2. ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο αθλητισμός διαφέρει και από τη φυσική αγωγή και
από το παιχνίδι. Στον αθλητισμό καλλιεργούνται
συγκεκριμένα αθλήματα, στα οποία κυριαρχούν υψηλή
οργάνωση, οι επίσημοι αυστηροί κανόνες, οι
προκαθορισμένοι τρόποι του παιχνιδιού ή των αγώνων
και ο ανταγωνισμός. Στον αθλητισμό τα άτομα
επιδιώκουν κυρίως τη νίκη. Ο αθλητισμός απαιτεί
υψηλά επίπεδα δεξιοτήτων, αναπτύσσει αθλητικά
πρότυπα, απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και σκληρή
προσπάθεια. Δυστυχώς κάποιοι αθλητές δεν λαμβάνουν
γνώση των παραπάνω και επιδιώκουν τη νίκη με τη
χρήση των αναβολικών, νομίζοντας ότι οι επιδώσεις
τους θα αυξηθούν. Αυτό όμως κάθε άλλο παρά θετικά
αποτελέσματα επιφέρει στην ψυχική και σωματική τους
υγεία. Επιπροσθέτως με τη χρήση απαγορευμένων
ουσιών από τους σημερινούς «αθλητές» χάνετε η ουσία
των αγώνων και προσπαθειών που κατέβαλαν στην
Αρχαία Εποχή οι πραγματικοί αθλητές, οι οποίοι με
δόξα, τιμή και κάτω από το αληθινό, ζωντανό, αθλητικό
πνεύμα «κατακτούσαν» τη νίκη.
3. ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Κεφάλαιο 1
1.1 Εισαγωγή
Κεφάλαιο 2
2.1 Κύρια κεφάλαια της εργασίας
2.2 Ιστορική αναδρομή του αθλητισμού
2.3 Η θέση του αθλητισμού στη ζωή του εφήβου
2.4 Ο ρόλος του αθλητισμού στην παιδική και εφηβική ηλικία
Κεφάλαιο 3
3.1 Αθλητισμός και νέοι
3.2 Τι απασχολεί τον έφηβο
3.3 Η άσκηση στην εφηβική ηλικία
Κεφάλαιο 4
4.1 Τα αθλήματα σήμερα
Κεφάλαιο 5
5.1 Τα αίτια που οδηγούν στην παχυσαρκία
Κεφάλαιο 6
6.1 Αναβολικά, τι είναι και πώς επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό
6.2 Διάφορες μορφές αναβολικών και η χρήση τους
6.3 Συνθετικά αναβολικά
6.4 Τρόπος δράσης των αναβολικών
6.5 Η επίδραση των αναβολικών στους άνδρες
6.6 Σκευάσματα στεροειδών αναβολικών
Κεφάλαιο 7
7.1 Οργανωμένο άθλημα-Ελεύθερο παιχνίδι
7.2 Πλεονεκτήματα -Σύγκριση
4. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η λέξη αθλητισμός ως έννοια διαμορφώθηκε στους μετά ομηρικούς χρόνους, καθώς
η λέξη αυτή δεν συναντάται ούτε στην οδύσσεια ούτε στην Ιλιάδα. Πιθανότατα η
έννοια διαμορφώθηκε με την καθιέρωση των ιερών αγώνων (ολυμπιακοί αγώνες στην
αρχαιότητα, Ολυμπία εν Δίω, Πύθι, Νέμεα, Ίσθμια κατά των 8ο αιώνα π.Χ.). ο
αθλητισμός υπό αυτήν τη μορφή είναι καθαρά αγωνιστικός.. Η καθημερινότητα ενός
παιδιού στις μέρες μας είναι σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο, σπίτι, ύπνος και ξανά
σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο, σπίτι, ύπνος δηλαδή πραγματικός εφιάλτης, τον οποίο
επιβάλλει το σύγχρονο μοντέλο ζωής. Σε πολλές χώρες, σε όλο τον κόσμο, ο
αθλητισμός, η αναψυχή και το παιχνίδι βελτιώνουν την υγειά – τόσο την ψυχική όσο
και την σωματική. Διδάσκουν σημαντικά μαθήματα ζωής για το σεβασμό, την
ηγετικότητα και την συνεργασία. Προωθούν την ισότητα για όλους και γεφυρώνουν
τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων.
2.1 ΚΥΡΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
2.2 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
Η ΑΣΚΗΣΗ ΓΕΝΙΚΑ
5. Βασικό στοιχείο της άσκησης αποτελεί η κίνηση. Η κίνηση υπάρχει σαν
χαρακτηριστικό σε κάθε μορφή ζωής. Είναι ανάγκη μέσα από την οποία γεννήθηκε η
άσκηση.
Η άσκηση, σαν συνειδητοποιημένη κίνηση στον άνθρωπο, έχει άμεση σχέση με τη
βιολογική και πολιτιστική του εξέλιξη. Κύρια αιτία της άσκησης φαίνεται πως στάθηκε
ο αγώνας για επιβίωση του ανθρώπου. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία του ανθρώπου από
την εποχή της ύπαρξης του σ΄ όλο τον κόσμο. Η ανάγκη της άμυνας ή της επίθεσης, η
προσπάθεια περάσματος υδάτινης έκτασης, η αναρρίχηση σε δέντρα ή βράχους
γέννησε τη ανάγκη για δρόμο, πάλη, άλμα, κολύμπι, χτυπήματα ( judo -πυγμαχία ) και
άλλα. Έτσι ο άνθρωπος οδηγήθηκε στο SPOR που σημαίνει κίνηση με ψυχαγωγικό
χαρακτήρα.
Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
Κολύμπι από Αιγυπτιακά σύμβολα (3η
π.Χ χιλιετία)
Οι προϊστορικοί λαοί όπως οι Μάγια, οι Ίνκας και οι Αζτέκοι ασχολούνταν με κάποιες
ασκήσεις, όπως το κυνήγι. Οι πληροφορίες όμως που έχουμε για τους λαούς αυτούς
δεν είναι αρκετές, ώστε να γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία.
Σουμέριοι
Ειρηνικός λαός, που έζησε από το 4.000 π.Χ. μέχρι το 2.800 π.Χ. ανάμεσα από δυο
ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη. Ανέπτυξε αξιόλογο πολιτισμό και σπουδαία κίνηση στις
σωματικές ασκήσεις, οι οποίες είχαν όλες ειρηνικό χρώμα. Κατακτήθηκαν από τους
Βαβυλώνιους και τους Ασσύριους, οι οποίοι σαν πολεμικοί λαοί, είχαν πολεμικές
ασκήσεις.
