Hello my name is Zhora. How to go see, how to about it is very history about, how to about ontogeny these first ontogeny... It is very history first Aristotel he can word ontogeny.... It is very perfect about... I like how you known...

1. Օնտոգենեզ

2.  Անհատական զարգացումը կամ օնտոգենեզը զարգացումը՝
սկսած ձվաբջջի բեղմնավորումից մինչև նրա մահը։ Բեղմնավորումից
առաջացած զիգոտը, ինչպես անսեռ բազմացման ժամանակ
մայրական օրգանիզմից առաջացած ժառանգը, սկիզբ է դնում նոր
օրգանիզմի անհատական կյանքին։ Օնտոգենեզը իրենից ներկայացնում է
օրգանիզմի բջիջների բազմացման, տարբերակման, հյուսվածքների,
, օրգանների կազմավորման,
նրանց գործառնությունների կարգավորման, մորֆոլոգիական, ՝ֆիզիոլոգի
ական ձևավորման բարդ պրոցեսների մի ամբողջ համալիր։

3.  Այդ պրոցեսներն ընթանում են՝ մի կողմից ընդօրինակելով
կրկնելով նախնիների առանձնահատկությունները, մյուս կողմից
պայմանավորվում են այն միջավայրով, որում հանդես է գալիս
ձևավորվող օրգանիզմը։ Օնտոգենեզը տվյալ օրգանիզմի արտաքին
միջավայրի կոնկրետ պայմաններում ժառանգական
հնարավորությունների դրսևորումն է։ Յուրաքանչյուր տեսակ ունի
իր պատմական անցյալը։ Բնության մեջ սկիզբ առնելով և
պատմական երկար ժամանակաշրջանում փոփոխությունների
ենթարկվելով, այն հասել է իր ներկա վիճակին։ Տեսակի անցած այդ
երկար ուղին՝ ճանապարհը, կոչվում է ֆիլոգենեզ։ Օնտոգենեզը և
ֆիլոգենեզը սերտ կապի մեջ են և միմյանցով պայմանավորված։
Օնտոգենեզի մասին ուսմունքը կենսաբանական բնագավառ է, որն
ուսումնասիրում է կենդանի էակի զարգացման պրոցեսը նրա
ծնվելուց սկսած մինչև մահը։

4.  Միաբջիջ էուկարիոտների մոտ, որոնք բազմանում
են վեգետատիվ ճանապարհով, այդ փոփոխություններն
անհամեմատ շատ են հատկապես բազմաբջիջ էուկարիոտների
մոտ, որոնք օժտված են սեռական բազմացումով։
 Բազմաբջիջ օրգանիզմներում օնտոգենեզը բաժանվում է երկու
շրջանների՝ սաղմնային էմբրիոնալ
և հետսաղմնային պոստէմբրիոնալ։ Առաջինը բեղմնավորումից
մինչև ծնվելն է, երկրորդը՝ ծնվելուց հետո սաղմնային
թերթիկներից դուրս գալուց հետո, մինչև մահը։

5.  Անհատական զարգացման պրոբլեմն ունի իր պատմությունը։
Կենդանիների և մարդու սաղմերի մասին տեղեկությունները
ստացվել են դեռևս հին աշխարհում Արիստոտել, Հիպոկրատ, բայց
այդ հիմնախնդրի հետևողական ուսումնասիրությունները սկսվել
են 15-րդ դարում, երբ Վ. Հարվեյը, Մ. Մալպիգին նկարագրեցին
որոշ կենդանիների և մարդու սաղմերի կառուցվածքը։ Մալպիգին
մանրամասն նկարագրեց հավի սաղմի զարգացումը և հանգեց այն
եզրակացության, որ ձվում ամենավաղ փուլերում արդեն կա
ապագա օրգանիզմը, ինչպես կոկոնում՝ ծաղիկը, և հանգեց
կանխորոշվածության պրեֆորմացիա գաղափարին։ Ա.
Լեվենհուկը, որը հայտնաբերեց սպերմատոզոիդները, նույնպես
հանգեց նման գաղափարի։

6.  Այսպիսով, ձևավորվեց պրեֆորմիզմի տեսությունը, որի
համաձայն ապագա օրգանիզմը պատրաստի վիճակում փոքր
չափերով կա. նա միայն աճում է և չափերով մեծանում։ Տարբեր
ողնաշարավորների սաղմերի ուսումնասիրությունը, զարգացման
տարբեր շրջաններում։ Հեկկելը արհեստականորեն նվազեցրել է
սաղմերի միջև եղած տարբերությունը, որպեսզի հաստատի
ռեկապիտուլյացիայի տեսությունը։

