The Book of Habakkuk is the eighth book of the 12 minor prophets of the Bible. It is attributed to the prophet Habakkuk, and was probably composed in the late 7th century BC. The original text was written in the Hebrew language.

1. हबकुक
अध्य् १
1 हबकूक अगमवकयता दाखाको बोझ।
2 हा परमप्ु, म कहहतासम्‍
म पुकयर
ू , र तपयईता सुन्‍
नुहनाेछन! हहंसयको
तयहग हतमीतयई पुकयरय पहन, र हतमीता बचयउना ेछनौ!
3 तपयईता मतयई ककन अधम् दाखयउनुहुे र मतयई दु:ख कदनु हुे?
ककन्ना तुटपयट र हहंसय मारो सयमु ेन्।
4 ्सकयरण ववयवय कितो ्एको े, र ु्य् कहहल्छ अहि बढदछन:
ककनकक दुषता धम्हरतयई िाे्। त्सछता गतत हनण्् अगयहि बढे।
5 हार, हतमीहर अु्ययहतहरकय बीचमय, र हार, र अचममकय सयव
आश््चककत ेौ: ककनकक म हतमीहरकय कदनहरमय एउटय कयम गन्ेु,
युन हतमीहरतयई ्हनए पहन हतमीहरता हवशयस गन् ेछनौ।
6 ककनकक, हार, म कलदीहरतयई खिय गेु्, त्ो तीतो र हतयर रयष,
यसता ्ूहमको चौियइमय ्यतय गन्े, हतनीहरकय होइनन्।
7 हतनीहर िरतयगदो र िरतयगदो ेन्: हतनीहरको ु्य् र हतनीहरको
म्य्दय आफै बयट हनाे।
8 हतनीहरकय िोियहर पहन हचतुवयहर ्ुदय हेटो ेन्, र सयूझकय
बवयूसयहर ्ुदय धारछ िरतयगदो ेन्: र हतनीहरकय िोियहर फछ हतनाेन्,
र हतनीहरकय िोिचिीहर टयियबयट आउनाेन्। हतनीहर खयनको तयहग
हतयर गन् चीत ययतछ उडनाेन्।
9 हतनीहर सबछ हहंसयको तयहग आउनाेन्: हतनीहरकय अनुहयरहर
पूव्को बतयसझछू उठनाेन्, र हतनीहरता बुदीतयई बयतुवय झछू यममय
गन्ेन्।
10 अहन हतनीहरता रयययहरको हखलती उियउनाेन्, र रययकुमयरहर
हतनीहरकय तयहग िृणयको पयत हनाेन्: हतनीहरता पत्ाक बहत्ो
पकिको हखलती उियउनाेन्। ककन्ना हतनीहरता धूतोको वुपो गन्ेन्
र ्सतयई हतनाेन्।
11 त्सपहे उसको कदमयग पररवत्न हनाे, र उसता पयर गन्े, र
अपमयन गन्े, आफनो शहकतयई आफनो दावतयमय आरोप तगयउदछ।
12 हा परमप्ु मारय परमाश्‍
वर, मारो पहवत यन, का तपयई अनन्‍
तदाहखको
हनुहन्‍
न र? हयमी मन् ेछनौ। हा परमप्ु, तपयईता हतनीहरतयई ु्य्को
तयहग हन्ुक गनु््एको े। र, हा शहकशयती परमाशर, तपयईता
हतनीहरतयई सुधयरको तयहग यवयपनय गनु््एको े।
13 तपयई दुषतयई हानु् ्ुदय शुद आूखयको हनुहुे, र अधम्तयई हान्
सकुहु: ककन तपयईता हवशयसियती ववहयर गन्हरतयई हानु्हुे, र
आफनो हयबो समयतु हुे यब दुषता आफू ्ुदय धारछ धम् मयहनसतयई
खयुे?
14 अहन का मयहनसहरतयई समुदकय मयेयहर, िसना चीयहर ययतछ
बनयउनुहुे, यसको हतनीहरमयहव कुनछ शयसक ेछन?
15 हतनीहरता ती सबछतयई कोणबयट उठयउूेन्, हतनीहरता
हतनीहरतयई आफनो ययतमय समयतेन्, र हतनीहरतयई आफनो तयुतामय
यममय गे्न्: त्सछता हतनीहर आनहुदत हुेन् र आनहुदत हुेन्।
16 ्सकयरण हतनीहरता आफनो ययतमय बहतदयन कदुेन्, र
हतनीहरको तयुामय धूप यतयउूेन्। ककन्ना हतनीहरको ्यग बोसो
हुे, र हतनीहरको मयसु पशयत हुे।
17 ्सकयरण का हतनीहरता आफनो ययत खयती गन्ेन्, र रयषहरतयई
मयन् हनरुतर ेोडनाेछनन्?
