Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Wciąż pojawiają się twory szlakopodobne, których autorzy standardy znakowania zastępują własnymi impresjami, wykonując swoje szlaki byle jak i byle taniej. Oto kolejny przykład, jak można zarżnąć dobry pomysł na udostępnienie ladnego skrawka Polski
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Wciąż pojawiają się twory szlakopodobne, których autorzy standardy znakowania zastępują własnymi impresjami, wykonując swoje szlaki byle jak i byle taniej. Oto kolejny przykład, jak można zarżnąć dobry pomysł na udostępnienie ladnego skrawka Polski
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
"Racjonalizacja układu komunikacyjnego dla komunikacji miejskiej miasta Puławy i obszaru funkcjonalnie z nim powiązanego". Autor: Marcin Gromadzki, PTC Consulting. Opracowanie powstałe na zlecenie Urzędu Miasta Puławy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Praktycznie żadna z moich uwag nie została uwzględniona przy "poprawianiu" nowych standardów infrastruktury rowerowej przez Górnośląsko-Zagłębiowską Metropolię.
Stało się to, czego się obawiałem. To nie są standardy dla dobra rowerzystów, a standardy dla dobra urzędników.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
"Racjonalizacja układu komunikacyjnego dla komunikacji miejskiej miasta Puławy i obszaru funkcjonalnie z nim powiązanego". Autor: Marcin Gromadzki, PTC Consulting. Opracowanie powstałe na zlecenie Urzędu Miasta Puławy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Praktycznie żadna z moich uwag nie została uwzględniona przy "poprawianiu" nowych standardów infrastruktury rowerowej przez Górnośląsko-Zagłębiowską Metropolię.
Stało się to, czego się obawiałem. To nie są standardy dla dobra rowerzystów, a standardy dla dobra urzędników.
Załączam uwagi do nowych standardów dopiero teraz, ponieważ dotarły do mnie dopiero niedawno. Jakoś nigdy nie byłem wcześniej pytany o to, co sądzę o "moich" dotychczasowych standardach, ani co powinny zawierać nowe standardy.
Zwracałem kilka razy Marcinowi Dworakowi uwagę ustnie, że "Koprojekty" wbrew moim pierwotnym propozycjom nie są dobrym partnerem do opracowania standardów. Owszem, jest w ich tekście kilka dobrych punktów, których brakowało w dotychczasowych standardach i dużo ładnych zdjęć, które były dawniej niedostępne, natomiast równie dużo ważnych spraw jest opracowanych znacznie gorzej, niż w "moich" starych standardach.
Załączam plik z uwagami, których większość dotyczy spłycenia kilku ważnych zagadnień, co może spowodować zupełnie odwrotny skutek w stosunku do zamierzeń, to znaczy obniżyć poziom nowej infrastruktury rowerowej, ponieważ brak niektórych standardów może spowodować, że nie będzie można od nikogo egzekwować ich stosowania.
Z kolei wprowadzenie warunku, że każde odstępstwo od standardów będzie wymagało zatrudnienia sztabu osób, które by rozpatrywały ich zasadność. Czy takie ustawienie standardów jest wskazane?
Nowe standardy przypominają przysłowiowe wylewanie dziecka z kąpielą.
Omawiana tu instrukcja znakowania szlaków turystycznych PTTK z 2014 r. dostępna jest pod adresem http://www.pttk.pl/pttk/przepisy/instrukcja_znakowania_szlakow_pttk_2014.pdf
Szlak Beboków w Katowicach - 45 figurek beboków w 40 miejscachPiotr Rościszewski
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już czwarta wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca lutego 2024 r., zastępując wersję III znajdującą się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjabeboki232pdf.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. podkarpackim oraz ciekawostki w ich otoczeniu.
https://www.slideshare.net/proso2pl/prelekcjalaweczki24cz5podkpdf
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już trzecia wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca października 2023 r., zastępując wycofaną wersję II. Zamieszczona ostatnio wersja IV znajdujące się pod adresem https://www.slideshare.net/slideshows/szlak-bebokw-w-katowicach-45-figurek-bebokw-w-40-miejscach/266534014
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu trzecia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego, które obecnie znalazły się w części 7, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu piąta z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego i łódzkiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego, które obecnie znalazły się w części 6, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw mazowieckiego i łódzkiego znajduje się pod adresemhttps://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja drugiej z czwartej części cyklu poświęconego tężniom w woj. opolskim i w woj. małopolskim. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz4w2pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku, zwłaszcza w woj. małopolskim.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
W woj. opolskim w 2022 r. istniało 10 tężni, a obecnie jest ich 15. Analogicznie planowanych było 9 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest 6 dalszych.
