Εργασία του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων:«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό …»

1
Θέμα:
«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το
νερό …»
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΚΩΔΩΝΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΑΞΗ: Δ΄
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2014-2015

Πρότυπο Πειραματικό Δ. Σ. Σερρών «Κων. Καραμανλής» Τάξη: Δ΄
Οι μαθητές της Δ΄(Tετάρτης) δημοτικού στα πλαίσια των σχολικών
δραστηριοτήτων υλοποίησαν το πρόγραμμα με θέμα:
«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό…».
Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε κατά το α΄ τρίμηνο του σχολικού
έτους 2014-2015.Πρέπει να συγχαρώ όλους τους μαθητές για την
προσπάθεια που έκαναν, γιατί κατά τη διάρκεια του προγράμματος
έδειξαν «Άριστη» διάθεση, υπέρμετρο ζήλο και ήταν πρόθυμοι σε κάθε
δραστηριότητα. Μαθητές, γονείς και δάσκαλος χαρήκαμε το πνεύμα
συνεργασίας και ομαδικότητας που μας διακατείχε μέχρι την
ολοκλήρωση του προγράμματος. Ένα δείγμα την ομαδικής εργασίας
μπορείτε να απολαύετε παρακάτω.
Κωδωνάς Ιωάννης 2

1. Η σύσταση του νερού
2. Ο κύκλος του νερού
3. Το νερό στη Μυθολογία
4. Το νερό στη θρησκεία
5. Παροιμίες για το νερό
6. Ποιήματα για το νερό
7. Το έθιμο της πιπεριάς
8. Παραδοσιακά τραγούδια
9. Το παραμύθι του νερού
10. Οι παράγοντες μόλυνσης του νερού
11. Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος
12. Οι νερο-παροιμίες των παιδιών του Π.Π.Δ.Σ. Σερρών
13. Η επίσκεψη στην Δ.Ε..Υ.Α.Σ.
14. Βιβλιογραφία

Το νερό είναι:
 άχρωμο
 άοσμο
 άγευστο
στοιχείο της φύσης, που προκύπτει από την ένωση δύο ατόμων
υδρογόνου και ενός ατόμου οξυγόνου. Σχηματίζει τα ποτάμια, τις
λίμνες, τις θάλασσες, τις πηγές, τη βροχή , αποτελεί το 70% του
ανθρώπινου οργανισμού και συντελεί καταλυτικά στη ζωή και την
ανάπτυξη όλων των φυτικών και ζωικών οργανισμών. Μπορεί να
παίρνει, υπό κατάλληλες συνθήκες, στερεά μορφή, οπότε ονομάζεται
πάγος ή αέρια, οπότε λέγεται υδρατμός.

O κύκλος του νερού — γνωστός και ως υδρολογικός κύκλος — είναι η συνεχής
ανακύκλωση του νερού της Γης μέσα στην υδρόσφαιρα και στην ατμόσφαιρα. Το
συνεχές της κυκλικής διαδικασίας του κύκλου του νερού επιτυγχάνεται εξαιτίας της
ηλιακής ακτινοβολίας.
Το νερό του πλανήτη αλλάζει συνεχώς φυσική κατάσταση, από τη στερεά μορφή
των πάγων στην υγρή μορφή των ποταμών, λιμνών και της θάλασσας και την αέρια
κατάσταση των υδρατμών.
Πιο συγκεκριμένα, λόγω της θέρμανσης και των ανέμων στην επιφάνεια της γης, τα
νερά της εξατμίζονται και μαζεύονται ως υδρατμοί δημιουργώντας τα σύννεφα. Οι
υδρατμοί συμπυκνώνονται, υγροποιούνται και στη συνέχεια πέφτουν ως βροχή ή
άλλες μορφές υετού, εμπλουτίζοντας έτσι τις αποθήκες νερού της γης, είτε είναι
αυτές επιφανειακές, όπως οι θάλασσες και οι λίμνες, είτε είναι υπόγειες. Ο κύκλος
του νερού αποτελεί αντικείμενο του επιστημονικού κλάδου της Υδρολογίας για ό,τι
συμβαίνει ή παρατηρείται στο έδαφος και της Μετεωρολογίας για ό,τι συμβαίνει εξ
αυτού στην ατμόσφαιρα..Ειδικότερα στη Μετεωρολογία ο υδρολογικός κύκλος
αποτελεί το σπουδαιότερο καιρικό φαινόμενο ως σύνολο επιμέρους φαινομένων.
Αυτός ρυθμίζει την υγρασία του εδάφους, τη λαμπρότητα της ημέρας, και τέλος τη
συχνότητα και ένταση των υδρομετεώρων, εκτός του γιγάντιου εκείνου έργου της
μεταφοράς ενέργειας από τα μικρά στα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη.
Πηγή:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CF%84%
CE%BF%CF%85_%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D
Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=vHApTRvbJCw

