Ο αθλητισμός είναιη συστηματική σωματική καλλιέργεια και
δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και
παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως
επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό
γίγνεσθαι . Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός
θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και
τον πολιτισμό της.
Επαγγελματικός αθλητισμός:
Ένας ορισμόςπου δίνεται από την αθλητική επιστήμη και που
αφορά τον αθλητισμό ως παιδαγωγική διαδικασία (προπόνηση),
ορίζει ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι συνεχής,
συστηματική και εξατομικευμένη παιδαγωγική διαδικασία, στο
πλαίσιο της οποίας επιδιώκεται σταδιακή προσαρμογή του
ανθρώπινου οργανισμού σε έντονες φυσικές και ψυχικές
προσπάθειες, με τελικό σκοπό την επίτευξη μεγάλων επιδόσεων
σε κάποιο άθλημα ή αγώνισμα.
9.
Ερασιτεχνικός αθλητισμός:
Ο ερασιτεχνικόςαθλητισμός αποτελεί σήμερα το μόνο
αποκούμπι του πραγματικού (επαγγελματικού) αθλητισμού
είτε ως σωματειακός αθλητισμός, είτε ως σχολικός
αθλητισμός. Αυτές οι μορφές αθλητισμού θεωρούνται και
πρέπει να είναι σε κάθε τους έκφραση εστίες του αγνού
πνεύματος του αθλητισμού, όπου κυριαρχεί το ήθος, ο
σεβασμός και όπου η ζωή του ερασιτέχνη αθλητή είναι η
κορυφαία αξία ανεξάρτητα από επιδόσεις, πρωταθλητισμό
και διακρίσεις.
ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ
●Η ΑΣΚΗΣΗ ΒΟΗΘΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ.
Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην
πρόληψη του βάρους.'Όσο πιο έντονη είναι η άσκηση
τόσο περισσότερες θερμίδες καίμε.
● Η ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΝΟΣΟΥΣ
Η άσκηση βοηθά στην ομαλή ροή του αίματος που μειώνει τον
κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
18.
Η ΑΣΚΗΣΗ ΒΕΛΤΙΩΝΕΙΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ
● Η άσκηση διεγείρει χημικές ουσίες του
εγκεφάλου που μπορούν να σας κάνουν πιο
χαρούμενους
Η ΑΣΚΗΣΗ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
● Η γυμναστική παρέχει οξυγόνο και θρεπτικά
συστατικά και βοηθά το καρδιαγγειακό σύστημα
να εργάζεται πιο αποτελεσματικά
Οι Αγώνες παράτο γεγονός ότι ήταν γνωστοί από τα
προϊστορικά χρόνια σε όλους τους λαούς, είναι δημιούργημα του
ελληνικού πνεύματος. Θεωρούνταν θεσμός καθαρά ελληνικός.
Διαμορφώθηκαν και καθιερώθηκαν από τα ΄΄ηρωικά χρόνια΄΄. Οι
αγώνες συνδέονταν στενά με τις γιορτές των αρχαίων, που
έκαναν για να θυσιάσουν στους θεούς τους και να τιμήσουν τους
μεγάλους νεκρούς και τους ξένους τους. Δεν τους θεωρούσαν
ως επάγγελμα αλλά μέσο για να αναπτύξουν αρμονικά το σώμα
και το πνεύμα τους. Οι αγώνες διακρίνονταν σε γυμνικούς,
αθλητικούς, μουσικούς, ποιητικούς, δραματικούς ή σκηνικούς.
23.
ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ
Στηναρχαία Ελλάδα η άσκηση έπαιζε σημαντικό ρόλο στη
ζωή των Ελλήνων. Η σωματική άσκηση, η γυμναστική,
αποτελούσε το μισό μέρος της όλης εκπαίδευσης. Ο
ιδανικός πολίτης ήταν γυμνασμένος στο σώμα και
ολοκληρωμένος στο νου και την ψυχή.
Το στάδιο ήταν δρόμος οπού οι δρομείς έτρεχαν μια φορά
από την μια άκρη του σταδίου στην άλλη σε μια απόσταση
180 μέχρι 200 μ. Ήταν δρόμος ταχύτητας κάτι ανάλογο με
το σημερινό 200άρι
Ο δίαυλος ήταν δρόμος δύο σταδίων, λέγονταν και
κάμπειος, γιατί οι αθλητές έκαμπταν τον ξύλινο (κατά
πάσα πιθανότητα) πάσαλο για να γυρίσουν στον
τερματισμό. Αντίστοιχος σήμερα είναι ο δρόμος των 400 μ.
24.
Το πένταθλο περιλάμβανεπέντε αγωνίσματα:
- Το στάδιο δρόμο που ήταν και ανεξάρτητο
άθλημα.
- Τη πάλη η οποία ήταν και αυτή ανεξάρτητο
αγώνισμα.