Αιγύπτιοι
Λαός που δημιούργησε πολύ σπουδαίο πολιτισμό. άρχισε να ασχολείται με τις
σωματικές ασκήσεις το 10.000 π.Χ. φτάνοντας μετά από την 4η
χιλιετία σε μια
αξιόλογη πρακτική της άσκησης. Σε πολλές ιερογραφικές παραστάσεις που
6. διασώθηκαν βλέπουμε τον υψηλό βαθμό τεχνικής και αισθητικής των ασκήσεων.
Αθλήματα που ασχολούνταν ήταν: κολύμβηση σε σύγχρονα στυλ και σε προασκήσεις,
γυμναστική ενόργανη και ακροβατική, άρση βαρών με σύγχρονες κινήσεις, ιππομαχίες,
αρματοδρομίες, πάλη, κυνήγι, ναυτικά αγωνίσματα, ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, σκάκι,
πυγμαχία, ραβδομαχία.
Κινέζοι
Η γύμναση στη Κίνα εμφανίζεται το 2.700 π.Χ. σαν μια θρησκευτική τελετουργία,
γνωστή σαν Κογκ-Φου. Την πρώτη περίπου χιλιετία έχουμε την εμφάνιση και άλλων
αθλημάτων όπως η πυγμαχία ( καράτε ), το κολύμπι, η κρικηλασία, η πάλη, η
χιονοδρομία, το πόλο, η αλεκτορομαχία, το κυνήγι. Είχαν και την τοξοβολία την οποία
χρησιμοποιούσαν σαν δοκιμασία για την επιλογή των δημοσίων υπαλλήλων.
Οι Κινέζοι οργάνωναν αγώνες, οπού το έπαθλο ήταν ένα κύπελλο κρασί το οποίο πρόσφεραν
στο ηττημένο, αφού αυτός βρίσκονταν σε δύσκολη θέση.
Ινδοί
Η ιστορία των Ινδιών παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρων όσο αναφορά τον πολιτισμό
και τον αθλητισμό τους, κυρίως από το 3.000 π.Χ. ως και την εποχή του Βούδα ( 560-
483 π.Χ.). Η άσκηση από νωρίς, είχε άμεση σχέση με τη θρησκεία σαν ιατρικό και
ψυχαγωγικό μέσο. Από το 2.000 π.Χ. εμφανίζεται η γιόγκα σε πολλές μορφές, όπως η
χάτα και η ράτζια γιόγκα. Άλλες ασκήσεις που είχαν ήταν ο χορός, η πάλη, η
πυγμαχία, η ιπποδρομία, η κονταρομαχία.
Φοίνικες
Ασχολούνταν από το 2.000 π.Χ. με τη σωματική άσκηση και κύρια με την
αρματοδρομία.
Εβραίοι
Ασχολήθηκαν με τους δρόμους, τη πάλη, το κολύμπι, το χορό. Θεωρούσαν δε
σημαντικό το ρόλο της σωματικής άσκησης και των αγώνων για τη δημιουργία ενός
ισχυρού έθνους. Είναι επίσης από τους πρώτους λαούς που έκαναν αθλητικό σύλλογο.
Ιάπωνες
Η ιστορία του λαού αυτού αρχίζει τον 6ο
π.Χ. αιώνα και επηρεάζεται από τους
Κινέζους. Δημιούργησαν πολλά στρατιωτικά αθλήματα, λόγο της εκπαίδευσης τους
που ήταν κυρίως στρατιωτική, όπως μονομαχία, ιππασία, τοξοβολία. Επίσης είναι
αυτοί που εφευρίσκουν το Ζίου- Ζίτσου. Χαρακτηριστικό τους είναι η μεγάλη
πειθαρχία.
7. Πέρσες
Λαός στρατιωτικός έδωσαν και στις αθλητικές ασκήσεις χαρακτήρα στρατιωτικό.
Ανέπτυξαν πολύ τα ιππικά αγωνίσματα και περίπου τον 8ο
αιώνα έπαιξαν πόλο πάνω
σε άλογα. Ασχολούνται ακόμα με το χορό, τη κολύμβηση, τις ακροβατικές ασκήσεις
τα οποία πιθανότατα ήταν αποτέλεσμα αιγυπτιακών επιρροών.
Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ
Ταυροκαθάψια
Κατά τη Μινωική εποχή στη Κρήτη έχουμε αγωνίσματα όπως η πυγμαχία, η πάλη
(παγκράτιο), η οπλομαχία, το κολύμπι, οι ακροβατικές ασκήσεις, τα ταυροκαθάψια, οι
αρματοδρομίες, το κυνήγι, οι χοροί.
Την ίδια εποχή, στις Κυκλάδες, από τοιχογραφίες βλέπουμε να ασχολούνται με τη
πυγμαχία, ενώ στις Μυκήνες, οι ανασκαφές μας έδωσαν περισσότερα στοιχεία για τον
αθλητισμό της εποχής. Το κυνήγι, οι ακροβατικές ασκήσεις, το κολύμπι, οι
αρματοδρομίες και άλλα ήταν τα αγαπημένα αγωνίσματα των Μυκηνών
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Στην αρχαία Ελλάδα η άσκηση έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή των Ελλήνων. Η
σωματική άσκηση, η γυμναστική, αποτελούσε το μισό μέρος της όλης εκπαίδευσης. Ο
ιδανικός πολίτης ήταν γυμνασμένος στο σώμα και ολοκληρωμένος στο νου και την
ψυχή. Η γύμναση αποτελούσε μέσο αγωγής με κύριο στοιχείο της τον ανταγωνισμό,
την άμιλλα. Πρώτοι οι Έλληνες χρησιμοποίησαν κατά αυτό τον τρόπο την άσκηση και
8. όχι σαν μέσο στρατιωτικής προετοιμασίας. Επίσης χρησιμοποιούν τη άσκηση στην
ιατρική για θεραπευτικούς σκοπούς.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σύστημα γύμνασης το οποίο
παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με το σημερινό. Στο σύστημα αυτό έχουμε:
- Διάκριση των ασκήσεων στα «γυμνάσια» τις σημερινές προασκήσεις, στην
«προπαρασκευή» την σημερινή προθέρμανση και στην «κατασκευή» το αντίστοιχο για
μας κύριο μέρος της γύμνασης.
- Διάκριση κατά σκοπό. Αν η γύμναση γινόταν για ψυχαγωγία, με σκοπό τη συμμετρία του
σώματος ή σκοπός της ήταν η προετοιμασία ενός νέου για αγώνες .