Θεός Ποσειδώνας
Ο Ποσειδώνας ήταν στη μυθολογία ένας από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου,
κυρίαρχος και παντοδύναμος θεός της θάλασσας και όλων των νερών (ποταμών,
λιμνών, πηγών).
Ήταν θεός βίαιος και άγριος. Όταν οργιζόταν χτυπούσε την τρίαινά του στα νερά,
ανατάραζε τα κύματα και εξαπόλυε θύελλες. Όλα τα θαλάσσια τέρατα
παρουσιάζονταν με την τρικυμία και προκαλούσαν τον τρόμο στους ανθρώπους.
Τον Οδυσσέα, που τύφλωσε το γιο του Πολύφημο, τον καταδίκασε να
θαλασσοδέρνεται χρόνια ολόκληρα.
Σύμβολα του Ποσειδώνα ήταν η τρίαινα και το δελφίνι. Ο Ποσειδώνας, ναυτικός
θεός, λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα, που ήταν κυρίως ναυτική χώρα.
Νηρέας - Νηρηίδες
Θεός της θάλασσας, αρχαιότερος από τον Ποσειδώνα. Ζούσε στα παραμυθένια
παλάτια του, στο βυθό του Αιγαίου, με τις πενήντα κόρες του, τις Νηρηίδες, και ήταν
ονομαστός για τη σοφία του και τη μαντική του δύναμη. Μία από τις ονομαστές
κόρες του ήταν η θεά Θέτιδα, η μητέρα του Αχιλλέα.
Οι Νηρηίδες ήταν οι πενήντα θυγατέρες του Νηρέα και της Δωρίδας. Ήταν νύμφες
της θάλασσας, πολύ όμορφες. Είχαν τη δύναμη να φουρτουνιάζουν και να
γαληνεύουν τη θάλασσα. Τους άρεσε να παίζουν καθισμένες πάνω στις αφρισμένες
χαίτες των κυμάτων ή να κάθονται στους βράχους και να στεγνώνουν τα πυκνά και
μακρόσγουρα μαλλιά τους. Ήταν περήφανες και χαρούμενες για την ομορφιά και την
αθανασία τους. Συχνά, συνόδευαν τα αμάξια των θαλασσινών θεών.
Πηγή: http://micro-kosmos.
uoa.gr/gr/magazine/ergasies_foititon/ettap/Water/files/nero_k_mithologia.htm

