Een einde
aan extreme armoede. Dus, wat nu als ik onder deze knop iets anders had gevonden? Iets wat mij
het gevoel zou geven zelf bij machte te zijn om iets hieraan te gaan doen?
Dan had je hier een opgetogen C’tje zitten.
26. Dus hoe krijg je de C’s betrokken?
• Door reeds alle benodigde hulpbronnen beschikbaar te hebben, en de C’s vragen te helpen
om deze beschikbaar te stellen aan anderen. Bij C’s draait het allemaal om resources,
hulpbronnen, en ze hebben er een hartgrondige hekel aan om andere mensen het zonder te
moeten zien doen. Vooral als die mensen daar echt onder te lijden hebben.
• Door de C’s te vragen te helpen bij het creëren van een organisatie, systeem of proces dat
jij wilt inzetten om aan anderen die resources beschikbaar te stellen waar ze nu geen
toegang toe hebben. De C’tjes weten alles af van de verschillende hulpbronnen. Ze hebben
veel kennis en ervaring te bieden. En ze willen graag helpen. Verlegen als het gaat om het
hun emoties. Maar binnen deze context weten ze dat je veel aan ze zult hebben.
• Op dit punt in de presentatie is het nuttig om eens terug te bladeren naar slide 6. Dat zijn
allemaal typische klachten van C medewerkers. Er zijn heel veel C’tjes zo aan het werk,
op zoek naar een uitlaatklep voor deze frustraties. Om deel uit te kunnen maken van een
organisatie geleid door mensen die zich echt om anderen bekommeren, is een droom voor
ze. En dat wordt nog beter als ze deel uit kunnen maken van deze nieuwe organisatie, en
tegelijk nog wat langer bij hun huidige organisatie kunnen blijven.
27. Andere voorwaarden
• Leiderschap waar je vertrouwen in kunt hebben. Jullie hebben beiden vernieuwend
leiderschap laten zien met Band Aid, Live Aid, Jubilee 2000, Live 8 and ONE.
• Je hebt je hart getoond, door je emoties te tonen en door ernaar te handelen.
Daarbij heb je andere mensen ook aangemoedigd om hun emoties te laten zien
en ernaar te handelen. Zowel de I’tjes en de C’tjes vinden dit fijn.
• Je hebt gestaagheid getoond in hoe je consequent, consistent, steeds bent blijven
toewerken aan het uitbannen van extreme armoede.
• Je hebt een erg effectieve organisatie ingericht voor je politieke campagnevoering. Dat
laatste gaat echter een beetje langs de C’tjes heen. Dit hele gedoe van politieke
campagnevoering, is onbekend terrein voor ze. We hebben weinig vertrouwen in het
management. En daar horen de heren politici zeker bij.
28. ONE. Een boodschap die overal gehoord is. Ik hoorde het. Maar in hoeverre geeft het een C
het gevoel ergens toe in staat te zijn, om iets te proberen te veranderen met politieke campagnevoeren?
Vroeger zou dat zijn geweest: nou, niet zo heel erg. Maar het is je gelukt om dit bij mij te veranderen.
En ongetwijfeld ook bij andere C’tjes. Vooral het werk dat jullie gedaan hebben met de UN en de
Britse politici trokken bij mij de aandacht. Maar vooral: jullie zijn hier echt bij betrokken en jullie
bleven gestaag naar dit doel toewerken. En er werden beloftes niet nagekomen – niet heel erg
verrassend zegt het C’tje - maar er zijn ook successen geweest. Die indruk op mij maakten, en die
me op het idee brachten dat wellicht jullie beiden wel eens een paar andere dingen voor elkaar
kunnen krijgen met jullie campagnewerk. Zoals het aanpassen van een paar bankreglementen.
En om aan de heren politici wat nieuwe resources te verkopen. Beiden komen zo aan bod.
