1. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
ทุกๆการเดินทาง จุดหมายของการเดินทางนั้น อาจไม่ได้สวยงามที่สุดเสมอไป หากแต่เป็นบรรยากาศ
ระหว่างทางและผู้ร่วมเดินทางที่แสนดี ที่จะทาให้เกิดความงดงามขึ้นภายในจิตใจของนักท่องเที่ยวทั้งหลาย ก่อนที่
จะถึงที่หมายปลายทางสุดท้าย คงไม่บ่อยนักที่เราจะมีเวลาเที่ยวได้หลายๆที่ในคราวเดียวกัน และความประทับใจ
นั้นก็จะยังคงอยู่อย่างมิรู้ลืม
ในช่วงฤดูหนาว เทศกาลของการท่องเที่ยว ทุกวันศุกร์สุดสัปดาห์ หลายๆคนคงจะหาสถานที่พักผ่อนหย่อน
ใจ เพื่อไปสัมผัสบรรยากาศของฤดูหนาวน้าค้างบนยอดดอย หรือแม้กระทั่งสถานที่ไหนที่เป็นที่นิยมอยู่ในขณะนั้น
ก็ตามแต่ ฉันเองก็อยากลองไปสัมผัสบ้าง หากจะท่องเที่ยวในช่วงเทศกาลปีใหม่ ผู้คนก็คงจะล้นหลามเกินไป อีกทั้ง
ที่พักข้าวของ คงราคาแพงน่าดู ฉันและเพื่อนๆเลยตัดสินใจไปเที่ยวกันในช่วงหลังเทศกาลปีใหม่
เริ่มต้นการเดินทางในครั้งนี้มีผู้ร่วมเดินทางด้วยกันทั้งหมดสี่คน หญิง 3 คน ชาย 1 คน มีแอม ปอ พี่บาส
และฉันเอง จุดเริ่มต้นของเรา อยู่ที่สถานีขนส่งผู้โดยสารจังหวัดอุตรดิตถ์ ตีตั๋วขึ้นไปลงที่จังหวัดลาปาง จากคายอด
นิยมที่ว่า "ลาปางหนาวมาก" คราวนี้จะได้รู้กันแล้วหละว่า หนาวจริงสมคาร่าลือหรือเปล่า จริงๆแล้วการเดินทางใน
ครั้งนี้จุดหมายปลายทางไม่ได้อยู่ที่จังหวัดลาปาง หากแต่เป็นที่แรกที่เราจะได้ไปสัมผัส
การเดินทางขึ้นเหนือในบ่ายวันศุกร์สุดสัปดาห์แบบนี้ สิ่งแรกที่ผู้ร่วมเดินทางทุกคนต้องเผชิญ นั่นคือ "รถ
เต็ม" และเราจาเป็นต้องซื้อตั๋วยืนไป สองชั่วโมงครึ่งโดยประมาณเส้นทางจากอุตรดิตถ์สู่ลาปาง แน่นอนว่า เส้นทาง
ภูเขาที่สลับซับซ้อนบนที่สูง หากไม่ชินเส้นทางและไม่ได้เดินทางบ่อยๆ คงต้องทนทรมานกับการเมารถเป็นแน่แท้
และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันจนตลอดเส้นทางกว่าจะถึงที่หมาย
เย็นย่าค่าของวันศุกร์ ผู้ร่วมเดินทางทุกคน ถึงสถานีขนส่งผู้โดยสารจังหวัดลาปาง กันโดยสวัสดิภาพ และ
เมื่อลงจากรถแล้ว พวกเราเดินไปที่ปั๊มน้ามัน ปตท. ที่อยู่ตรงข้ามกัน เพื่อรอคนมารับ ในระหว่างรอนั้น เหลือบไป
เห็นร้านชายสี่หมี่เกี๊ยว พวกเราก็แวะนั่งพักและสั่งบะหมี่มากินกันคนละชาม ระหว่างที่พวกเรากาลังนั่งกินบะหมี่