अध्य् २
1 म मारो ििीमय उह्नाेु, र मतयई धरहरयमय खिय गन्ेु, र उहयूता
मतयई का ्ुुहुे, र मतयई हपकयउूदय म का यवयफ कदनाेु ्नी हान्ेु।
2 अहन परमप्ुता मतयई यवयफ कदनु््ो, र ्ुु््ो, दश्न ताखुहोस् र
्सतयई टाबतहरमय यपष पयनु्होस्, तयकक त्ो पढनाता दौिन सकून्।
3 ककनकक दश्न अझछ एक तोककएको सम्को तयहग े, तर अुतमय ्सता
बोलनाे, र झूटो बोलदछन: ्दहप ्ो कितो े, ्सको तयहग पख्नुहोस्।
ककन्ना ्ो पकछ आउनाे, ्ो कितो हनाेछन।
4 हार, उसको आतमय यो उचयहतएको े उसमय सोझो ेछन, तर धम्
आफनो हवशयसायरय बयूचनाे।
5 हो, ककन्ना उसता मकदरयायरय उलतलिन गे्, ऊ एक िमणिी मयहनस
हो, न िरमय रयखे, यसता आफनो इचेयतयई नरकको रपमय बियउूे, र
मृत्ु ययतछ हो, र सुतुष हन सकदछन, तर उसको सयमु सबछ रयषहर ्ातय
पये्, र उसको सयमु वुपो बनयउूे। मयहनसहर:
6 का ्ी सबछता उहयूको हवरदमय एउटय दृषयुत, र उहयूको हवरदमय गयती
गन् उखयन हतनाेछनन्, र ्ुुहुे, हधकयर उसतयई यसता आफनो होइन
त्ो बियउूे! कहत तयमो? र उसतयई यसता आफछ तयई बयकतो मयटोता
बोके!
7 का हतनीहर अचयनक उठनाेछनन् यसता हतमीतयई टोकाेन्, र
हतमीतयई ररस उठयउनाेन्, र हतमी उनीहरकय तयहग तुटको सयमयन
बुाेौ?
8 तपयईता धारछ रयषहरतयई तुटनु ्एको हनयता, बयूकी रहाकय
मयहनसहरता तपयईतयई तुटनाेन्। मयहनसहरको रगतको कयरण, र ्ूहम,
सहर र त्हयू बसा सबछको हहंसयको कयरण।
9 हधकयर उसतयई यसता आफनो िरमय दुष तो्को तयतच गे्, कक
उसता आफनो गुूि उचमय यवयहपत गरोस्, कक उसतयई दुषको शहकबयट
बचयउन सकक्ोस्!
10 तैता धारछ मयहनसहरतयई कयटार आफ् ‍
नो िरतयई शम्मय पयराको ेस्, र
आफ् ‍
नो पयणको हवरदमय पयप गराको ेस्।
11 ककनकक पखय्तबयट िुलगयता करयउनाे, र कयठको ककरणता यवयफ
कदनाे।
12 हधकयर उसतयई यसता रगतता सहर बनयउे, र अधम्ता सहरतयई
यवयहपत गे्!

2. 13 हार, का ्ो सानयहरकय परमप्ुको होइन कक मयहनसहरता आगोमय
पररशम गन्ेन्, र मयहनसहरता धारछ वव्तयको तयहग आफछ तयई वयकाेन्?
14 ककनकक समुदको पयनीता ियकाझछू पृथवी परमप्ुको महहमयको जयनता
्ररनाे।
15 हधकयर उसतयई यसता आफनो हेमाकीतयई रकसी कदुे, यसता हतमो
बोतत उसतयई हयले, र उसतयई पहन मयताको हुे, कक हतमीता
हतनीहरको नगतय हान् सकेौ!
16 तू महहमयको तयहग तययता ्ररएको ेस्, तू पहन हपउनुहोस्, र तारो
ेयतय ियक कदनुहोस्: परमप्ुको दयहहना हयतको कचौरय तूहतर
फकय्इनाे, र तारो महहमयमय तययमद् उक्नाे।
17 ककनकक ताबनयनको हहंसयता हतमीतयई ियकाे, र यनयवरहरको तुट,
यसता हतनीहरतयई िरयएको हव्ो, मयहनसहरको रगतको कयरण, र
्ूहम, सहर र त्हयू बसा सबछको हहंसयको तयहग।
18 कुूकदएको मूरत्तयई का फयइदय हुे कक ्सको हनमय्तयता ्सतयई
खोपाको े; िताको मूरत्, र झूटको हशकक, कक उसको कयमको हनमय्तयता
गूंगय मूरत्हर बनयउन त्समय ्रोसय रयखे?
