5. Спосабы адаптацыі імёнаў
іншамоўнага паходжання
Гук ф замяняўся на гукі х,
хв, п, т: Феадор – Хведар,
Тодар.
Гук н замяняўся на м:
Николай- Мікалай, Мікола.
Спалучэнні галосных іе,
іоа, іа, ео спрашчаліся:
Иаков – Якаў.
6. Спосабы адаптацыі імёнаў
іншамоўнага паходжання
Адбывалася ўсячэнне канцавых –
ый, -ций: Лаврентий – Лаўрэн.
З’яўляўся ўстаўны в паміж
галосных: Тадеуш – Тадэвуш.
З’яўляліся прыстаўныя зычныя і
галосныя на пачатку імені: Ольга –
Вольга, Вальжына
7. Спосабы адаптацыі імёнаў
іншамоўнага паходжання
Усякаўся пачатковы
ненаціскны галосны гук:
Екатерина – Кацярына.
З’яўляўся гук а ў канцы
імёнаў, што заканчваюцца
на зычны: Гавриил –
Гаўрыла.
8. Имёны савецкага часу
Аляксандр, Аляксандра,
Пётр, Юрый,
Індустрыялізацыя,
Канстытуцыя, Вілен,
Турбіна, Трактар,
Дызель, Нінель
16. Хуан (у Гішпанii), Iаган, Ханс/
Ганс (у Нямеччыне), Джон (у
англамоўных краінах),
Джаванi (у Iталii), Вано (у
Грузii), Ён (у Швецыі), Юка (у
Фінляндыі), Янош (у
Венгрыі), Ёнас (у Літве),
Януш, Ян (у Польшчы).
18. Міхаіл (у Расіі), Мыхайло (ва
Украіне), Мiшэль (у Францыі),
Мiкеле (у Італіі), Мiгель (у
Гішпаніі), Мiгел (у Партугаліі),
Мiхель (у Нямеччыне), Майкл (у
англамоўных краінах), Мікаэль (у
Швецыі), Міка (у Фінляндыі),
20. Поль (у Францыі), Паоло (у
Італіі), Пабло (у Гішпаніі),
Паўлу (у Партугаліі), Пауль (у
Нямеччыне), Пол (у
англамоўных краінах),
Паўлюс (у Літве), Павле (у
Сербіі), Павло (ва Украіне),
Паавалі (у Фінляндыі).