29. Leiderschap waar je vertrouwen in kunt hebben. C’tjes kunnen nogal sceptisch zijn.
Als het gaat om leiders die ze nog niet goed genoeg kennen. Vooral als het gaat om hoe ze
dat dan doen, dit leiden van hun organisatie. Vandaar ook al die kleine NGO’s. C’tjes trekken
vooral naar die kleine NGO’s toe, omdat ze dan zelf de invloed naar zich toe kunnen trekken.
Of omdat ze bij zo’n kleine NGO het management daar persoonlijk kunnen leren kennen.
En dat vooral in de zin van hoe het management omgaat met de resources waar zij voor
verantwoordelijk zijn. De organisatie zelf, één van die resources. En die moet dan ook precies
de juiste zijn. En daarom zullen we ook wat tijd moeten nemen om ze te overtuigen. Om dat
te kunnen doen, is het echter nodig om een kijkje te nemen naar wat er in hen omgaat,
onder de oppervlakte. Wat het is dat hun sceptische houding voedt.
30. Je hebt beslist iets van een D in je. U2 is, zoals je zegt, een democratie, maar het eindigt
er wel vaak mee dat ze doen wat jij voor ogen hebt. En dan die 360 degree tournee van je.
Je wilde een conisch scherm, en je bleef eraan werken tot je er één had. Resultaatgericht. Maar
je behaalt deze resultaten ook met je gestaagheid. De D komt bij jou op de tweede plaats, als je kijkt
naar de wijze waarop je geduldig doorgaat met het beïnvloeden van andere mensen. Voorbij
het punt waarbij Bob and ondergetekende geneigd zouden raken om de ander
de wind van voren te geven. Wat dat laatste betreft vrees ik voor je dat
je er met ons twee voor de prijs van één krijgt.
31. Gestaagheid in een ander opzicht. Message of love. Dezelfde boodschap van liefde, over en over.
De manier waarop je mensen zo geduldig bleef vragen om betrokken te raken bij wat je aan het doen
bent. Nooit ook maar enig verwijt aan degenen die aan de kant bleven staan. En die niet wisten dat
ze dat deden, omdat ze niet anders konden, omdat ze zoveel onbewuste pijn in zich hadden. Er zijn
heel veel van die C’tjes die van je houden. En die een groot vertrouwen in je hebben. Je maakt het
veilig voor ze om in contact te raken met hun eigen emoties. Als ze dat dan nu alleen nog maar in alle
openheid zouden kunnen doen. Maar ze doen het wel in hun eigen vertrouwde omgeving. En ze
zullen naar hun gevoelens handelen, op voorwaarde dat je dit veilig voor ze maakt.
Vooral als het echt hun hulp is die jij nodig hebt. C’s en resources.
Om hen te vragen een resource voor je te zijn.
32. Meegenomen, onbewuste pijn. Al die herinneringen en de emoties die ze met zich meebrengen.
Van een andere tijd. Dit kleine C’tje kon er niet mee opgroeien. Emoties en herinneringen die op
een kinderlijk niveau bleven. Een innerlijk kind dat hulp nodig had om hiermee om te gaan. Zoals
het toe moeten zien hoe twee prachtige mensen een gevecht leverden dat al bij voorbaat verloren
leek. Om vervolgens te zien dat jullie toch een overwinning behaalden. Achieve lift off. Ik noem
haar mijn kleine lama, omdat ze geen vertrouwen in het management heeft;) I and I, in the Sky.
Hierboven die fungeren als een liefdevol, beetje disfunctionele, zeer menselijke uitbreide familie.
Die haar voorzagen van resources. Ze namen haar mee uit winkelen. Steeds van die kleine,
bijzondere vondsten, en voor heel speciale prijs. Waar ik als volwassene
dan nog wel zelf voor moest betalen. Dat dan weer wel. (JR)
33. Maar bovenal, om me te helpen om dit bij jou te brengen, zorgde Hierboven voor een resource.
Het Disc profiel. Dat ook betrekking heeft op informatie, en het niveau aan details van informatie.
