2. Վեներան Արեգակից հեռավորությամբ` երկրորդ և Երկրին
ամենամոտ մոլորակն է: Ըստ չափերի՝ Վեներան Երկրի գրեթե
երկվորյակն է, սակայն շիկացած, անջուր, բարձր (93 մթն)
մթնոլորտային ճնշմամբ մոլորակ է: Երկնքում 3-րդ պայծառ
մարմինն է՝Արեգակից և Լուսնից հետո: Այս մոլորակն իր
անվանումն ստացել է հին հռոմեական դիցաբանության
գարնան, ծաղկունքի ու պտղաբերության աստվածուհի
Վեներայի անունից:
Վեներան Արեգակի մայրամուտից անմիջապես հետո կարելի է
տեսնել երկնքի արևմտյան, իսկ արևածագից անմիջապես
առաջ՝ արևելյան մասում: Այդ պատճառով Վեներան անվանում
են Երեկոյան (կամ Առավոտյան) աստղ: Հայերը նրան անվանել
են նաև Աստղիկ, Գիշերավոր, Ելաստղ և այլ անուններով:
3. Տիեզերական սարքերի (հիմնականում ամերիկյան «Մագելան»,
խորհրդային «Վեներա–15» և«Վեներա–16») օգնությամբ
ստացված տեղեկությունների համաձայն՝ Վեներայի
մակերևույթը մեծ մասամբ հարթավայրային է:Այդտեղ կան 2
ընդարձակ լեռնային շրջաններ, որոնք կարելի է դիտարկել
որպես մայրցամաքներ: Նրանցից մեկը հյուսիսում է, և կոչվում է
Իշտարի երկիր, մյուսը՝ հասարակածի մոտ, և կոչվում է
Աֆրոդիտեի երկիր:
Երկրից դիտելիս Վեներայի տեսքն ու չափերը փոփոխվում են և,
ինչպես Լուսնին, նրան նույնպես բնորոշ են փուլային
փոփոխությունները. երբ Վեներան գտնվում է Արեգակի՝ Երկրին
հակադիր կողմում, երևում է փոքրիկ սկավառակի տեսքով, իսկ
Երկրին մոտենալով՝ ավելի մեծ է թվում, բայց երևում է նրա
սկավառակի միայն մի մասը:
4. Ամենամեծ տեսքով Վեներան Երկրից երևում է իր
մանգաղաձև փուլում:
Երկրից Վեներայի մակերևույթը տեսանելի չէ,
որովհետև այն պատված է խիտ ամպերով: Դրանք
բոլորովին նման չեն ջրի մանրագույն կաթիլներից
կազմված երկրային ամպերին: Վեներայի ամպերը
կազմված են ծծմբական թթվի կաթիլներից: Ծծումբը
Վեներայի մթնոլորտում հայտնվել է մոլորակի հզոր և
երկարատև հրաբխային գործունեության հետևանքով:
Մոլորակն ունի քարե ապարներից կազմված պինդ
կեղև: Նրա վրա չափազանց շոգ է, և ջուրը չի կարող
պահպանվել հեղուկ վիճակում:
5. Կեղևի տակ գտնվում է ավելի խիտ ապարներից
կազմված միջնապատյանը, իսկ մոլորակի
կենտրոնում կիսահալված մետաղական միջուկն է:
Վեներայի մակերևույթի բարձր ջերմաստիճանը
առաջացել է նրա մթնոլորտը կազմող
ածխաթթվական գազի առաջացրած ջերմոցային
էֆեկտի արդյունքում: Միլիոնավոր տարիների
ընթացքում, այդպիսի ջերմոցային էֆեկտի
ազդեցությամբ, Վեներայի ջերմաստիճանը հասել է
480օC-ի և կշարունակեր բարձրանալ, եթե նրա
ամպերը չանդրադարձնեին արեգակնային
ջերմության 80 %-ը: