การนำเสนอรายการอ้างอิง

1. เอกสารประกอบการสอน
เรื่อง การเขียนบรรณานุกรม
รายวิชา สารนิเทศเพื่อการค้นคว้า (ง 30222)
โดย ครูสุภาภรณ์ เขียวหวาน
โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ
สวนกุหลาบวิทยาลัย สมุทรปราการ

2. การเขียนรายการอ้างอิง
คือ รายการที่บอกให้ทราบว่า ข้อความหรือแนวคิดนั้นอยู่ในทรัพยากร
สารสนเทศใด เพื่อให้เกียรติเจ้าของความคิดนั้นๆ และให้ผู้อ่าน
ตรวจสอบหรือค้นคว้าเพิ่มเติม รวมทั้งเพื่อให้เกิดความน่าเชื่อถือกับ
บทความวิชาการและบทความวิจัยของเราด้วย

3. การอ้างอิงที่นิยมกันมี 3 รูปแบบ คือ
1. การอ้างอิงแบบ เชิงอรรถ (footnote)
2. การอ้างอิงแบบแทรกในเนื้อหา หรือ การอ้างอิงระบบนาม-ปี หรือระบบ APA
3. การอ้างอิงในส่วนของบรรณานุกรม

4. การอ้างอิงแบบ เชิงอรรถ (footnote)
คือ ข้อความที่ลงไว้ในส่วนท้ายของหน้า หรือส่วนท้ายของบท
หลักเกณฑ์การอ้างอิงแบบเชิงอรรถ
1) เชิงอรรถจะอยู่ส่วนท้ายของหน้าหรือท้ายบท
2) ก่อนลงรายการเชิงอรรถในแต่ละหน้าจะต้องขีดเส้นคั่นส่วนเนื้อหากับเชิงอรรถโดยมีความยาว
ประมาณ 2 นิ้ว
3) ข้อความในเชิงอรรถให้เริ่มตรงกับการย่อหน้า
4) การเรียงลาดับเชิงอรรถให้นับหนึ่งใหม่เมื่อขึ้นหน้าใหม่ เชิงอรรถในแต่ละหน้าต้องลงรายการ
ให้จบและครบถ้วนในหน้านั้นผู้พิมพ์จะต้องกะเนื้อที่สาหรับการพิมพ์เชิงอรรถในแต่ละหน้าให้เพียงพอ
5) หมายเลขกากับข้อความที่ต้องการทาเชิงอรรถ ให้พิมพ์สูงกว่าข้อความปกติ (ตัวยก)

5. ___________________________________________________________________________________________________________________
1ดูคำอธิบำยเพิ่มเติมที่หน้ำ 13
2 ดูคำอธิบำยเพิ่มเติมและตัวอย่ำงที่หน้ำ 16-17

6. เชิงอรรถแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ ดังนี้
1. เชิงอรรถอ้างอิง คือ การอ้างอิงโดยใส่หมายเลขกากับไว้ที่ท้ายข้อความในเนื้อหาที่
คัดลอก หรือเก็บแนวความคิดมา
2. เชิงอรรถขยายความ คือ การให้คานิยาม หรือความหมายของคา หรืออธิบาย
เรื่องราวบางตอนให้ชัดเจนขึ้น
3. เชิงอรรถโยง เป็นการเชื่อมโยงเนื้อหาให้ผู้อ่านไปดู หรือดูเพิ่มเติมเพื่อความเข้าใจที่
ชัดเจนมากขึ้น

7. (ตัวอย่างเชิงอรรถขยายความ)
พระเสวตรวชิรพาหะ
พระเสวตรวชิรพาหะเป็นช้างพลายสาคัญในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
เนื่องจากมีมงคลลักษณะบริบูรณ์ พร้อมด้วยลักษณะช้างสาคัญ ต้องตามตาราเทพามหาพิฆเนศวร์ อัคนีพงษ์
ความเป็นมา
พระยำพิไชยรณรงค์สงครำม(ดิศ) ผู้ว่าราชการเมืองพิจิตร ได้ทราบข่าวว่ามีช้างสีประหลาดหนึ่ง
เชือก อยู่ในโขลงช้างเถื่อนที่เที่ยวไปมาในป่าแขวงเมืองพิจิตร ที่ติดต่อกับเมืองนครสวรรค์ จึงสืบสวนได้ความ
ตรงกันจากพระภิกษุรูปหนึ่ง กานัน และพวกชาวป่า ดังนั้น จึงนาความแจ้งต่อกระทรวงมหาดไทย เมื่อเดือน
มีนาคม ร.ศ.129
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดารงราชานุภาพ เสนาบดีกระทรวงมหาดไทย จึงนาความกราบ
บังคมทูลพระกรุณาทราบฝ่าละอองธุลีพระบาท แล้วจึงมีตราพระราชสีห์สั่งข้าหลวงเทศาภิบาล มณฑล
พิษณุโลกและนครสวรรค์ ให้จัดช้างต่อหมอควาญ แบ่งเป็น 2 กอง ฝ่ายของมณฑลพิษณุโลกให้พระยาพิไชย
รณรงค์สงครามคุมไป ส่วนฝ่ายกองมณฑลนครสวรรค์ให้พระยายอดเมืองขวาง (แม้น)1 เป็นผู้ควบคุม
--------------------------------------------
1ขณะนั้นเป็น พระเฑียรฆราษ ปลัดมณฑล