Wat dat laatste betreft hebben D’s al heel snel moeite met zeer gedetailleerde informatie. En met teveel
details krijgen de kleine C’s langs wie ik het bij jullie moet zien te krijgen moeite met de schaal van
wat er voorgesteld wordt. Die gaan zich dan weer hulpeloos voelen. Zo zou ik me zelf in elk geval ook
voelen. Dus het moet in eerste instantie globaal blijven als het gaat om bankprocessen. Niet in de
laatste plaats omdat ik een D/C ben, en een paar resources nodig zal hebben om één en ander
verder uit te werken. Zoals een paar C/S software ontwikkelaars om mee samen te werken.
34. Nog wat meer therapie van Hierboven. Vorige week brachten ze bij me onder de aandacht
dat ik voedselvoorraadjes aanleg. Ik knikte wat van ja, zal wel, en ging er verder niet op in. Maar ze
bleven ermee bezig. En ik moest op een gegeven moment wel toegeven: ik eet eigenlijk geen Brinta.
En ook geen muesli. De pasta rechts op de bovenste plank, bleef daar liggen terwijl ik nieuwe pasta
kocht. Alles bij elkaar heb ik inderdaad de gewoonte om houdbaar eten in te kopen dat vervolgens
maandenlang onaangeraakt blijft. Mijn moeder, die in dit leven een hongersnood meegemaakt
heeft, heeft ook altijd wel houdbaar eten op de bovenste planken staan in haar keukenkastjes.
Pannenkoekenmixen en dergelijke. Dus ik had er weinig bij stil gestaan.
35. Bij deze wat advies voor andere kleine C’tjes die wat af willen vallen: als je het aanbod krijgt van
Hierboven dat ze je hierbij wat hulp te bieden hebben: zeg dan Nee. Want iets anders dat ik blijk te doen,
is om vooral eten te eten met extra veel calorieën. En alweer, ik had daar weinig bij stil gestaan. De wijze
waarop Hierboven mij besloot te ‘helpen’ om af te vallen: om mij steeds meer van dat soort voedsel te
laten eten. Ze kregen het ook voor elkaar om mij meerdere keren zover te krijgen dat ik mezelf terugvond
in de keuken, genoeg eten klaarmakend om een heel weeshuis te voeden. Een week vooruit aan
het koken, zodat het eten wat ik in huis had, niet zou bederven. Ze deden dit net zo vaak
tot ik wel toe moest geven dat er wat dit betreft toch wel iets meer aan de hand was.
36. En het enige wat ik afgelopen weekend wilde doen, was een beetje in de
tuin werken. Maar ze bleven maar aan de gang. En als Hierboven zo
met je aan de gang gaat, dan kan dat aardig op je zenuwen werken.
Omdat het pijn doet. Tot ze het voor elkaar hadden,
afgelopen zaterdag. Liefdevol voorbereid.
37. Ze bleven maar doorvragen, terwijl ik in de tuin aan het werk was. Waarom
ik het aantal mensen in mijn leven zo klein mogelijk houd. Waarom ik liefst zo min
mogelijk mensen om me heen heb om voor te zorgen. Waarom, als ik iemand verlies,
ik het maar wegduw, en de pijn van het verlies niet wil voelen. Waarom ik het mezelf
niet toestond om te voelen hoeveel ik mijn geliefden mis. Een beetje ontspanning was
wat ik wilde, wat werken in de tuin, even deze presentatie laten liggen. Maar nee.
Niet eerlijk. Ze bleven maar aan de gang. Tot ze me ineens met rust lieten.
En ik midden in de nacht wakker werd, en ‘Drive’ hoorde van The Cars.
Van toen het tijdens Live Aid werd gespeeld. En mijzelf in tranen vond.
38. oh, you can't go on, thinkin', nothing's wrong, but bye,
who's gonna drive you home, tonight?
Ik heb niet de hele Live Aid show afgekeken, toendertijd. Een typische C reactie als het gaat om
meegenomen pijn, en situaties waarbij je die pijn opnieuw gaat voelen: om die situaties te mijden.
Maar dat moment, toen ‘Drive’ werd gespeeld, blijft emotioneel. Iedere keer dat ik het hoor, komt
er iets van die meegenomen pijn naar de oppervlakte, om me van binnen stukje bij beetje te helen.
