ฎีกาใหม่ลักทรัพย์
•
10 likes•26,031 views
คำพิพากษาศาลฎีกา ปี 50 - 53 ประมวลกฎหมายอาญา ข้อหาลักทรัพย์
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Viewers also liked
Viewers also liked (20)
Recently uploaded
Recently uploaded (10)
ฎีกาใหม่ลักทรัพย์
- 1. www.เนต.ิ com ฎีกาใหม่ ประมวลกฎหมายอาญา : ลักทรัพย์ อ.เป สิททิกรณ์ ้ ฎ.624/2553 การกระทําที่จะครบองค์ประกอบความผิดฐานลักทรัพย์นน จะต้ องเป็ นการเอาทรัพย์ของผู้อื่น ั้ หรือที่ผ้ อื่นเป็ นเจ้ าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต เงินฝากในบัญชีของโจทก์ที่ 1 ที่ฝากไว้ กบจําเลยทังสอง ู ั ้ ตกเป็ นกรรมสิทธิ์และอยู่ในความครอบครองของจําเลยทังสอง จําเลยทังสองผู้รับฝากย่อมมีสิทธิที่จะ ้ ้ บริหารจัดการเงินฝากประการใดก็ได้ คงมีหน้ าที่เพียงต้ องคืนเงินตามที่โจทก์ทงสองฝากไว้ เท่านัน โดย ั้ ้ ไม่จําต้ องคืนเงินจํานวนเดียวกับที่ฝากไว้ การที่จําเลยทังสองเบิกถอนเงินจากบัญชีเงินฝากของโจทก์จึง ้ ที่ 1 ไม่ใช่เป็ นการเอาทรัพย์ของโจทก์ทงสองไป การกระทําของจําเลยทังสองจึงไม่ครบองค์ประกอบ ดฐานลัก ั้ ้ ความผิ ทรัพย์ ฎ.3935/2553 จําเลยมีเจตนาทุจริตที่จะเอาสุราต่างประเทศของผู้เสียหายไปตังแต่ต้น การที่จําเลยเอาสุรา ้ ตางประเทศ ในลังนํ ้าปลาแล้ วนําไปชําระเงินกับพนักงานแคชเชียร์ของผู้เสียหายเท่ากับราคานํ ้าปลา เป็ นเพียง ่ ใส่ กลอบายของจําเลยเพื่อเอาสุราต่างประเทศของผู้เสียหายไปโดยทุจริตเท่านัน โดยพนักงานแคชเชียร์ซึ่งเป็ น ุ ้ ตัวแทนของผู้เสียหายมิได้ มีเจตนาส่งมอบการครอบครองสุราต่างประเทศให้ แก่จําเลย การกระทําของจําเลยจึง เป็ นความผิดฐานลักทรัพย์ หาใช่เป็ นความผิดฐานฉ้ อโกงไม่ ฎ.5456/2553 โจทก์บรรยายฟองว่า จําเลยลักเหรี ยญกษาปณ์รวมเป็ นเงิน 842 บาท ของวัดผู้เสียหาย ้ โดยเหรียญกษาปณ์ดงกล่าวอยู่ในพานและบาตรวางอยู่บนชันสามของอาคารเจษฎาบดินทร์ ซึประดิที่ ฐาน ั ้ ่งเป็ น ษ พระพุทธรูปเพื่อให้ ประชาชนมากราบไหว้ สกการะบูชาภายในวัดผู้เสียหาย สถานที่เกิดเหตุลกทรัพย์จึง ั ั เป็ นสถานที่ซึ่งประชาชนทัวไปมีความชอบธรรมที่จะเข้ าไปได้ ตรงกับคํานิยามคําว่า “สาธารณสถาน” ตาม ่ ป.อ. มาตรา 1 (3) ทังนี ้เพื่อการสักการะบูชาพระพุทธรูปซึ่งประดิษฐานไว้ ให้ ประชาชนกราบไหว้ ้ สักการะบูชา จึงเป็ นการลักทรัพย์ในสถานที่บชาสาธารณะดังที่โจทก์บรรยายฟองไว้ แล้ ว ู ้ ฎ.653/2553 ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ตาม ป.อ. มาตรา 336 จะต้ องเป็ นการลักทรัพย์โดยฉกฉวยเอาซึ่ง หน้า ผ. ทําทีเป็ นพูดโทรศัพท์เคลื่อนที่ และเอาโทรศัพท์ไปในขณะที่ผ้ เู สียหายให้ บริการลูกค้ าคนอื่นอยู่ เป็ น การเอาไปในขณะเผลอ มิใช่เป็ นการฉกฉวยทรัพย์ไปโดยซึ่งหน้ าแต่ประการใด การกระทําของจําเลยกับ พวกจึงเป็ นความผิดฐานลักทรัพย์ เมื่อเหตุเกิดในเวลากลางคืนและร่วมกระทําความผิดตังแต่สองคนขึ ้นไป ้ เป็ นความผิดตาม ป.อ. มาตรา 335 (1) และ 335 (7) ต้ องรับโทษตาม ป.อ. มาตรา 335 วรรคสอง ซึ่งมีโทษ หนักกว่าความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ตามมาตรา 336 วรรคหนึ่ง ศาลฎีกา พิพากษาลงโทษจําเลยตามฐานความผิดที่ 1 “ติวกฎหมาย เข้าใจง่าย สอบผ่านสบาย ติวกบ ั SmartLawTutor.com”
- 2. www.เนต.ิ com ถกต้องได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192 แต่จะพิพากษาลงโทษจําเลยหนักขึด้ เพราะเป็ นการเพิ่มเติมโทษ ู ไม่ไ ้น ต้ องห้ ามตาม ป.วิ.อ. มาตรา 212 ฎ.52/2553 โจทก์ฟองขอให้ลงโทษจําเลยฐานนําบตรอิเลกทรอนิกส์ไปใช้เบิกถอนเงินสดจํานวน 100,000 ้ ั ็ บาท ของผู้เสียหายที่ 2 ไป อันเป็ นความผิดตาม ป.อ. มาตรา 269/5 และมาตรา 269/7 เมื่อตามคําฟอง ้ โจทก์ได้ กล่าวบรรยายว่า จําเลยได้ ใช้ บตรอิเล็กทรอนิกส์ของธนาคาร ซ. ซึ่งได้ ออกให้ แก่ผ้ เู สียหายที่ 2 อน ั ั เป็นทรัพย์สวนหนึ่งที่จําเลยได้ลกไปเพื่อใช้ประโยชน์ในการเบิกถอนเงินสด ถอนเงินสดจํานวน 100 ่ ั ,000 บาท ไปจากวงเงินเครดิตของผู้เสียหายที่ 2 โดยมิชอบ ก่อให้ เกิดความเสียหายแก่ผ้ เู สียหายและธนาคาร ซ. และยังมีคําขอท้ ายฟองขอให้ บงคับจําเลยคืนเงินจํานวนดังกล่าวด้ วย ดังนัน ย่อมแปลคํองของโจทก์ได้วา ้ ั ้ ฟา ้ ่ โจทก์มงประสงค์ที่จะให้ ลงโทษจําเลยฐานลักเงินของผู้เสียหายที่ 2 อย่ด้วย เพียงแต่วิธีการลักเงินดังกล่าวก็ ุ่ ู โดยการใช้ บตรอิเล็กทรอนิกส์เบิกถอนเงินสดผ่านเครื่ องฝาก-ถอนเงินอตโนมนเอง จึงเป็ นความผิดเกี่ยวกับ ั ั นั่ ติ ั บัตรอิเล็กทรอนิกส์และความผิดฐานลักทรัพย์ด้วยแล้ ว ซึ่งตาม ป.วิ.