- Διάκριση ανάλογα με το μέρος του σώματος που θα γύμναζαν. Χρησιμοποιούν ειδικές
ασκήσεις για τα χέρια, τα πόδια ή τον κορμό καθώς και αναπνευστικές ασκήσεις .
Επίσης προσάρμοζαν ένα πρόγραμμα ανάλογα με το τόπο, τον καιρό, την εποχή του
χρόνου, τη θερμοκρασία, αν ήταν πρωί, μεσημέρι ή απόγευμα, αν ήταν κλειστός ή
ανοιχτός ο χώρος γύμνασης. Ακόμα, υπολόγιζαν τη διάθεση του νέου που θα
γυμναζόταν, το χαρακτήρα του, τη φυσική και ψυχολογική του κατάσταση.
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΦΗΒΟΥ
2.3 Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο νέος υιοθετεί το πρότυπο της καθιστικής ζωής πράγμα
που δεν ταυτίζεται με τη φύση κάθε νέου ανθρώπου με φρέσκο πνεύμα έτοιμο να δεχτεί
παντός είδους επιρροές και επιδράσεις από το περιβάλλον του. Σαν επακόλουθο
έρχεται η υποβάθμιση της φυσικής κατάστασης και της υγείας του νέου , καθώς η
παχυσαρκία και τα προβλήματα της εξωτερικής εμφάνισης γίνονται όλο και πιο έντονα
στην προ εφηβεία και εφηβεία. Ο νέος με μειωμένο το αίσθημα της αυτοπεποίθησης
και του δυναμισμού ψάχνει επιβεβαίωση και διαφυγή σε τρόπους διασκέδασης που
επιτάσσει το σύγχρονο καταναλωτικό πρότυπο ως μόδα .
Τα παραπάνω στο άρθρο αυτό μάλλον καθιστούν την καθημερινότητα ενός παιδιού ή εφήβου
λίγο μαύρη έως πολύ μίζερη, μα είναι κάπως έτσι. Ένα φωτεινό παραθυράκι διαφυγής
για ένα νέο ανάμεσα σε πολλά είναι ο αθλητισμός. Η συμμετοχή στον αθλητισμό είναι
καλό για όλους τους νέους εφήβους : σωματικά , κοινωνικά , διανοητικά
Σε μικρή ηλικία ξεκινά σαν παιχνίδι, αυτό οξύνει τη δημιουργικότητα του και επακόλουθος το
δημιουργικό εγωισμό. Καθώς το παιδί μεγαλώνει δέχεται όλο και περισσότερες
επιδράσεις στο χαρακτήρα του από τον αθλητισμό, αναπτύσσει το αίσθημα της
συνεργασίας και της συλλογικότητας, ενώ παράλληλα μαθαίνει να σέβεται το
συμπαίχτη του αλλά και τον αντίπαλο του. Υιοθετεί την ευγενή άμιλλα μένοντας
συγκροτημένος στη χαρά της νίκης και αποδέχεται την ήττα σαν κίνητρο βελτίωσης και
αυτοκριτικής .
Σιγά σιγά ο νέος αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να κατακτά αξίες ζωής όπως η υπομονή και η
επιμονή, ο κόπος και η ανταμοιβή, η χαρά και η λύπη, καθιστώντας την
κοινωνικοποίηση του πιο ομαλή. Επιπλέον, μαθαίνει να θέτει στόχους υψηλούς και να
κατακτά μέρος αυτών, ενώ παράλληλα αποφεύγει με δική του κρίση τις κακές επιρροές
και τις καταχρήσεις που λυμαίνονται τους εφήβους. Ένα άλλο σημαντικό όφελος που
προσφέρει η άθληση στη ζωή του παιδιού είναι ότι του δίνεται η ευκαιρία να εκτονώσει
την ενεργητικότητα του από το επιβαρημένο σχολικό πρόγραμμα. Αυτές οι ελάχιστες
9. ώρες εβδομαδιαίως αποτελούν στιγμές χαλάρωσης, χαράς και διασκέδασης για το
παιδί.
Ταυτόχρονα, ο αθλητισμός εμπνέει στα παιδιά και στους εφήβους υγιή πρότυπα συμπεριφοράς.
Πρότυπα που αγαπούν και σέβονται την προσωπικότητα τους και το σώμα τους χωρίς
υπερβολές. Αυτού του είδους τα πρότυπα απομακρύνουν τα παιδιά από τις διάφορες
καταχρήσεις που μαστίζουν την κοινωνία μας, όπως η κατανάλωση αλκοόλ και καπνού
καθώς και άλλων ουσιών, καθώς και από την υπερβολική και άσκοπη χρήση του
ηλεκτρονικού υπολογιστή και του internt.
Ο αθλητισμός όταν χάσει την πρωταρχική του αξία, της χαράς και της ευεξίας, και μετατραπεί
σε κυνήγι δόξας, πρωταθλητισμού, κοινωνικής καταξίωσης και οικονομικού κέρδους
οδηγεί σε σωματική και ψυχική καταπόνηση του οργανισμού.
Όταν συμβεί αυτό , το παιδί ή ο έφηβος αποκτά ένα μόνιμο άγχος επίδοσης , και απόδοσης , το
οποίο συνοδεύεται και από φόβο αποτυχίας. Αυτό το χρόνιο άγχος έχει επιπτώσεις στη
σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού. Οι έφηβοι συχνά , για να μπορέσουν να
αυξήσουν τις σωματικές τους επιδώσεις και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των
προπονητών ή των γονιών , μπορεί να χρησιμοποιήσουν κάποιες απαγορευμένες ουσίες
προκειμένου να επιτύχουν τον προσδοκώμενο στόχο .
Οι υψηλές προσδοκίες που έχουν οι γονείς ή προπονητές από το παιδί έχουν αντίκτυπο στην
ψυχική υγεία. Το παιδί ενηλικιώνεται γρήγορα, αφού δεν χαίρεται μικρές και
σημαντικές στιγμές της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, συχνά μειώνει της
κοινωνικές του συναναστροφές, αφού ο
Ελεύθερος χρόνος του καταναλώνεται στις προπονήσεις, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε ένα
μοναχικό παιδί, και αποκτά ένα μόνιμο άγχος επίδοσης, το οποίο θα επηρεάσει και την
ενήλικη ζωή του.
Εν κατακλείδι, ο ρόλος του αθλητισμού στη ζωή του παιδιού και του εφήβου είναι ιδιαίτερα
σημαντικός. Προκειμένου να μην χάσει την αξία του, οι γονείς και οι προπονητές θα
χρειαστεί να περιορίσουν τις προσωπικές φιλοδοξίες τους και να επιτρέψουν στο παιδί
να ξεδιπλώσει τα δικά του μοναδικά χαρίσματα
2.4 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΉ ΚΑΙ
ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η άθληση συμβάλλει στην καλύτερη ποιότητα ζωής, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα,
προλαμβάνει την παχυσαρκία, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, καταπολεμά το άγχος και
την κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή.
