Μια σύντομη παρουσίαση που προετοίμασε τους μαθητές για τη θεατρική παράσταση που παρακολούθησαν στο ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ. Επιμέλεια : Νάννου Κατερίνα, Στογιάννη Ευαγγελία, Φιλόλογοι στο Γυμνάσιο Καπνοχωρίου Κοζάνης.
Εργασία στο μάθημα των Αγγλικών της Γ' τάξης στο Γυμνάσιο Καπνοχωρίου Κοζάνης, υπεύθυνη κ. Καρακάση Ειρήνη ΠΕ06, από τις μαθήτριες Παπαδοπούλου Μαρία, Τσαουσίδου Εμμανουέλα, 2015-2016
Εργασία στο μάθημα της Φυσικής απ' τους μαθητές της Γ΄Γυμνασίου : Ελευθεριάδου Κ., Ελευθεριάδου Σ., Κικίδη Στ.
Καθηγήτρια : Πανταζή Ειρήνη . Γυμνάσιο Καπνοχωρίου Κοζάνης
Η εργασία της Κατερίνας Ελευθεριάδου - μαθήτριας της Γ΄Γυμνασίου - για το πυρίτιο , στο μάθημα της Χημείας .Γ/σιο Καπνοχωρίου Κοζάνης . Καθηγήτρια Ειρήνη Πανταζή
Έρευνα απ' τους μαθητές Κουσαλίδη Γ. και Αραπίδη Τ. για τη θέση των γυναικών στο μεσαίωνα , στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ μας " Η πορεία των γυναικών στους ...αιώνες ". Υπεύθυνη καθηγήτρια Πανταζή Ειρήνη
Αφιέρωμα στο πλαίσιο εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων για την 27η Ιανουαρίου που καθιερώθηκε διεθνώς ως Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
[ σχολικού έτους 2016-17 ] ΤΟΥ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ
" ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ . ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ" - ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
Ζάχου Μάρθα - Περράκης Ιωάννης
Πριν από την επίσκεψη στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς
Μικρή παρουσίαση του τόπου και των ανθρώπων του από την έλευση των προσφύγων και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν μέχρι το απαράμιλλος θάρρος που έδειξαν να επανδρώσουν την Αντίσταση στα μαύρα χρόνια της Κατοχής.
Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται αντλήθηκαν από το διαδίκτυο και ιδιαίτερα από τις ιστοσελίδες του Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού και του Δήμου Καισαριανής.
Το συνοδευτικό τραγούδι είναι το «Σαββατόβραδο στην Καισαριανή» σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Η πρώτη εκτέλεση έγινε από το Γρηγόρη Μπιθικώτση αλλά εδώ ακούγεται ο Γιώργος Νταλάρας από ζωντανή ηχογράφηση το 1988 όπου για πρώτη φορά ακούγεται και το λογοκριμένο μεσαίο κουπλέ το οποίο η χούντα είχε απαγορεύσει το 1968 όταν πρωτοκυκλοφόρησε το τραγούδι.
Ιστορία και μουσική των Θρακιωτών της περιοχής Ελλησπόντου ΚοζάνηςKATERINA NANNOU
Εργασία των μαθητών της γ' τάξης του Γυμνασίου Καπνοχωρίου στα πλαίσια του μαθήματος της Τοπικής Ιστορίας με θέμα την ιστορία και τη μουσική των Θρακιωτών της περιοχής Ελλησπόντου του Δήμου Κοζάνης, με καταγωγή από το Πάνιδο Ραιδεστού ανατολικής Θράκης.
ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ " ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Ή ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ"KATERINA NANNOU
Πίνακες ζωγραφικής σχετικοί με την προσφορά στο συνάνθρωπο και δημιουργίες των μαθητών στα πλαίσια του προγράμματος " Χριστιανισμός ή Ρατσισμός" στο Γυμνάσιο Καπνοχωρίου Κοζάνης
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεωνPanagiotis Prentzas
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ): Τι πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων στη δομή των απαντήσεών τους, αλλά και στην εμφάνιση του γραπτού τους.
Μπορείτε να δείτε και τη διαδραστική παρουσίαση στο www.study4economy.edu.gr.
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεων
"ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡ ΚΟΡΤΣΑΚ ;"
1. «Ποιος είναι ο Δρ Κόρτσακ ;»
ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ
Παρουσίαση για την ημέρα θεάτρου στην εκπαίδευση
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΝΑΝΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΣΤΟΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ, ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΠΝΟΧΩΡΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ
2. «Ποιος είναι ο Δόκτωρ Κόρτσακ ;» του
Ντέιβιντ Γκρέιγκ
Το έργο βασίζεται στην
πραγματική ιστορία του Γιάνους
Κόρτσακ, Εβραίου στην
καταγωγή, που γεννήθηκε το
1878 (ή 1879) στη Βαρσοβία,
στην Πολωνία.