Το νερό το συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη στον Κατακλυσμό του Νώε. Το
συναντάμε επίσης στη διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας αλλά και στην πορεία των
Ισραηλιτών μέσα στην Έρημο. Όταν δίψασαν, ο Μωυσής χτύπησε ένα βράχο με το
ραβδί του και εκείνος έβγαλε νερό.
Στην Καινή Διαθήκη έχουμε τον Ιωάννη τον Πρόδρομο να βαφτίζει τον Ιησού Χριστό
στον Ιορδάνη ποταμό.
Το νερό παίζει μεγάλο ρόλο και στην Εκκλησιαστική Ζωή. Όλοι οι χριστιανοί
βαφτίζονται ή στην κολυμπήθρα ή στο ποτάμι ή στη θάλασσα. Ο ιερέας λέει:
«Βαφτίζεται ο δούλος ή η δούλη του Θεού … εις το όνομα του Πατρός και του Υιού
και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.» Καθώς ο ιερέας λέει αυτά τα λόγια, βουτάει το
βαφτιζόμενο τρεις φορές, είτε μεγάλος είτε είναι μικρός, μέσα στο νερό, στο όνομα
της Αγίας Τριάδας.
Έπειτα έχουμε τους αγιασμούς που γίνονται στην Εκκλησία. Τα Θεοφάνια είναι ο
Μέγας Αγιασμός. Ο ιερέας λέει: «Και αγίασον το ύδωρ τούτο». Επίσης λέει και
διάφορες ευχές. Την 1η κάθε μήνα γίνεται πάλι
αγιασμός.
Αλλά και οι χριστιανοί κάνουν αγιασμό στα
σπίτια τους. Αγιασμό κάνουμε και στο σχολείο.
Ο ιερέας κρατώντας το κλωνάρι το βασιλικό
ραντίζει όλους με το νερό του αγιασμού και
δίνει στον καθένα μια ευχή.
Στη Θεία Κοινωνία δε βάζουμε μόνο κρασί και άρτο βάζουμε και νερό. Το κρασί
συμβολίζει το αίμα του Χριστού και το ψωμί το σώμα του. Αλλά το σώμα του
ανθρώπου αποτελείται και από νερό. Όταν τρύπησαν το Χριστό πάνω στο σταυρό,
από την πληγή έτρεξε αίμα και νερό. Γι’ αυτό ο ιερέας βάζει σ το δισκοπότηρο και
νερό.

Η Εκκλησία κάνει λιτανείες, όταν υπάρχει ανομβρία. Ο ιερέας διαβάζει ειδικές
ευχές, για να βρέξει. Στη λιτανεία συμμετέχουν οι ιερείς των γύρω περιοχών στις
οποίες υπάρχει ανομβρία και ο λαός
κρατώντας εικόνες και ψέλνοντας.
Τα Θεοφάνια, κοινώς γιορτή των
Φώτων, είναι και κατά την αντίληψη
του λαού «μεγάλη γιορτή,
θεότρομη», διότι τότε αγιάζονται τα
νερά και φεύγουν τα παγανά.
Ο αγιασμός των υδάτων γίνεται κατά
πρώτο την παραμονή των Θεοφανίων στην εκκλησία και λέγεται «πρωτάγιασ η ή
φώτιση». Ο παπάς κατόπιν με Σταυρό και την πρωτάγιαση γυρίζει όλα τα σπίτια και
αγιάζει ή φωτίζει, δηλαδή ραντίζει μ’ ένα κλωνί βασιλικού όλους τους χώρους του
σπιτιού. Την πρωτάγιαση τη ρίχνουν και στα κτήματά τους και στις βρύσες . είναι το
ασφαλές μέσον, με το οποίο διώκονται οι Καλικάντζαροι.
Πηγή: http://dim-rizou.pel.sch.gr/ergasies/nero/page18.html

√ Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
√ Το αίμα νερό δε γίνεται.
√ Σιγανό ποτάμι να φοβάσαι.
√ Στην αναβροχιά, καλό είν΄ και το χαλάζι.
√ Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
√ Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σε κείνον
το ζευγά που ΄χει πολλά σπαρμένα.
√ Το ποτάμι κοιμάται, ο όχτρος δεν κοιμάται.
√ Η φωτιά και το νερό δεν έχουν μαλλιά.
√ Το πίνει η κότα το νερό, μα κοιτάει και το Θεό.

1.«Μήπως είναι το νερό»
Στίχοι: Τατιάνα Ζωγράφου
Μουσική: Τατιάνα Ζωγράφου
1. Νένα Βενετσάνου
Απ` τη θάλασσα στον ήλιο
κι από εκεί στον ουρανό,
σ` ένα σύννεφο βουλιάζει
και κυλάει και κουρνιάζει,
και το χώμα το μουλιάζει,
και ποτίζει τον αγρό.
Μήπως είναι το νερό;
Υδρατμοί, σταγόνες στάλες,
καταρράκτες και βροχές
μοιάζουν με νερένιες λέξεις,
με νερένιες συλλαβές.
Λέξεις που μιλούν στα χείλη,
συλλαβές με τονισμούς,
λέξεις που με το άγγιγμά τους
φτιάχνουνε χρωματισμούς
Ίσως είναι το νερό.
Πηγή: http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=33189
2. Το νερό και η ευχαριστία
Ήπια και πότισα δάση και γέμισα στέρνες.
Το νερό σου περίσσεψε-
Τα ποτάμια του σύμπαντος,
δεν έχουνε κοίτες. Βυθίζονται. Τρέχουνε
μες από σένα.