W woj. małopolskim w 2022 r. istniało 50 tężni, a obecnie jest ich aż 57. Analogicznie planowanych było 27 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest aż 29 dalszych.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. śląskim oraz ciekawostki w ich otoczeniu. W wersji IV prezentowane jest znacznie więcej obiektów, niż w wersji III https://www.slideshare.net/proso2/prelekcja-laweczki21-cz1slw3
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
W nowej wersji plik stanowiący obecnie część 3 został podzielony na części 3 i 7.
Nowa wersja części 3 dotycząca województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz3w6newpdf
Nowa wersja części 7 dotycząca województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz7w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia w 2022 r. z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego, łódzkiego, świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 3 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego znajduje się pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz3w4, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat.
W najnowszej wersji z 2023 r. plik stanowiący obecnie część 5 został podzielony na części 5 i 6.
Nowa wersja części 5 dotycząca województw mazowieckiego, łódzkiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz5w6newpdf
Nowa wersja części 6 dotycząca województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz6w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu informacje czwarta część cyklu o tężniach w woj. opolskim i woj. małopolskim https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz4w3newpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja pierwszej z czterech części cyklu poświęconego historii tężni, tężniom poza granicami Polski i ważniejszymi tężniami w Polsce. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz1w5. W porównaniu z poprzednią wersją dodano informacje o ważniejszych tężniach w Polsce.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia gąsek w Gąsiorowicach - wsi w powiecie strzeleckim w gminie Jemielnica.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia trolli w Straduni - wsi w powiecie krapkowickim w gminie Walce.
1. Załącznik do „Formularza zgłaszania uwag”
Uwagi do „Strategii rozwoju Aglomeracji Opolskiej na lata 2014-2020”
str. 58
II.4. Świadomi swoich mocnych i słabych stron odnajdujemy szanse i niwelujemy
zagrożenia – czynniki strategiczne SWOT
tabela 11. Mocne i słabe strony Aglomeracji Opolskiej
Cytat: „Słabe strony: Niekompletny system dróg pieszo-rowerowych w Opolu i na całym
obszarze AO”
Treść uwagi
Na terenie samego Opola i całej Aglomeracji Opolskiej w ogóle nie ma żadnego systemu
dróg rowerowych, więc trudno mówić o jego niekompletności. Są jedynie koncepcje stworzenia
takich systemów:
− systemu komunikacji rowerowej dla Opola jako rozdział w „Programie rozwoju
zintegrowanego systemu transportu miejskiego w Opolu – zarządzanie ruchliwością”,
− systemu Śląskiej Sieci Tras Rowerowych z akcentem na trasy o charakterze turystyczno-
rekreacyjnym – koncepcji opracowanej i stale aktualizowanej przez Śląski Klub Znakarzy Tras
Turystycznych (z wersją tej koncepcji z 2011 r. można zapoznać się na stronach internetowych
Klubu http://www.kztt.org.pl/006.html i http://www.kztt.org.pl/Schemat_f.php?a=43).
Uzasadnienie uwagi
System, to sieć połączeń, którymi można swobodnie poruszać się w wielu relacjach
tymczasem nawet w samym Opolu drogi dla rowerów to oderwane od siebie pojedyncze
elementy, przeważnie z licznymi usterkami utrudniającymi prawidłowe korzystanie z tych dróg.
str. 70
III.1.3 Wyzwania Strategiczne – obszary współpracy
Cytat: „Niekompletny system dróg pieszo-rowerowych w Opolu i na całym obszarze AO”
Treść uwagi
Tematyka komunikacji i rekreacji rowerowej została w ogóle pominięta w treści rozdziału,
a w dwóch tabelkach pojawia się w zasadzie tylko jako dekoracja przy opisie zupełnie
przypadkowych zagrożeń. W ogóle nie wymienia się zagrożeń charakterystycznych dla tej
dziedziny.
