2. Η Τζόαν Ρόουλινγκ γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1965 στο Yate της Αγγλίας. Γνωστή
κυρίως με τα αρχικά Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, είναι διάσημη συγγραφέας. Ειδικεύεται στα
λογοτεχνικά βιβλία φαντασίας. Απέκτησε φήμη για τη συγγραφή της σειράς
φαντασίας ‘’Χάρι Πότερ’’, τα βιβλία της οποίας έχουν κερδίσει το παγκόσμιο
ενδιαφέρον κι έχουν πάρει πολλά βραβεία. Επίσης, έχουν πωλήσει περισσότερα
από 400 εκατομμύρια αντίτυπα ανά τον κόσμο έχοντας μεταφραστεί σε 67 γλώσσες.
Επιπλέον, έχει γράψει και άλλα βιβλία όπως «Οι Ιστορίες του Μπιντλ του
Βάρδου», «Ένας ξαφνικός θάνατος» και «Το Κάλεσμα του Κούκου».
3. Ο Χάρι Πότερ δεν είναι ένας συνηθισμένος έφηβος, είναι ένας
μαθητευόμενος μάγος που έχει χάσει τους γονείς του από έναν φαινομενικά
νεκρό, σατανικό μάγο. Το καλοκαίρι περνά και οι διακοπές πλησιάζουν στο
τέλος τους αλλά αυτό δε τον στενοχωρεί ιδιαίτερα. Αντίθετα τον γεμίζει
προσμονή και λαχτάρα. Τον περιμένει η Σχολή "Χόγκουαρτς" για μαγείες και
ξόρκια, οι φίλοι του, οι καθηγητές του κι ένα σωρό καινούργια μαθήματα. Ένα
βράδυ όμως βλέπει ένα περίεργο όνειρο και ξυπνά με έναν έντονο πόνο στο
σημάδι στο μέτωπό του. Γρήγορα το ξεχνάει καθώς λαμβάνει μια πρόσκληση
από τον Ρον για το Παγκόσμιο Κύπελλο Κουίντιτς. Εκεί θα ζήσει συναρπαστικές
στιγμές αλλά και μια σειρά από επικίνδυνα γεγονότα που θα τον οδηγήσουν
στην πιο απίθανη και συγκλονιστική περιπέτεια της ζωής του...
4. Αρχικά, ο Χάρι Πότερ όπως και οι φίλοι του, Ρον και Ερμιόνη
είναι έφηβοι. Έτσι, παρουσιάζουν ανάλογη συμπεριφορά,
συναισθήματα και χαρακτηριστικά.
5. Στη συνέχεια θα σας αναλύσουμε κάποια
χαρακτηριστικά της εφηβείας που εντοπίζουμε στο
βιβλίο, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα.
6. Σελ.158-159
Ο Νέβιλ άκουγε με ζήλια τις συζητήσεις των άλλων για τον αγώνα.
"Η γιαγιά δεν ήθελε να πάμε", είπε με δυστυχισμένο ύφος. "Δεν αγόρασε εισιτήρια.
Πρέπει να ήταν φανταστικά".
"Ήταν", είπε ο Ρον. "Κοίταξε εδώ, Νέβιλ".
Έψαξε στο μπαούλο του και έβγαλε από μέσα το κουκλάκι με τη μορφή του Κραμ.
"Τον είδαμε από πολύ κοντά", είπε ο Ρον. "Καθόμαστε στο
ψηλότερο θεωρείο..."
7. Ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων και όχι μόνο τον εφήβων είναι η
ζήλια. Ωστόσο όταν οι άνθρωποι φτάνουν στην ηλικία της εφηβείας η
ζήλια είναι έντονη και αναπόφευκτη. Ο έφηβος συχνά ζηλεύει
χαρακτηριστικά ή πράγματα συνομηλίκων του. Σε αυτές τις περιπτώσεις
ή πάσχει να τα αποκτήσει ή τα παρατάει λέγοντας πως αυτός δεν είναι
τόσο καλός όσο κάποιος άλλος για να το κάνει.
8. Σελ. 178
"Δεν μπορούν να μας το κάνουν αυτό!" αναφώνησε ο Τόρι Ουέσλι και
βαδίζοντας προς την πόρτα, κοντοστάθηκε αγριοκοίταξε τον
Ντάμπλντορ. "Κλείνουμε τα δεκαεφτά τον Απρίλιο, είναι αδικία να μας
στερήσουν τέτοια ευκαιρία"
"Εμένα πάντως δε με σταματάει τίποτε", δήλωσε πεισμωμένος ο Φρεντ
που είχε κοντοσταθεί κι εκείνος. "Οι πρωταθλητές θα κάνουν όλα όσα
μας απαγορεύουν. Κι ο νικητής θα πάρει και χίλιες γαλέρες από
πάνω!"
