Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ζαρκογιάννη Εύα

1. Μάθημα: Λογοτεχνία
Μαθητές: Νίκος Μυλωνάς
Βάλια Τζιάγκαλου
Μαρία Φώτη
Άγγελος Φώτκατζικ
Αλέξανδρος Παπαδάκης

2. Άξονες εργασίας
 Ο συγγραφέας
 Γνωστά έργα
 Περίληψη
 Ο μύθος της θεάς τύχης
 Ανάλυση αποσπασμάτων
 Ιστορίες του Χόρχε Μπουκάι
 Ανάλυση ιστοριών
 Πηγές

3. Ο συγγραφέας
Ο Χόρχε Μπουκάι
γεννήθηκε το 1949 στο
Μπουένος Άιρες της
Αργεντινής. Γιατρός και
ψυχοθεραπευτής της
σχολής Γκεστάλτ,
ειδικεύτηκε στη θεραπεία
των νοητικών ασθενειών.

4. Ο συγγραφέας
 Όταν αποφάσισε να ασχοληθεί
και με τη συγγραφή, είδε
περισσότερα από δώδεκα
βιβλία του να μεταφράζονται σε
είκοσι μία γλώσσες και να
τοποθετούνται πρώτα στις
λίστες των ευπώλητων κάθε
χώρας. Εργάζεται ως
ψυχοθεραπευτής ενηλίκων,
ζευγαριών και κοινωνικών
ομάδων.

5. Γνωστά έργα του
 ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ
 ΒΑΣΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΜΟΥ
 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

6. Περίληψη
Το βιβλίο αποτελείται από
δύο μέρη. Στο πρώτο
κομμάτι ο συγγραφέας
επιλέγει να μας
περιγράψει και να
καταθέσει την γνώμη του
πάνω στον παράγοντα
που ονομάζεται
¨τύχη¨.

7. Περίληψη
Παράλληλα στο δεύτερο
μέρος γίνεται η εκτενής
περιγραφή του μύθου της
θεάς Τύχης όπου ο
συγγραφέας, ουσιαστικά,
επαληθεύει όσα προείπε.

8. Περίληψη
Ο συγγραφέας προσπαθεί να
ερμηνεύσει την τύχη,
αναπτύσσοντας μια νέα
θεωρία της, και φέρνει στο
προσκήνιο τους θεούς του
Ολύμπου που
πρωταγωνιστούν στον μύθο.

9. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Η Τύχη είναι παιδί του Δία και της Θέμιδος. Ο
πατέρας της από μικρή είχε αδυναμία σε αυτήν
και έτσι επέλεξε να την μεγαλώσει αυτός στον
Όλυμπο. Έτσι, αποφασίζει να δώσει στην κόρη
του όσες περισσότερες δεξιότητες μπορεί.

10. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Αναθέτει, λοιπόν , στους θεούς να της
μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους σχετικά με
τις αρμοδιότητες τους. Μαθαίνει να τρέχει
γρήγορα και να γνωρίζει με ακρίβεια όλα τα
δημητριακά της Ελλάδας.

11. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Η Ήρα όμως, από την ζήλεια της,
ανακοινώνει ηθικό νόμο στον
Όλυμπο: κανένα νόθο παιδί
ανάμεσα στους θεούς. Ο Δίας
έχοντας αντιληφθεί το σχέδιο της,
σκαρφίστηκε έναν τρόπο έτσι
ώστε όχι μόνο να μην έφευγε από
τον Όλυμπο η Τύχη, αλλά οι θεοί
να την προστατεύουν ακόμη
περισσότερο.

12. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Λαμβάνοντας υπόψη πως η αθανασία των θεών
οφείλεται στο νέκταρ που πίνουν καθημερινά, ο
Δίας αποφασίζει πως από εκείνη την ημέρα οι
θεοί θα πρέπει να μαζεύουν μόνοι τους τα
φρούτα για το νέκταρ.

13. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Έθεσε όμως έναν όρο: με την
πρώτη ηλιαχτίδα που θα
φώτιζε, τα φρούτα θα έχαναν
όλα τα πολύτιμα υγρά τους.
Έτσι μόνο η τύχη θα
μπορούσε να τρέξει τόσο
γρήγορα και να διαλέξει με
τόσο επιδέξια τα κατάλληλα
φρούτα. Όλα βασίζονταν
πάνω της.

14. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Έτσι κι έγινε. Κάθε πρωί η
Τύχη έτρεχε να μαζέψει ότι
χρειαζόταν για το νέκταρ. Ένα
πρωί όμως άργησε να γυρίσει.
Την απήγαγε ένας ψαράς. Οι
θεοί συμφώνησαν να του
δώσουν ότι θέλει για να την
αφήσει ελεύθερη. Η τύχη θα
έπρεπε από εδώ και πέρα να
‘ναι πιο προσεκτική.

15. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Έμαθε να κρύβεται για να
μην την βλέπει κανείς, έκανε
πλεξούδα μπροστά από το
πρόσωπο της, έμαθε να
γίνεται άπιαστη και
αποφάσισε πως θα έπρεπε
να αλλάζει συνεχώς
διαδρομή για να μην την
βρουν. Δεν υπήρχε κίνδυνος
πλέον.

16. Ο μύθος της θεάς Τύχης
Ο μύθος τελειώνει λέγοντας:
¨Ο μύθος λέει πώς ακόμα και σήμερα ισχύει ότι,
αν στο δρόμο σου καμιά φορά πιάσεις τη θεά
Τύχη, οι θεοί είναι έτοιμοι να σου χαρίσουν ό,τι
επιθυμείς για να την αφήσεις και πάλι ελεύθερη.¨

17. Ανάλυση μύθου- Στάση ζωής
Μια στάση ζωής βγαλμένη
από τον μύθο, θα μπορούσε
να αποτελέσει αυτή που λέει
πως για να μείνεις κάπου θα
πρέπει να είσαι και χρήσιμος.
Για να καταφέρεις να γίνεις
μέλος μιας ομάδας, θα
πρέπει να αποδείξεις πως
προσφέρεις κι εσύ σ’αυτή.
Έτσι και η τύχη, για να μείνει
στον Όλυμπο, συνέβαλλε
καθημερινά με τα καθήκοντα
της.

18. Τρεις μεγάλοι άξονες σκέψης που
συνοψίζουν πάνω από τις ερμηνείες ή
τις απόψεις σχετικά με την τύχη.
 ΔΕΝ υπάρχει τύχη.
 Υπάρχει τύχη, αλλά η επίδρασή της δεν εξαρτάται σε
καμία περίπτωση από την επιθυμία ή τις πράξεις μας.
 Η τύχη υπάρχει και μας επηρεάζει, αλλά μπορούμε κι
εμείς με τις ενέργειές μας να την επηρεάσουμε
προκειμένου να φέρουμε κάποια καλά ή κακά
αποτελέσματα.

19. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΥΧΗ
 Απόσπασμα: «Αυτή είναι η βασική θέση όλων εκείνων που
δίνουν έμφαση στις επιστημονικές ιδέες και ευνοούν τη
λογική, αρνούμενοι να δεχτούν οτιδήποτε δεν είναι μετρήσιμο,
δεν παράγεται, δεν είναι επεξεργάσιμο. Για πολλούς απ'
όσους ζουν ερμηνεύοντας τα γεγονότα μοναχά με τη λογική, η
τύχη, απλώς, δεν υπάρχει.[…] Γι' αυτούς, ό,τι συμβαίνει στη
ζωή και στην ιστορία του κόσμου όλου είναι προϊόν της
σύγκλισης κάποιων αιτιών, -έστω κι αν κάποιες μας
διαφεύγουν-, και πάνω σε αυτή τη βάση, η πραγματικότητα
μοιάζει με ένα μονοσήμαντο και αναπόφευκτο γεγονός.»

20. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΥΧΗ
 Ανάλυση: Ο Χόρχε Μπουκάι εδώ παρουσιάζει τα επιχειρήματα των
υποστηρικτών της πρώτης θεωρίας, πως η τύχη απλώς δεν υπάρχει.
Όπως, λέει οι άνθρωποι αυτοί βασίζονται αποκλειστικά και
υπερβολικά στην λογική και δεν δέχονται πως ένας άλλος
παράγοντας μη επιστημονικά αποδεδειγμένος μπορεί να επηρεάσει
τις ζωές μας. Έτσι, για αυτούς η ζωή μοιάζει με μαθηματικά όπου όλα
μπορούν να αποδειχθούν. Η άποψη αυτή αποτελεί το ένα άκρο του
θέματος και εφόσον βασίζεται στην υπερβολή έχει προβληματικά
σημεία.

21. Υπάρχει τύχη, αλλά η επίδρασή της δεν
εξαρτάται σε καμία περίπτωση από την
επιθυμία ή τις πράξεις μας.
 Απόσπασμα: «Για κάποιους άλλους που βρίσκονται στην αντίπερα
όχθη, η τύχη μοιάζει να 'ναι άρρηκτα δεμένη με την πραγματικότητα,
έτσι όπως αυτή αντικατοπτρίζεται πάνω στα καθημερινά
γεγονότα.[…] Αυτή η άποψη -που στηρίζεται συχνά σε κάποια
συμπεράσματα λίγο-πολύ παράλογα-, οφείλουμε να παραδεχτούμε
ότι συγγενεύει με προλήψεις, με πανάρχαιες οικογενειακές συνήθειες
ή με λαϊκά έθιμα αβέβαιης προέλευσης, καμωμένα από την ανάγκη
του ανθρώπου να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο τα πράγματα
έρχονται αλλιώς απ' ό,τι μπορεί κανείς να προβλέψει.»