Ο Κόρτσακ ήταν παιδίατρος,
παιδαγωγός και συγγραφέας
που διακήρυξε και υπηρέτησε με
πάθος το δικαίωμα των παιδιών
στην ελευθερία, το σεβασμό και
την αγάπη.
Ο θεατρικός συγγραφέας
Ντέιβιντ Γκρέιγκ αφηγείται τη
συγκλονιστική ιστορία του ίδιου
και των παιδιών του
3. Σε ποια εποχή διαδραματίζεται το έργο ;
Είμαστε στα χρόνια του 2ου
Παγκόσμιου Πολέμου (1939 –
1945). Οι ευρωπαϊκοί λαοί
βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι
με τα φασιστικά καθεστώτα
του Μουσολίνι στην Ιταλία και
του Χίτλερ στη Γερμανία. Σε
ιδιαίτερα δύσκολη θέση
βρίσκονται οι Εβραίοι, που
θεωρούνται από τους ναζί
σαν κατώτερος λαός.
4. ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗΣ
1933: Όλοι οι Εβραίοι δημόσιοι υπάλληλοι σε
κρατικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο
διοίκησης απολύονται.
1935: Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης απαγορεύουν
το γάμο ανάμεσα σε Εβραίους και μη Εβραίους, και
αφαιρούν από όλους τους Εβραίους τη γερμανική
τους υπηκοότητα και τα βασικά πολιτικά τους
δικαιώματα, όπως για παράδειγμα το δικαίωμα της
ψήφου.
1936: Απαγορεύεται στους Εβραίους να ασκούν
οποιοδήποτε εξειδικευμένο επάγγελμα.
1938: Απαγορεύεται στα παιδιά των Εβραίων να
πηγαίνουν στα κανονικά σχολεία.
1939: Σχεδόν όλες οι εβραϊκές εταιρίες έχουν
αναγκαστεί να πουληθούν στη ναζιστική
κυβέρνηση.
5. Το Σεπτέμβριο του 1939 οι Γερμανοί εισέβαλαν
στην πατρίδα του Κόρτσακ, την Πολωνία, όπου
ζούσαν πάνω από 5 εκατομμύρια Εβραίοι.
Τον Οκτώβριο του 1940, όλοι οι Εβραίοι που
ζούσαν στη Βαρσοβία εξαναγκάστηκαν να φύγουν
από τα σπίτια τους και να μετακομίσουν στο
Γκέτο.
6. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΚΕΤΟ ;
Το γκέτο (ghetto) είναι μία
περιοχή όπου άνθρωποι
συγκεκριμένης
εθνικότητας ή θρησκείας
ζουν ομαδικά, εθελοντικά
ή υποχρεωτικά σε
απομόνωση. Η λέξη
ιστορικά αναφέρεται σε
περιορισμένες οικιστικές
ζώνες όπου
υποχρεώνονταν, από τους
Ναζί, να ζουν οι Εβραίοι,
αλλά σήμερα αναφέρεται
σε οποιαδήποτε φτωχή
αστική περιοχή.
7. Από το 1940 λοιπόν οι Γερμανοί αναγκάζουν τους
Εβραίους της Βαρσοβίας να μεταφερθούν στο
Γκέτο. Τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι είναι
στριμωγμένοι σε λίγους μόνο δρόμους της πόλης.
Ψηλοί τοίχοι έχουν χτιστεί γύρω από αυτή την
περιοχή. Κανείς δεν επιτρέπεται να μπαίνει ή να
βγαίνει από το Γκέτο, καθώς οι είσοδοι
φρουρούνταν από την τοπική ή τη γερμανική
αστυνομία. Τις ώρες απαγόρευσης κυκλοφορίας το
βράδυ, οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να
παραμένουν στα διαμερίσματά τους.
9. ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΓΚΕΤΟ ;
30% του πληθυσμού της Βαρσοβίας ζούσαν τώρα στο 2,4%
της έκτασης της. Η περιοχή μέσα στα τείχη ήταν 10 επί 10
οικοδομικά τετράγωνα.
Οι οικογένειες έπρεπε να μοιράζονται τα σπίτια και συχνά
ολόκληρες οικογένειες ζούσαν στριμωγμένες σε ένα μόνο
δωμάτιο.
Το φαγητό ήταν αυστηρά περιορισμένο έως σπάνιο.
Πίσω από αυτούς τους τοίχους οι άνθρωποι προσπαθούν
να ζήσουν όσο καλύτερα γίνεται.
Φροντίζουν τα παιδιά τους, προσπαθούν να βρουν τροφή,
πράγμα καθόλου εύκολο, προσπαθούν να βρουν δουλειά,
πράγμα σχεδόν αδύνατο, κάνουν ό,τι μπορούν για να τα
φέρουν βόλτα.
10.
11.
12. Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΚΕΤΟ
• Οι άνθρωποι ανέβαζαν θεατρικά έργα, έλεγαν ιστορίες,
ερωτεύονταν, παντρεύονταν, γεννιόνταν παιδιά, εξασκούσαν
την πίστη τους.