9. Όλοι, μα πολύ παραπάνω οι έφηβοι νιώθουν αδικημένοι. Η αδικία
συνήθως , νιώθουν πως προέρχεται από τους δικούς τους ανθρώπους.
Για παράδειγμα, πολλές φορές νιώθουν αδικημένοι από τους γονείς,
είτε για κάτι που δεν τους επιτρέπουν να κάνουν επειδή δεν έχουν
φτάσει στην κατάλληλη ηλικία είτε επειδή θεωρούν πως οι άλλοι έχουν
κάτι παραπάνω από αυτούς. Η αδικία κυριαρχεί μέσα τους και τις
περισσότερες φορές εκφράζεται με θυμό, τσακωμούς και κλάματα.
10. Σελ. 279
Ξέρουμε πως δεν έπρεπε να δηλώσεις συμμετοχή αλλά μην ανησυχείς.
Οι αναγνώστες λατρεύουν τους επαναστάτες".
"Μα σας είπα, δεν το έβαλα εγώ", επανέλαβε ο Χάρι. "Δεν ξέρω ποιος..."
"Πώς νιώθεις τώρα εν αναμονή των άθλων;" ρώτησε η Ρίτα Σκίτερ.
"Νιώθεις ενθουσιασμό; Νευρικότητα;"
."Ειλικρινά δεν το έχω σκεφτεί... μάλλον νευρικότητα", απάντησε ο Χάρι μ' ένα σφίξιμο στο
στομάχι.
"Στο παρελθόν έχουν σκοτωθεί πολλοί πρωταθλητές", είπε κοφτά η Ρίτα Σκίτερ. "Σε απασχολεί
αυτό;"
"Ε... λένε πως φέτος έχουν λάβει δρακόντεια μέτρα ασφαλείας", είπε ο Χάρι.
Στο μεταξύ η πένα πηγαινοερχόταν πάνω στην περγαμηνή σαν να έκανε σκι.
"Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που θ' αντιμετωπίσεις θανάσιμους κινδύνους", παρατήρησε
η Ρίτα Σκίτερ ρίχνοντας του ένα διαπεραστικό βλέμμα. "Πώς νομίζεις ότι θα σ' επηρεάσει
αυτό;"
"Ε..." έκανε ο Χάρι.
"Πιστεύεις ότι το παλιό ψυχικό σου τραύμα σε κάνει να θέλεις ν‘ αποδεικνύεις διαρκώς την
αξία σου; Να δικαιώνεις τη φήμη σου;
Μήπως δήλωσες συμμετοχή στο τρίαθλο για να..."
"δε δήλωσα συμμετοχή!" επανέλαβε ο Χάρι που είχε αρχίσει να εκνευρίζεται.
11. Φαίνεται ότι ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό των νέων είναι η
αμφισβήτηση. Η αμφισβήτηση των πάντων. Ξεκινάει από τους γονείς
που εκεί που ήταν ήρωες για το παιδί, ξαφνικά καταρρέουν ως
πρότυπα, και καταλήγουν να αμφισβητούν ακόμα και τους ίδιους τους
τούς εαυτούς. Πλέον αμφισβητούν το πόσο καλοί ήταν οι γονείς τους
αφού τους συγκρίνουν με γονείς φίλων και νιώθουν πως πια δεν είναι
όπως ήταν. Η αμφισβήτηση βέβαια του εαυτού τους είναι εντονότερη.
Το σώμα τους αλλάζει σαν έφηβοι που είναι και το ότι δεν είναι πια
όπως παλιά τους δημιουργεί ανασφάλεια.
12. Σελ.168
«Ο Χάρι είδε την Τσο, την ανιχνεύτρια της ομάδας του
Ράβενκλοου, να επευφημεί τον Στούαρτ Άκερλι ενώ
καθόταν. Προς στιγμήν ο Χάρι ένιωσε τη σφοδρή επιθυμία
να πάει κι αυτός στο τραπέζι του Ράβενκλοου.»
13. Όλοι οι έφηβοι ανεξαιρέτως έχουν νιώσει μια έλξη από
κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου. Ο έρωτας
προκαλεί κυρίως ευχάριστα αλλά και κάποια
δυσάρεστα συναισθήματα. Όπως και να ’χει κανείς δεν
μπορεί να αμφισβητήσει πως αυτή η έλξη είναι μια
από τις πιο όμορφες αισθήσεις.