Επίσης επιδρά θετικά στην προσωπικότητα του παιδιού, αφού του διδάσκει την αυτοπειθαρχία,
την ομαδικότητα, το θεμιτό ανταγωνισμό και αλτρουισμό, του ενισχύει το αίσθημα της
άμιλλας και της συνεργασίας. Βοηθά το παιδί να αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο την
ήττα και την νίκη, να αναγνωρίσει το προσωπικό του λάθος, να δημιουργήσει θετική
εικόνα εαυτού.
10. 3.1 ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΙ
Από τους αρχαίους αγώνες και την εισαγωγή της γυμναστικής στην εκπαίδευση ως τα αθλητικά
σωματεία, τα σπορ και τους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες ο αθλητισμός αποτελεί
διαχρονικό δομικό στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού. Συνδυάζοντας στοιχεία όπως
η κοινωνικότητα ο εθελοντισμός και η ψυχαγωγία, ο αθλητισμός προβάλει πρότυπα
βίου και συμπεριφοράς ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνει στάσεις και αντιλήψεις ως προς
το σώμα.
3.2 ΤΙ ΟΜΩΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ ;
Ένα από το πιο σημαντικά θέματα που απασχολεί τον έφηβο είναι η εμφάνισή του. Συχνά
παρατηρείται σύγχυση και υιοθέτησή λανθασμένων αντιλήψεων σχετικά με θέματα που
αφορούν την εμφάνιση, όπως το βάρος, το σώμα και σύσταση σώματος. Επιπροσθέτως
ορισμένα αθλήματα προσθέτουν λανθασμένες αντιλήψεις (π.χ η γυμναστική, χορός
κ.α ) με τον να επιβραβεύουν τον αθλητή για την εμφάνισή του. Ας εξετάσουμε λοιπόν
ένα-ένα τα θέματα αυτά.
3.3 Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η άσκηση, ειδικά το κολύμπι, στην εφηβικά ηλικία θεωρούνται απαραίτητα. Ο έφηβος
κατορθώνει να φτάσει σε ικανότητα ακόμα και τους ενήλικους και είναι βιολογικά
έτοιμους για όλους τους τύπους προπόνησης και προγραμμάτων. Ο ταχύς ρυθμός
ανάπτυξης, η αύξηση της μυϊκής μάζας και η εκδήλωση της έμμηνου ρύσης
δημιουργούν κάποιες ειδικές θρεπτικές ανάγκες για τον έφηβο. Αυτά σε συνδυασμό με
την ένταση και την διάρκεια της προπόνησης αυξάνουν ις ανάγκες για περισσότερες
θερμίδες, πρωτεΐνες και βιταμίνες. Ο μέσος έφηβος <<τρέχει>> από εδώ κι από εκεί,
προπονήσεις, σχολείο, ξανά προπονήσεις, φροντιστήρια κι ένα σωρό άλλα, κι όλα αυτά
μαζί με την νευρική εντάσσει που νιώθει, αυξάνουν τις θρεπτικές απαιτήσεις του
οργανισμού. Σε αυτά ας προσθέσουμε τη χαρακτηριστική τάση του εφήβου να τρώει
γρήγορα, να καταφεύγει στις εύκολες λύσεις, να τρώει αυτά που τρώνε κι οι
συνομήλικοι του και την παράλειψη των γευμάτων.
Ο μεγαλύτερος ίσως κίνδυνος για τον έφηβο αθλητή είναι, ίσως οι ιδιοτροπίες του σε σχέση με
το φαγητό. Οι έφηβοι έχουν την τάση να βρίσκουν την εύκολη λύση και να
προσελκύονται από πράγματα που είναι ακραία και καθόλου σχετικά με αυτό που
κάνουν ή είναι. Το νεαρό άτομο εύκολα θα προσελκύσει από οτιδήποτε του υπόσχεται
καλύτερες, κι ευκολότερες, επιδόσεις. Είτε αυτό λέγεται δίαιτα, είτε συμπλήρωμα, είτε
φάρμακο είτε ότι άλλο. Ο έφηβος αθλητής θα πρέπει να καθοδηγείται για να επιλέγει
τις τροφές του ανάμεσα σε αυτές που θα βοηθήσουν, πριν από όλα, τη σωματική του
ανάπτυξη.
Τέτοιες τροφές είναι το άπαχο γάλα, το γιαούρτι, το τυρί, το ψάρι, τα φρούτα, τα όσπρια, το
ελαιόλαδο και οι σαλάτες
11. 4.1 ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΣΗΜΕΡΑ
Στη σύγχρονη εποχή ο αριθμός των αθλημάτων είναι αρκετά μεγάλος. Το κάθε
άθλημα ατομικό ή ομαδικό έχει τις δικές του αγωνιστικές διοργανώσεις εθνικού ή
παγκόσμιου κτλ χαρακτήρα. Η μεγαλύτερη σε αριθμό αγωνισμάτων διοργάνωση είναι
οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Τόσο οι χειμερινοί, όσο και οι θερινοί έχουν μεγάλο αριθμό
συμμετεχόντων αθλημάτων. Υπάρχουν αθλήματα τα οποία δεν παίρνουν μέρος στους
Ολυμπιακούς Αγώνες π.χ. το ράγκμπι.
Παρακάτω θα ασχοληθούμε με κάποια αθλήματα των θερινών Ο.Α.
Τα αθλήματα των θερινών Ο.Α. είναι 29:
1. Βόλεϊ
2. Γυμναστική
3. Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο
4. Ιστιοπλοΐα
5. Κωπηλασία
6. Μπάσκετ
7. Στίβος
8. Υγρός στίβος
9. Χάντμπολ
10. Άρση Βαρών
11. Κανόε – Καγιάκ
12. Πάλη
13. Πινγκ – Πονγκ
14. Ποδηλασία
15. Tae-Kwon-Do (ΕΛ. Ο.Τ.)
16. Τένις
17. Τζούντο
18. Ιππασία
19. Ξιφασκία
20. Πυγμαχία
21. Σκάκι
22. Σκοποβολή
23. Τοξοβολία
24. Χιονοδρομία
25. Γκολφ
26. Kαράτε
27. Κρίκετ
28. Θαλάσσιο Σκι
29. Μοντέρνο Πένταθλο
30. Μπάντμιντον
13. 69. box
70. κρίκοι
71. ακόντιο
72. τραμπολίνο
73. skateboard
5.1 ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουμε αύξηση της παιδικής κι εφηβικής παχυσαρκίας. Αιτίες
είναι η κληρονομικότητα, οι ορμονικές διαταραχές, η επιπλέουσα πρόσληψη λιπαρών
και πλούσιων σε υδατάνθρακες τροφών και η υποκινητικότητα λόγω του σημερινού
τρόπου ζωής κι ενασχόλησης των παιδιών.