Ik heb een hongersnood meegemaakt in mijn meest recente vorige leven. Mensen die voor je ogen
stierven. Mensen waar ik om gaf, mensen waar ik van hield. Mensen waar ik eerder goed
voor had kunnen zorgen. Ik wist vroeger veel van het verbouwen van voedsel.
39. Vandaar ook de suggestie om wat te gaan tuinieren, en het met me bezig zijn terwijl
ik zaailingen aan het oppotten was. Meegenomen, onbewuste pijn, de reden dat ik zoveel
moeite heb gehad om me aan wie dan ook gehecht te raken, zelfs nu ik wel in staat zou zijn
om voor ze te zorgen. Daarom is het ook zo moeilijk voor een C’tje als ik om emotioneel
betrokken te raken bij wat jij aan het doen bent. Waarom ik pas betrokken
kon raken toen ik wist dat alle benodigde resources aanwezig waren.
40. “Mensen zijn nu, op DIT moment, aan het sterven. We hebben NU jullie donaties nodig!”
Je brak hiermee dwars door het vermijdingsgedrag heen. Je had hen tot dan toe gevraagd om
onbekende andere mensen te helpen die door de hongersnood leden. Met die opmerking, en de
pijn en de passie die erin doorklonk, wist je kleine mijdende C’tjes te veranderen in C’tjes
die jou wilden helpen. Het maakte het persoonlijk. Door te doneren, wisten ze dat
ze in elk geval jou konden bereiken. Om je niet in de steek te laten.
41. De rest van de boodschap, een verstandelijke. Ook belangrijk voor een C, en noodzakelijk
om als eerste hun aandacht te krijgen. Zamel voldoende geld in en we krijgen deze mensen gevoed.
Ze hebben processen nodig en een stap voor stap aanpak. En iemand die zich verantwoordelijk stelt.
En jij bleek hierin betrouwbaar. Je handelde het zelf af. Je stelde hen niet teleur. En zo zijn de C’tjes nog
steeds betrokken bij wat je doet. Die ene opmerking, en Drive, dat is wat hen raakte. Diep in hun hart
kon het heel veel mensen heel veel schelen wat daar allemaal gebeurde. Ook diegenen bij wie je
anders zou vermoeden. Maar je kwam aan hun meegenomen, onderdrukte pijn.
En daarom was het hele evenement nodig. Zoals tuinieren met Hierboven.
42. Maar er is meer. Het geheime leger. Er is iets heel speciaals aan de hand met al die C’tjes. Maar
hiervoor moet ik iets erg on-C achtigs gaan doen, en je wat meer vertellen over die onbewuste,
meegenomen pijn. Over de voorafgaande jaren. Het genezen van deze bepaalde pijn, dat was
al veel eerder aan de gang, dat is niet pas afgelopen weekend begonnen.
43. Billy Connolly. Een heerlijke sketch over Jeffrey Dahmer, de wereldbevolking en het probleem
om die te voeden. “Het probleem met de wereld van vandaag is dat er teveel mensen zijn, en niet
genoeg voedsel. Jeffrey zou wel eens een visionair kunnen zijn. Kannibalisme - kan de oplossing zijn –
ik zeg niet dat je moet gaan doen. Maar, als je erover nadenkt… Ik eet iemand die jij niet mag, jij eet
iemand die ik niet mag, where’s the fucking damage?” Het maakt me nog steeds aan het lachen, ook nu,
als ik eraan denk. En het in gedachten af en toe, als meegenomen pijn aan de oppervlakte komt.
Wat het vermijden tegengaat. Humor, een veilige manier om met meegenomen pijn
om te gaan. Deze sketch ken ik zo goed als uit mijn hoofd.
44. Al die aandacht in de media voor humanitaire rampen. Ogenschijnlijk aan velen niet besteed.
Beroemdheden die om hulp vragen. Niet omdat het hun werk is, maar omdat het hen aan het hart
gaat. En dan hun gewone entertainment. Het soort met een boodschap, al dan niet verborgen. Zoals
Billy’s sketch - oppervlakkig gezien gaat het om de humor, maar hij weet wel die pijn te raken.