Uzasadnienie uwagi
Rozwój komunikacji rowerowej jest jednym z ważnych czynników wpływających
na uspokojenie komunikacji i wprowadzanie w życie zasady zrównoważonego rozwoju. Można
odnieść wrażenie, że twórcom strategii w ogóle nie zależy ani na rozwiązywaniu problemów
komunikacyjnych, ani na zmierzanie w kierunku zrównoważonego rozwoju.
str. 82
Tabela „Cel strategiczny I: Poprawa dostępności komunikacyjnej Aglomeracji Opolskiej”
Cytat: „Projekt strategiczny I.1.5 − Przebudowa mostu kolejowego przez Odrę
w Krapkowicach na most drogowy ze ścieżką rowerową i ciągiem pieszym”
Treść uwagi
Na Odrze znajduje się most autostradowy z kładką dla pieszych i kilka śluz z kładkami
gospodarczymi, które stosunkowo niskim nakładem kosztów można dostosować
do publicznego ruchu pieszo-rowerowego.
Uzasadnienie uwagi
W woj. dolnośląskim część takich kładek została dostosowana do ruchu pieszo-rowerowego
lub planuje się ich dostosowanie w najbliższej przyszłości.
2. 2
str. 84
Tabela „Cel strategiczny I: Poprawa dostępności komunikacyjnej Aglomeracji Opolskiej”
Cytat: „Projekt strategiczny I.3.1 − Budowa spójnego systemu ciągów pieszo-rowerowych
na terenie Aglomeracji Opolskiej”
Treść uwagi
Tworzenie systemu sprawnej komunikacji rowerowej, to nie tylko budowa ciągów pieszo-
rowerowych, a tworzenie składających się na ten system różnych elementów infrastruktury
rowerowej, m.in. dróg dla rowerów, pasów dla rowerów na jezdniach, modernizacji skrzyżowań,
tworzenia stref uspokojonego ruchu samochodowego i jednolite oznakowanie wszystkich
połączeń komunikacyjnych. Dopiero z tych wszystkich elementów tworzy się sprawnie
działający system tras rowerowych.
Powyższe hasło o ciągach pieszo-rowerowych jest niespójne ze wskaźnikami, które mówią
o drogach rowerowych.
Wskaźnik ilości wypadków z udziałem pieszych i rowerzystów jest zupełnie chybiony,
ponieważ zależy nie tylko od fizycznego oddzielenia od ruchu samochodowego, ale od wielu
innych czynników. O tym, czy system działa prawidłowo będzie świadczyć wzrost udziału ruchu
rowerowego w stosunku do całości ruchu drogowego i zmniejszenie się ilości wypadków
w stosunku do wielkości ruchu rowerowego.
Uzasadnienie uwagi
Ograniczenie sie tylko do budowy nie lubianych przez pieszych i rowerzystów ciągów
pieszo-rowerowych prowadzi do pogłębienia procesu kontynuowania złych praktyk
inżynierskich z zakresie tworzenia substandardowej infrastruktury rowerowej.
Należy stosować ścisłe określenia, jednakowe dla całego rozpatrywanego zagadnienia,
unikając w ten sposób różnic w znaczeniu i rozumieniu poszczególnych haseł.
W przypadku rozwoju ruchu rowerowego ilość wypadków będzie zależeć od tego,
czy rozdzielenie ruchu będzie wykonane prawidłowo, a także od poziomu kultury uczestników
tego ruchu, która obecnie jest dość niska.
str. 169 – VI. Aktywny wypoczynek w AO
Cytat: „Szczególnie dużo szlaków rowerowych funkcjonuje w okolicy Turawy i Ozimka,
Popielowa.”
Treść uwagi
Na terenie Aglomeracji Opolskiej praktycznie nie ma gmin, w których byłoby dużo tras
rowerowych, więc stosowanie sformułowania „szczególnie dużo” jest zupełnie nieuzasadnione.
Można natomiast mówić o stosunkowo dużej ilości tych tras.
Uzasadnienie uwagi
Większość tych tras została oznakowana dawno temu i większość gmin w ogóle nie dba
o nie lub dopiero zamierza doprowadzić je do stanu nadającego się do użytku. Trasy
w przeważającej części są słabo oznakowane z uwagi na brak remontów, a nawierzchnie dróg,
którymi prowadzą są nie najlepiej utrzymywane i również wymagają remontów.
Stosunkowo najlepiej oznakowane są trasy w gminach Gogolin, Izbicko, Ozimek
i Strzeleczki. Stosunkowo dużo jest ich w gminach Chrząstowice, Ozimek, Turawa
i Zdzieszowice, ale w tych dwóch ostatnich są bardzo zaniedbane.
str. 169 – VI. Aktywny wypoczynek w AO
Cytat: „Opole z racji wielkości i skomunikowania jest miejscem, od którego przybywający
rozpoczynają pobyt w Aglomeracji. Miasto jest węzłem szlaków turystycznych – pieszych
i rowerowych.”