22. Υπάρχει τύχη, αλλά η επίδρασή της δεν
εξαρτάται σε καμία περίπτωση από την
επιθυμία ή τις πράξεις μας.
 Ανάλυση: Ο συγγραφέας συνεχίζει την σκέψη του με την παράθεση
της αντίθετης απόψεως, ότι δηλαδή η τύχη επηρεάζει ολοκληρωτικά
την ζωή μας. Οι υποστηρικτές αυτή της θέσης λένε πως η τύχη είναι
πάντοτε παρούσα στην ζωή μας και μας επηρεάζει συνεχώς, δίχως
όμως να εξαρτάται από εμάς. Η άποψη αυτή, πως η τύχη μας
επηρεάζει δραστικά χωρίς να μπορούμε έστω και σε μικρό βαθμό να
την ελέγξουμε είναι το άλλο άκρο του ζητήματος της τύχης. Όπως λέει
και ο ίδιος ο συγγραφέας, στηρίζεται σε προκαταλήψεις και πράγματα
συχνά παράλογα για την σημερινή εποχή. Στην θέση αυτή,
βασισμένη στην υπερβολή, συναντώνται επίσης προβληματικά
σημεία.

23. Η τύχη υπάρχει και μας επηρεάζει, αλλά
μπορούμε κι εμείς με τις ενέργειές μας να την
επηρεάσουμε προκειμένου να φέρουμε κάποια
καλά ή κακά αποτελέσματα.
 Απόσπασμα: «Αυτή η τρίτη θέση θα μπορούσε να είναι μια
απάντηση στην πρόκληση να επιχειρήσουμε με κάποιον λογικό
τρόπο να συμβιβάσουμε τις δύο προηγούμενες θέσεις, με δεδομένο
ότι αυτές δεν στέκουν από μόνες τους ή, τέλος πάντων, φαίνονται
εύκολα αμφισβητήσιμες.[…] Αυτή τη θέση υποστηρίζουν, σε
διάφορους τόνους, όσοι πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να μάθουμε να
κατασκευάζουμε την τύχη μας στη βάση μιας λογικής· να τη
δημιουργούμε, να την αλλάζουμε, να την προκαλούμε.»

24. Η τύχη υπάρχει και μας επηρεάζει, αλλά
μπορούμε κι εμείς με τις ενέργειές μας να την
επηρεάσουμε προκειμένου να φέρουμε κάποια
καλά ή κακά αποτελέσματα.
 Ανάλυση: Τέλος, ο Χόρχε Μπουκάι παραθέτει την τελική θέση πάνω
στο θέμα της τύχης, πως τύχη και υπάρχει και μας επηρεάζει αλλά
συμβάλουμε και εμείς σε αυτό. Όπως λέγεται, είναι ο συμβιβασμός
των δύο άκρων, μια «λογική» θέση. Τύχη υπάρχει λοιπόν στην
καθημερινότητα μας και μας επηρεάζει αλλά όχι αποκλειστικά.
Μπορούμε οι ίδιοι να φτιάξουμε την τύχη μας και έτσι τώρα εμείς να
την επηρεάσουμε, ώστε να έχουμε αποτελέσματα.

25. Η ΑΜΜΟΣ ΣΤΟ
ΚΟΥΤΑΛΙ

26. Η ΑΜΜΟΣ ΣΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ -
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
-«Εκπληκτικό, χάσατε μόνο μισό γραμμάριο» ανακοίνωσε, «σας
συγχαίρω. Όπως εσεις προβλέψατε, αυτή η επίσκεψη δε θα σας
στοιχίσει τίποτα»
-«Ευχαριστώ»
-«Ευχαριστηθήκατε την επίσκεψη;» ρώτησε στο τέλος ο οικοδεσπότης.
Ο τουρίστας δίστασε και τελικά αποφάσισε να φανεί ειλικρινής.
-«Η αλήθεια είναι πως όχι και πολύ. Ήμουν τόσο απασχολημένος με το
να προσέχω την άμμο, που δεν μπόρεσα να δω αυτό που μου
είπατε.»