• Παρόλα αυτά υπήρχε τρομακτικός υπερπληθυσμός, οι
άνθρωποι είχαν πολύ λίγα στη κατοχή τους.
•Σταδιακά άρχιζαν να πεθαίνουν από την πείνα, ενώ η παρουσία
και απειλή των στρατιωτών των Ναζί ήταν μόνιμη.
13.
14.
15. Ας επιστρέψουμε στον Δρ Κόρτσακ …
Το 1912 ο Δρ Κόρτσακ ήταν ήδη γνωστός γιατρός και
παιδαγωγός στη Βαρσοβία. Τότε του ανατέθηκε η
διεύθυνση ενός πρότυπου Ορφανοτροφείου, που είχε το
όνομα «Το Σπίτι των Ορφανών».
Το ορφανοτροφείο λειτουργούσε για 30 συνεχή χρόνια,
από τον Οκτώβριο του 1912 έως και τον Αύγουστο του
1942, όταν οι Γερμανοί ναζί τους οδήγησαν στα
στρατόπεδα και στον μαζικό αφανισμό.
16.
17. Πριν, όμως, έρθει αυτό το τραγικό, απάνθρωπο τέλος,
τα παιδιά του ορφανοτροφείου έζησαν καταπληκτικές
εμπειρίες :
Ο Κόρτσακ χρησιμοποιούσε καινοτόμες μεθόδους
διδασκαλίας, που στηρίζονταν στην ιδέα μιας
αυτοδιοικούμενης κοινότητας.
Μιας κοινότητας με τα δικά της όργανα, όπως
δικαστήριο ή ακόμα και ολόκληρο παιδικό Κοινοβούλιο.
Φυσικά, αυτό το σύστημα ίσχυε γι’ όλους. Έτσι,
μερικές φορές, ο ίδιος ο Κόρτσακ ήταν αναγκασμένος να
λογοδοτεί μπροστά σε αυτό το δικαστήριο για κάποια
δικά του λάθη.
Αξίζει να αναφερθεί πως οι ποινές στις δίκες του
≪παιδικού δικαστηρίου≫ του Κόρτσακ ήταν βαθιά
εκπαιδευτικές, διότι βασίζονταν στην παράκληση για
συγγνώμη.
18.
19. Ο Κόρτσακ είχε το θάρρος να εμπιστεύεται
τα παιδιά και τους εφήβους, που είχε υπό
την φροντίδα του, φθάνοντας μέχρι και τη
μεταβίβαση στα χέρια των ίδιων των
παιδιών ζητημάτων πειθαρχίας και
ατομικής ανάθεσης των πιο δύσκολων
καθηκόντων με πολύ μεγάλη ευθύνη.
Τα παιδιά του Κόρτσακ έφτιαξαν επίσης τη
δική τους εφημερίδα, είχαν δικό τους
συμβολαιογραφείο, ακόμα και πιστωτικό
ταμείο.
20. Ήρθε όμως ο πόλεμος και οι διώξεις των Εβραίων.
Τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου του 1940, το
Ορφανοτροφείο μεταφέρθηκε στο Γκέτο της
Βαρσοβίας και ο Δρ Κόρτσακ συνελήφθη.
Οι φίλοι του που δεν ήταν Εβραίοι προσπαθούσαν
να του προμηθεύσουν πλαστή ταυτότητα, με την
οποία θα μπορούσε να φύγει από το γκέτο.
Αλλά ο Κόρτσακ, με επιμονή, αρνήθηκε να
εγκαταλείψει τα παιδιά του.
21. ΓΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΦΟΒΟ …
Ήταν μια αυγουστιάτικη,
ηλιόλουστη και πολύ
ζεστή μέρα του 1942 όταν
το νήμα της ζωής των 192
παιδιών που κατοικούσαν
στο Σπίτι των Ορφανών,
στο γκέτο της Βαρσοβίας,
κόπηκε ξαφνικά – μαζί και
των 10 επιμελητών τους,
ανάμεσά τους και η ζωή
του διευθυντή
του ορφανοτροφείου, του
Γιάνους Κόρτσακ.
22. «Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι παλιάνθρωποι»,
λέγεται πως είχε πει ο Κόρτσακ στον γερμανό
αξιωματικό, ο οποίος τη στιγμή της επιβίβασης στο
τρένο για το στρατόπεδο εξόντωσης της
Τρεμπλίνκα τον αναγνώρισε και του πρότεινε να
φύγει για να σωθεί.
Γιατί τελικά πήγε με αυτά τα παιδιά στο θάνατο ;
Όχι για να γίνει μάρτυρας, όχι για να δείξει
πόσο εξαιρετικός είναι, αλλά έτσι απλά, για να
ζήσουν τα παιδιά του με πιο λίγο φόβο. Για
λιγότερο φόβο.
Υπάρχει πιο όμορφη εκδήλωση καθαρού και
τόσο σεμνού ηρωισμού;