2. Παραδοσιακή προσέγγιση στο μάθημα
της Γλώσσας:
Δομισμός
Μελέτη της γλώσσας στο επίπεδο της πρότασης
Έμφαση στις δομές της γλώσσας και στην απόκτηση της
ορολογίας (μεταγλώσσα) που τις περιγράφουν
Γλώσσα απομονωμένη από το κειμενικό/κοινωνικό/πολιτισμικό
συγκείμενο
Απόκτηση της ανάγνωσης μέσα από το «σπάσιμο του κώδικα» –
φωνηματική προσέγγιση
Γράψιμο με τρία στάδια: προετοιμασία – γράψιμο –
επανεξέταση (για τη βελτίωση επιφανειακών χαρακτηριστικών)
Βασίζεται στο Συμπεριφορισμό.
3. Επομένως
Γνώσεις για την γλώσσα: Οι μαθητές μελετούν τη
γλώσσα σε επίπεδο λέξης ή πρότασης. Ισχυρή
μεταγλώσσα.
Γνώσεις για τον κόσμο: καλλιεργούνται ελάχιστα.
Γραμματισμοί: Καλλιεργούνται δεξιότητες μηχανιστικού
τύπου.
Διδακτικές πρακτικές: Δασκαλοκεντρικό μοντέλο.
Ταυτότητα μαθητή: Ο μαθητής είναι παθητικός δέκτης
της γνώσης.
Ταυτότητα εκπαιδευτικού: Αυθεντία.
4. Σύγχρονες θεωρίες μάθησης 1
Γνωστικές θεωρίες - Κονστρουκτιβισμός
Εποικοδομισμός, Piaget: εξελικτική διαδικασία μάθησης με διάφορα
στάδια, ενεργός δόμηση γνώσης από τους μαθητές, αλληλεπίδραση
με πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον.
Ανακαλυπτική μάθηση, Bruner: ανακαλυπτικές διαδικασίες για τη
δόμηση της γνώσης
Άλλες θεωρίες, π.χ. θεωρία επεξεργασίας πληροφορίας.
Εκπαιδευτικά λογισμικά και περιβάλλοντα:
οικοδόμηση γνώσης από μαθητή, επίλυση προβλήματος,
προσωπική εμπλοκή και έκφραση μαθητή, αλληλεπίδραση.
5. Σύγχρονες θεωρίες μάθησης 2
Κοινωνικοπολιτισμικές θεωρίες
Σημασία στην κοινωνική αλληλεπίδραση για τη δόμηση της γνώσης.
Vygotsky: Ζώνη Επικείμενης Ανάπτυξης.
Wenger: Κοινότητες Πρακτικής και Μάθησης.
Θεωρία δραστηριότητας, εγκαθιδρυμένης μάθησης και κατανεμημένης
νόησης.
Συνεργατικές διαδικασίες μάθησης.
Εκπαιδευτικά περιβάλλοντα ΤΠΕ που ενισχύουν τη συνεργασία
και την αλληλεπίδραση.
6. Στις σύγχρονες θεωρίες μάθησης
στηρίζονται οι παρακάτω διδακτικές
προσεγγίσεις:
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΩΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
7. ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΟΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ
ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ/ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
α. Σκοποί - Στόχοι:
Διεύρυνση της γλωσσικής και επικοινωνιακής ικανότητας των παιδιών.
Έμφαση στην ανάλυση της περίστασης επικοινωνίας (κοινωνικού
συμβάντος).
Επίπεδο ύφους: Κάθε είδος κειμένου μπορεί να πραγματωθεί σε
διαφορετικό επίπεδο ύφους (με διαφορετικές γλωσσικές επιλογές),
ανάλογα με την περίσταση επικοινωνίας.
Αρμονική ανάπτυξη όλων των επιμέρους γλωσσικών δεξιοτήτων
(ακρόαση, ομιλία, ανάγνωση, γραφή), χωρίς να απομονώνονται κατά τη
διδασκαλία.
8. ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ/ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
β. Περιεχόμενο
Αμφισβήτηση της διδακτέας ύλης με την κλασική έννοια του όρου
(Ανοιχτά Curricula).
Αφετηρία για τη γλωσσική διδασκαλία είναι η γλώσσα του μαθητή,
γι’αυτό και συχνότατα αξιοποιείται διδακτικά.
Η γλώσσα δε μαθαίνεται αλλά κατακτάται με την ενεργό συμμετοχή
σε γλωσσικές πρακτικές. Οι πρακτικές αυτές είναι οργανωμένες σε
διδακτικές δραστηριότητες υπό μορφή Project.
Η γλώσσα δεν είναι ομοιογενής. Εξάσκηση στην παραγωγή
διαφοροποιημένου λόγου (έμφαση στη χρήση της γλώσσας σε
διάφορες περιστάσεις επικοινωνίας).
Η γνώση του συστήματος βοηθάει στην κατάκτηση της
επικοινωνιακής ικανότητας των μαθητών, αλλά εντάσσεται οργανικά
στη χρήση της γλώσσας.
9. ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ/ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
γ. Μεθοδολογία
Καταβάλλεται προσπάθεια, ώστε η καλλιέργεια της
γλωσσικής και επικοινωνιακής ικανότητας να γίνεται
παράλληλα και κατά τρόπο γόνιμο παιδαγωγικά
(αυτενέργεια, ανακαλυπτική μάθηση).
Επιδιώκεται ο διδάσκων να είναι συνεργάτης και
βοηθός.
Ο μαθητής στο κέντρο της διδασκαλίας.
10. ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ/ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
δ. Αξιολόγηση
Η αξιολόγηση αφορά όλους τους συντελεστές της
διδασκαλίας (μαθητές, δάσκαλο).
Το «λάθος» αξιοποιείται παιδαγωγικά και δεν
τιμωρείται.
Τομείς αξιολόγησης:
- Επικοινωνιακή ικανότητα.
- Γλωσσική ικανότητα ως μέρος της επικοινωνιακής
ικανότητας.
Στην πιο προχωρημένη της εκδοχή η αξιολόγηση
είναι ενσωματωμένη λειτουργικά στη διδακτική
διαδικασία.
11. ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ/ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Συνολικές διδακτικές συνέπειες:
Έμφαση στη χρήση της γλώσσας και τη γλωσσική
ποικιλότητα: επικοινωνιακή ικανότητα.
Δεν υπάρχουν ενιαίες σημασίες, η σπουδαιότητα της
περίστασης επικοινωνίας. Στενή σύνδεση του κειμένου με το
συγκείμενο.
Ιδιαίτερη έμφαση στα αυθεντικά κείμενα.
Ανατροπή της αθροιστικής λογικής. Ολιστική οπτική: Από το
όλο στα επιμέρους.
Προς τη δημιουργία υποκειμένων με πιο ενεργό ρόλο και
πρωτοβουλίες.
12. ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ/ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
ΚΡΙΤΙΚΗ
Δεν αντιλαμβάνεται και δεν ενσωματώνει την έννοια
του κειμένου.
Καμία έμφαση στις γνώσεις για τη γλώσσα.
Εκλαμβάνεται η επικοινωνία ως κάτι το φυσικό και
αθώο – έλλειψη κριτικής προσέγγισης.
Δεν προσεγγίζει το σχολείο στο σύνολό του.
Έμφαση στο άτομο και την προσωπική δημιουργία –
υποβάθμιση του κοινωνικής υπόστασης του ατόμου.
13. Επομένως
Γνώσεις για την γλώσσα: καλλιεργούνται ελάχιστα.
Γνώσεις για τον κόσμο: Στροφή στην
καθημερινότητα του μαθητή.
Γραμματισμοί: Επικοινωνιακή χρήση της γλώσσας.
Διδακτικές πρακτικές: Μαθητοκεντρικό μοντέλο.
Ταυτότητα μαθητή: Ο μαθητής αναλαμβάνει ενεργό
ρόλο.
