3. «…Κατέναντι του Πειραιώς, της Κούλουρης νοτίως,
αριστερά ’ς τά Πίδαυρα και της Λεσσάς βορείως
η Αίγινα, ως γνωστόν ταις πάσαις και τοις πάσι,
νήσος κομψή και εύκολπος υψούται εν τη θαλάσση….»
Νικόλαος Γ. Λίσβας, Γαρουφιάς (έμμετρη σάτιρα) 1
4. ΙΣΤΟΡΙΑ
Η αιγινήτικη χελώνη ή
στατήρας ή δίδραχμο.
Κόπηκε γύρω στα 600 π.Χ.
και είναι το αρχαιότερο
ασημένιο νόμισμα της
Ευρώπης
734 – 459π.Χ.: Ακμή της Αίγινας
600 π.Χ.: Κοπή του ασημένιου στατήρα ή δίδραχμου (χελώνης)
459 π.Χ.: Υποταγή του νησιού στην μεγάλη του αντίπαλο Αθήνα
210 π.Χ.: Κυριαρχία του κράτους της Περγάμου
133 π.Χ.: Ρωμαϊκή κυριαρχία
5. Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΦΑΙΑΣ (6ος αι.
π.Χ.): ΗΤΑΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ
ΣΤΗ ΒΡΙΤΟΜΑΡΤΗ, ΜΙΑ
ΚΡΗΤΟΜΙΝΩΙΚΗ ΘΕΟΤΗΤΑ
6. ΠΑΛΙΑΧΩΡΑ: Η
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ
ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑ
(ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΣ
ΜΥΣΤΡΑΣ)
896 μ.Χ.: Ίδρυση της Παλιαχώρας
Φραγκοκρατία– Βενετοκρατία
1537 μ.Χ.: Μεγάλη καταστροφή της
πόλης από τον πειρατή
Μπαρμπαρόσα
1687 μ.Χ. : Δεύτερη μεγάλη
καταστροφή της πόλης από το Βενετό
Φραγκίσκο Μοροζίνι.
1715 – 1821 μ.Χ: Τουρκοκρατία
Από το 1820 και έπειτα:
ολοκληρωτική εγκατάλειψη της
πόλης από τους κατοίκους της που
εγκαταστάθηκαν πια στη σημερινή
πόλη.
7. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Ιωάννης Καποδίστριας
1828 – 1829: ερχομός, υποδοχή, ορκωμοσία στο νησί του πρώτου κυβερνήτη
του νεοσύστατου ελληνικού κράτους Ιωάννη Καποδίστρια.
Η Αίγινα, πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας.
Ίδρυση και λειτουργία των πρώτων σχολείων και κοπή του πρώτου
νεοελληνικού νομίσματος (φοίνικα).
12. Η Μάνα από κοντά
Η Μάνα
Η Καθιστή Μάνα στον τάφο του
μεγάλου γλύπτη (Νεκροταφείο
Αίγινας)
13. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο Νίκος Καζαντζάκης επισκέφτηκε
το ναό της Αφαίας το καλοκαίρι του
1927 την εποχή που τελείωνε την
«Οδύσ(σ)ειά» του (ραψωδίες Η – Ω)
(φώτο αρχείο Ελ. Καζαντζάκη)
Το σπίτι του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα και η
κατατοπιστική επιγραφή πάνω σε αιγινήτικη
πέτρα (φώτο: Ρόδη Άννα, 2008)
16. ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
Μεσαγρός: Το
Σπίτι ΤΟΥ
Ροδάκη
Μεσαγρός
Η τουριστική Αγία Μαρίνα
Μεσαγρός: Το Σπίτι του
Ροδάκη (Σημαντικό δείγμα
λαϊκής αρχιτεκτονικής)
Το γραφικό ψαροχώρι Πέρδικα
1 Το απόσπασμα αυτό προέρχεται από το έργο του Νικ. Γ. Λίσβα (Άβαντου): Γαρουφιάς, έμμετρη σάτιρα, επανέκδοση, Αίγινα 2000, σ. 7 – 8.
1 Το απόσπασμα αυτό προέρχεται από το έργο του Νικ. Γ. Λίσβα (Άβαντου): Γαρουφιάς, έμμετρη σάτιρα, επανέκδοση, Αίγινα 2000, σ. 7 – 8.