Αν μπορούσες να υπάρχεις
έναν αιώνα μετά, τότε θά βλεπες πώς
το φιλί που σου ακούμπησα πάνω στο μέτωπο
έγινε άστρο.
Νικ. Βρεττάκος
http://salograia.blogspot.gr/2010/12/blog-post_19.html
3. «Να 'χα τ' αθάνατο νερό»
Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Να 'χα τ' αθάνατο νερό
ψυχή καινούργια να 'χα
να σου 'δινα να ξύπναγες
για μια στιγμή μονάχα
Να δεις να πεις να το χαρείς
ακέραιο τ' όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο
κοντά σου, στο πλευρό σου
Βροντάνε στράτες κι αγορές
μπαλκόνια και σοκάκια
και σου μαδάμε οι κορασιές
λουλούδια στα μαλλάκια
Με τα χεράκια σου τα δυο
τα χιλιοχαϊδεμένα
όλη τη γης αγκάλιαζα
κι όλα ήτανε για μένα
Από το έργο τού Μίκη Θεοδωράκη «Επιτάφιος» (1964) σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου
http://greek-translation-wings.blogspot.gr/2009/04/blog-post_4719.html

4. Τρεχούμενο νερό
(Γεώργιος Δροσίνης)
Στου χωριού το μονοπάτι,
κάθε αυγή, κάθε καιρό,
σύντροφο έχω ένα διαβάτη:
το τρεχούμενο νερό.
Πότε πάει όπου πηγαίνω
με το βήμα μου το αργό,
πότε, σα μετανιωμένο,
πάει αυτό κι έρχομαι εγώ.
Μα κι αν έρχεται κι αν πάει,
σα δυο σύντροφοι καλοί,
περπατούμε πλάι πλάι,
του μιλώ και μου μιλεί
http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2290&Itemi
d=455
5. Γαλανό (Γιώργης Κρόκος)
Η κυρά μας θάλασσα
πλένει στο λουλάκι
αμμουδιά και βότσαλο,
βράχο και νησάκι.
Πλένει τα καράβια της,
πλένει τα λιμάνια,
κι αν λουλάκι της λειφτεί
παίρνει από τα ουράνια.
http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2289&Itemi
d=455

Από τα χαράματα της Πρωτομαγιάς, ντύνουν έναν άνθρωπο του χωριού «πιπεριά».
Τον βάζουν σε όλο το σώμα του φτέρες, τόσες πολλές που τον σκεπάζουν ολόκληρο.
Του κρεμάνε ένα κουδούνι και αυτός είναι ο «πιπεριάς ». Ακολουθεί ένας άλλος
συγχωριανός, που βαστάει ένα τσαπί, ακουμπισμένο στην πλάτη του.
Αυτός είναι ο «γεωργός». Πίσω τους ακολουθεί μια μεγάλη ομάδα.
Μπροστά ο «πιπεριάς» με το «γεωργό» και πίσω οι άλλοι,
γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι σε όλο το χωριό και τραγουδάνε :
«Πιπεριά γλυκιά ροδιά
γλήγορα στον Αη-Λια
κι Αη-Λιάς στον ουρανό
για να βρέξει θιος νερό
για τα στάρια, για τα κθάρια
για τ' φτωχού τα παρασπόρια
κάθε στάχυ και πινάκι
και χειρόβολο δεμάτι
Γούρνες γούρνες το κρασί
αυλάκια αυλάκια το νερό
κι ο γιωργός με το τσαπί
να στουμών' καλά τη γη».
Μόλις λένε το τραγούδι, ο νοικοκύρης του σπιτιού τους ραντίζει με νερό.
Ο «γεωργός» τότε με το τσαπί βαράει δύο τσαπιές στο χώμα έξω από το σπίτι.
Ο νοικοκύρης ύστερα τους φίλευε και φεύγουν. Με τα χρήματα που θα μαζέψουν
κάνουν γλέντι το μεσημέρι στην πλ ατεία του χωριού και μαζεύονται όλοι οι χωριανοί
για να φάνε και να πιούνε.