- Το άλμα σε μήκος, που πιθανών να ήταν τριπλούν.
Tο ακόντιο .Δυο ήταν οι τρόποι ρίψης του ακοντίου, η
ρίψη σε στόχο (στοχαστικόν) και σε απόσταση
(εκηβόλον), που ήταν, μάλλον και ο τρόπος που
έριχναν στους ιερούς αγώνες
Ο δίσκος. Για τη δισκοβολία γνωρίζουμε ότι ο δίσκος
είχε το ίδιο σχήμα με το σημερινό στη αρχή, ήταν από
πέτρα και στη συνέχεια μεταλλικός. Το βάρος και το
μέγεθος του δεν ήταν συγκεκριμένο.
26.
Η ΤΡΟΦΗ ΤΩΝΑΘΛΗΤΩΝ
Η κατάλληλη διατροφή στον αθλητισμό
αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της στήριξης των
αθλητών και συμβάλλει στην αντοχή και
αποκατάσταση του οργανισμού μετά από
προπονητικές και αγωνιστικές επιβαρύνσεις.
Η διατροφή των αθλητών, που σε τίποτα δεν
διέφερε από εκείνη των απλών πολιτών,
αποτελούνταν από γαλακτοκομικά προϊόντα,
λάδι, λαχανικά, ψωμί, φρούτα και μικρές
ποσότητες ψαριών και κρεατος
28.
ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ
1 Οι Ολυμπιακοί αγώνες γίνονταν μόνο στην Ολυμπία κάθε τέσσερα
χρόνια, ενώ σήμερα γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια αλλά σε
διαφορετικό κράτος κάθε φορά.
2 Παλιά, πριν αρχίσουν οι αγώνες, προσέφεραν θυσία στο Δία μπροστά
στο άγαλμά του, ενώ σήμερα γίνεται τελετή έναρξης στο Ολυμπιακό
στάδιο.
3 Οι αθλητές που έπαιρναν μέρος ήταν μόνο από την Ελλάδα, ενώ
σήμερα παίρνουν μέρος αθλητές από όλα τα κράτη.
4Η Ολυμπιακή φλόγα γυρνούσε σ’ όλη την Ελλάδα, ενώ σήμερα περνάει
από όλα τα κράτη.
5Γινόταν εκεχειρία και σταματούσαν οι πόλεμοι, ενώ σήμερα δε
σταματούν οι πόλεμοι.
29.
6 Απαγορευόταν ηείσοδος στις γυναίκες, ενώ σήμερα μπορούν
να παρακολουθήσουν τους αγώνες.
7 Έπαιρναν μέρος μόνο άνδρες αθλητές, ενώ σήμερα παίρνουν
μέρος και οι γυναίκες.
8 Στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες οι αθλητές αγωνίζονταν
γυμνοί.
9 Οι Ολυμπιονίκες ήταν πρόσωπα σεβαστά και τους αποδίδονταν
τιμές ηρώων. Και σήμερα οι ολυμπιονίκες τιμούνται και
απολαμβάνουν τον έπαινο και το θαυμασμό όλων.
10 Οι αθλητές έπαιρναν ως έπαθλο ένα στεφάνι ελιάς, ενώ στους
σύγχρονους δίνονται ένα μετάλλιο, ανθοδέσμη και χρηματικό
ποσό
ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ
● Τα αναβολικάανδρογόνα
στεροειδή είναι φυσικές ή
τεχνητές ενώσεις που
δρουν με τρόπο
παρόμοιο με την ορμόνη
τεστοστερόνη. Η
τεστοστερόνη προκαλεί
την ανάπτυξη των
ανδρικών
χαρακτηριστικών του
φύλου και τη σταδιακή
αύξηση του μυϊκού ιστού.
35.
● Αυξήσουν τομέγεθος, και την ισχύ των μυών τους.
● Μπορούν να προπονούνται σκληρότερα και για
μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δηλαδή να αυξήσουν
την αντοχή τους και να μειώσουν την προκαλούμενη
κόπωση.
● Αυξήσουν την επιθετικότητα και την ανταγωνιστικότητα
τους.
● Προκαλέσουν ήπιου βαθμού ευφορία.
Οι αθλητές χρησιμοποιούν τα αναβολικά ανδρογόνα
στεροειδή για να βελτιώσουν την αθλητική τους
επίδοση και συγκεκριμένα για να:
36.
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Στους άνδρες: Ακμή,αυξημένη επιθετικότητα και σεξουαλική διάθεση.
Χρήση για μεγάλο διάστημα μπορεί να προκαλέσει στειρότητα και
ανικανότητα, αναστολή της σπερματογένεσης, συρρίκνωση και σκλήρυνση
των όρχεων, νεφρική βλάβη, γυναικομαστία, αλωπεκία, υπερτροφία
προστάτη, μειωμένη παραγωγή ενδογενούς τεστοστερόνης και
γοναδοτροπινών.
