2. Από την αρχαιότητα ωσ ςήμερα, ο άνθρωποσ
ςυνειδητοποίηςε την ιδιαίτερη ςημαςία του νερού. Το
θεώρηςε αςτείρευτη μήτρα και ςύμβολο
ζωήσ, παράγοντα ευγονιςμού, δώρο τησ φύςησ και του
θεού, μέςο καθαρμού, εξαγνιςμού, ίαςησ και υπέρτατο
αγαθό.
4. Ποςειδώνασ
Γιοσ του Κρόνου και τησ
Ρϋασ.
Θεόσ τησ θϊλαςςασ και
όλων των νερών.
Με την τρύαινα προκαλούςε
τρικυμιϋσ, ςειςμούσ,
εκρόξεισ ηφαιςτεύων.
Προςτϊτησ των ναυτικών
και των ψαρϊδων.
5. Νθρθίδεσ
50 θυγατϋρεσ του Νηρϋα
και τησ Δωρύδασ.
Όμορφεσ νύμφεσ τησ
θϊλαςςασ.
Δύναμη να φουρτουνιϊζουν
– γαληνεύουν τη θϊλαςςα.
6. Σειρινεσ
Εύχαν γυναικεύο κεφϊλι
και ςώμα πουλιού.
Επικύνδυνη η ςαγόνη
του τραγουδιού τουσ.
Από αυτϋσ ξϋφυγαν μόνο
ο Ιϊςων και ο Οδυςςϋασ.
7. Γοργόνεσ
Μϋδουςα : ήταν θνητή είχε βιαςτεί
από τον Ποςειδώνα και είχε
μετατραπεί από την Αθηνά ςε τέρασ
μαζί με τισ αδελφέσ τησ.
θενώ : ήταν αθάνατη και άγρια
, ανεξάρτητη και υπεύθυνη για τον
θάνατο πολλών ανδρών.
Ευρυϊλη : ήταν αθάνατη και η
ετυμολογία του ονόματόσ τησ
δηλώνει πωσ ανήκε ςτην πλατιά
θάλαςςα.
11. Θαλισ
Η γη ϋχει τη μορφό κυκλικού
δύςκου που ςτηρύζεται το νερό.
Σο νερό εύναι η αρχό του παντόσ.
12. Αναξίμανδροσ
Η ζωό προόλθε από τη
θϊλαςςα.
Η ϊνθρωποι αρχικϊ
ζούςαν ςτο εςωτερικό
μεγϊλων ψαριών.
13. Πυκαγόρασ
Οι αριθμού εύναι η
ουςύα του κόςμου.
Ο αριθμόσ 2 δεύχνει τισ 2
μορφϋσ τησ ύλησ : γη και νερό.
14. Ηράκλειτοσ
<< τα πϊντα ρει και
ουδϋν μϋνει >>.
Σο << αεύζωον πυρ >>, η φωτιϊ
μετατρϋπεται ςε θϊλαςςα,
η θϊλαςςα ςε γη και το
αντύςτροφο, η γη ςε θϊλαςςα
και η θϊλαςςα ςε φωτιϊ.
16. Το νερό ςτθν βυηαντινι
αυτοκρατορία.
Αποτελούςε ςύμβολο ζωόσ,
υγεύασ και πολιτιςμού.
Για τουσ βυζαντινούσ ο
παρϊδειςοσ όταν ϋνασ
μεγϊλοσ ολϊνθιςτοσ κόποσ
με 4 ποταμούσ.
17. Υδροδότθςθ
Έντονο το πρόβλημα τησ
προμόθειασ νερού.
Τδραγωγεύα : μεγϊλεσ
τοξωτϋσ καταςκευϋσ για
αντιμετώπιςη λειψυδρύασ
και για αντιμετώπιςη
εχθρών ( ωσ οχυρϊ).
Κινςτϋρνα ( μεγϊλεσ
δεξαμενϋσ).
Κρόνεσ – ςτϋρνεσ.
18. Αρδευτικό ςφςτθμα
Η οργϊνωςη του όταν
υπόθεςη των τοπικών αρχών,
ώςτε τα κτόματα να
ποτύζονται οριςμϋνεσ ημϋρεσ,
ώρεσ.
Νερόμυλοι : για ϊλεςη
δημητριακών και για
ϊλλεσ εργαςύεσ.
19. Λουτρά
Δημόςια λουτρϊ : επιβλητικϊ
με πολυτελό διϊκοςμο.
Κύριοι χώροι : αποδυτόριων,
ψυχρολούςιουν,
χλιαροπλούςιον, θερμόν
και εφιδρώςεισ.
Η εύςοδοσ ςτουσ ϊντρεσ όταν
ελεύθερη όλη την ημϋρα και
για τισ γυναύκεσ το βρϊδυ.
υνδϋονταν με τον ιαματικό
ρόλο του νερού.
23. Μαγικζσ ιδιότθτεσ νεροφ
Νερό για βαςκανύα
Τδρομαντεύα
-Σο μαντικό αγύαςμα του
Αγύου Γεωργύου (Αμοργόσ)
-Η εορτό του Αγύου Ιωϊννη
-Κατοπτρομαντεύεσ
-Νεφομαντεύεσ
24. Παροιμίεσ και λαϊκζσ φράςεισ
Εύπε το νερό νερϊκι.
Ότι βρϋξει, ασ κατεβϊςει.
Ξϋρει το μϊθημα νερϊκι.
Κολυμπϊει ςε βαθιϊ νερϊ ό ςε θολϊ νερϊ.
Έχαςε τα νερϊ του ό βγόκε από τα νερϊ του.
Σον ϋφερε ςτα νερϊ του .
Έκανε μια τρύπα ςτο νερό.
Έβαλε το νερό ςτα αυλϊκι.
Κουβαλϊει το νερό με το κόςκινο.
Ήπιε το αμύλητο νερό.
Μοιϊζουν ςαν δυο ςταγόνεσ νερό.
Έβαλε νερό ςτο κραςύ του.
Σο αύμα νερό δε γύνεται.
Σα ϋκανε θϊλαςςα ό τα ϋκανε μούςκεμα.
25. Επιλογικϊ, οι καιρού αλλϊζουν, οι μορφϋσ
αλλϊζουν , όμωσ ο αρχικόσ πυρόνασ παραμϋνει ο
ύδιοσ. Ένασ πυρόνασ πανϊρχαιοσ, προχριςτιανικόσ
και ακόμη προθρηςκευτικόσ και
διαιωνιζόμενοσ, όπωσ το ύδιο το…
<<ζεύδωρον ύδωρ>>