1.«Κίνησε η Γερακίνα για νερό»
Μουσική: Παραδοσιακό Περιοχή: Νιγρίτα Σερρών
Κίνησε η Γερακίνα για νερό
ωρε κρύο να φέρει.
Ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ
τα βραχιόλια της βροντούν.
Τα βραχιόλια της βροντούν,
ντρούγκου ντρούγκου ντρούγκου
ντρουγκ ντρουγκ ντρουγκ.
Κι έπεσε μες το πηγάδι
κι έβγαλε ωρε φωνή μεγάλη.
Κι έτρεξε ο κόσμος όλος
κι έτρεξα ωρε κι εγώ ο καημένος.
Γερακίνα θα σε βγάλω
και γυναίκα θα σε πάρω.
Βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=0WjS7KetaqU

2.«Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ»
Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ
ενά νερό κρύο νερό
κι από πούθε κατεβαίνει
Βαγγελιώ μου η παινεμένη
Από γκρεμνό κυρά Βαγγελιώ
από γκρεμνό γκρεμίζεται
σε περιβολάκι μπαίνει
Βαγγελιώ μου η παινεμένη
Ποτίζει δε- κυρά Βαγγελιώ
ποτίζει δέντρα και κλαδιά
λεμονιές και κυπαρίσσια
σαν τα όμορφα κορίτσια
Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=mmxeoGS_wGY
3. « Το πλατανιώτικο νερό»
Στίχοι: Παραδοσιακό Μουσική: Παραδοσιακό Περιοχή: Ανατολικό Αιγαίο ( Σάμος )
1. Δόμνα Σαμίου
2. Γλυκερία
3. Νίκος Οικονομίδης
4. Locomondo
Να `χα νερό απ’ τον πλάτανο
κρασί απ’ την κολώνα
να `χα και την αγάπη μου
να τη φιλώ στο στόμα
Το πλατανιώτικο νερό
ειν’ του χωριού καμάρι
κι όποιος περάσει και το πιει
ξαναγεννιέται πάλι
Σαμιώτικο γλυκό κρασί
θα πιω για να μεθύσω
στην ξενιτιά που βρίσκομαι
να μη σε λησμονήσω
Το πλατανιώτικο νερό
το λεν πως έχει αβδέλες
μα κείνο το κακόμοιρο
έχει όμορφες κοπέλες
Βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=zMNXUKdfcH8

4.«Της Άρνης το νερό»
Στίχοι: Σταύρος Σιόλας Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Αααα...
Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς...
Της αρνησιάς τη βρύση
Αααα...
το ήπιες και...
το ήπιες και μ’ αρνήθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ
Αααα...
Της λήθης το στενό
το πέρασες...
το πέρασες κι εχάθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ
στα χείλη στάξε να το πιω
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ...
Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=23rgL-VCYUs