Het doorbreken van het vermijden met een goede grap. Wat maakt dat de C’tjes een band met hem
voelen. Zodat wanneer hij meedoet aan Comic Relief, ze de TV aanzetten. En dan willen ze hem helpen.
Hem laten zien dat ze erom geven - emotionele energie, datgene waar een C’tje het meest zuinig mee is.
Steeds als hij hun aandacht vraagt voor het lijden in de wereld, hetzelfde lijden dat men in het Westen
met zich meedraagt als meegenomen pijn uit een vorig leven, beweegt hij zijn C’tjes ertoe om iets
van die pijn te genezen. Omdat ze hun best voor hem doen, ook al doet het een beetje pijn.
En juist dat is wat hen steeds weer, stukje bij beetje, heeft genezen.
45. In het verleden zul je je wel vaak een roepende in de woestijn hebben gevoeld. Mensen die
je tegenkwam, die zich betrokken voelden en daar ook naar handelden. Mensen die betrokken
leken, maar zich niet aan hun beloftes hielden. En mensen die het allemaal maar weinig leek te schelen,
maar die op je pad kwamen om een reden. Vermijdingsgedrag. Onbewuste pijn. En het genezen ervan.
Live Aid was niet voldoende, voor mij, om bij die pijn te komen. Evenmin Live 8, hoewel beide wel mijn
aandacht trokken. En beide iets van die pijn genazen. Al die kleine C’tjes, die het thuis op tv bekeken,
in hun eigen veilige omgeving, vanuit hun ooghoeken. Zappen naar een ander kanaal, en dan dat iets
maakt dat je toch terugzapt. Om ernaar te kijken, ook al voelt dat niet erg fijn van binnen.
Omdat een prachtig mens - want voor mij ben je dat – hen vroeg om hem te helpen. En of
ze dit nu wel of niet deden, door alleen al naar je te kijken, genazen ze beetje bij beetje
van die uit een vorig leven meegenomen, onbewuste pijn.
46. Robbie heeft zijn eigen manier om te zingen over onbewuste pijn. Ik heb één of twee van zijn CD’s,
maar het komt weinig voor dat ik ze afluister. Vanwege het vermijden. Maar op de radio hoor je vaak
wel zijn songs. En zo is ‘Feel’ voor mij een favoriete song geworden. En zo zijn er wel meer van die
kleine C’tjes die een band met hem voelen, maar die hij niet als zijn fans zou beschouwen. Dus als hij
een clip opneemt, waarin hij vraagt om te helpen in de strijd tegen kinderhandel, voel je je er wel bij
betrokken. Omdat ik ook heb moeten zien hoe men kinderen pijn deed. Met opzet pijn deed.
De hongersnood, het resultaat van oorlog. En daarom, toen ik deze clip tegenkwam waarin hij om
hulp vroeg, deed het pijn van binnen, en wilde ik er niet bij betrokken raken. Maar toch komt die clip
af en toe in mijn gedachten, als ik hem op het nieuws zie. En af en toe, spontaan, zoals met Billy’s sketch.
En iedere keer geef ik er een beetje meer om, omdat ik iedere keer weer een beetje meer genezen
ben van binnen. Maar dan, diep in mijn hart heb ik er altijd om gegeven.
Het was alleen verbonden met teveel onbewuste pijn.
47. Mansukh Patel. Als een gestresste kleine C in de bankenwereld, hard op weg naar een burnout,
heb ik ooit bijna bij hem aangeklopt voor hulp. Bij zijn Life Foundation, waar men retraites aanbiedt.
Een veilige omgeving voor kleine C’tjes, waar ze hun emoties kunnen verwerken. Waar ze zo heel erg goed
in zijn… Niet dus. Maar Mansukh doet ook nog iets anders. Samen met de andere leden van
de Life Foundation richten ze zich op diep getraumatiseerde oorlogsslachtoffers.
Om te proberen hen te helpen genezen.