Στις γυναίκες:Ακμή, ανάπτυξη ανδρικών χαρακτηριστικών, μεταξύ αυτών
τριχοφυΐα στο πρόσωπο και στο σώμα, βάθυνση του τόνου της φωνής,
διαταραχές έμμηνου ρύσεως (περιόδου), αυξημένη επιθετικότητα και
σεξουαλική διάθεση, υπερτροφία κλειτορίδας, συρρίκνωση του στήθους,
αλωπεκία ανδρικού τύπου, πολύ αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης,
μειωμένα επίπεδα ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης.
Στους εφήβους: Σοβαρή ακμή στο πρόσωπο και στο σώμα, ανδρογενής
σωματοκατασκευή στις κοπέλες, αναστολή της σωματικής ανάπτυξης
εξαιτίας της πρώιμης σύγκλισης των επιφύσεων των οστών*.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο πρώτος θάνατοςαπό ντόπινγκ σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν του
Κνουντ Γιένσεν. Η “θυσία” του έγινε η αφορμή για να ασχοληθεί σοβαρά
με τα αναβολικά η ΔΟΕ. Ο Δανός ποδηλάτης κατέρρευσε κατά
τηδιάρκεια της κούρσας στη Ρώμη το 1960. Χτύπησε στο κεφάλι και
μεταφέρθηκε νεκρός στο νοσοκομείο. Η νεκροψία έδειξε ότι είχε λάβει
15 χάπια αμφεταμίνης αλλά και ένα άλλο φάρμακο ονόματι Roniacol.
Άλλοι δύο ποδηλάτες της Δανίας μεταφέρθηκαν ημιλιπόθυμοι στο
νοσοκομείο. Ο προπονητής τους παραδέχθηκε ότι τους έδωσε αυτό το
εκρηκτικό φαρμακευτικό κοκτέιλ, το οποίο βέβαια δεν απαγορευόταν
εκείνη την εποχή, όπως και καμία άλλη ουσία.
40.
ΟΜΑΔΕΣ ΑΘΛΗΤΩΝ ΠΟΥ
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΦΑΡΜΑΚΑ
● Μερικές από τις πιο καταφανείς
ομάδες αθλητών που εμπλέκονται
στην χρήση τους είναι, οι
bodybuilders και οι φανατικοί της
διατήρησης της φόρμας τους. Τα
αναβολικά στεροειδή όλο και
περισσότερο λαμβάνονται από
αυτούς που επιθυμούν μια πιο μυώδη
σωματική ανάπτυξη για καθαρά
αισθητικούς λόγους ή αυξημένη
επιθετικότητα. Οι πλειονότητα αυτών
των αθλητών ασχολούνται με
προπόνηση με βάρη.
Η ετυμηγορία του
χουλιγκανισμού
Οχουλιγκανισμός ονομάστηκε έτσι από τον όρο "hooliganism" που
χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1890 για να χαρακτηρίσει τη
συμπεριφορά συμμοριών των δρόμων. Η χρήση του όρου
εμφανίζεται σε μια αναφορά της Αστυνομίας του Λονδίνου το 1898,
αλλά ενδεχομένως δεν είναι η πρώτη. Μία επικρατής θεωρία
αναφέρει πως ο όρος πάρθηκε από το όνομα του Πάτρικ Χούλιχαν
ο οποίος ήταν Ιρλανδός βάνδαλος που έμενε στο Λονδίνο. Μια
άλλη θεωρία αναφέρει πως ο όρος προέρχεται από τον απολίτιστο
τρόπο ζωής μιας Ιρλανδικής αγροτικής οικογένειας. Άλλη θεωρία
υποστηρίζει ότι ο όρος πάρθηκε από μία συμμορία του δρόμου στο
Ίσλινγτον του Λονδίνου που είχε το όνομα "Χούλι". Τέλος, υπάρχει
και μια θεωρία που υποστηρίζει ότι ο όρος βασίζεται στην
Ιρλανδική λέξη "houlie" που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει
ένα έκλυτο πάρτι.
50.