Ταυτότητα εκπαιδευτικού: Υποστηρικτής.
14. ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ
ΓΛΩΣΣΟΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ
ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΩΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
- Μετατόπιση ενδιαφέροντος από το τελικό γραπτό προϊόν
στη διαδικασία παραγωγής του.
- Ο μαθητής ως γράφων, οι ιδιαιτερότητες και οι δυσκολίες
που αντιμετωπίζει.
- Ανατροπή της αντίληψης των τριών σταδίων για την
παραγωγή κειμένων.
- Γράψιμο ως δυναμική διαδικασία στην οποία
αλληλοεγκιβωτίζονται στάδια.
- Έμφαση στις συνεχείς αναθεωρήσεις των κειμένων των
μαθητών από τους ίδιους με μεθοδικότητα και
συστηματικότητα ως προς τη διδασκαλία παραγωγής
γραπτού λόγου.
15. Επομένως
Γνώσεις για την γλώσσα:
Γνώσεις για τον κόσμο: καλλιεργούνται ελάχιστα.
Γραμματισμοί: Εξάσκηση σε παραγωγή και συνεχή
αναθεώρηση κειμένων.
Διδακτικές πρακτικές: Μαθητοκεντρικό μοντέλο.
Ταυτότητα μαθητή: Ο μαθητής ασκείται στην
παραγωγή γραπτού λόγου (γράφει και διορθώνει).
Ταυτότητα εκπαιδευτικού: Υποστηρικτής.
16. Όταν αντλούμε από την επικοινωνιακή προσέγγιση
και τα κινήματα προοδευτικής γλωσσοδιδακτικής
(το γράψιμο ως διαδικασία)
Αξιοποιούμε
Πρόγραμμα επεξεργαστή κειμένου και
Πρόγραμμα παρουσίασης
17. Κειμενοκεντρικά μοντέλα γλωσσικής
διδασκαλίας
Κειμενοκεντρική προσέγγιση: το κάθε είδος
κειμένου έχει τη δική του δομή και
λεξικογραμματική, η οποία πρέπει να διδαχθεί
με ρητό τρόπο.
Επικοινωνιακή – κειμενική ικανότητα: Σε όσες
περισσότερες πρακτικές μπορούν να βρεθούν τα
παιδιά, να αναλύουν και να παράγουν κείμενα,
τόσο το καλύτερο.
19. Κειμενοκεντρικά Μοντέλα
1. Μοντέλο τροχού (αυστηρής λογικής)
εξοικείωση με το πεδίο,
αποδόμηση κειμενικού είδους,
παραγωγή από κοινού,
ανεξάρτητη παραγωγή.
20. 2. Μοντέλο πιο χαλαρής λογικής (νέα ρητορική):
έμφαση στην περίσταση, όπου κατανοείται το
κειμενικό είδος.
3. Ελληνική εκδοχή (συνδυασμός των 2
προηγούμενων)
21. Συμπερασματικά
Ποιο είναι το συμβάν - περίσταση; Ανάλυση.
Τι είδους κείμενο απαιτείται;
Ανάγνωση - αποδόμηση, προετοιμασία και
συγγραφή κειμένων (κειμενικών ειδών).
Κεντρικός άξονας του Π.Σ. το κείμενο και οι
ποικιλίες του σε σχέση με τις κοινωνικές
πρακτικές.
23. Βιβλιογραφία
Επιμορφωτικό Υλικό για την επιμόρφωση
εκπαιδευτικών ΠΕ02 (2014): Πάτρα: ΙΤΥ
Κουτσογιάννης, Δ. (2012). Ο Ρόμβος της γλωσσικής
εκπαίδευσης. Στο Μελέτες για την ελληνική
γλώσσα 32. Θεσσαλονίκη: ΙΝΣ
Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών για την Αξιοποίηση και
Εφαρμογή των ΤΠΕ στη Διδακτική Πράξη (2013). Ο
ρόμβος της γλωσσικής εκπαίδευσης: το παράδειγμα
του παράγω. ΙΤΥΕ- ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