1. รายงาน
่
เรือง โรคดักแด้
จัดทําโดย
่
ด.ช.เนติพงษ์ เพิมพูล
ด.ช.อนุพงษ์ มันธิ
ส่ง
คุณครู ศุภวรรณ ทักษิณ

2. โรคดักแด้ คืออะไร
1. โรคผิวหนังทีถ่ายทอดทางพันธุกรรมมีมากมายหลายชนิดด้วยกัน “เด็กดักแด้” ก็เป็ นอีกโรคหนึ่ง ถึง แม้วาทีผานมาจะพบได้ไม่บ่อยนัก นาน ๆ จะ
่ ่ ่่
ปรากฏความผิดปกติของเด็กดักแด้จะอยูทเี่ ซลล์ผิวหนัง ปกติเซลล์ผวหนังจะแบ่งตัวและเคลื่อนตัวขึ้นมาเปลี่ยนเป็ นหนังกําพร้า และหนังกําพร้าจะถูก
่ ิ
ย่อยให้ละเอียดลงและหลุดออกไปเป็ นหนังขี้ไคล แต่ในเด็กดักแด้ชนหนังกําพร้าจะไม่ยอมย่อย จะแข็งติดอยู่ ก็เลยทําให้หนาขึ้นเรื่อย ๆ
ั้
อันตรายของเด็กดักแด้ คือ เมื่อหนัง แห้งจะตึง และหดตัว ตอนแรกผิวหนังก็ชุมฉําเพราะยังอยูในนําครํา พอคลอดออกมาโดน อากาศผิวหนังจะ
่ ่ ่ ้ ่
แห้ง พอผิวหนังแห้งจะเกิดการรัดตัว หดตัว และดึงทุกส่วนทีเ่ ป็ นช่องเปิ ดเช่น ตา หนังเยื่อบุตาจะปลิ้นออกมา ดึงตรงปากเยื่อ บุปากก็จะปลิ้น
ออกมา ทําให้เกิดปั ญหา ตาปิ ดไม่สนิท เกิดการระคายเคือง แก้วตาขุ่นมัว หรือ ถ้าปากปลิ้นก็จะทําให้เด็กดูดนม ดูดนําไม่ได้
้
เด็กดักแด้ทอาการไม่รุนแรงสามารถดํารงชีวตได้ตามปกติ ถ้าให้อาหารและนําเพียงพอ สามารถควบคุมความชุมชื้นของผิวหนังได้ เพราะเด็กทีเ่ ป็ น
ี่ ิ ้ ่
โรคนี้จะไม่สามารถควบคุมอุณหภูมิของร่างกายได้ ทําให้เด็กมีไข้ ไม่สบาย และจะมีการสูญเสียของนําทางผิวหนังมาก ถ้าผ่านจุดนี้ไปได้ก็อาจจะมี
้
ชีวตรอดได้ แต่หากผ่านจุดนี้ไม่ได้ก็อาจทํา ให้เสียชีวตจากการเสียนํา หรือติดเชื้อ เกิดขึ้น
ิ ิ ้
การรักษาจึงมุ่งเน้นให้ความชุมชืนแก่ผวหนังเพิ่มขึ้น แต่ถาทาครีมทีมีนามันมาก ไปก็ไม่ดี เพราะจะไปอุดตันทําให้การถ่ายเทอุณห ภูมิของร่างกาย
่ ่ ิ ้ ่ ํ้
ไม่ดี ดังนันการทาครีมต้องระวังควรทาแต่พอดี มิใช่ทาเหนอะหนะจนเกินไป เพราะจะทําให้การถ่ายเทความร้อนไม่ดี มีไข้ตลอดเวลา และเพื่อป้ อง
้
้ ่
กันมิให้หนังแข็งหนังปริ เป็ นแผลติดเชื้อก็ตองดูแลรักษาความสะอาดของผิวหนัง ซึงการรับประทานยาในกลุมกรดไวตามินเอ จะทําให้เด็กค่อย ๆ ดี
่
ขึ้น
ต้องยอมรับว่า โรคนี้สร้างความทุกข์ทรมานทังตัวเด็กเองและพ่อแม่ของเด็ก เพราะพ่อแม่ตองคอยดูแลเอาใจใส่ลูกเป็ นอย่างมาก ดังนันถ้าลูก เกิด
้ ้ ้
มาเป็ นโรคนี้ การมีลูกคนต่อไปจะต้องให้ความรูคสมรสว่า ลูกคนต่อไปมีโอกาสเป็ นโรคนี้สูงมาก ถ้าเป็ นไปได้ไม่ควรมีบุตรอีกต่อ ไป ก็จะสามารถ
้ ู่
ป้ อง กันปั ญหาทีเ่ กิดขึ้นได้.