48. Opgegroeid in een veilig, vredig Westers land, kwam ik op een gegeven moment
tot de ontdekking dat ik aan alle symptomen leed van post-traumatisch stress syndroom.
Onbewuste, onderdrukte pijn die aan de oppervlakte kwam. En met nog steeds veel ontkenning.
Maar toch, ook daarvoor al, had ik al veel interesse in waar Manny met zijn Life Foundation
nu allemaal mee bezig was, vooral als het ging om hun werk met oorlogsslachtoffers. Manny, die
hiermee de vermijding doorbrak. Die alles weet van onbewuste pijn. And hoe je die kunt genezen.
Met al die kleine C’tjes in de zakenwereld, die bij hem aankloppen, hun burnouts, onbewuste naar
boven komende pijn. Mansukh, een prachtig mooi, vredig mens bij wie die kleine C’tjes zich
veilig voelen. Tot hij besluit om ze even goed wakker te schudden. Om een quote aan
te halen uit Good Will Hunting: nail them while they’re vulnerable.
49. En dan jij. Veel mensen reageren niet zo goed op je verzoeken om meer betrokken te raken
bij de problemen van de wereld waar jij je zo mee bezig houdt. Aids, Afrika, en dat er mensen zijn,
kinderen, die simpelweg sterven van armoede. Een boodschap die je toch wilt overbrengen, en dus
gebruik je daar je concerten voor. Captive audience. Een publiek dat voor je concert kwam, en
even nergens heen kan. En dan kopen we je concert DVD’s, zodat we bepaalde stukken kunnen
fast forwarden. Van die mensen ben ik er één van. Achieve lift off. NOT. Tot nu dan.
50. Ik hou van ‘No line on the horizon’, ik heb er de concert DVD van. Maar ik wil echt niets weten
over Aung San Suu Kyi. Die vrouw zit niet eens in een echte gevangenis. Gewoon comfortabel thuis
met huisarrest. Maar dan, ik werd toen ook gevangen gehouden, en er werd me erg veel pijn gedaan.
Opnieuw, onbewuste pijn, waar jij aan kwam. Iedere keer dat jij aandacht vroeg voor Amnesty
International. Wat je trouw deed. Terwijl ik keer op keer – al even trouw – op de fast forward
knop drukte. In de tussentijd, door je vasthoudendheid - herhalen en herhalen maar –
je hebt een beetje de neiging om het bij mensen erin te drammen – weet ik nu
inmiddels alles over haar. Nou ja. Ik weet dat ze vrijgelaten is.
51. Maar je hebt ook je eigen wijze om over onbewuste pijn te zingen.
Walk on, een van mijn favoriete songs. En dan moet je het bederven door het op te dragen aan
Aung San Suu Kyi. Je hebt me nu zelfs zover dat ik haar naam kan spellen. Maar die paar zinnen
in Walk on: And if your glass heart should crack, and for one second you turn back, oh no, be strong.
Onbewuste, onderdrukte pijn. Ik wilde geen mensen meer in mijn leven die afhankelijk van mij waren.
Niet als ik niet in staat zou zijn om hen te voeden, niet als ik niet in staat zou zijn om hen veilig te houden,
niet als ik niet van hen kon houden. De enige vrijheid waar ik ooit echt om gegeven heb, is de vrijheid
om al die dingen weer te kunnen doen. In de tussentijd, vermijding, en op een bewust niveau, geen besef
van waarom ik zo van deze song hield. Waarom er die emotie bij mij bovenkwam, iedere keer
dat ik ernaar luisterde. Geen besef ervan, dat er dan iets bij mij van binnen genas.
52. EDUN. Ali, die ervoor zorgde dat ik Bono kon bereiken, iedere keer dat ik hem via haar
iets verzond. Samen met Anton. Om te weten dat ik een manier had om hem te bereiken,
op zich al iets wat hielp om te genezen. Omdat het me kracht gaf. Omdat het me liet weten,
dat als ik er ooit in zou slagen om een manier te vinden om dit global fund te creëren,
ik er niet alleen voor zou staan. Dat ik Bono aan mijn zijde zou weten. En boven alles,
dat hij er ook op zijn voorbereid. Bono, die deze belofte ook uitdroeg.