กันด้วยความเอร็ดอร่อย หรืออีกนัยหนึ่ง อาจเป็นเพราะพวกเราหิวกันมาก ก็มีรถกระบะคันหนึ่งมาจอดใกล้ๆพร้อม
กับบีบแตร และค่อยๆเลื่อนกระจกรถลงมา พี่บาสบอกให้พวกเราเก็บสัมภาระที่วางอยู่ข้างๆขึ้นรถ เพราะคนที่บีบ
แตรนั้นคือ คนที่จะมารับพวกเรา ชื่อของเขาคือ พี่เบิร์ด เป็นเพื่อนของพี่บาส และจะเป็นไกด์พาเราเที่ยวลาปางใน
ยามค่าคืน พร้อมกับเป็นผู้ร่วมเดินทางของเราอีกคน

2. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
จากนั้นพี่เบิร์ดก็พาพวกเราไปปล่อยไว้ที่ร้านอาหารที่พี่เบิร์ดทางานอยู่ ชื่อร้าน "มาหานคร" ส่วนพี่เบิร์ดก็
ขนสัมภาระของพวกเรา ไปไว้ที่บ้าน และขี่รถมอเตอร์ไซต์ กลับมาที่ร้านอีกที แล้วเราก็ได้รู้จักกับเพื่อนพี่เบิร์ดอีก
คนหนึ่ง ชื่อพี่อาร์ต ทางานอยู่ด้วยกัน นั่งคุยกันได้ไม่นานนักพวกเราก็ยืมรถมอเตอร์ไซต์ขับไปเดินซื้อของที่บิ๊กซี
ซึ่งก็อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากร้านมากนัก
หายไปพักใหญ่ๆพวกเราก็กลับมานั่งชมบรรยากาศร้านไป ฟังเพลงไป นั่งดูพี่เบิร์ดกับพี่อาร์ต ทางานไป
ด้วย งานของพี่เบิร์ดคือชงเหล้าให้ลูกค้า ซึ่งวันนั้น ก็มีลูกค้าอยู่เพียงโต๊ะเดียว พี่เบิร์ดทางานไปด้วยแล้วก็แอบมาคุย
กับพวกเราด้วย คอยเทคแคร์ในฐานะเจ้าบ้านที่ดี ส่วนพี่อาร์ตก็ขลุกอยู่ในครัว แล้วก็ทาขนมหวานมาเสริฟให้พวก
เรากินกัน ชื่อเมนูอะไรนั้นคนทาบอกว่ายังไม่ได้คิด แต่คนชิมรับรองได้ว่าอร่อยมาก
ร้านมาหานคร ตกแต่งค่อนข้างเรียบง่าย มีไฟประดับสวยงาม ออกแนวโมเดิร์น สไตล์ล้านนาตามแบบฉบับ
คนเมือง แต่ที่ฉันประทับใจก็เห็นจะเป็นการตกแต่งภายในห้องน้า ที่มีสีสันสวยงาม และมีเมล็ดกาแฟ วางไว้เพื่อดูด
กลิ่น ให้กลิ่นหอมสดชื่นรู้สึกสบายทุกครั้งเวลาเข้าห้องน้า แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทาไมถึงไม่ค่อยมีคนเข้าร้าน พี่เบิร์
ดบอกว่า "อีกไม่นาน คงได้หางานใหม่ทาแหงๆ"
นั่งคุยกันไปได้พักใหญ่ ก็ได้เวลาปิดร้าน พวกเรากลายเป็นพนักงานร้านไปโดยปริยาย ช่วยกันเก็บของและ
ปิดร้านกันจนเสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาจะได้พักผ่อนกันสักที แต่ไม่เลย บ่าวลาปาง พาพวกเราแว๊นกันในตัวนคร ที่
แรกพาไปสถานีรถไฟ พาไปถ่ายรูป เสร็จแล้วก็ไปที่ห้าแยกหอนาฬิกาต่อ ที่นั่นมีน้าพุหลากสี สวยงามมาก พอ