8. หนังสือพิมพ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ หรือหนังสือพิมพ์ที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้า
เจ้าอยู่หัวทรงสนับสนุนและให้ความอุปการะในสมัยนั้น ที่สาคัญมีหนังสือพิมพ์ไทย กับ
หนังสือพิมพ์ดุสิตสมิต
1. หนังสือพิมพ์ไทย (พ.ศ. 2451) รายวันออกวางตลาดเป็นปฐมฤกษ์ในรัชกาล
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นที่รู้กันในสมัยนั้นว่า พระบรมโอรสาธิราช สยาม
มกุฎราชกุมาร เป็นองค์พระบรมราชูปถัมภ์ เพราะแผ่นแรกของ“พิมพ์ไทย” มีรูป “ตราครุฑ” ตัว
ใหญ่เป็นสัญลักษณ์ของหนังสือพิมพ์ใต้“ตราครุฑ” มีข้อความว่า “มีกรรมสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ”
มีทั้งหมด 4 แผ่น ขายปลีกฉบับละ 15 สตางค์
2. ดุสิตสมิต (พ.ศ. 2561-2467) หนังสือพิมพ์ดุสิตสมิตเป็นหนังสือพิมพ์ ที่ออกใน
“ดุสิตสมิต”1
-------------------------------------------
1ดูรายละเอียดเพิ่มเติมหัวข้อเรื่อง ดุสิตธานี
(ตัวอย่างเชิงอรรถโยง)

9. 2. การอ้างอิงระบบนาม-ปี หรือระบบ APA
คือ การอ้างอิงแบบแทรกปนไปในเนื้อหา
ส่วนประกอบของรายการอ้างอิงแบบนาม-ปี มีส่วนประกอบที่สาคัญ 3 ส่วน คือ
1. ผู้แต่ง/ผู้ผลิต/ผู้ให้ข้อมูล
2. ปีที่พิมพ์/ปีที่ผลิต/ปีที่ปรากฎข้อมูล /ปีที่เข้าถึงข้อมูล
(กรณีเป็นข้อมูลจาก WWW และไม่ปรากฏปีที่ผลิต/ปีเผยแพร่ข้อมูล)
3. เลขหน้าที่ใช้ในการอ้างอิง

10. (ชื่อผู้แต่ง, ปีพิมพ์: เลขหน้า)
การให้บริการสื่อสารที่เป็นสากลมีความจาเป็นต้องอยู่ภายใต้ความร่วมมือของ
นานาชาติที่เป็นสมาชิก เพื่อหาข้อตกลงด้านต่าง ๆ ตลอดจนการออกแบบส่วนต่าง ๆ
เพื่อให้สามารถให้บริการสื่อสารแก่มวลสมาชิกได้ องค์กรหลักสององค์กรที่ให้บริการ
สื่อสารดาวเทียมสากล คือ INTELSAT และ INTERSPUTNIK ที่มีสมาชิก 118 และ 14
ประเทศตามลาดับ (รัชนัย อินทุใส, 2538: 4-5)

11. 3. การอ้างอิงในส่วนของบรรณานุกรม
คือ รายชื่อหนังสือเอกสาร สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ รวมทั้งโสตทัศนวัสดุ และสื่ออีเล็กทรอนิกส์
ที่นามาเป็นหลักฐานอ้างอิงในการเขียนรายงาน โดยเรียงตามลาดับอักษรไว้ท้ายเรื่อง
หลักการเขียนบรรณานุกรม
1. เขียนไว้ในส่วนท้ายของรายงาน
2. เขียนเรียงลาดับอักษรชื่อผู้แต่ง ในกรณีที่มีทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ให้เขียน
บรรณานุกรมภาษาไทยก่อน
3. บรรทัดแรกของบรรณานุกรมชิดด้านซ้ายที่เว้นจากขอบกระดาษเข้ามา 1.5 นิ้ว ถ้า
ยังไม่จบ เมื่อขึ้นบรรทัดใหม่โดยย่อหน้าเข้ามาประมาณ 7 ช่วงตัวอักษรของบรรทัดแรก ให้
เขียนตรงกับช่วงตัวอักษรที่ 8

12. หลักการลงรายการข้อมูลทางบรรณานุกรม
1. ผู้แต่งเป็นชาวต่างชาติ(ยุโรป,อเมริกา) ให้เอานามสกุลขึ้นก่อน
2. ชื่อผู้แต่งให้ลงเฉพาะชื่อเท่านั้น ยศ ตาแหน่งไม่ต้องลง
3. ผู้แต่งหลายคนให้ใช้ผู้แต่งคนแรกคนเดียวและผู้แต่งอาจไม่ใช่ชื่อบุคคลเสมอไป
(ชื่อหน่วยงาน, นามปากกา)
4. ถ้าชื่อเรื่องยาวมาก ให้ตัดเฉพาะที่พอเข้าใจ แต่ไม่สั้นเกินไป
5. สถานที่พิมพ์คือ จังหวัดของสานักพิมพ์เช่น กรุงเทพมหานคร ชลบุรี
6. ถ้าไม่ปรากฏหรือไม่มีสานักพิมพ์ให้ใช้คาว่า มปพ.
7. ถ้าไม่ปรากฏหรือไม่มีปีที่พิมพ์ให้ใช้คาว่า มปป.