27. Η ΑΜΜΟΣ ΣΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ -
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
-«Μα αυτό είναι φριχτό! Κοιτάξτε, θα κάνω μια εξαίρεση. Θα σας
ξαναγεμίσω το κουτάλι, γιατί είναι ο κανονισμός, αλλά τώρα ξεχάστε
πόσο θα χυθεί: μένουν 12 λεπτά μέχρι να έρθει ο επόμενος
επισκέπτης. Να πάτε και να γυρίσετε πριν φτάσει»
Χωρίς να χάσει χρόνο, ο άνθρωπος πήρε το κουτάλι κι έτρεξε στη
σοφίτα. Όταν έφτασε έριξε μια γρήγορη ματιά σε ότι υπήρχε εκεί, και
κατέβηκε τρέχοντας στα μπουντρούμια γεμίζοντας τις σκάλες με
άμμο. Δεν περίσσευε ούτε μια στιγμή γιατί τα λεπτά περνούσαν, και
σχεδόν πέταξε προς το πέρασμα κάτω από τη σκάλα, όπου,
σκύβοντας για να μπει του έπεσε το κουτάλι και χύθηκε όλο το
περιεχόμενό του. Κοίταξε το ρολόι του. Είχαν περάσει έντεκα λεπτά.
Ξανά, χωρίς να δει τις πολεμικές μηχανές, έτρεξε μέχρι τον άνθρωπο
στην είσοδο, στον οποίο παρέδωσε το άδειο κουτάλι.

28. Η ΑΜΜΟΣ ΣΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ -
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
-«Αυτή τη φορά χωρίς άμμο λοιπόν, αλλά μην ανησυχείτε, έχουμε κάνει
μια συμφωνία. Πώς ήταν; Ευχαριστηθήκατε την επίσκεψη;»
Ξανά ο επισκέπτης δίστασε μερικές στιγμές.
-«Η αλήθεια είναι πως όχι» ομολόγησε στο τέλος.
«Ήμουν τόσο απασχολημένος να γυρίσω πριν φτάσει ο επόμενος,
που έχασα όλη την άμμο, αλλά και πάλι δεν το ευχαριστήθηκα
καθόλου.»

29. Η ιστορία τελειώνει με αυτά τα
λόγια…
 «Υπάρχουν κάποιοι που περπατούν στο κάστρο της ζωής τους
προσπαθώντας να μην τους κοστίσει τίποτα, και δεν μπορούν να το
ευχαριστηθούν. Υπάρχουν άλλοι που βιάζονται τόσο να φτάσουν
νωρίς, που χάνουν τα πάντα χωρίς και αυτοί να ευχαριστηθούν
τίποτα. Κάποιοι λίγοι μαθαίνουν αυτό το μάθημα και παίρνουν τον
χρόνο τους για κάθε διαδρομή. Ανακαλύπτουν και απολαμβάνουν την
κάθε γωνιά, το κάθε βήμα. Ξέρουν πως δε θα είναι δωρεάν, αλλά
καταλαβαίνουν ότι το κόστος του να ζεις, αξίζει τον κόπο.

30. ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ – ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΣ
 Μέσα από αυτή την ιστορία ο συγγραφέας θέλει να περάσει ένα
πολύπλευρο μήνυμα στους αναγνώστες: Οποιαδήποτε
κατάσταση αντιμετωπίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, να
αναλογιζόμαστε το κόστος της και να μη βιαζόμαστε να τη
προσπεράσουμε διότι έτσι χάνουμε το νόημα της. Δηλαδή πρέπει
να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας γιατί ουσιαστικά
ζούμε μόνο μια φορά.

31. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΞΙΑ
ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ

32. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ
ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Έβγαλε το δαχτυλίδι που φορούσε στο αριστερό του χέρι και το έδωσε
στο αγόρι, λέγοντας :”Πάρε το άλογο που είναι εκεί έξω και τρέξε στην
αγορά. Πρέπει να πουλήσω αυτό το δαχτυλίδι για να πληρώσω ένα
χρέος. Είναι ανάγκη να πάρεις όσο περισσότερα χρήματα μπορείς για
αυτό. Και με κανέναν τρόπο μη δεχτείς λιγότερα από ένα χρυσό φλουρί.
Πήγαινε και έλα με το χρυσό φλουρί όσο πιο γρήγορα μπορείς.”

33. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ
ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ο νεαρός πήρε το δαχτυλίδι κι έφυγε. Μόλις έφτασε στην αγορά άρχισε
να προσφέρει το δαχτυλίδι στους εμπόρους που το κοίταζαν με κάποιο
ενδιαφέρον, ώσπου ο νεαρός έλεγε τι ζητούσε γι’ αυτό. […] Αφού
προσπάθησε να πουλήσει το κόσμημα σε όποιον συνάντησε στο δρόμο
του στην αγορά- και σίγουρα θα ήταν πάνω από εκατό άτομα-,
παραδέχτηκε την αποτυχία του, καβάλησε το άλογο και γύρισε πίσω.