ถ่ายรูปกันเสร็จ ก็แว๊นกลับไปที่บ้านพี่เบิร์ด แต่ระหว่างทางกว่าจะไปถึงนั้น ซึ้งกินใจไปกับคาว่า "ลาปางหนาวมาก"
สมคาร่าลือจริงๆ
รถม้าจาลองที่สถานีรถไฟนครลาปาง น้าพุสีที่ห้าแยกหอนาฬิกากับพี่อาร์ตบ่าวลาปาง

3. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
บ้านของพี่เบิร์ดมีลักษณะเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนเป็นไม้สักและชั้นล่างเป็นปูน ใกล้ๆกันเป็นหอพัก 3 ชั้น
มีเสาไม้สักต้นใหญ่มาก พวกเราสามสาว นอนพักกันที่หอพักชั้นล่างสุดซึ่งมีห้องว่างอยู่พอดี ส่วนพี่บาสไปนอน
กับพี่เบิร์ดที่บ้าน ด้วยความเหน็ดเหนื่อย อ่อนเพลียกันมากจากการนั่งรถ กับอากาศที่ลาปางหนาวมาก ทาให้หัวถึง
หมอนทันใด พวกเราก็หลับกันในทันที
หกโมงเช้าวันเสาร์ เสียงหอกระจายข่าวของหมู่บ้านก็เปิดเพลงปลุก พวกเรารีบตื่นมาล้างหน้าอาบน้ากัน
หลังจากที่ดองเค็มกันไว้ทั้งคืน จากนั้นเราก็ไปเดินชมบรรยากาศยามเช้ากันที่ตลาดซึ่งอยู่ติดกันกับที่บ้าน ใกล้ๆ
ตลาดก็จะมีวัด พี่เบิร์ดบอกพวกเราว่าที่นี่คือ “กาดเมฆซิตี้” คาว่า “กาด” ในภาษาเหนือหรือ กาเมืองนั้น ก็หมายถึง
“ตลาด” นั่นเอง ซึ่งอยู่ในหมู่บ้านกาดเมฆ ตาบลชมพู อาเภอเมืองลาปาง บรรยากาศที่นี่ก็เหมือนตลาดเช้าที่อื่นๆ
ทั่วไป ผู้คนจับจ่ายใช้สอยกันอย่างพลุกพล่าน เสียงพ่อค้าแม่ค้า และบรรดาลูกค้าอู้กาเมืองกันดังมาแต่ไกล และก่อน
กลับเราก็ได้ข้าวเหนียวหมูปิ้งติดไม้ติดมือ มานั่งกินกันที่หน้าบ้านพี่เบิร์ด ก่อนจะออกเดินทางต่อไป
จุดหมายปลายทางต่อไปคือ ขึ้นไปที่เชียงใหม่ แล้วพี่เบิร์ดก็แนะนาให้พวกเรารู้จักกับคนที่จะขับรถพาเรา
ไปเที่ยวกันในครั้งนี้นั่นคือ "อ้ายต้อม" หรือ "พี่ต้อม" นั่นเอง ซึ่งก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่เบิร์ด หลังจากที่ขนข้าวของ
อุปกรณ์ที่จาเป็นต้องใช้ใส่กระบะรถกันเรียบร้อยแล้ว การเดินทางของเราก็เริ่มขึ้น
พอถึงเชียงใหม่ เราแวะซื้อของกันที่ห้างแมคโคร เดินเลือกซื้อกันอยู่พักใหญ่ๆ และเดินทาง มุ่งหน้าต่อขึ้น
ไปที่ "อุทยานแห่งชาติห้วยน้าดัง" เส้นทางก็เป็นภูเขาสลับซับซ้อนอีกเช่นเคย บ่ายๆเราแวะพักกินข้าวกันที่จุดพักรถ
ข้างทาง อาหารสุดหรูของพวกเราหนีไม่พ้น ข้าวเหนียวหมูปิ้ง ไก่ทอด ที่แวะซื้อใกล้ๆห้างแมคโครนั่นเอง