Απαραίτητες οι φυσικές δραστηριότητες σε παιδιά άνω των 5 χρόνων. Μπορούν να
γυμνάζονται 3-4 φορές τη βδομάδα για 30' για βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής τους
αντοχής. Δίνεται έμφαση στην παιχνιδιώδη άσκηση (ή και στην μουσικοκινητική
αγωγή), στη συμμετοχή, στην αύξηση της ευλυγισίας και στη χρησιμοποίηση του
βάρους του σώματος σαν αντίσταση. Μετά τα 10 έτη έως και 14 ξεκινά και η ανάπτυξη
των δεξιοτήτων του έφηβου.
Οι έφηβοι μπορούν να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα προπόνησης με βάρη, με την προϋπόθεση
να λαμβάνονται υπόψη οι παράμετροι που απαιτούνται για την ασφαλή προπόνηση και
το σωστό επίπεδο έντασης στην προπόνηση.
Η ηλικία που μπορεί να αρχίσει ένα παιδί να γυμνάζεται με βάρη είναι μετά την ηλικία των 13
ετών. Για τους αρχάριους και τους μικρότερους σε ηλικία έφηβους είναι προτιμότερο
να χρησιμοποιούμε προγράμματα προπόνησης με μηχανές για μεγαλύτερη ασφάλεια.
Οι έφηβοι πρέπει να ακολουθούν κύκλους προπόνησης διάρκειας 16 εβδομάδων με διαστήματα
αποχής από την προπόνηση με βάρη, μεταξύ 2 κύκλων προπόνησης. Τα διαστήματα
αυτά ανάλογα με την ηλικία πρέπει να έχουν διάρκεια από 2 έως 4 εβδομάδες. Οι
μικρότερες ηλικίες πρέπει να έχουν και τα μεγαλύτερα διαστήματα αποχής από την
προπόνηση με βάρη. Στα διαστήματα αυτά οι έφηβοι μπορούν να συμμετάσχουν σε
διάφορες άλλες αθλητικές δραστηριότητες.
6.1 Αναβολικά τι είναι και πως επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό
ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ (ΟΡΙΣΜΟΣ- ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ)
14. Οργανικές χημικές ενώσεις που προάγουν τον αναβολισμό, δηλαδή τις βιοχημικές
εκείνες διεργασίες του οργανισμού που οδηγούν σε σύνθεση μεγαλύτερων χημικών
μορίων. Στην πράξη κυρίως ενδιαφέρει η προαγωγή του αναβολισμού (δηλαδή της
σύνθεσης) των πρωτεϊνών.
Η χρήση τους άρχισε το 1940 για την καταπολέμηση της γεροντικής αδυναμίας, της
ανορεξίας, και για την νεφρική ανεπάρκεια.
Αντίθετα σήμερα χρήση αναβολικών γίνεται από τους αθλητές για την βελτίωση της
αθλητική τους επίδοσης.
Το φαινόμενο της χρήσης των αναβολικών είναι πιο έντονο στους body- builder για να
αυξήσουν το μέγεθος των μυών τους και γιατί ως παράγωγα της αρσενικής ορμόνης
τεστοστερόνης, σύμφωνα με την έρευνα που έχει γίνει στο πανεπιστήμιο Νόρθιστερν,
διεγείρουν την επιθετικότητα.
Χορηγούνται σε περιπτώσεις που είναι επιθυμητή η αναβολική διαδικασία, στη
σύνθεση του λευκώματος (δηλαδή πρωτεϊνών) ή στην παρεμπόδιση των μεταβολικών
εξεργασιών
6.2 ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΒΟΛΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥΣ
Τα αναβολικά χωρίζονται στα φυσικά και στα συνθετικά.
ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ
Από τις ουσίες που φυσιολογικά υπάρχουν στον ανθρώπινο οργανισμό, ισχυρή
αναβολική δράση διαπιστώθηκε ότι έχουν τα ανδρογόνα, δηλαδή οι ανδρικές
γεννητικές ορμόνες, που παράγονται κυρίως από τους όρχεις και δευτερευόντως από τα
επινεφρίδια και χημικά ανήκουν στα στεροειδή.
Το σημαντικότερο από τα φυσικά ανδρογόνα είναι η τεστοστερόνη και μικρότερης
σημασίας είναι η Δ4-ανδροστενδιόνη και η δεϋδροεπιανδροστερόνη.
Η τεστοστερόνη χρησιμοποιείται ως ανδρογόνο στον άνδρα. Η τεστοστερόνη
χορηγείται σε κακή λειτουργία των όρχεων, στην καθυστέρηση ανάπτυξης των
αντρικών χαρακτηριστικών και σε νεαρά άτομα για την καταπολέμηση της πρόωρης
γήρανσης.
Στην γυναίκα δρουν σαν αντιοιστρογόνα χρησιμοποιούνται σε ανωμαλίες της
κλιμακτηρίου, σε καρκίνο του μαστού για αναστολή του γαλακτισμού, σε συμφορητική
διόγκωση του μαστού μετά τον τοκετό.
6.3 ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ
Τα συνθετικά αναβολικά είναι παράγωγα της τεστοστερόνης και από αυτά
συνηθέστερα χρησιμοποιούνται η νανδρολόνη, η μεθενολόνη και η οξυμεθολόνη.
15. Δυστυχώς όλα διατηρούν, αν και εξασθενημένη, την ανδρογόνο δράση τους.
Από την άλλη πλευρά η αναβολική τους δράση δεν έδωσε τα αναμενόμενα
αποτελέσματα στην αντιμετώπιση σοβαρών καταστάσεων, όπως η απλαστική αναιμία,
η καχεξία των καρκινοπαθών ή η γεροντική εξάντληση.
Η ενίσχυση του μυϊκού συστήματος αναμφίβολα βοηθά στη βελτίωση των αθλητικών
επιδόσεων. Αυτό οδήγησε στην ευρεία χρήση αναβολικών από αθλητές που κάνουν
πρωταθλητισμό, παρά τις επίσημες απαγορεύσεις που ισχύουν διεθνώς. Η χρήση όμως
αυτή δημιουργεί πολλά δυσάρεστα επακόλουθα για τους αθλητές, ενώ παράλληλα τους
εκθέτει σε σοβαρούς μελλοντικούς κινδύνους.