Η ιστορία τουχουλιγκανισμού
Το ποδόσφαιρο στην Αγγλία προήλθε από παραδοσιακές
εκδηλώσεις που περιλάμβαναν παιχνίδι με μια μπάλα που είχαν
συνήθως μαζική συμμετοχή από τους κατοίκους της περιοχής
όπου λάμβανε χώρα. Γενικά σκοπός ήταν συνήθως η μεταφορά
της μπάλας από ένα σημείο της πόλης σε ένα άλλο ή η κατοχή της
μπάλας από έναν συμμετέχοντα μέχρι κάποια προκαθορισμένη
διάρκεια. Η μαζική συμμετοχή υποδηλώνει τις βίαιες συγκρούσεις
που ξεσπούσαν πολλές φορές σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Από
το 1314 ακόμη, ο Εδουάρδος Β' της Αγγλίας, απαγόρευσε τέτοιου
είδους εκδηλώσεις διότι όπως αναφέρει μπορεί να προκαλούσαν
κοινωνικές αναταραχές ή και προδοσία.[4] Στην ίδια χώρα και
αφού οι πρώτοι κανόνες του σύγχρονου ποδοσφαίρου είχαν
εδραιωθεί, σημειώθηκαν μεγάλες αναταραχές μετά τον αγώνα της
Πρέστον Νορθ Εντ με την Άστον Βίλα. Οι δύο ομάδες
λιθοβολήθηκαν και χτυπήθηκαν άσχημα με ξύλα και αναφέρεται ότι
ένας παίκτης της Πρέστον έμεινε αναίσθητος.
51.
Πρέστον δικάστηκαν γιαχουλιγκανισμό μετά τον αγώνα της
ομάδας με την Μπλάκμπερν. Μεταξύ τους ήταν και μια "μεθυσμένη
και εκτός τάξης" 70χρονη γυναίκα. Στο διάστημα του μεσοπολέμου
δεν καταγράφηκαν αντίστοιχα φαινόμενα, αλλά κατά τη
δεκαετία του 1950 εμφανίστηκε η μόδα των Μοντς και αυτή των
Ρόκερς που όπως αναφέρεται ομάδες κάθε παράταξης είχαν
συγκρούσεις μεταξύ τους, με αφορμή διαφορές στην ιδεολογία και
στον τρόπο εμφάνισης. Τέτοιου είδους αντιθέσεις όξυναν το κλίμα
μεταξύ των οπαδών αντιπάλων ομάδων και εμφανίστηκε ένα νέο
κύμα χουλιγκανισμού. Το 1956, οπαδοί της Λίβερπουλ Φ.Κ. και
της, επίσης από την πόλη του Λίβερπουλ, Έβερτον, έλαβαν μέρος
σε διάφορα περιστατικά καταστροφής τρένων. Από το 1965
αναφέρονται κάθε χρόνο κατά μέσο όρο περίπου 25 περιστατικά
χουλιγκανισμού στην Αγγλία.
52.
Στην ήπειρο τηςΑμερικής έχουν καταγραφεί φαινόμενα
χουλιγκανισμού από το 1964. Εκείνη τη χρονιά στο Περού
σκοτώθηκαν περισσότεροι από 300 και τραυματίστηκαν 500 σε
έναν αγώνα μεταξύ Αργεντινής και Περού, προκριματικό για τους
Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Στην Αργεντινή σκοτώθηκαν
περίπου 70 άτομα σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα στο
Μπουένος Άιρες, αφού κάποιοι πετούσαν καιόμενα κομμάτια
χαρτιού στις κερκίδες. Αναφέρεται ότι έχουν σκοτωθεί στην
Αργεντινή 40 άτομα από το 1992 ως το 2002 σε συγκρούσεις που
σχετίζονται με χουλιγκανιστική συμπεριφορά. Το 1969, μεταξύ
Ελ Σαλβαδόρ και Ονδούρα εξεγέρσεις μετά τον ποδοσφαιρικό
αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων των δύο χωρών δυναμίτισαν
τις πολιτικές διαφορές τους και ένας πενθήμερος πόλεμος ξέσπασε
που ονομάστηκε από την αφορμή του Πολέμου του ποδοσφαίρου.
53.
Στη δεκαετία του1970 καταγράφονται φαινόμενα χουλιγκανισμού
και στην υπόλοιπη Ευρώπη πέραν της Αγγλίας. Στην Ιταλία τότε
πρωτοεμφανίστηκαν βίαιες πράξεις από οπαδούς σε γήπεδα
ποδοσφαίρου, όπως οι ρίψεις επικίνδυνων αντικειμένων προς
παίκτες και διαιτητές. Το φαινόμενο οξύνεται από τις οργανώσεις
των ούλτρας που εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960
και πολλές φορές σχετίζονται με νεοναζιστική ιδεολογία. Σκοπός
των οργανώσεων αυτών πέρα από την υποστήριξη των ομάδων
είναι οι συγκρούσεις με οπαδών αντίπαλων ομάδων. Στην
Ολλανδία, το 1974, ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ οπαδών της
Φέγιενορντ και της Αγγλικής Τότεναμ στον τελικό του
κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Από εκείνη την περίοδο και μετά ολοένα και
περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες εμφανίζουν έντονα φαινόμενα
χουλιγκανισμού. Μεταξύ τους η Ισπανία, η Τουρκία, η Νορβηγία, η
Πολωνία, η Κροατία, η Ρωσία και η Ελλάδα.