เดินทางต่อไป พวกเราก็ถึงที่หมาย “อุทยานแห่งชาติห้วยน้าดัง” ซึ่งตั้งอยู่บนเทือกเขาถนนธงชัย มีพื้นที่
ครอบคลุมท้องที่อาเภอแม่แตง อาเภอเชียงดาว อาเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ และอาเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ที่พักที่เราได้จองไว้ที่บริเวณอุทยานเป็นเต้นท์สองหลังติดกัน กับมุมเหมาะๆในการนั่งชมบรรยากาศ หลังจากขน
อุปกรณ์ทาครัวและของกินลงมาจากรถแล้ว พวกเราสามสาวก็ขอแอบงีบกันหน่อย เนื่องจากยังมึนหัวกับการนั่งรถ
ตกเย็น พี่เบิร์ดก็โชว์ฝีมือทอด ทอดมันปลากราย ที่ซื้อมาจากแมคโคร ให้พวกเรากินกัน หิวๆอะไรก็อร่อย
ไปหมด แม้จะไหม้ไปบ้างก็ตาม จากนั้นเราก็เริ่มสังสรรค์กันตามประสาเพื่อนฝูง นั่งคุยกันไปพรางจิบกันไปพราง
ตั้งแต่หัวค่า พอดึกเข้าหน่อย แหงนไปบนท้องฟ้า เห็นดาวเจิดจรัสส่องแสงเปล่งประกายสวยงามอร่าม พวกเราเลย
นอนนับดาวกันเล่นๆ นับไปนับมาเริ่มง่วง ก็แยกย้ายกันไปนอน อากาศหนาวมาก เรื่องอาบน้าไม่ต้องพูดถึง ไม่มี
ใครอาบกันสักคน

4. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
เช้าวันอาทิตย์ ตื่นมาพร้อมกับเสียงเด็กเต้นท์ข้างๆ วิ่งเล่นโวยวายกัน พวกเราก็รีบล้างหน้าแปรงฟัน ตาม
สเต็ปเดิม อากาศหนาวมาก ล้างหน้าแปรงฟันได้ก็สุดยอดแล้ว เรื่องอาบน้าไม่ต้องพูดถึงกันเลยทีเดียว ส่วนอาหาร
เช้าสุดพิเศษที่ห้วยน้าดังนั้น จะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก "มาม่าคัพรสต้มยากุ้ง" ที่ซื้อมาจากแมคโครนั่นเอง โซ้ย
ไปด้วยเดินถ่ายรูปกันไปด้วย บรรยากาศยามเช้าสดชื่น บริสุทธิ์ มีทะเลหมอกบางๆให้ชม พวกเราก็นั่งชมบรรยากาศ
ไป นั่งคุยเรื่องสนุกๆกันไป จนแดดเริ่มแรงขึ้น จึงเก็บของขึ้นรถและมุ่งหน้าสู่ปลายทางต่อไป
มื้อเช้ากับบรรยากาศที่ห้วยน้าดัง
ฉัน - ปอ-แอม กับป้ ายอุทยานก่อนกลับ
ปลายทางต่อไป พวกเราจะไปเป็นผู้พิชิต 1,854
โค้ง มุ่งหน้าสู่ อาเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ตลอด
เส้นทางก็อย่างที่บอกว่าเป็นพันๆโค้งเลยทีเดียว แต่
ลักษณะของโค้งนั้นค่อนข้างจะกว้าง ในช่วงแรกๆของ
การเข้าโค้ง ยังพอนั่งนับและถ่ายรูปจากข้างในรถไปได้
บ้าง แต่ยิ่งหลายๆโค้งเข้า ก็ไม่สามารถนั่งนับต่อไปอีก