14. Σελ.168
«Ένα αγόρι προχώρησε και, τρέμοντας από την
κορφή ως τα νύχια, πήρε το μαγικό καπέλο, το
φόρεσε και κάθισε στο σκαμνί.»
15. Ο φόβος και η αγωνία είναι δυο συναισθήματα συχνά δεμένα μεταξύ
τους. Είτε δείχνουμε τον φόβο είτε όχι, πάντα υπάρχει μέσα μας. Το να
τον αποκρύπτουμε από τον κόσμο όμως αυξάνει τον εσωτερικό μας
φόβο. Η αυξημένη αγωνία, τώρα, συνήθως προκαλεί και φόβο.
16. Σελ. 115
«Ο Χάρι, που είχε την κουκέτα πάνω από του Ρον, κοίταζε την
οροφή της σκηνής που φωτιζόταν κάθε τόσο από το φανάρι
κάποιου περαστικού ξωτικού νάνου και ξαναζούσε με τη
φαντασία του μερικές από τις πιο εντυπωσιακές προσπάθειες
του Κραμ. Ανυπομονούσε να καβαλήσει την Αστραπή του και να
εφαρμόσει την προσποίηση... ο Όλιβερ Γουντ, παρά τα
περίπλοκα σχεδιαγράμματα του, δεν κατάφερε να αποδώσει την
ουσία αυτής της κίνησης... Ο Χάρι φαντάστηκε τον εαυτό του να
φοράει ένα μανδύα με το όνομα του στην πλάτη, πώς θα ένιωθε
ακούγοντας εκατό χιλιάδες κόσμο να τον επευφημεί όταν θα
αντιλαλούσε στο στάδιο η φωνή του Λούντο Μπά-γκμαν:
"Υποδεχτείτε... τον Πότερ!"
Δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν τον είχε πάρει ο ύπνος ή
η φαντασία του που πετούσε σαν τον Κραμ, ίσως τον είχε
οδηγήσει σε κανονικά όνειρα.»
17. Ο Χάρι, όπως και όλοι οι έφηβοι είχε το δικό του όνειρο. Αυτά τα
όνειρα- ο ειδυλλιακός του εαυτός- του έδιναν κουράγιο και θέληση
ώστε να προσπαθεί συνεχώς να τα πετύχει. Την θέληση-αυτή τη σπίθα
των ματιών- οι έφηβοι την νιώθουν ως ευκαιρία. Όταν μάλιστα αυτή η
ευκαιρία γίνει στόχος τότε οι προσπάθειες αρχίζουν. Τα όνειρα των
εφήβων διαμορφώνονται ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί
στις ζωές τους. Πάντα όμως υπάρχει ένα όνειρο, που ότι και να γίνει,
όσο και αν αλλάξουν οι καταστάσεις, μένει σταθερό.
18. Σελ 316
Εκείνο το βράδυ ο Χάρι ήταν τόσο απορροφημένος στο να μάθει το ξόρκι που
σχεδόν ξέχασε το τυφλό πανικό του. Το άλλο πρωί όμως ο πανικός επέστρεψε
δριμύτερος. Η ατμόσφαιρα στο σχολείο έπαλλε από ένταση κι ανυπομονησία
Το μεσημέρι θα διέκοπταν το μάθημα για να πάνε οι μαθητές στη μάντρα με
τους δράκους - φυσικά δεν ήξεραν τι θα έβρισκαν εκεί. Ο Χάρι ένιωθε μακριά
απ' όλους κι απ' όλα- και απ' αυτούς που του εύχονταν καλή επιτυχία και από
κείνους που του ψιθύριζαν: "θα σου έχουμε έτοιμα τα χαρτομάντιλα". Τα νεύρα
του ήταν τόσο τεντωμένα που φοβόταν μήπως του σαλέψει ο νους όταν θα τον
οδηγούσαν στο δράκο και αρχίσει με το ραβδί του να εκτοξεύει κατάρες προς
πάσα κατεύθυνση. Όσο για το χρόνο, τον είχε τρελάνει με τα καμώματα του:
προχωρούσε με τέτοια άλματα, ώστε δεν κατάλαβε πώς είχε βρεθεί από το
πρώτο μάθημα της ημέρας στο τελευταίο κι ύστερα είχε έρθει η ώρα για
φαγητό... μα πότε είχε φτάσει μεσημέρι;
19. Ο πανικός είναι πολύ συχνή κατάσταση στην εφηβεία. Μπορεί να σε
κυριέψει οποιαδήποτε στιγμή για σημαντικούς ή και ασήμαντους
λόγους. Συνήθως σου δίνει την αίσθηση ότι θέλεις να σκάσεις ή και να
ξεχάσεις ότι σε απασχολεί. Επειδή όμως αυτό δεν γίνεται έχει επιρροή
στην διάθεσή σου και μπορεί να σε οδηγήσει σε επιπόλαιες πράξεις.