En Bob. Die ervoor zorgde dat ik kon bereiken via Tina.
53. Iets anders dat hand in hand gaat met oorlog en het uiteenvallen van een samenleving.
Epidemieën. Om jou op TV te zien nog zo iets waarbij die onbewuste pijn naar boven komt.
Vooral als het zo’n hopeloze strijd is, en je er toch middenin gaat staan. Zoveel moed. Je had
wel degelijk de aandacht van al die kleine C’tjes, ook van diegenen van wie je dacht dat het hen
maar weinig kon schelen. Toen je om hen gaf, gaf je ook een beetje om ons. Het is echt een geheim
leger. Zoveel van die kleine C’tjes die hierbij betrokken zullen willen raken. Nu ze weten dat de
resources er zijn. Omdat ze dat altijd al gewild hebben, zelfs toen ze zich er eerder voor afsloten.
Onbewuste pijn. Vermijding. Maar ze waren aan het genezen. Al die tijd.
54. Om met dit aan te kloppen bij ONE. Dan weet je van tevoren dat ernaar gekeken zal worden.
En dat het voor iedereen die erbij betrokken raakt, het project van hun leven zal zijn. Het maakte
dat ik aan Hierboven vroeg om me te helpen om dit bij je te brengen op de zachtste, meest liefdevolle
wijze. Een die zou maken dat alle D/I’s en C/I’s die deze presentatie doornemen, zich in staat zouden
voelen om hun rol hierin te spelen. En dus vind je wat verderop nog wat meer over campagnevoeren.
Dit ook, omdat ONE hier een heel speciale rol in te spelen heeft. Al heeft gespeeld. De boodschap
van ONE, dat er mensen zijn die hier om zouden geven. Die meer zouden willen weten van
waar ik aan aan het werken was. Die dit zouden zien als een schat.
Het is wat mij onderweg geruststelde.
55. En dan jij. Je hebt toegang tot een wereldwijd publiek, je weet zo’n publiek bijeen te brengen
wanneer en hoe je maar wilt, je hebt nu tot twee keer toe laten zien dat je hiertoe in staat bent.
Zo’n 3 miljard mensen, van wie je de aandacht hebt. En invloed op politici. Berichten in de media,
over hoe je belangrijke politici op speed dial hebt staan. De wetten en reglementen die je hebt laten
veranderen. Dat is een D. Obstakels. Die neigen ertoe verwijdert te worden. Jouw aanwezigheid
bij de G8 en andere summits. Bono, die gezien werd met presidenten van de VS. Twee daarvan. Een
echt duo, jullie twee. De één speelt de goede agent, de andere de slechte? Toch zullen ook jullie je
wel eens machteloos hebben gevoeld, ook met alles wat jullie tot nu toe hebben weten te bereiken.
Maar het gaf mij inspiratie. Dus ik dacht, laat ik jullie wat nieuwe resources brengen.
56. Neem dit wereldwijde publiek waar je mee gewerkt hebt, en het genezen dat
er steeds gaande is geweest, stilletjes onder de oppervlakte, en alles wat er nog nodig is
om een keerpunt te creëren is een katalysator. Een change event. Zoals Live Aid.
En dat is wat we gaan doen.
57. The carrot and the stick. Politici. Je heb invloed op ze, voornamelijk door een beroep
te doen op hun hart en hun geweten. Maar je hebt ook een stok achter de deur voor ze.
Live Aid was een change event in de wereld van de politiek. Live 8, om ze eraan te
herinneren dat je er nog steeds toe in staat bent. Opeens zijn er die activisten die de
aandacht hebben van een wereldwijd publiek. Een zichtbaar publiek.