Χρησιμοποιούνται όπως και η τεστοστερόνη, με τη διαφορά ότι έχουν λιγότερες απ΄
αυτήν αρμοδιότητες. Επίσης ένα αναβολικό η στανοζολόλ διακρίνεται σε δύο μορφές:
1. Ενέσιμη
2. Χάπια
Α) Winstrol-Depot(ενέσιμο)
Πρέπει να χορηγείται τακτικά και σε μετρημένα χρονικά διαστήματα. Αυτό το κάνει να
διαφέρει από τα άλλα στεροειδή, τα οποία χορηγούνται ως επί το πλείστον
εβδομαδιαία. Η φαρμακοδυναμική του είναι μικρής διάρκειας και εδώ εξηγείται η
συχνή ένεσή του. Δεν έχει την ικανότητα να αποθηκεύει ύδωρ στο εσωτερικό του
κυττάρου, δηλαδή ένα άλλο χαρακτηριστικό στο οποίο οφείλουν ¨αυτοί¨ οι αθλητές την
καλή γράμμωση των μυών τους.
Δεν είναι φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται για μικρή προετοιμασία πριν τη
αγωνιστική), αλλά πολύ περισσότερο για μακροχρόνια (έως και 10 εβδομάδες). Οι
περισσότεροι αθλητές ομολογούν ότι η χορήγηση πρέπει να γίνεται σε συνδυασμό με
καλή διατροφή.
Β) Winstrol-ORAL (χάπι)
Η ουσία αυτή δεν φέρνει σε αυτή τη μορφή καλά αποτελέσματα. Έρευνες έδειξαν ότι η
ουσία είναι αρκετά τοξική και μπορεί να φέρει βλάβες όχι μόνο στο ήπαρ, αλλά και σε
όλο το πεπτικό σύστημα.
6.4 ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΒΟΛΙΚΩΝ
Η δράση τους επιτελείται μέσω συνδέσεως με κυτταροπλασματικό πρωτεϊνικό
υποδοχέα. Η ικανότητα σύνδεσης είναι μεγάλη για την τεστοστερόνη (και ακόμη
μεγαλύτερη για το βιολογικά δραστικό παραγωγό της, τη διυδροτεστοστερόνη) και
μικρή για τα υπόλοιπα φυσικά ανδρογόνα.
Το σύμπλεγμα ορμόνης-φορέα έρχεται στη συνέχεια στον πυρήνα του κυττάρου, όπου
διεγείρει την RNA-πολυμεράση και προάγει τη σύνθεση m-RNA και τελικά πρωτεΐνης.
Οι βασικές βιολογικές δράσεις των ανδρογόνων είναι ότι:
16. Προκαλούν ωρίμανση των έξω γεννητικών οργάνων του άρρενος. Αυτό φυσιολογικά
συμβαίνει κατά την ήβη, οπότε και αρχίζουν να εκκρίνονται τα ανδρογόνα σε μεγάλες
ποσότητες.
Κατά την εμβρυϊκή ζωή προάγουν τη διαφοροποίηση του γεννητικού κόλπου και των
γεννητικών πόρων προς την κατεύθυνση του άρρενος. Χορήγηση ανδρογόνων σε
γυναίκα που κυοφορεί θήλυ έμβρυο οδηγεί σε αλλοίωση της μορφολογίας των
γεννητικών του οργάνων (ψευδερμαφροδιτισμός).
Προάγουν την τριχοφυΐα, προκαλούν πάχυνση του δέρματος και μεταβάλλουν τη
μορφολογία του λάρυγγα, ώστε η φωνή να παίρνει ανδρική χροιά.
Αυξάνουν σημαντικά τη μάζα και την ισχύ του μυϊκού συστήματος, ενώ παράλληλα
ελαττώνουν το υποδόριο λίπος και το κατανέμουν ομοιόμορφα σε όλο το σώμα.
Σε άτομα που βρίσκονται στη φάση της οστικής ανάπτυξης, προάγουν την αύξηση του
συζευκτικού χόνδρου των μακρών οστών αλλά και την οστεοποίηση του. Έτσι το αγόρι
που μπαίνει στην εφηβεία ψηλώνει απότομα, αλλά με το τέλος της ήβης το ύψος του
σταθεροποιείται, αφού όλος ο συζευκτικός χόνδρος του έχει πια οστεοποιηθεί.
6.5 Τα κυριότερα σωματικά προβλήματα που προκαλούν τα
αναβολικά στους άνδρες είναι:
1)Μείωση του όγκου των όρχεων (μπορεί να είναι μόνιμη εάν υπάρχει παρατεταμένη
χρήση των στεροειδών αναβολικών)
2)Μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων
3)Σεξουαλική ανικανότητα
4)Πρόωρη φαλάκρα
5)Μεγέθυνση του προστάτη
6)Γυναικομαστία
7)Δυσκολίες ή πόνος κατά την ούρηση
Τα κυριότερα σωματικά προβλήματα που προκαλούν τα αναβολικά στις γυναίκες είναι:
1)Φύτρωμα μαλλιών στο πρόσωπο
2)Αλλαγές ή διακοπή των κύκλων της έμμηνου ρύσης (περίοδος)
3)Η φωνή γίνεται πιο βαθιά, όπως στους άνδρες (μπορεί να είναι μόνιμη εάν)υπάρχει
παρατεταμένη χρήση των στεροειδών αναβολικών
4)Μεγέθυνση της κλειτορίδας (μπορεί να είναι μόνιμη εάν υπάρχει παρατεταμένη
χρήση των στεροειδών αναβολικών)
5)Μείωση των μαστών
6.6 Μερικά από τα πιο συνήθη εμπορικά σκευάσματα αναβολικών
στεροειδών είναι τα παρακάτω:
Κοινόχρηστη ονομασία
Δροστανολόνη
Μεθανανδιενόνη
17. Μεθενολόνη
Νανδρολόνη
Οξανδρολόνη
Στανοζόλη
Τεστοστερόνη
7.1 EΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΘΛΗΜΑ ;
Σε προηγούμενες δεκαετίες η αθλητική δραστηριότατα ήταν μέρος της καθημερινότητας κάθε
παιδιού . Με το παιχνιδιάρικο δρόμο τα παιδιά γυμνάζονταν , κοινωνικοποιούνταν και
διασκέδαζαν χωρίς να συμμετέχουν σε οργανωμένες ομάδες και χωρίς την επίβλεψη
ενηλίκων στο παιχνίδι τους.