19 हधकयर उसतयई यसता कयठतयई ्ुे, ब्ूूझनुहोस्। गूंगय िुलगयतयई,
उठ, हसकयउनाे! हार, ्ो सुन र चयूदीता रयहखएको े, र ्सको बीचमय
कुनछ सयस ेछन।
20 तर परमप्ु आफ् ‍
नो पहवत मन्‍
कदरमय हनुहन्‍
े, सयरय पृव्‍
वी उहयूको
सयमु मौन बसोस्।
अध्य् ३
1 हशहग्ोनोवमय अगमवकय हबकूकको पयव्नय।
2 हा परमप्ु, मछता तपयईको ्यषण सुनाको ेु र िरयएको ेु: हा परमप्ु,
तपयईको कयमतयई वष्को बीचमय पुनय्हवत गनु्होस्, वष्को बीचमय
पकट गनु्होस्। कोधमय द्य समझनय।
3परमाश्‍
वर तामयनबयट र पहवत यन पयरयन पव्तबयट आउनु््ो।
सातयह। उहयूको महहमयता आकयश ियकाको हव्ो, र पृथवी उहयूको
पशंसयता ्ररएको हव्ो।
4 अहन उसको चमक ज्ोहत ययतछ हव्ो। उसको हयतबयट हसङ हनयकाको
हव्ो। अहन त्हयू उसको शहक तुकाको हव्ो।
5 उहयूको अगयहि रिी ग्ो, र उहयूको खुटयमय दुकाको कोइतय हनयक्ो।
6 उहयू खिय हनु््ो, र पृथवी नयपु ््ो: उहयूता हानु्््ो, र रयषहरतयई
टुकयउनु््ो। अहन सदयकय पहयिहर ेरपष ्ए, सदयकय पहयिहर
झुका। उहयूकय मयग्हर अनुत ेन्।
7 मछता कूशनकय पयतहर कषमय पराको दाखाू, र हमदयन दाशकय पदय्हर
वरवर कयूपा।
8 का परमप्ु नदीहरपहत अपसु हनुहुथ्ो? का हतमो ररस नदीहर
हवरद हव्ो? का हतमो कोध समुद हवरद हव्ो, कक हतमी आफनो िोिय
र मुहकको रवमय चढौ?
9 तपयईको धनु एकदमछ नयलगो बनयइएको हव्ो, कुतहरकय शपवहर
अनुसयर, तपयईको वचन पहन। सातयह। हतमीता पृथवीतयई खोतयता
बगय्ौ।
10 पहयिहरता हतमीतयई दाखा, र हतनीहर कयूहपए: पयनीको बहयव
ेाउबयट ग्ो: गहहरोता आफनो आवयय बोल्ो, र आफनय हयतहर मयहव
उठयए।
11 सू्् र चुदमय हतनीहरको बयसयवयनमय उह्ए: तपयईकय तीरहरको
पकयशमय हतनीहर गए, र तपयईको चहमकतो ्यतयको चमकमय।
12 तैता कोधमय दाशमय ्यतय गर्‍
्ो, रीसता ययहतहरतयई थास गर्‍
्ो।
13 तपयई आफनय यनहरको उदयरको तयहग, तपयईको अह्हषक्‍
त
यनहरको उदयरको तयहग हनयकनु््ो। हतमीता दुषको िरबयट
टयउकोमय चोट पु्य््ौ, ियूटीसममको यग पतय तगयएर। सातयह।
14 तपयईता हतनकय गयउूहरकय टयउकोमय तटयता पहयर गनु्््ो:
हतनीहर मतयई हततरहबतर पयन् आूधीबाहरी झै बयहहर आए:
हतनीहरको रमयईतो गररबहरतयई गोप् रपमय हनलना ययतो हव्ो।
15 हतमी आफनय िोियहर हतएर समुदमय, ठूतय पयनीको वुपो हूदछ
हहंडौ।
16 यब मछता सुने, मारो पाट कयूप्ो। सो आवययमय मारय ओठहर कयूहपए:
मारो हडीहरमय सहिएको े, र म आफछूमय कयूपे, तयकक म समय्यको
कदनमय आरयम गन् सकूू। यब उहयू मयहनसहरकहयू आउनुहुे, उहयूता
आफनय सानयहर हतएर हतनीहरतयई आकमण गनु्हनाे।
17 ्दहप ना्यरयको रखमय फु लना ेछन, न त दयखको बोटमय फत हनाे।
यछतुनको पररशम असफत हनाे, र खातहरता मयसु उतपयदन गन्ेछन।
बगयत गोठबयट कयरटनाे, र पसतहरमय कुनछ बवयन हनाेछन।
18 तछपहन म परमप्ुमय रमयउनाेु, म मारो मुहकको परमाशरमय
रमयउनाेु।
19 परमप्ु परमाश्‍
वर मारो बत हनुहन्‍
े, र उहयूता मारय खुटयहर
हहंिको खुटययस्‍
तछ बनयउनुहनाे, र उहयूता मतयई मारय अग्‍
तय
स्‍
वयनहरमय हहंडन बनयउनुहनाे। मारो तयर बययउना मुख् गय्कतयई।