3. ชนิดของโรคดักแด้
EB Simplex มักเป็ นโดยกําเนิดจากยีนเด่นในโครโมโซมร่างกาย พ่อแม่คนหนึ่งของผูป่วยอาจมีอาการเช่นกันดังนันจึงมีความเป็ นไปได้ทอาการจะปรากฏ
้ ้ ี่
บุคคลทีเ่ ป็ นEB Simplexไม่วาชายหรือหญิงมีโอกาสส่งผ่านอาการนี้สูลูกได้ ในการตังครรภ์หนึ่งครังมีโอกาส1ใน2ทีบุตรจะเป็ นโรคนี้ดวย
่ ่ ้ ้ ่ ้
ปั จจัยทีเ่ ร่งการเกิดแผลมีดงนี้
ั
1.ความเครียดทางกาย
2.ความเครียดทางอารมณ์
3.อากาศร้อน
4.การติดเชื้อ
5.การมีวุฒภาวะทางเพศ
ิ
2.Junctional Epidermolysis Bullosa
junctional EB โดยกําเนิดคือความผิดปกติของยีนด้อยในโครโมโซมร่างกาย คือพ่อแม่ของผูป่วยทังคูแข็งแรงแต่เป็ นพาหะของโรคคือไม่แสดงอาการ
้ ้ ่
เมื่อมีบุตรจะมีโอกาส25%ทีบุตรจะเป็ นโรคนี้ โชคร้ายคือ ยังไม่มีการตรวจหาพาหะของJEBได้ จะรูไ้ ด้ตอเมื่อบุตรเกิดมา
่ ่
3.Dystrophic Epidermolysis Bullosa
Dystrophic Epidermolysis Bullosaสามารถแบ่งออกเป็ น2ประเภทคือ
1.)Dominant Dystrophic Epidermolysis Bullosa (DEBจากยีนเด่น)
2.)Recessive Dystrophic Epidermolysis Bullosa (DEBจากยีนด้อย) โดยมีประเภทย่อยของRDEBดังนี้
-Recessive Dystrophic Epidermolysis Bullosa- Hallopeau Siemens
-Recessive Dystrophic EB-non Hallopeau Siemens
-Recessive Dystrophic EB inversa