อ. มาตรา 43 บัญญัติให้ พนักงานอัยการ มีอํานาจขอให้ เรี ยกทรัพย์สินหรื อใช้ ราคาแทนผู้เสียหายที่ 2 โจทกมีอํานาจขอให้ จําเลยคืนหรือใช้ ราคา จึง์ ทรัพย์แทนผู้เสียหายที่ 2 ได้ ฎ. 9559/2552 การที่จําเลยเอายาและเครื่องเวชภัณฑ์ใส่ไว้ ในถุงพลาสติก ซึ่งไม่วาจะเป็ นการไปเอาจาก ่ ห้ องคลังยาโดยตรงหรือในช่วงที่จําเลยเอาไปวางบนชันด้ านหลังเคาน์เตอร์เภสัชกร ย่อมถือได้ วาจําเลย ้ ่ เคลื่อนย้ ายทรัพย์จากที่ตงตามปกติและเข้ าถือเอาทรัพย์นนแล้ ว ทังจําเลยยังถือถุงพลาสติกออกไปแม้ จะยัง ั้ ั้ ้ ไม่พ้นจากห้ องจ่ายยาเพราะมีผ้ พบเห็นเสียก่อนทําให้ จําเลยเอาทรัพย์ไปไม่ได้ ก็ถือว่าความผิดฐานลัก ู ทรัพย์สําเร็จแล้ วหาใช่เป็ นเพียงพยายามลักทรัพย์ไม่ การปรับบทกฎหมายให้ ถกต้ องเป็ นปั ญหาเกี่ยวกับ ู ความสงบเรียบร้ อย ศาลฎีกามีอํานาจยกขึ ้นวินิจฉัยได้ และไม่ถือเป็ นการเพิ่มเติมโทษจําเลย นอกจากนี ้ จําเลยเป็ นลูกจ้ างประจําและทํางานอยู่ในโรงพยาบาลที่เกิดเหตุ ห้ องจ่ายยาผู้ป่วยในเป็ นสถานที่ทํางาน ของจําเลยและเหตุเกิดในช่วงเวลาที่จําเลยทํางาน จึงมิใช่เป็ นเรื่องที่จําเลยเข้ าไปโดยไม่ได้ รับอนุญาตแล้ ว จึงลักทรัพย์ในสถานที่ดงกล่าว การกระทําของจําเลยย่อมเป็ นความผิดฐานลักทรัพย์ธรรมดามิใช่ลกทรัพย์ ั ั ในสถานที่ราชการ และศาลมีอํานาจที่จะลงโทษจําเลยตามที่พิจารณาได้ ความซึ่งเป็ นบทที่เบากว่าได้ ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192 วรรคท้ าย ปั ญหาดังกล่าวเป็ นข้ อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้ อย ศาลฎีกามี อํานาจยกขึ ้นวินิจฉัยได้ เอง ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 195 วรรคสอง ประกอบมาตรา 225 ฎ. 7819/2552 การที่พนักงานธนาคารหรือธนาคารเบิกถอนเงินจากบัญชีเงินฝากของลูกค้ าไม่เป็ นความผิด ฐานลกทรัพย์เพราะเงินดงกลาวตกเป็นกรรมสิทธิ์ของธนาคาร ธนาคารมีหน้าที่เพียงคืนเงินเท่าจํานวนที่ ั ั ่ ลูกค้ าฝากเท่านัน โดยไม่จําต้ องเป็ นตัวเงินที่ลกค้ านํามาฝาก ้ ู 2 “ติวกฎหมาย เข้าใจง่าย สอบผ่านสบาย ติวกบ ั SmartLawTutor.com”
- 3. www.เนต.ิ com ฎ. 413/2552 จําเลยยังมิได้ พาเตาอบไฟฟาของผู้เสียหายออกไปพ้ นนอกห้ างสรรพสินค้ าของผู้เสียหาย แต่ ้ ก็ได้ เคลื่อนย้ ายเตาอบไฟฟาออกจากจุดที่ผ้ เู สียหายเก็บหรือวางทรัพย์นนไว้ ทังยังผ่านจุดที่ลกค้ าจะต้ อง ้ ั้ ้ ู ชําระค่าสินค้ าแก่พนักงานเก็บเงินไปแล้ ว จึงถือได้ วาจําเลยพาทรัพย์ของผู้เสียหายเคลื่อนที่ไปแล้ วโดยมี ่ เจตนาทุจริต การกระทําของจําเลยจึงเป็ นความผิดสําเร็จ หมายเหต ุ การกระทําความผิดฐานลักทรัพย์เป็ นการเอาทรัพย์ไปเป็ นความผิดสําเร็จเมื่อทรัพย์เคลื่อนที่ การที่จําเลยเคลื่อนย้ ายเตาอบไฟฟาออกจากจุดที่ผ้ เู สียหายเก็บหรือวางทรัพย์เป็ นการเอาทรัพย์ไป จึงเป็ น ้ ความผิดสําเร็จ การผ่านจุดชําระเงินโดยไม่ชําระเงินเป็ นเรื่ององค์ประกอบภายในที่แสดงว่าจําเลยมีเจตนา ทุจริตหรือไม่เท่านัน เนื่องจากการซื ้อสินค้ าในห้ างสรรพสินค้ าต้ องนําสินค้ ามาชําระเงินแก่พนักงานเก็บเงิน ้ ที่จดชําระเงินเท่านัน เนื่องจากการซื ้อสินค้ าในห้ างสรรพสินค้ าต้ องนําสินค้ ามาชําระเงินแก่พนักงานเก็บเงิน ุ ้ ที่จดชําระเงินเท่านันตราบใดที่ยงไม่ผานจุดชําระเงินจําเลยยังชําระเงินได้ การพิสจน์ถึงเจตนาทุจริตก่อน ุ ้ ั ่ ู นันจึงทําได้ ยาก ดังนัน ถ้ าพิสจน์ได้ วาจําเลยมีเจตนาทุจริตและเคลื่อนย้ ายเตาอบไฟฟา ก็เป็ นความผิด ้ ้ ู ่ ้ สําเร็จแม้ เปลี่ยนใจยอมชําระเงินตอนผ่านจุดชําระเงิน ก็ไม่เป็ นการพยายามกระทําความผิด หรือไม่มี ความผิดฐานลักทรัพย์ (อ.ไพโจน์ วายุภาพ) ฎ.10143/2551 ผู้เสียหายกับจําเลยรู้จกกันมาก่อน ไปเที่ยวดื่มสุราด้ วยกัน พยานโจทก์ที่ไปในที่เกิดเหตุกบ ั ั จําเลยและผู้เสียหายเบิกความว่า ขณะที่กําลังรอรถโดยสารประจําทางอยู่นน จําเลยกับผู้เสียหายกอดกัน ั้ ในฐานะคนรัก หลังเกิดเหตุเมื่อสิบตํารวจเอก ป. ตามไปพบจําเลยอยู่ห่างจากที่เกิดเหตุเพียงประมาณ 100 เมตร พบจําเลยถอดเสื ้อเอาเสื ้อพาดบ่าไว้ โดยจําเลยมีอาการมึนเมาและร้ อยตํารวจโท น. พนักงาน สอบสวนก็เบิกความตอบทนายจําเลยถามค้ านว่า ขณะจับตัวจําเลย จําเลยมีอาการมึนเมา จากพฤติการณ์ แห่งคดีเชื่อว่าจําเลยรู้จกคุ้นเคยกับผู้เสียหายและจําเลยกระทําในขณะมึนเมา การที่จําเลยเอาสร้ อยข้ อมือ ั ทองคําของผ้ เู สียหายไปนนไมได้ประสงค์จะเอาไปในลกษณะเป็นการประทษร้ายตอกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ของ ั้ ่ ั ุ ่ ผู้เสียหาย จําเลยมิได้ เจตนาที่จะเอาทรัพย์ไปเพื่อแสวงหาประโยชน์ที่มิควรได้ โดยชอบด้ วยกฎหมายแต่ อย่างใด การกระทําของจําเลยจึงไม่มีเจตนาทุจริต ไม่มีความผิดฐานชิงทรัพย์ หมายเหต ุ ความผิดฐานลักทรัพย์ นอกจากผู้กระทําจะต้ องมีเจตนาธรรมดาแล้ วยังต้ องมีเจตนาพิเศษ กล่าวคือเจตนาโดยทุจริตด้ วย จึงจะเป็ นความผิดฐานลักทรัพย์ได้ อย่างไรเป็ นเจตนาโดยทุจริต มีการให้ คํา นิยามไว้ ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 1 (1) ในความผิดฐานลักทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญาเยอรมัน ก็เป็ นไปในทํานองเดียวกัน กล่าวคือ นอกจากผู้กระทําต้ องมีเจตนาธรรมดาแล้ วยังต้ องมีเจตนาพิเศษด้ วย กล่าวคือความตังใจที่จะเอาทรัยพ์ไว้ ้ (Zueignungsabsicht) ผู้เขียนหมายเหตุเห็นว่าเจตนาโดยทุจริตตามประมวลกฎหมายอาญาของไทย 3 “ติวกฎหมาย เข้าใจง่าย สอบผ่านสบาย ติวกบ ั SmartLawTutor.com”
- 4. www.เนต.ิ com สามารถนําแนวคิดของเยอรมันในเรื่ องความตังใจที่จะเอาทรัพย์ไว้ มาปรับใช้ ได้ ดังนัน เจตนาโดยทุจริตจึง ้ ้ ประกอบไปด้ วยองค์ประกอบในส่วนของการพรากทรัพย์ (die Enteignung) ซึ่งหมายความว่าการพราก ทรัพย์ไปอย่างถาวรและส่วนของการเอาทรัพย์ไว้ ในความครอบครอง (die Aneignung) ในสวนของ ่ องค์ประกอบของการพรากทรัพย์ไปนัน จะเป็ นการแสดงให้ เห็นถึงการสูญเสียสิทธิครอบครองในตัวทรัพย์ ้ ตามความเป็ นจริ งของผู้มีสิทธิในทรัพย์แต่เดิมส่วนองค์ประกอบของการเอาทรัพย์ไว้ ในความครอบครอง แสดงให้ เห็นถึงการที่ตวทรัพย์เข้ าไปรวมอยู่ในกองทรัพย์สินของผู้กระทําผิด ั หากคิดจากหลักกฎหมายอาญาเยอรมัน คําพิพากษาศาลฎีกาที่หมายเหตุนี ้ก็มีข้อน่าคิดอยู่วาจําเลย ่ กระทําโดยขาดเจตนาโดยทุจริ ตได้ อย่างไรในเมื่อองค์ประกอบทังในส่วนของการพรากทรัพย์และการเอา ้ ทรัพย์ไว้ ในความครอบครองมีอยู่ครบ แม้ จําเลยจะรู้จกคุ้นเคยกับผู้เสียหายและกระทําในขณะมึนเมาอย่าง ั ที่ศาลฎีกาฟั งข้ อเท็จจริ งไว้ แต่ข้อเท็จจริ งดังกล่าวก็ไม่น่าจะเป็ นเหตุผลที่ทําให้ การกระทําของจําเลยขาด เจตนาทุจริตไปได้ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 66 และมาตรา 71 ย่อมเป็ นเหตุผลที่โต้ แย้ งการให้ เหตผลของศาลฎีกาในข้อนี ้ได้เป็นอย่างดี (สุรสิทธิ์ แสงวิโรจนพัฒน์) ุ ฎ.8388/2551 จําเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 4 เอาทรัพย์ของ ส. และผู้เสียหายไปก็เป็ นการกระทําตามที่ ฟ. ใช้ ให้ ไปเอาเพื่อเป็นการใช้หนี ้ที่ ส. สามีของผู้เสียหายเป็ นหนี ้ ฟ. อยู่ เป็นการเอาไปเพื่อหกใช้หนี ้กน แสดงให้เห็น ั ั ว่า เป็ นการที่ ฟ. ใช้ อํานาจของการเป็ นเจ้ าหนี ้บังคับเอาทรัพย์ไปเพื่อชําระหนี ้แก่ตนโดยเข้ าใจว่าตนมีสิทธิที่ จะกระทําได้ และในประการสําคัญยังเข้ าใจว่าตนในฐานะที่เป็ นบิดาของ ส. มีสิทธิในทรัพย์สินดังกล่าว ซึ่ง เป็ นทรัพย์มรดกของ ส. ที่จะต้ องตกได้ แก่ตนรวมอยู่อีกด้ วย