3. Texto: as ordes mendicantes As ordes mendicantes Período de efervescencia social e espiritual, a fin do século XII viu a multiplicación de novas experiencias relixiosas. Todas as ordes mendicantes caracterízanse pola norma básica da pobreza colectiva, que se engade á individual –obriga esta xeral en todos os relixiosos– e a práctica da mendicidade en lugares públicos. Distinguíanse, ademais, dos monxes en que se dedicaban á predicación itinerante, sobre todo nas cidades, exhortando ao pobo á penitencia e á confesión; visitaban os enfermos, asistían aos moribundos e custodiaban as sepulturas dos seus devotos. Estas intromisións en ámbitos tradicionalmente reservados ao clero secular (curas e bispos) provocaron non poucas manifestacións de hostilidade, tanto máis cando que os mendicantes dependían directamente do Papa e non dos bispos. A isto engadíase a animosidade dos estudantes e dos profesores universitarios, entre os que se introduciron axiña os franciscanos e os dominicos. C. CABY, “Ora et labora”, en A aventura da Historia, n.º 29
8. Reconstrución ideal dunha catedral gótica As bóvedas son de cruzaría e todos os empuxes descansan sobre arcobotantes . Portada lateral Chapitel Pináculos O rosetón e as vidreiras proporcionan luz ao interior. O tímpano central da fachada principal é un dos elementos con máis decoración do edificio. Fachada principal Ten tres naves
19. Características Tema relixioso Vulto redondo Liña curva e movemento Representación máis realista Comunicación entre as figuras Expresión de sentimentos
20. Portadas Escena que representa a separación dos xustos e dos condenados Cristo no ceo coma xuíz supremo Anxos enviados á Terra tocan as trompetas para espertar os mortos
![[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],O Gótico: unha cultura urbana]()