58. We staan op het punt om diezelfde aanpak - carrot and stick - toe te passen in de zakenwereld
en het bankwezen. Grote wortels, meerdere stokken. We gaan hen een Single Banking Platform
aanbieden, samen met een Governance Platform. Dit Governance Platform is gratis, als ze bij ons
bankieren. Het enige dat we dan nodig hebben zijn een aantal early adopters. Een paar multinationals
die als eerste de voordelen ervan zien. Vervolgens zullen hun concurrenten hun eigen efficiency ratios
gaan bekijken, nerveus worden, en eveneens klant bij ons willen worden. Raad van bestuursleden,
die zich altijd zorgen maken of hun bedrijf opgekocht zal worden door de concurrentie.
Wiens organisatie nu zoveel afgeslankt is.
59. Ahold zou zo’n early adopter kunnen zijn. Dit is Monique Heijn, de vrouw van Albert Heijn,
kleinkind van de oprichter, recent overleden. Monique is reeds lang actief in de strijd tegen Aids,
en geeft daarvoor leiding aan De Grote Onderneming, een NGO die multinationals ertoe probeert
te brengen om hun verantwoordelijkheid te nemen in deze strijd. Ahold en ABN AMRO hebben van
oudsher nauwe banden met elkaar en de koninklijke familie. Zo ook Monique. Onze koninklijke familie,
de oprichters van de ABN AMRO bank. De laatste nu genationaliseerd. Onze kroonprinses Maxima,
een voorvechtster van micro finance. En dan voor Ahold, dit bedrijf heeft een recente geschiedenis
van het tot op de rand van een faillissement gebracht worden door meerdere fraudes
gepleegd door dochtermaatschappijen. Ze zullen erg geinteresseerd zijn in
dit Governance platform. Vooral omdat het gratis zal zijn.
60. De Dilbert strips. Altijd raak. Ik heb een boek gelezen geschreven door Jeroen Smit, over ABN AMRO.
De Perfecte Prooi. Het vertelt het verhaal van hoe het kon gebeuren dat deze bank werd opgekocht door
dit consortium van RBS, Fortis en Santander. Als je al niet voor het lezen van dit boek geen vertrouwen
meer had in het management, dan heb je dat wel na het lezen van dit boek. De ene domme beslissing
na de ander, allemaal gemaakt op het niveau van de Raad van Bestuur. Van de drie banken die
ABN AMRO opkochten, zijn er nu twee genationaliseerd, met daarbij dat de Nederlandse regering
zich gedwongen zag om het Nederlandse deel van de bank terug te kopen. Het creëren van een
change event. We kunnen het maar beter bij die term houden. Maar het is in werkelijkheid
kuddegedrag. Helaas - met een paar uitzonderingen, het huidige publiek inbegrepen,
even mijzelf indekken hier;), - zijn ze goed betaald maar niet heel erg slim.
61. Nog een paar stokken: noch hun klanten, noch hun aandeelhouders, noch de politici,
noch hun stemmers, houden ervan als een bedrijf van de grootte van Enron omvalt. Gevolgd
door Worldcom. Gevolgd door bijkans het hele bankwezen. CEO’s, verrassend genoeg, houden er
al evenmin van om het risico te lopen in de gevangenis te eindigen voor fraudes gepleegd bij één van
hun dochterbedrijven. Sarbanes-Oxley is wat dat betreft al een pijnpunt gebleken. Op basis
van deze wet belandde Rijkman Groenink bijna in de gevangenis. Een aantal voormalige
executives van Ahold raakten eveneens aardig in de juridische problemen.
62. Zodra onze early adopters naar ons Platform zijn gemigreerd, en daarmee hun governance
op orde hebben, zal elke andere corporatie die nog steeds aan het doormodderen is met hun eigen,
oude, inefficiënte, ondoorzichtige IT infrastructuur met wantrouwen worden bekeken. Door hun
aandeelhouders. Door politici. Door kiezers. En dat zijn dan de stokken achter de deur. Maar we
hebben ook wortels in de aanbieding. Voor de politici, voor de bankiers en voor de Raad van
Bestuursleden. Eén van die wortels: ons geheime contingent. Al die kleine C’tjes.
Hun kiezers. Hun klanten. Hun employees. Vind een manier om hen bijeen
te brengen in een beweging, en je krijgt zo behoorlijk wat invloed.