ทังการที่จําเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 4 และ ฟ. นําทรัพย์ที่ ้ ขนเอาไปมาคืนให้ แก่ผ้ เู สียหายในเวลาต่อมาก็แสดงว่าจําเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 4 หาได้ มีเจตนาที่จะเอาทรัพย์ ของผู้เสียหายหรือที่ผ้ เู สียหายเป็ นเจ้ าของรวมอยู่ด้วยไปเพื่อแสวงหาประโยชน์ที่มิควรได้ โดยชอบด้ วย กฎหมายสําหรับจําเลยคนใดคนหนึ่งหรื อผู้อื่น การกระทําของจําเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 4 จึงเป็ นการเอาทรัพย์ ไปโดยไม่มีเจตนาทุจริต ไม่มีความผิดฐานลักทรัพย์ ฎ.4456/2551 ใบสังจ่ายสินค้ าที่โจทก์ร่วมมอบให้ แก่ ส. ผู้รับจ้ างขนส่งปุยเป็ นเพียงหลักฐานเพื่อนําไปเบิก ่ ๋ ปุยจากคลังเก็บสินค้ าของโจทก์ร่วม การที่จําเลยที่ 1 รับซื ้อใบสังจ่ายสินค้ าจาก ท. ซึ่งเป็ นผู้รับจ้ างขนส่ง ๋ ่ ช่วงจาก ส. โดยคิดตามมูลค่าปุยที่ระบุในใบสังจ่ายสินค้ าโดยต้ องการนําใบสังจ่ายสินค้ าไปรับปุยจากคลัง ๋ ่ ่ ๋ เก็บสินค้ าของโจทก์ร่วม มิใช่เป็ นการรับซื ้อเฉพาะใบสังจ่ายสินค้ า ทัง ท. รู้วาจําเลยที่ 1 จะนําใบสังจ่าย ่ ้ ่ ่ สินค้ าไปรับปุยจากคลังเก็บสินค้ าของโจทก์ร่วมไปเป็ นประโยชน์ของตน ท. และจําเลยที่ 1 จึงเป็ นตัวการ ๋ ร่วมกันลักปุยของโจทก์ร่วมไปโดยใช้ ใบสังจ่ายสินค้ าเป็ นหลักฐานในการเบิกจ่ายสินค้ า การกระทําของ ๋ ่ จําเลยที่ 1 จึงเป็ นความผิดฐานลักปุยของโจทก์ร่วมมิใช่เป็ นเพียงรับของโจรใบสังจ่ายสินค้ า ๋ ่ 4 “ติวกฎหมาย เข้าใจง่าย สอบผ่านสบาย ติวกบ ั SmartLawTutor.com”
- 5. www.เนต.ิ com ฎ.3011/2551 จําเลยขึ ้นนังคร่อมและเข็นรถจักรยานยนต์ของผู้เสียหายมาจากจุดที่จอดเดิมประมาณ 1 ่ เมตร แต่จําเลยยังไม่ทนติดเครื่ องรถขับเอาไปเพราะผู้เสียหายมาพบเห็นเสียก่อน จําเลยจึงทิ ้งรถวิ่งหนีไป ั ถือได้วาจําเลยเข้ายึดถือครอบครองและเอาทรัพย์เคลื่อนไปในลกษณะที่พาเอาไปได้เป็นการลกทรัพย์ ่ ั ั สําเร็จแล้ ว ฎ.2279/2551 การที่จําเลยเอาเครื่องรับโทรทัศน์สี 1 เครื่อง เครื่องเสียงสเตอริโอ 1 เครื่องของกลางของ ผู้เสียหายไปจากบ้ านของผู้เสียหายเพราะ ส. ซึ่งเป็ นสามีของผู้เสียหายเป็ นหนี ้จําเลย โดยจําเลยไม่ได้ ทําให้ ทรัพย์สินอย่างอื่นเสียหาย คงยกเอาทรัพย์ของกลางไปเท่านันโดยจําเลยบอกว่าถ้ าอยากได้ คืนให้ ส. เอา ้ เงินไปไถ่ ซึ่งวันรุ่งขึ ้นเมื่อเจ้ าพนักงานตํารวจไปที่บ้านของจําเลย