Στην εποχή μας το ελεύθερο παιχνίδι αντικαταστάθηκε από τις οργανωμένες αθλητικές
δραστηριότητες ενώ συγχρόνως το όριο ηλικίας κατέβηκε : σήμερα υπάρχουν ομάδες
ακόμα και για πολύ μικρά παιδιά όπως το κολυμβητήριο για μωρά που ξεκάνει από τον
6ο μηνά η το ποδόσφαιρο ,το χάντμπολ και το μπάσκετ που ξεκινούν από τον 4ο η 5ο
χρόνο της ζωής.
7.2 ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
ΠΑΙΧΝΙΔΙ :
α) Υπάρχει επαγγελματίας προπονητής που επιβλέπει το παιχνίδι των παιδιών και τους
διδάσκει τους κανόνες και τις τεχνικές.
β) Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερα σημαντικοί στις μικρές ηλικίες γιατί τα παιδιά
μαθαίνουν να τους σέβονται, το επίπεδο του παιχνιδιού ανεβαίνει και μειώνονται οι
κίνδυνοι τραυματισμού από αντικανονικό παιχνίδι και τώρα και στο μέλλον.
γ) Το παιχνίδι είναι προσαρμοσμένο στα μέτρα των παιδιών. Το γήπεδο είναι μικρότερο, ο
αγώνας διαρκεί λιγότερο, οι μπάλες είναι πιο ελαφριές, οι μικροί αθλητές που
συμμετέχουν σε μία ομάδα έχουν την ανάλογη διάπλαση, ενώ οι προπονήσεις
διακόπτονται αν π.χ. κάνει υπερβολική ζέστη.
δ) Ο εξοπλισμός είναι ελεγμένος και κατάλληλος για την ηλικία τους.
18. ε) υπάρχουν κανόνες υγιεινής και ασφάλειας που τηρούνται συνήθως αυστηρά σε γήπεδα και
κολυμβητήρια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1) Παλαιότερα οι αθλητές αγωνίζονταν κάτω από το αληθινό πνεύμα του
αθλητισμού.
2) Η χρήση των αναβολικών είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
3) Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τα παιδιά να επιλέξουν ελεύθερα το άθλημα
που θα ασχοληθούν.
4) Ο αθλητισμός βοηθάει στην υγεία, στην εμφάνιση, στην ψυχική
κατάσταση αλλά και στ νοητική άσκηση του ατόμου.
19. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ , ΙΔΕΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Α) Δόθηκαν ιδέες για ονόματα των ομάδων
Β) Δόθηκαν προτάσεις για τη φωτογραφία του εξωφύλλου
Γ) Δόθηκαν ιδέες για την ταξινόμηση των πληροφοριών σε μια σειρά
Δ) Δόθηκαν προτάσεις για την τοποθέτηση κάποιου σχετικού βίντεο
Ε) Δόθηκαν ιδέες για τα συμπεράσματα της εργασίας
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
1) Να επιτρέψουν στο παιδί τους να επιλέξει το ίδιο το άθλημα που επιθυμεί,
ανάλογα με τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του.
2) Να μην πιέζουν το παιδί να αποδώσει περισσότερο από ότι το ίδιο μπορεί.
3) Να στηρίξουν το παιδί τους σε πιθανές αποτυχίες και να το επιβραβεύουν στις
επιτυχίες του και αποτυχίες, χωρίς υπερβολές.
4) Με την άδεια γιατρού
Ο παιδίατρος μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να αποφασίσουν αν το παιδί είναι
έτοιμο να πάρει μέρος σε αθλητικές δραστηριότητες αξιολογώντας τις δυνατότητες
του σύμφωνα με την ανάπτυξη του και να τους κατευθύνει ανάλογα στην κατάλληλη
δραστηριότητα.
20. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
<<Nους υγιής εν σώματι υγιής>> .Τη σπουδαία αυτή διαπίστωση των αρχαίων
Ελλήνων χιλιάδες χρόνια πριν επιβεβαιώνουν σήμερα επιστημονικές έρευνες μέσα
από τις οποίες καταδεικνύεται η απόλυτη συσχέτιση του υγιούς σώματος με το υγιές
μυαλό και δεν είναι η μόνη διαπίστωση στην οποία έχουν καταλήξει οι
επιστήμονες .Σύμφωνα με μια άλλη έρευνα η οποία έγινε από ερευνητές του
πανεπιστημίου της Καλιφορνίας (Los Antzeles) υπό τον δρα Γουίλιαμ Μακάρθι
έχουμε τα αποτελέσματα της οποίας είδαν το φως της δημοσιότητας ένα χρόνο πριν
οι μαθητές και οι φοιτητές πού ασκούνται σωματικά σε τακτική βάση δεν βελτιώνουν
μόνο τη φυσική υγειά τους αλλά και την νοητική καθώς τείνουν να περνούν
καλύτερους βαθμούς στις εξετάσεις σε σχέση με τους αγύμναστους συνομήλικους
τους. Αυτό μας οδηγεί στο γνωμικό << Άσκησις άνευ φύσεως και μαθήσεως ατελές
>>.Δεν υπάρχει λοιπόν η παραμικρή αμφιβολία ότι η άθληση μόνο ευεργητικά
αποτελέσματα μπορεί να έχει τόσο για το σώμα μας όσο και για το πνεύμα μας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
www.enet.gr
www.e-filathles.gr A
www.babyspace.gr
_____________________________________________________________________
____
http://www.eufic.org/article/el/expid/Types-of-exercise_greek/ B
_____________________________________________________________________
_________
www.wikipedia.gr
www.anabolika.gr
www.medlook.gr.cy
national institude on drug abuse G
www.dohev.de
www.sportmeedinfo.de
www.wada-ama.org
www.eskan.gr
www.tokoupi.gr
_____________________________________________________________________
_____________________
21. www.3lyk-polichn.thess.sch.gr
www.wikipedia.gr
Σωτήρης Γ.Γιατσης, εισαγωγή στην ιστορία της φυσική αγωγή στον ελληνικό κόσμο,
Θεσσαλονίκη 1985
οι ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαία Ελλάδα, εκδοτική Αθηνών 1982
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Με βάση τις τροφές ένα ημερήσιο δείγμα μπορεί να είναι το εξής:
Άπαχο γάλα (έως 2% λιπαρά) 4 ποτήρια (! Λίτρο περίπου)
Γιαούρτι ( έως 5% λιπαρά) 2 κεσέδες ( 500 γραμμάρια περίπου)
Τυρί ( με ως 10% λιπαρά) 100 γραμμάρια περίπου
Ψάρι ή κρέας ή αβγά ή όσπρια 150 γραμμάρια περίπου
Φρούτα, φρέσκα - εποχής 500 – 700 γραμμάρια περίπου
Ελαιόλαδο 20 – 25 γραμμάρια περίπου
Σαλάτες από πράσινα λαχανικά 1 – 2 πιάτα (300 – 400 γραμμάρια)
Λεμόνι, στυμμένο σε σαλάτα ή χυμό 30 – 50 γραμμάρια περίπου
Η ζάχαρη και τα προϊόντα της, τα αναψυκτικά, το πολύ κρέας, οι έτοιμες
τροφές κι οποιοδήποτε τρόφιμο <<μακράς συντήρησης>> Θα πρέπει να
αποφεύγονται – όσο αυτό είναι δυνατόν.
ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ*
ΒΑΡΟΣ ΕΛΑΦΡΙΑ ΜΕΣΗ ΜΕΓΑΛΗ
ΑΝΔ ΓΥΝ ΑΝΔ ΓΥΝ ΑΝΔ ΓΥΝ
40 1800 1700 1900 1800 2000 1900
45 2000 1900 2100 2000 2300 2100
50 2200 2050 2250 2100 2500 2350
22. 55 2400 2200 2400 2200 2700 2500
60 2500 2300 2600 2400 3000 2800
65 2700 2500 2750 2600 3200 3000
70 2800 2650 3000 2800 3500 3200
75 2900 2800 3200 3000 3700 3500
80 3000 2900 3400 3300 4000 3700
Ισχύει για τις ηλικίες από 12 – 16 ετών.
Ο έφηβος αθλητής χρειάζεται λίγο περισσότερες πρωτεΐνες από τον ενήλικα:
Συνήθως ένα 20% των ημερησίων θερμίδων πρέπει να προέρχονται από πρωτεΐνες,
ένα 50 – 60% από υδατάνθρακες και το υπόλοιπο από τα λίπη.
Οι νεαρές αθλήτριες χρειάζονται περισσότερο σίδηρο και βιταμίνη cκατά την
διάρκεια της έμμηνου ρύσης. Όλοι οι έφηβοι χρειάζονται περισσότερες βιταμίνες και
μέταλλα. Η περικοπή των θερμίδων μπορεί να σημαίνει, και πράγματι έτσι είναι,
λιγότερα θρεπτικά συστατικά. Οι άχρηστες θερμίδες το ίδιο. Έτσι καθίσταται
αναγκαία η συμπλήρωση της διατροφής κατά περιόδους, με βάση το πρόγραμμα
προπόνησης διατροφής και δραστηριοτήτων.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ
1ο ΕΛΑΦΡΙΑ
2ο ΜΕΣΗ
3ο ΒΑΡΙΑ
4ο ΕΜΜΗΝΟΣ ΡΥΣΗ
5ο ΑΓΩΝΕΣ
6ο ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
7ο ΔΙΑΙΤΑ
8ο Πολυβιταμίνες
9ο Σίδηρος
10ο Ασβέστιο
11ο Βιταμίνες C
12ο Βιταμίνες C
13ο Αμινοξέα
Ημερήσιες ανάγκες, εφήβων σε ενέργεια και πρωτεΐνη.
Ηλικία Ενέργεια Ανάλογο Ενέργεια Πρωτεΐνη
(έτη) (θερμίδες) Ύψος (cm) (Θερμίδες/cm) (γρ./cm)
Αγόρια
11 - 14 2500 157 15.9 0.29
15 - 18 3000 176 17.0 0.34
Κορίτσια
11 - 14 2200 157 14.0 0.29
15 - 18 2200 163 13.5 0.27
Ημερήσιες ανάγκες εφήβων αθλητών σε πρωτεΐνη.
. Αρχάριοι αθλητές πρέπει να καταναλώνουν 1,2 – 1,7 g/kgημερησίως.
. Οι έφηβοι αθλητές αντοχής, χρειάζονται 1,2 – 1,4 g?kg ημερησίως.
. Έφηβοι που ασχολούνται με αθλήματα αντίστασης, όπως η άρση βαρών ή
άλλα δυναμικά αθλήματα χρειάζονται 1,6 – 1,7 g/kg ημερησίως.
23. Διατροφικές συστάσεις για εφήβους.
Κατάλληλες
Τροφές
Ποσότητα
Γάλα, γιαούρτι, τυρί. 3-4 μερίδες / ημέρα (1 μερίδα = 1 φλιτζάνι γάλα ή γιαούρτι ή
60 γρ. τυρί).
Κρέας, πουλερικά,
Ψάρια, Αυγά.
2 – 3 μερίδες / ημέρα (1 μερίδα = 90 γρ. κρέας ή πουλερικά ή
ψάρι ή 60 γρ. κρέας + 30 γρ. τυρί).
Ψωμί, δημητριακά,
ρύζι. Ζυμαρικά.
6 – 11 μερίδες / ημέρα = ¾ φλιτζ. Δημητριακά ή ½ φλιτζ.
Ρύζι ΄ ζυμαρικά).
Λαχανικά. 3 – 5 μερίδες / ημέρα = 1 φλιτζ. Ωμά, ½ φλιτζ. Βρασμένα, ή
¾ φλιτζ. Ζωμός λαχανικών).
Φρούτα. 3 – 4 μερίδες / ημέρα (1μερίδα μέτριο φρούτο ή ½ φλιτζάνι
φρουτοχυμός).
Λίπη και έλαια. 3 – 4 κουταλιές της σούπας.
Γλυκά. 2 – 3 γλυκά επιλογής / εβδομάδα.
Ένας αθλητής παραμένει αθλητής και εκτός του αγωνιστικού χώρου. Αυτό τον
καθιστά καλύτερο άνθρωπο με σφαιρική μόρφωση και παιδεία, καλύτερο μαθητή,
εργαζόμενο, φίλαθλο έναν άνθρωπο που σέβεται τους γύρω του και πάνω από όλα
τον εαυτό του.
Στο όνομα όλων των αγωνιζόμενων, υπόσχομαι ότι θα
λάβουμε μέρος σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες,
σεβόμενοι και ακολουθώντας τους κανόνες οι οποίοι
τους διέπουν, με τη δέσμευση να αθλούμαστε χωρίς
απαγορευμένες μεθόδους και ουσίες μέσα στο αληθινό
πνεύμα της ευγενούς άμιλλας, για τη δόξα του
αθλητισμού και την τιμή των ομάδων μας.
Ορκιζόμαστε ότι θα πάρουμε μέρος στους
Ολυμπιακούς Αγώνες σε πνεύμα ιπποτισμού. Για την
τιμή της χώρας μας και για τη δόξα του αθλητισμού.