7.  Մանրադիտակի գյուտից հետո, երբ հայտնաբերվեցին սեռական
բջիջները, պրեֆորմիստները երկու ճամբարի բաժանվեցին՝
օվիստների և անիմալկուլիստների։ Առաջինը պատրաստի
օրգանիզմը տեսնում էր ձվաբջջում, երկրորդը՝ սպերմատոզոիդում։
Առաջ քաշվեց նույնիսկ սաղմերի ներդրման տեսությունը, որի
համաձայն նախնական բջջում կան ապագա սերունդների բոլոր
սաղմերը Ա. Հալեր, Շ. Բոնե։

8.  Առաջին հարվածը պրեֆորմիզմին հասցրեց ռուս գիտնական,
ակադեմիկոս Կ. Վոլֆը 1733-1794 իր «Սաղմնավորման
տեսություն» աշխատությամբ 1759։ Նա նկարագրեց հավի ճտի
զարգացումը և ապացուցեց, որ սաղմի զարգացման վաղ փուլերում
կա միապաղաղ, ոչինչ չպարունակող նյութ, որից ձևավորվում է
օրգանիզմը։ Նա զարգանում է աստիճանաբար և
նորագոյացումների ճանապարհով։ Վոլֆը
հանդիսացավ էպիգենեզի հաջորդական նորագոյացումներով
զարգացում տեսության հիմնադիրը։

9.  Պրեֆորիզմի և էպիգենեզի վեճը իր գագաթնակետին հասավ 18-րդ
դարում։ Իհարկե, Վոլֆի առաջարկած էպիգենեզի տեսությունը
զգալի ազդեցություն է թողել էվոլյուցիայի հայեցակարգի
ձևավորման վրա, սակայն անհրաժեշտ է նշել, որ այդ տեսության
հիմնական սահմանափակությունը բնության երևույթների
նկատմամբ պատմական մոտեցման բացակայությունն էր։ Նա
անտեսում էր նյութի անցած պատմական ուղին, որը հասցրել է
այնպիսի մի աստիճանի, որում նա ընդունակ է ոչ միայն
հակազդելու արտաքին ուժերին, այլև զարգանալու իր ներքին
սեփական օրենքներով։

10.  Միանգամայն սխալ Է օրգանիզմը կտրել միլիոնավոր տարիների
ընթացքում ձեռք բերած պատմական այն լիցքից, այն
յուրահատկություններից, որոնք բնորոշ են նրան։ Հենց այդ
յուրահատկություններով է նյութի զարգացման կենսաբանական
ձևը տարբերվում մյուս ձևերից։
 19-րդ դարում Կ. Բերը 1792-1876 հաստատեց Վոլֆի հիմնական
եզրակացությունը, բայց չկիսեց նրա պարզունակ
պատկերացումները։ Նա ապացուցեց, որ ձվաբջջի
պարունակությունը միատարր չէ, այլ ունի իր որոշակի ներքին
հնարավորությունները։ Զարգացման պրոցեսում նա
աստիճանաբար տարբերակվում է և ի վերջո ձեռք բերում իրեն
հատուկ կառուցվածք։

11.  Ժամանակակից գիտությունը հաստատում է, որ ապագա օրգանիզմը
ձվաբջջում դետերմինացված է։ Ամեն տեսակ ունի իր նմանը առաջացնելու
ներքին հնարավորություններ։ Հավի ձվից աոաջանում է հավ, փղից՝ փիղ և
այլն։ Համաձայն գենետիկայի՝ յուրաքանչյուր օրգանիզմի ձևավորումը
պայմանավորված է գենետիկական գործոններով, գեների համակցությամբ։
Բայց այդ գեները չեն համարվում այդ օրգանիզմի սկզբնակները. նրանք ո՛չ
կառուցվածքով և ո՛չ էլ կենսաքիմիական տեսակետից իրենցով
պայմանավորված հատկությունների, հատկանիշների պատճեները չեն։
Նրանք ԴՆԹ-ի մոլեկուլի առանձին տեղամասերն են, որոնք
պատասխանատվություն են կրում այդ հատկությունների և
հատկանիշների՝ օրգանիզմի զարգացման պրոցեսում ձևավորման և
դրսևորման համար։

12. Վերջ