Treść uwagi
Opole ma potencjał, aby stać się takim węzłem szlaków turystycznych, ale dotąd tego
nie uczyniło. Z Opola wychodzą tylko 2 krótkie szlaki piesze, a 3 szlaki rowerowe kończą się
przy jego granicy, nie dochodząc do centrum.
3. 3
Koncepcja Śląskiej Sieci Tras Rowerowych, która zakłada utworzenie w Opolu takiego
węzła, w ogóle nie jest przez to miasto realizowana.
Uzasadnienie uwagi
Nie można sugerować w strategii AO istnienie węzła, którego jeszcze nie ma, natomiast
należy napisać, że jedynie Koncepcja Śląskiej Sieci Tras Rowerowych zakłada jego utworzenie.
str. 174 – VI. Aktywny wypoczynek w AO
Cytat: „Nastawienie mieszkańców Aglomeracji, reprezentowanych przez władze lokalne,
do rozwoju turystyki przedstawia się jako otwarte i przyjazne. Poszczególne gminy proponują
na swoich terenach rozwój turystyki: … rowerowej.”
Treść uwagi
Miarą przyjaznego nastawienia jest utrzymywanie infrastruktury rowerowej w dobrym stanie,
a tutaj niestety nie ma się czym chwalić, z wyjątkiem 4 gmin wymienionych w poprzedniej
uwadze.
Uzasadnienie uwagi
Trudno mówić o rozwoju turystyki rowerowej przy biernej postawie wobec właściwego
utrzymywania istniejącej infrastruktury rowerowej i niewielkiego zainteresowania jej
prawidłowym rozwijaniem. W obecnej strategii widać to wyraźnie w rozdziale o wyzwaniach
strategicznych, gdzie rozwój tej infrastruktury uzależnia się głównie od dotacji zewnętrznych.
str. 194 – VIII. Infrastruktura techniczna i transport
Komunikacja rowerowa
Cytat: „Na obszarze Aglomeracji całkowita długość istniejących tras rowerowych (dróg/tras/
ścieżek) wynosi ponad 784 kilometry, co oznacza, że gęstość ścieżek rowerowych na 100 km
2
wynosi 34,28 km. Jedynie na terenie 4 gmin Aglomeracji nie wyznaczono ścieżek rowerowych.”
Treść uwagi
Nie można sumować ze sobą obiektów budowlanych, jakimi są drogi (zwyczajowo ścieżki)
rowerowe z ich wyposażeniem, tj. oznakowaniem tras rowerowych. Jeżeli wymienia się obok
siebie drogi i ścieżki, oznacza to, że ich autor w ogóle nie rozumie co pisze. Należy osobno
podać długość obiektów budowlanych, a osobno długość tras (szlaków) rowerowych,
które korzystają z istniejących dróg na zasadzie użyczenia. Osobnym problemem jest to,
czy drogi dla rowerów i trasy rowerowe spełniają odpowiednie standardy.
Uzasadnienie uwagi
Drogi dla rowerów (zwyczajowo ścieżki rowerowe) to drogi budowane i utrzymywane
głównie z myślą o rowerzystach, a tylko sporadycznie użyczane innym użytkownikom.
Nie należy mylić ścieżki (drogi) rowerowej ze zwykłą ścieżką wydeptaną w lesie lub na polu.
Zwrot „ścieżka rowerowa” jest systematycznie wycofywany z przepisów jako określenie
żargonowe i wprowadzające w błąd niektórych odbiorców na rzecz określeń „droga dla
rowerów” lub „droga rowerowa”. Większość istniejących dróg dla rowerów, a jest ich niewiele,
nie spełnia nawet podstawowych standardów wynikających z dobrej praktyki inżynierskiej.
Trasy rowerowe to ciągi dróg odpowiednio oznakowanych i przystosowanych do ruchu
rowerowego, w tym odcinki prowadzące drogami dla rowerów, ciągami pieszo-rowerowymi,
jezdniami ulic o uspokojonym ruchu samochodowym i innymi drogami o znikomym ruchu
pojazdów mechanicznych. Brak właściwego oznakowania oznacza, że trasy te w znacznej
części w praktyce nie istnieją, a pozostają jedynie w niezbyt rzetelnie sporządzonych
sprawozdaniach gminnych.
Załącznik sporządził:
Piotr Rościszewski
Gliwice, 2014-05-15