4. การถ่ายทอดทางกรรมพันธุของ โรคดักแด้
์
ี่ ่
โรคนี้แบ่งความรุนแรงได้หลายระดับ แต่ทพบบ่อยทีสุดกลุมนี้จะถ่ายทอดทางกรรมพันทางยีน
่
(gene) เด่นและยีนด้อย โดยปกติพบบ่อยในยีนเด่น คือถ้าหากพ่อหรือแม่เป็ น ลูกก็จะมีโอกาสมีผว
ิ
แห้งสูง อาการจะปรากฏตังแต่ตอนเป็ นทารกตังแต่ 3 เดือนขึ้นไป ผิวจะแห้งตามแขนขาทังสองข้าง
้ ้ ้
ลักษณะคล้ายเกล็ดปลา และตามฝ่ ามือฝ่ าเท้าก็จะแห้งเห็นเป็ นเส้นลายมือชัด
่ ่ ่
อาการรุนแรงอืนๆ ทีพบได้ ถ้าเป็ นรุนแรงมากผิวจะแห้งลอกทังตัวตังแต่แรกเกิด ซึงเกิดจากความ
้ ้
่
ผิดปกติของยีนด้อย ตัวอย่างเช่น เด็กดักแด้ เซลล์ผวหนังจะสร้างมากผิดปกติแต่ไม่หลุดออกไป ซึงต่าง
ิ
จากเด็กปกติตรงทีในเด็กปกติเซลล์ผวหนังเวลาสร้างเสร็จจะต้องลอกออกเป็ นขี้ไคล แต่เซลล์ผวหนังที่
่ ิ ิ
สร้างผิดปกติจะหลุดลอกออกยากมาก กรณีเด็กดักแด้น้ ีตองปรึกษาแพทย์ตงแต่เล็กๆ ไปจนตลอดชีวต
้ ั้ ิ
ั ่ ่ี
ต้องได้รบการดูแลเป็ นพิเศษ แต่จะอยูในกรณีของยีนด้อย สําหรับคนไข้ทพบได้บอยๆ มักจะเป็ นเฉพาะ
่
ผิวหนังบางส่วนเท่านัน
้
สถิติ ในต่างประเทศพบผูเ้ ป็ นโรคผิวแห้งนี้อยูระหว่าง 1/50,000 - 1/100,000 แต่ในประเทศไทยจะไม่มี
่
ิ ี่
สถิตทแน่นอน

5. อาการของโรคดักแด้
่ ุ่ ่ ่ ้ ่
เมือหนังแห้งจะตึงและหดตัว ตอนแรกผิวหนังก็ชมฉําเพราะยังอยูในนําครํา พอคลอดออกมา
โดนอากาศ ผิวหนังจะแห้ง พอผิวหนังแห้งจะเกิดการรัดตัว หดตัว และดึงทุกส่วนทีเ่ ป็ นช่องเปิ ด
่ ่
เช่น ตา หนังเยือบุตาจะปลิ้นออกมา ดึงตรงปากเยือบุปากก็จะปลิ้นออกมา ทําให้เกิดปั ญหา ตา
ปิ ดไม่สนิท เกิดการระคายเคือง แก้วตาขุ่นมัว หรือ ถ้าปากปลิ้นก็จะทําให้เด็กดูดนม ดูดนํา
้
ไม่ได้
ี่
เด็กดักแด้ทอาการไม่รุนแรงสามารถดํารงชีวตได้ตามปกติ ถ้าให้อาหารและนํา
ิ ้
เพียงพอ สามารถควบคุมความชุมชื้นของผิวหนังได้ เพราะเด็กทีเ่ ป็ นโรคนี้จะไม่สามารถควบคุม
่
อุณหภูมของร่างกายได้ ทําให้เด็กมีไข้ ไม่สบาย และจะมีการสูญเสียของนําทางผิวหนังมาก ถ้า
ิ ้
ผ่านจุดนี้ไปได้ก็อาจจะมีชวตรอดได้ แต่หากผ่านจุดนี้ไม่ได้ก็อาจทํา ให้เสียชีวตจากการเสียนํา
ีิ ิ ้
หรือติดเชื้อ เกิดขึ้น

6. วิธีการดูแลรักษาโรคดักแด้
1.ผูป่วยทีมอาการรุนแรงมากต้องพบแพทย์เพื่อรับการรักษาทีถูกต้อง
้ ่ ี ่
่ิ
2.ถ้าอาการไม่รุนแรง การดูแลรักษาก็จะคล้ายกับเด็กทีผวแห้งธรรมดา เพียงแต่ถาผิวแห้งมาก
้
ควรใช้ครีมหรือนํามันทาผิว เนื่องจากโลชันจะมีสวนผสมเป็ นนํามากกว่า จึงแห้งหรือระเหยเร็ว
้ ่ ่ ้
่
กว่านันเอง