20. Σελ. 209
Ο Χάρι, μες στο φεγγαρόφωτο, είδε μια λευκή κουκουβάγια πάνω στο πεζούλι.
Χέντβιχ!" αναφώνησε και έτρεξε να της ανοίξει. Πάνω στη φούρια του
τουμπάρισε την καρέκλα του.
Η Χέντβιχ πέταξε και προσγειώθηκε πάνω στο τραπέζι με τις προβλέψεις του
Χάρι.
"Επιτέλους!" είπε ο Χάρι και έτρεξε κοντά της.
"Έφερε απάντηση!" είπε χαρούμενος ο Ρον και έδειξε ένα ρολό περγαμηνής
δεμένο στο πόδι της.
Ο Χάρι το έλυσε ανυπόμονα και κάθισε να το διαβάσει.
21. Η ανακούφιση είναι ένα πολύ ευχάριστο συναίσθημα
στην εφηβεία . Διώχνει από πάνω βάρη και σου δίνει την
ευκαιρία να χαλαρώσεις και να νιώσεις ευτυχισμένος.
Εκδηλώνεται όταν συμβαίνει κάτι ευχάριστο ή τελειώνει
κάτι δυσάρεστο - κουραστικό.
22. Σελ 215-216
"Άκουσε", είπε ο Χάρι, "δεν έβαλα εγώ το όνομα μου στο Κύπελλο. Κάποιος
άλλος πρέπει να το έκανε".
Ο Ρον ανασήκωσε τα φρύδια του. "Γιατί να το κάνει;"
"Δεν ξέρω", είπε ο Χάρι. θα ακουγόταν υπερβολικά μελοδραματικό αν
απαντούσε "για να με σκοτώσει".
Τα φρύδια του Ρον σηκώθηκαν τόσο ψηλά που κινδύνεψαν να εξαφανιστούν
μέσα στα μαλλιά του. "Κοίταξε, σ' εμένα μπορείς να πεις την αλήθεια", είπε.
"Αν δε θέλεις να το μάθουν οι άλλοι, εντάξει... δεν καταλαβαίνω όμως γιατί λες
ψέματα αφού δε βρήκες τον μπελά σου. Η φιλενάδα της χοντρής κυρίας, η
Βάιολετ, μας τα είπε όλα: ότι ο Ντάμπλντορ σου επέτρεψε να συμμετάσχεις
στον αγώνα- ότι το έπαθλο είναι χίλιες γαλέρες και ότι θα γλιτώσεις απ' τα
διαγωνίσματα στο τέλος της χρονιάς".
"Δεν έβαλα το όνομα μου στο Κύπελλο!" επανέλαβε ο Χάρι είχε αρχίσει να
θυμώνει.
"Ναι, καλά", έκανε ο Ρον, παίρνοντας κι αυτός το ίδιο δύσπιστο ύφος με τον
Σέντρικ, ύφος που δήλωνε ότι δεν πίστευε λέξη. "Μόνο που το πρωί είπες ότι
θα το είχες κάνει τη νύχτα όταν δε θα σε έβλεπε κανείς... Δεν είμαι ηλίθιος,
ξέρεις".
"Ναι, αλλά φέρεσαι σαν να είσαι", νευρίασε ο Χάρι.
23. Ο εκνευρισμός είναι ένα χαρακτηριστικό της εφηβείας. Σχεδόν
όλοι έχουν εκνευριστεί κάποτε. Η διαφορά με τις άλλες ηλικίες, όμως,
είναι ότι στην εφηβεία έχεις περισσότερες πιθανότητες να ξεσπάσεις
χρησιμοποιώντας τη βία ή και να αλλάξεις την εικόνα για τους
άλλους και τον εαυτό σου , ανάλογα με την σημαντικότητα των αιτίων
του εκνευρισμού. Αυτό συμβαίνει διότι οι έφηβοι είναι πιο ευερέθιστοι,
κυρίως, γιατί έχουν άλλη εικόνα για τον κόσμο γύρω τους και δε
δέχονται καμιά αντιπαράθεση
.