«Νιγηριανό παραμύθι»
Μια φορά κι έναν καιρό, τότε που όλ α πάνω στη γη ήταν αλλιώτικα, ο ήλιος και το
νερό ζούσαν μαζί κι έκαναν παρέα. Ο ήλιος πήγαινε συχνά επίσκεψη στο νερό, μα το
νερό ποτέ δεν τον είχε επισκεφτεί.
-"Γιατί δεν έρχεσαι και συ στο παλάτι μου;" ρώτησε μια μέρα ο ήλιος το νερό.
-"Δεν μπορώ, ήλιε μου", απάντησε το νερό.
"Γιατί, αν έρθω, πρέπει να φέρω μαζί μου όλους τους συγγενείς μου".
-"Και γι' αυτό, καλό μου νερό, ανησυχείς;" είπε ο ήλιος.
"Το παλάτι μου είναι μεγάλο. Έχει χώρο για όλους σας. Ελάτε και μη νοιάζεστε
καθόλου", είπε αποφασιστικά ο ήλιος.
Έτσι, το νερό μάζεψε όλους τους συγγενείς του και κίνησαν για το λ αμπρό παλάτι
του ήλιου. Ήταν το νερό της θάλασσας, το νερό των ποταμών, το νερό των πηγών και
των λιμνών, ήταν οι βροχές, οι θύελλες κι οι καταιγίδες, ήταν και τι δεν ήταν...
Όταν έφτασαν στο παλάτι του ήλιου, εκείνος κατέβηκε να τους υποδεχτεί.
-"Καλώς τους", πρόφτασε να πει, μα πριν αποσώσει τα λόγια του, το νερό χύθηκε
μέσα στο παλάτι και πλημμύρισε τα πρώτα πατώματα.
Ο ήλιος, ξαφνιασμένος, έτρεξε κι ανέβηκε στα τελευταία πατώματα, μα σε λίγο,
έβλεπε, με τρόμο, το νερό να γεμίζει το παλάτι του.
-"Σου το είπα πως είμαστε πολλοί", του ε ίπε το νερό, καθώς έβλεπε τον ήλιο να
χλομιάζει όλο και περισσότερο.
"Τώρα όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω".
Ο ήλιος έβλεπε το νερό να προχωρά και σιγά σιγά να ανεβαίνει και να γεμίζει και
τα υπόλοιπα πατώματα του παλατιού. Αναγκάσ τηκε να ανέβει στη σ τέγη. Το νερό
όμως, στα γρήγορα, σκέπασε και τη στέγη. Τότε ο ήλιος κάνει έναν πήδο και φράααπ,
ανεβαίνει στον ουρανό.
Από τότε, άρχισε να μένει εκεί. Κι εκεί είναι ακόμα μέχρι και σήμερα.
Πηγή: http://paramythimythiko.pblogs.gr/2009/01/nighriano-paramythi-o-hlios-kai-to-
nero.html

Με τον όρο ρύπανση του νερού εννοούμε την οποιαδήποτε ανεπιθύμητη αλλαγή στα
φυσικά, χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά του νερού των θαλασσών, λιμνών ή
ποταμών, η οποία είναι ή μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνει ζημιογόνος για τον άνθρωπο,
τους υπόλοιπους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς αλλά και τις βιομηχανικές διαδικασίες
και τις συνθήκες ζωής.
Πώς δημιουργείται η ρύπανση των υδάτων ;
Η ρύπανση των υδάτων δημιουργείται με την απελευθέρωση σε λίμνες, ποτάμια και
θάλασσες ουσιών οι οποίες είτε διαλύονται, είτε κατακάθονται στον πυθμένα. Οι ρύποι
αυτοί είναι πάρα πολύ και αυτό γιατί στο υδάτινο ορίζοντα καταλήγουν και οι ρύποι από
την ρύπανση της ατμόσφαιρας και του εδάφους μέσω των βροχών και της απορροής.
Με την απελευθέρωση στο νερό ενέργειας υπό την μορφή θερμότητας ή ραδιενέργειας
δημιουργείται η θερμική ρύπανση των υδάτων η οποία προκαλεί άνοδο στην θερμοκρασία
του νερού. Ρύπανση των υδάτων είναι δυνατόν να δημιουργηθεί από μικροοργανισμούς
των οικιακών αποβλήτων, από οργανικές ουσίες όπως το πετρέλαιο και τα προϊόντα του και
από τοξικά μέταλλα. Ο άνθρωπος απαιτεί πόσιμο γλυκό νερό για να επιβιώσει, γι` αυτό και
σε όλη την περίοδο της εξέλιξης του ζούσε κοντά σε ποταμούς και λίμνες. Το νερό σαν
τροφή και σαν πρώτη ύλη είναι τόσο στενά δεμένο με τη ζωή, ώστε να μπορεί να
περιγράψει την ανθρώπινη πολιτιστική εξέλιξη.
Η βιομηχανική ανάπτυξη άρχισε με όλο και μεγαλύτερη απαίτηση για ενέργεια, πηγή της
οποίας υπήρξε και το νερό. Βιομηχανικές διεργασίες, όπως η ψύξη και η πλύση,
απαιτούσαν συνεχώς μεγαλύτερες ποσότητες νερού, ενώ ο αυξανόμενος πληθυσμός,
ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, χρειαζόταν άφθονο, καθαρό και υγιεινό νερό. Η βιομηχανική
χρήση του νερού για ψύξη καταλήγει στη θερμική ρύπανση του νερού. Κατά τη θερμική
ρύπανση, μειώνεται το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό, αυξάνεται η τοξικότητα των χημικών
ρυπαντών, επιταχύνεται ο ρυθμός των φυσιολογικών λειτουργιών στους οργανισμούς και
συχνά καταλήγουν στο θάνατο. Σοβαρότερη, όμως υπήρξε η χημική ρύπανση του νερού
από βιομηχανικά απόβλητα, αστικά λύματα και γεωργικές απορροές. Και από τότε, ζούμε
στην εποχή του αλλοιωμένου, ρυπασμένου περιβάλλοντος.
Επιπτώσεις της ρύπανσης
Οι επιπτώσεις της ρύπανσης μπορεί να έχουν πολλές μορφές και να λαμβάνουν
διαφορετική έκταση:
Τη μείωση του οξυγόνου που είναι διαλυμένο στο νερό ,τον ευτροφισμός των νερών, την
ρύπανση υπόγειων νερών, τη μόλυνση νερών, την υφαλμύρυνση υπόγειων νερών και
την ρύπανση πόσιμου νερού
Βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=kpt7i576L58

Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο
στις 5 Ιουνίου και αποτελεί το κύριο όχημα του ΟΗΕ από το
1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού για τα
περιβαλλοντικά προβλήματα.
Το θέμα του φετινού εορτασμού (2014) είναι «Μικρά Νησιά και Κλιματική Αλλαγή»
και το επίσημο σύνθημα «Ύψωσε τη φωνή σου και όχι τη στάθμη της θάλασσας».
Ο ΟΗΕ μάς καλεί να ρίξουμε μια ματιά στα μικρά νησιωτικά κράτη, που βρίσκονται
διάσπαρτα στους ωκεανούς και στα οποία κατοικούν γύρω στα 63 εκατομμύρια
άνθρωποι. Είναι, ως επί το πλείστον, εξωτικοί τουριστικοί προορισμοί, γνωστοί για
τις φυσικές τους ομορφιές, τη σφύζουσα κουλτούρα τους και ιδιαίτερα τη μουσική
τους.
Πολλά από αυτά τα νησιά έχουν πλούσια χλωρίδα και πανίδα, συχνά μοναδική στον
πλανήτη και παίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία των ωκεανών. Όμως, είναι
ευάλωτα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αν και η συνεισφορά στο
φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι αμελητέα. Συχνά πλήττονται από έντονα καιρικά
φαινόμενα και απειλούνται από την άνοδο της στάθμης των θαλασσών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/38#ixzz3J58xeD2T

Οι μαθητές με βάση κάποιες παροιμίες έγραψαν και ζωγράφισαν τις δικές τους ιστορίες.

1. «Λειψυδρία στη Νεροχώρα», Ένα παραμύθι για την αειφορική διαχείριση του
νερού, ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού και Βερτίσκου.
2. «Ένα κουτί γεμάτο νερό», Υ.ΠΕ.Π.Θ. Β΄ Κοινοτικό πλαίσιο στήριξης, Εκδόσεις
Καλειδοσκόπιο.
3. «Οι περιπέτειες του Νερούλη στον ποταμό Λουδία », ΚΠΕ Γιαννιτσών.

Εργασία του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων:«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό …»

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Similar to Εργασία του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων:«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό …»

Similar to Εργασία του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων:«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό …» (20)

More from Σπύρος Κυριαζίδης

More from Σπύρος Κυριαζίδης (20)

Recently uploaded

Recently uploaded (20)

Εργασία του προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων:«Τρέχει, τρέχει, τρέχει το νερό …»