13. ผู้แต่ง.(ปีพิมพ์). ชื่อหนังสือ. ครั้งที่พิมพ์(ถ้ามี).
 สถานที่พิมพ์: สานักพิมพ์หรือโรงพิมพ์.
ตัวอย่าง
ประเพณีผีตาโขน : การละเล่นพื้นบ้าน
ของไทย.



กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์นวการพิมพ์.
(2542).ศุภกิจ ไชยวิรัตน์.


14. สุภาพรรณ ณ บางช้าง. (2535). ขนบธรรมเนียมประเพณี. พิมพ์ครั้งที่ 2.
กรุงเทพมหานคร: สถาบันไทยศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ผู้แต่งคนเดียว
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2526). กฎหมายลิขสิทธิ์กับธุรกิจวิดีโอในประเทศไทย.
กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ผู้แต่งเป็นหน่วยงานหรือสถาบัน
ไม่ปรากฏผู้แต่ง (ให้ใส่ชื่อเรื่องได้เลย)
สมเด็จพระปิ ยมหาราชกับนักเขียนฝรั่งเศส. (ม.ป.ป.). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิ
เอกชนพัฒนาภูมิภาค.

15. แหล่งสารสนเทศทางอินเตอร์เน็ต.
ผู้เขียนบทความ.(ปีที่เผยแพร่). "ชื่อบทความ." เข้าถึงได้จาก:
 (วันที่ค้นข้อมูล: วันที่ เดือน ปี).
ตัวอย่าง
ชวนะ ภวกานนท์.(2548). “ธุรกิจสปาไทยน่าจะก้าวไกลไปกว่านี้.” 
เข้าถึงได้จาก: http://www.businesstgai.co.th. (วันที่ค้นข้อมูล:
25 ธันวาคม 2553).


16. ตัวอย่างมีผู้เขียนบทความ
ตัวอย่างไม่มีผู้เขียนบทความ
ปัญหาสามชายแดนภาคใต้. (2548). เข้าถึงได้จาก: http://www.tvs.co.th/service.html
(วันที่ค้นข้อมูล: 3 พฤษภาคม 2557).
(2559). “Gender Differences in Moral Judgement.”
from:
Buxhoeveden, S.
http://www.vcharkarn.com/vnews/505753. (November 11, 2015).

17. มีชื่อผู้เขียนบทความ
ผู้เขียนบทควำม.  ปีพิมพ์. "ชื่อบทความ.” ชื่อวารสาร ปีที่หรือเล่มที่,
ฉบับที่:เลขหน้ำ.
ไม่มีชื่อผู้เขียนบทความ
“ชื่อบทความ.”  ปีพิมพ์.ชื่อวารสาร  ปีที่หรือเล่มที่,ฉบับที่:เลขหน้ำ.

18. นฤตย์ กิจไชยวัฒนะ. 2543. “การอ้างอิงแหล่งสารนิเทศอิเล็กทรอนิกส์.”
วารสารห้องสมุด 27, 2: 14-28.
ตัวอย่างมีผู้เขียนบทความ
ตัวอย่างไม่มีผู้เขียนบทความ
“เปิดมิติธุรกิจขายข้อมูล ความต้องการแห่งยุคสมัย.” 2534. คลังสมอง 5,96: 39-66.

19. มีชื่อผู้เขียนบทความหรือข่าว
ผู้เขียนบทควำม.วัน เดือน ปี."ชื่อบทความหรือชื่อข่าว.”ชื่อหนังสือพิมพ์:
 เลขหน้ำ.
ไม่มีชื่อผู้เขียนบทความหรือข่าว
“ชื่อบทความหรือข่าว.”วัน เดือน ปี.ชื่อหนังสือพิมพ์:เลขหน้ำ.

20. ตัวอย่างมีผู้เขียนบทความหรือข่าว
อัครพงศ์ ผ่องสุวรรณ. 22 มิถุนายน 2543. “อินเทอร์เน็ต 2000 มิติใหม่แห่งเทคโนโลยี
และบริการ.” ประชาชาติธุรกิจ: 26-27.
ตัวอย่างไม่มีผู้เขียนบทความหรือข่าว
Macintyre, Donald. 2000, April 3. “Verdict on Kim.” Time: 14-18.
“ผ่าแผนบุกดาวอังคาร ความลับจักรวาล.” 26 มิถุนายน 2543. มติชน: 7.