34. Η ΑΛΙΘΙΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ
ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Μπήκε μέσα στην κάμαρη. “Δάσκαλε” είπε, “λυπάμαι. Είναι
αδύνατο να τα καταφέρω. Ίσως να μπορούσα να πάρω δύο ή
τρία ασημένια, όμως, νομίζω ότι δεν μπορώ να γελάσω κανέναν
για την πραγματική αξία του δαχτυλιδιού.” “Αυτό που είπες είναι
πολύ σημαντικό, νεαρέ μου φίλε” απάντησε χαμογελώντας ο
δάσκαλος. “Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αληθινή αξία του
δαχτυλιδιού. Καβάλησε πάλι το άλογο και πήγαινε στον
κοσμηματοπώλη. Ποιος άλλος θα ξέρει καλύτερα; Πες του ότι
θέλεις να το πουλήσεις και ρώτησέ τον πόσα μπορεί να πιάσει.
Όμως, μην του το πουλήσεις όσα κι αν σου προσφέρει.
Γύρισε πίσω με το δαχτυλίδι.”

35. Η ΑΛΙΘΙΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ
ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ο νεαρός καβάλησε το άλογο κι έφυγε πάλι. Ο κοσμηματοπώλης
εξέτασε το δαχτυλίδι στο φως του κεριού, το κοίταξε με το φακό, το ζύγισε
και μετά είπε στο παιδί: “Πες στο δάσκαλο, αγόρι μου, ότι αν θέλει να το
πουλήσει αμέσως, δεν μπορώ να του δώσω παραπάνω από πενήντα
οχτώ χρυσά φλουριά για το δαχτυλίδι του.” “Πενήντα οχτώ χρυσά;”
φώναξε το παιδί. “Ναι” απάντησε ο κοσμηματοπώλης. “Βέβαια, με λίγη
υπομονή θα μπορούσαμε να βγάλουμε γύρω στα εβδομήντα χρυσά
φλουριά, όμως, αν είναι επείγον…” Ο νεαρός έτρεξε συγκινημένος στο
σπίτι του δασκάλου να του πει τα καθέκαστα.

36. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ
ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
“Κάθισε” του είπε ο δάσκαλος αφού τον άκουσε. “Είσαι κι εσύ σαν αυτό
το δαχτυλίδι. Ένα πολύτιμο και μοναδικό κόσμημα. Και σαν τέτοιο,
πρέπει να σε εκτιμήσει ένας αληθινός ειδικός. Γιατί στη ζωή σου γυρίζεις
εδώ κι εκεί ζητώντας να εκτιμήσει ο καθένας την πραγματική σου αξία;”
Και μ’ αυτά τα λόγια, έβαλε πάλι το δαχτυλίδι στο μικρό του δάχτυλο του
αριστερού του χεριού.

37. Η ιστορία τελειώνει έτσι…
Είσαι φτιαγμένος από ταλέντα, σοφία και αγάπη. Είσαι όλα όσα
αναζητάς, τα έχεις όλα μέσα σου. […] Αν έχω την πεποίθηση ότι δεν
αξίζω, τότε το υποσυνείδητό μου θα κάνει τα πάντα για να επιβεβαιώσει
αυτή μου την πεποίθηση. […]Για να αλλάξουμε τα αποτελέσματα που
παίρνουμε από τις πράξεις μας, χρειάζεται να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις
που έχουμε. Αντί να ζητάμε την αποδοχή από τους γύρω μας, χρειάζεται
να δώσουμε εμείς οι ίδιοι την αποδοχή στον εαυτό μας, όχι όταν θα
πετύχουμε εκείνο ή το άλλο, αλλά ΤΩΡΑ έτσι όπως ακριβώς είμαστε αυτή
τη στιγμή, να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και αν το κάνουμε αυτό, τότε
και οι άλλοι γύρω μας θα αρχίσουν να μας δείχνουν την αποδοχή τους.

38. ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΣΤΑΣΗ
ΖΩΗΣ
Το μήνυμα που θέλει να περάσει αυτή η ιστορία είναι πως ο καθένας
μας πραγματικά αξίζει, ακόμα κι αν κάποιες φορές το αμφισβητεί λόγω
των άσχημων αποτελεσμάτων ή την άποψη των υπολοίπων. Συχνά
λοιπόν θεωρούμε πως δεν αξίζουμε, αλλά πρόκειται για μια
ψευδαίσθηση. Έτσι, πάντα θα βρίσκεται κάποιος που να αναγνωρίσει
την πραγματική μας αξία αρκεί πρώτα να αποδεχτούμε οι ίδιοι τον εαυτό
μας ακριβώς όπως αυτός είναι και να μην γινόμαστε «ζητιάνοι» της
αποδοχής των άλλων.

39. ΠΟΙΟΣ
ΕΙΣΑΙ

40. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ντύθηκε με ρούχα της μόδας, όπως συνήθιζε, και κατέβηκε στην είσοδο
να πάρει την αλληλογραφία του. Εκεί ένιωσε τη πρώτη έκπληξη της
ημέρας. Δεν υπήρχαν γράμματα! Διασχίζοντας την πλατεία, έπεσε
σχεδόν πάνω στον καθηγητή Εξέρ, έναν παλιό του γνωστό. Τον φώναξε
με το όνομα του αλλά είχε πια απομακρυνθεί, κι ο Σινκλέρ σκέφτηκε ότι
μάλλον δεν θα τον είχε ακούσει.

41. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Την επόμενη μέρα ο ταχυδρόμος τον διαβεβαίωσε ότι δεν είχε τίποτα στο
σάκο του για το σπίτι εκείνο. Κάτι συνέβαινε κι έπρεπε να βρει τι. Φόρεσε
ένα σακάκι και πήγε στο σπίτι του φίλου του, του Μάριο. Ο φίλος του δεν
άργησε να φανεί. Ο Σινκλέρ πήγε να τον αγκαλιάσει, όμως, εκείνος
περιορίστηκε να ρωτήσει: «Συγνώμη, κύριε, γνωριζόμαστε;» Ο ιδιοκτήτης
του σπιτιού κάλεσε τον μπάτλερ και τον πρόσταξε να πετάξει έξω τον
άγνωστο. Πηγαίνοντας προς το σπίτι του συνάντησε διάφορους γείτονες
που τον αγνόησαν ή του φέρθηκαν σαν να μην τον γνώριζαν.

42. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Μια ιδέα του σφηνώθηκε στο μυαλό: υπήρχε κάποια συνωμοσία εναντίον
του κι αυτός είχε διαπράξει κάποιο περίεργο λάθος ενάντια στην κοινωνία
που τώρα τον απέρριπτε, ενώ πριν από λίγες ώρες τον εκτιμούσε.
Ωστόσο, όσο κι αν συλλογιζόταν, δεν μπορούσε να θυμηθεί κανένα
γεγονός που να μπορούσε να θεωρηθεί προσβλητικό, πόσο μάλλον κάτι
που να είχε ενοχλήσει ολόκληρη την πόλη. Η καθαρίστρια έλειψε δίχως
να τον ειδοποιήσει και το τηλέφωνο του έπαψε να λειτουργεί.

43. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ο Σινκλέρ πήρε μια καρέκλα και κάθισε με τους φίλους του. Αμέσως,
έπεσε νεκρική σιγή. Ο Σινκλέρ δεν άντεξε άλλο. «Μπορώ να μάθω τι
έχετε πάθει όλοι μαζί μου; Αν έκανα κάτι που σας ενόχλησε, ας μου το
πείτε επιτέλους για να τελειώνουμε. Μη μου φέρεστε όμως έτσι, γιατί
κοντεύω να τρελαθώ.» Οι άλλοι κοιτάχτηκαν. Άλλοι γελούσαν κι άλλοι
είχαν θυμώσει.

44. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ένας αποφάσισε να του απευθύνει το λόγο: «Κύριε, κανένας από εμάς
δεν σας γνωρίζει. Δεν μας έχετε κάνει τίποτα. Αλήθεια, ούτε που ξέρουμε
ποιος είστε.» Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια του και βγήκε
από το μαγαζί. Έσυρε το κορμί του ως το σπίτι του. Κάθε του πόδι ζύγιζε
έναν τόνο. Έφτασε στην κάμαρα του κι έπεσε στο κρεβάτι. Χωρίς να ξέρει
ούτε γιατί ούτε πώς, έγινε ένας ξένος, ένας απών.

45. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Στο μυαλό του κυριαρχούσε μια σκέψη σαν σφυροκόπημα: «Ποιος
είσαι;» Ήξερε, αλήθεια, να απαντήσει στην ερώτηση αυτή; Γνώριζε το
όνομα του, τη διεύθυνση του, τι νούμερο πουκάμισο φορούσε, τον
αριθμό της ταυτότητας του και διάφορα άλλα στοιχεία που τον
προσδιόριζαν. Πέρα απ’ αυτό, όμως, ποιος ήταν αληθινά, εσωτερικά και
βαθιά; Εκείνες οι προτιμήσεις και συμπεριφορές, οι τάσεις και οι
απόψεις, ήταν πράγματι δικές του; Ή, όπως τόσα άλλα, ήταν απλώς μια
προσπάθεια να μην απογοητεύσει τους άλλους που περίμεναν να είναι
όπως ήταν;

46. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Κάτι άρχιζε να ξεκαθαρίζει μέσα του. Εφόσον ήταν άγνωστος,
απελευθερωνόταν από την υποχρέωση να είναι κάτι συγκεκριμένο.
Όπως κι αν ήταν, τίποτα δεν θα άλλαζε στην απάντηση που του έδιναν οι
άλλοι. Βρισκόταν σε μια κατάσταση που του επέτρεπε να ενεργεί όπως
ήθελε, χωρίς καν να ζητάει την έγκριση του κόσμου. Πήρε βαθιά ανάσα
και ένιωσε λες και νέος αέρας είχε μπει στα πνευμόνια του.

47. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Κατάλαβε ότι το αίμα κυκλοφορούσε στις φλέβες του, αντιλήφθηκε
το χτύπο της καρδιάς του και ξαφνιάστηκε που, για πρώτη φορά,
δεν έτρεμε. Τώρα που, επιτέλους, ήξερε ότι ήταν μόνος, όπως ήταν
πάντα, ότι είχε μονάχα τον εαυτό του, τώρα μπορούσε να κλάψει ή
να γελάσει. Όμως, για τον εαυτό του, όχι για τους άλλους. Τώρα,
επιτέλους, το ήξερε: Η ύπαρξη του δεν εξαρτιόταν από τους άλλους.
Είχε ανακαλύψει ότι έπρεπε να μείνει ολομόναχος για να μπορέσει
να βρει τον εαυτό του…

48. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Την επόμενη μέρα τραγουδούσε ένα τραγούδι που ποτέ δεν είχε ακούσει.
Κάτω από την πόρτα βρήκε αναρίθμητα γράμματα που απευθύνονταν σ’
εκείνον. Η κυρία που καθάριζε βρισκόταν ήδη στην κουζίνα και τον
χαιρετούσε σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Και το βράδυ, στο μπαρ,
κανένας δεν έδειχνε να θυμάται εκείνη την παράξενη νύχτα τρέλας

49. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Όλα είχαν ξαναγίνει φυσιολογικά εκτός από εκείνον, ευτυχώς, εκείνον,
που ποτέ πια δεν θα χρειαζόταν να παρακαλέσει κανέναν άλλον να τον
κοιτάξει για να μάθει αν ήταν ζωντανός, εκείνον, που ποτέ πια δεν θα
ζητούσε από τους άλλους να τον προσδιορίσουν, εκείνον, που ποτέ πια
δεν θα ένιωθε φόβο μήπως τον απορρίψουν. Όλα ήταν ίδια, εκτός από
αυτόν τον άνθρωπο που ποτέ πια δεν θα ξεχνούσε ποιος ήταν.

50. Η ιστορία τελειώνει έτσι…
Ο τρόπος είναι να ανακαλύψεις την πορεία και να αρχίσεις να βαδίζεις
προς τα εκεί. Είναι πιθανό να ξεκινήσεις μόνος, αλλά θα εκπλαγείς όταν
συναντήσεις, αργότερα στο δρόμο, όλους εκείνους που σίγουρα
πορεύονται προς την ίδια κατεύθυνση. Η τελευταία αυτή διαδρομή είναι
μοναχική, προσωπική και καθοριστική. Ωστόσο, μην ξεχνάς ότι είναι η
γέφυρα που μας ενώνει με τους άλλους, το μοναδικό σημείο επαφής που
μας συνδέει αναπόδραστα με τον κόσμο έτσι όπως είναι.

51. ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΣΤΑΣΗ
ΖΩΗΣ
Κανένας άνθρωπος δεν ανακαλύπτει τον εαυτό του και το νόημα της
ύπαρξής του, με το να νοιάζεται υπερβολικά για την γνώμη της
κοινωνίας ,η οποία πάντα θα είναι εκεί και πάντα θα κρίνει, ή με το να
κλείνεται αποκλειστικά στον εαυτό του, αλλά βρίσκοντας την ισορροπία
ανάμεσα τους. Όταν κάποιος δίνει περισσότερη έμφαση στο πως θα τον
ξέρει ο κόσμος και να οργανώνει την ζωή του με βάση τους άλλους,
χάνει την αίσθηση της ελευθερίας και της εσωτερικής γαλήνης που θα
μπορούσε να έχει εάν έψαχνε βαθιά μέσα του για το Ποιος Είναι.

52. ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΣΤΑΣΗ
ΖΩΗΣ
Επίσης το να ακολουθήσει κάποιος το δικό του μονοπάτι δεν
σημαίνει ότι απομονώνεται . Πάντα θα διασταυρώνεται με
μονοπάτια άλλων ατόμων αλλά δεν πρέπει να εξαρτάται από αυτά.
Έτσι μπορεί να χαρεί την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση του με
άλλα πρόσωπα αλλά και την ικανότητα του να επιβιώνει δίχως αυτά.

53. Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ
ΒΑΣΙΛΙΑ

54. Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ-
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ο Βασιλιάς πάει στον κήπο του και βλέπει πως τα δέντρα, οι θάμνοι
και τα λουλούδια του ξεραίνονται. Η Βελανιδιά του λέει πως
ξεραίνεται γιατί δε μπορεί να είναι τόσο ψηλή όσο το Πεύκο. Γυρίζει
προς το Πεύκο και το βλέπει πεσμένο κάτω γιατί δε μπορεί να κάνει
σταφύλια όπως το Αμπέλι. Και το Αμπέλι ξεράθηκε γιατί δεν έκανε
λουλούδια σαν την Τριανταφυλλιά.

55. Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ-
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Βλέπει την Τριανταφυλλιά να κλαίει γιατί δεν είναι γερή και δυνατή
σαν τη Βελανιδιά. Και ξάφνου, βλέπει ένα φυτό, τη Φρέζια, γεμάτη
άνθη και πιο δροσερή από ποτέ. Τη ρωτάει ο Βασιλιάς: «Πώς
γίνεται και αναπτύσσεσαι τόσο καλά μέσα σ’ αυτόν τον μαραμένο και
θλιβερό κήπο;»

56. Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ-
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Το λουλούδι του απαντάει: «Δεν ξέρω. Ίσως γιατί υπέθετα πάντα ότι,
όταν με φύτεψες ήθελες φρέζιες. Αν ήθελες στη θέση μου Βελανιδιά ή
Τριανταφυλλιά, θα είχες φυτέψει Βελανιδιά ή Τριανταφυλλιά. Εκείνη τη
στιγμή είπα μέσα μου: Θα προσπαθήσω να είμαι Φρέζια όσο μπορώ
καλύτερα.»

57. ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΣΤΑΣΗ
ΖΩΗΣ
Το συγκεκριμένο παραμύθι θίγει θέματα διαφορετικότητας και
στόχων. Ο καθένας θα πρέπει να είναι ο εαυτός του και να
προσηλώνεται στους στόχους του. Πρέπει να γνωρίζει τον σκοπό
του, να προσπαθεί να κάνει το καλύτερο που μπορεί και να είναι ο
εαυτός του. Πολλές φορές αρκεί να είμαστε ο εαυτός μας για να
πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η
διαφορετικότητα είναι αυτή που ομορφαίνει τον κόσμο μας, και
ορίζει την ταυτότητα του. Το κάθε τι, υπάρχει για κάποιο λόγο.

58. Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΗΓΑΔΙΩΝ

59. Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΗΓΑΔΙΩΝ-
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σε μια πόλη κατοικούσαν μόνο πηγάδια διαφόρων ειδών, άλλα
ευκατάστατα και πολυτελή και άλλα πιο ταπεινά. Επηρεασμένα από
μια καινούργια ανθρώπινη «μόδα» άρχισαν να γεμίζουν με διάφορα
αντικείμενα (κοσμήματα, νομίσματα, ηλεκτρικές συσκευές, πίνακες
ζωγραφικής και βιβλία). Όμως επειδή δεν μπορούσαν να χωρέσουν
άλλα πράγματα σκέφτηκαν να μεγαλώσουν στο πλάτος.

60. Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΗΓΑΔΙΩΝ-
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένα πηγάδι λοιπόν πέταξε όλα τα αντικείμενα του και άρχισε να
βαθαίνει ώσπου βρήκε νερό και το μέρος γύρω του έγινε περιβόλι.
Το ίδιο έκανε και ένα άλλο πηγάδι σε άλλη γειτονιά. Τα δύο αυτά
πηγάδια όμως ενώνονταν από το ποτάμι που περνούσε υπόγεια.

61. Η ιστορία τελειώνει με αυτά τα
λόγια…
«Είχαν ανακαλύψει τη βαθιά επικοινωνία που πετυχαίνουν μόνον
εκείνοι που έχουν το θάρρος να αδειάσουν από κάθε
περιεχόμενο και να ψάξουν στο βάθος της ύπαρξής τους για να
βρουν τι έχουν να δώσουν…»

62. ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΣΤΑΣΗ
ΖΩΗΣ
Η ιστορία αυτή στρέφεται γύρω από την διαφορετικότητα. Έτσι, ενώ
όλα τα πηγάδια είχαν επηρεαστεί από την «μόδα», δυο πηγάδια
άκουσαν την καρδιά τους και πέταξαν όλα τα αντικείμενα που
θεωρούσαν ότι ήταν άχρηστα. Ως αποτέλεσμα απέκτησαν τα ίδια
καινούργια ζωή και ταυτόχρονα ομόρφυναν την περιοχή τους.

63. ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΣΤΑΣΗ
ΖΩΗΣ
Οι άνθρωποι στις μέρες μας όπως και τα πηγάδια της ιστορίας
έχουν γεμίσει την ζωή τους με υλικά αγαθά χωρίς να ικανοποιούνται
με τίποτα. Επομένως, θα έπρεπε να καλλιεργούν την ψυχή τους και
το πνεύμα τους για να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι κι έτσι να
προσφέρουν αγάπη στους γύρω τους.

64. ΠΗΓΕΣ
 Η ΘΕΑ ΤΥΧΗ
 Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΤΥΧΗΣ
 Η ΑΜΜΟΣ ΣΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ
 Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ
 ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ
 Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
 Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΗΓΑΔΙΩΝ
Ευχαριστούμε για την προσοχή σας!