ก็พบจําเลยและทรัพย์ของกลางดังกล่าว เชื่อว่าจําเลยเอาทรัพย์ของกลางไปเพื่อให้ ส. หรือผู้เสียหายไปติดต่อชําระหนี ้ที่ค้างชําระต่อกันการกระทํา ของจําเลยจึงมิได้ เป็ นการเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปโดยทุจริตหรือเพื่อแสวงหาประโยชน์ที่มิควรได้ โดยชอบด้ วย กฎหมายสําหรับตนเองหรื อผู้อื่น ไม่เป็ นความผิดฐานลักทรัพย์ ฎ.5616/2550 องค์ประกอบเบื ้องต้ นในความผิดฐานลักทรัพย์ต้องได้ ความว่า จําเลยเอาทรัพย์ของผู้อื่นหรือ ที่ผ้ อื่นเป็ นเจ้ าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต โจทก์และโจทก์ร่วมนําสืบแต่เพียงว่า จําเลยเป็ นพนักงานของ ู โจทก์ร่วม นําบัตรโทรศัพท์ของโจทก์ร่วมไปให้ ร. นําไปจําหน่ายตังแต่เดือนมกราคม 2542 ถึงมีนาคม 2543 ้ เป็นเงิน 1,240,000 บาท แล้ วไม่นําเงินส่งคืนให้ แก่โจทก์ร่วม โดยไม่ปรากฏว่าขณะที่จําเลยนําบัตรโทรศัพท์ ของโจทก์ร่วมไปให้ ร. จําหน่ายนนจําเลยมีเจตนาทจริตหรือสมคบกบ ร. กระทําการโดยทุจริตอย่างใด ทัง ั้ ุ ั ้ ไม่ปรากฏว่าจําเลยได้ รับผลประโยชน์อื่นใดจากการกระทําดังกล่าว จําเลยนําบัตรโทรศัพท์ของโจทก์ร่วมไป ให้ ใครจําหน่ายก็ได้ โดยไม่จําต้ องขออนุญาตโจทก์ร่วมก่อน เว้ นแต่บตรโทรศัพท์ที่นําไปจําหน่ายมีจํานวน ั มาก แต่ก็ไม่ได้ ระบุให้ ชดเจนว่าจํานวนเท่าใดจึงต้ องขออนุญาตโจทก์ร่วมก่อน อย่างไรก็ดี แม้ จะฟั งว่าการที่ ั จําเลยนําบัตรโทรศัพท์ไปให้ ร. จําหน่ายโดยไม่ได้ ขออนุญาตโจทก์ร่วม จําเลยก็เพียงแต่ปฏิบติหน้ าที่ผิด ั ระเบียบที่โจทก์ร่วมวางไว้ เท่านัน ยังฟั งไม่ได้ วาจําเลยมีเจตนาทุจริต หากโจทก์ร่วมได้ รับความเสียหาย ้ ่ เพราะเหตุที่จําเลยปฏิบติงานไม่ถกต้ องหรื อ ร. นําบัตรโทรศัพท์ไปจําหน่ายแล้ วไม่สงเงินคืนโจทก์ร่วมก็เป็ น ั ู ่ เรื่องที่โจทก์ร่วมจะต้ องว่ากล่าวในทางอื่นกับบุคคลทังสองต่อไป ยังฟั งไม่ได้ วาจําเลยกระทําผิดฐานลัก ้ ่ ทรัพย์ ฎ.3412/2550 กระบือเป็นของโจทก์ร่วม แตขณะเกิดเหต ุ น. ทําให้ จําเลยเชื่อว่ากระบือเป็ นของ น. มีสิทธิ ่ ยกให้ จําเลยเป็ นการชดใช้ คาเสียหาย การที่จําเลยนําซากกระบือไปชําแหละขายจึงกระทําไปโดยเข้ าใจว่ามี ่ สิทธิกระทําได้ จําเลยไม่มีเจตนาทุจริต การกระทําของจําเลยไม่เป็ นความผิดฐานลักทรัพย์ ************************************ 5 “ติวกฎหมาย เข้าใจง่าย สอบผ่านสบาย ติวกบ ั SmartLawTutor.com”