ได้ นับไปนับมารู้สึกเหมือนมีลม หรืออะไรตีขึ้นมาที่
คอ ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด จึงนั่งหลับไปตลอดทาง

5. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
สายๆหน่อย แสงแดดจ้า บรรยากาศเริ่มอบอุ่นขึ้น พวกเราก็ถึงที่หมายเสียที พี่ต้อมขับรถไปจอดใกล้ๆร้าน
คอฟฟี่อินเลิฟ ซึ่งเป็นร้านยอดนิยมของอาเภอปาย นักท่องเที่ยวคนไหนที่ไปก็ต้องแวะไปที่นี่เพื่อชิมรสชาติหอม
หวานของกาแฟ เพราะว่ากันว่าถ้าไม่ได้มาที่นี่ก็เหมือนมาไม่ถึงปาย พวกเราสามสาว ก็เดินไปถ่ายรูปกัน ส่วนพี่
ต้อมกับพี่บาสอยู่คอยดูพี่เบิร์ดนั่งใส่ปุ๋ ยให้ต้นไม้แถวนั้น เนื่องจากไม่สามารถต้านทาน 1,854 โค้งได้ จึงปล่อยมาม่า
ที่กินมาจากห้วยน้าดังออกมาซะหมดแม็กซ์เลยทีเดียว
ลงจากรถที่แรกพวกเราก็ตรงดิ่งไปถ่ายรูปกับหลักกิโล เพื่อเป็นภาพทรงจาว่ามาถึงที่นี่แล้ว และไปถ่าย
บรรยากาศของบ้านสไตล์ยุโรปสีเหลือง2ชั้น ซึ่งมีชื่อว่า “บ้านปายฟ้า ปายฝัน” แต่ก็ได้เพียงแค่ชื่นชมอยู่ภายนอก
เท่านั้น เพราะข้างในบ้านเจ้าของไม่ได้เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าไปหรือถ้าอยากจะเข้าไปพักก็ต้องติดต่อ ผู้คนที่ไป
เที่ยวที่นั่นเยอะมากทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ ต่างก็ไปชื่นชมและเก็บภาพความประทับใจของเมืองท่องเที่ยวเล็กๆ
แห่งนี้ไว้เป็นที่ระลึก และพวกเราสามสาวก็ส่งโปสการ์ดกลับไปให้คนที่บ้าน อยู่ที่ปายได้ไม่นานนักพวกเราก็ออก
เดินทางกันต่อ
เส้นทางต่อไปจากนี้ “เหนือสุดแดนสยาม” พวกเรานั่งรถกันอย่างมาราธอนเลยทีเดียว ฉันไม่สามารถ
ต้านทานเส้นทางภูเขาที่สลับซับซ้อนอีกต่อไปได้ จึงเนรเทศตัวเองมานั่งท้ายกระบะ ซึ่งพี่เบิร์ดก็นั่งอยู่ก่อนแล้ว
จากนั้นก็หลับยาวไปจนถึงเขตจังหวัดเชียงราย จึงแวะทานอาหารกลางวันกัน นั่นคือข้าวผัดไข่ ร้านข้างทางก่อนไป
ถึงอาเภอแม่สาย

6. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
จากนั้นรถก็วิ่งยาวไปอาเภอแม่สาย ฉันก็หลับไปตลอดทาง เลยไม่รู้ว่า บรรยากาศข้างทางเป็นอย่างไรบ้าง
จนไปถึง พวกเราก็ทาหนังสือข้ามแดนเข้าไปฝั่งพม่า ใช้เวลาเข้าไปเดินวนไปวนมากันอยู่พักใหญ่ๆ เอกลักษณ์ของ
แม่ค้าชาวพม่าก็เห็นจะเป็นการทาแป้ งเหลืองๆที่แก้ม ฉันก็ไม่แน่ใจว่า เป็นสมุนไพรอย่างพวกขมิ้น ทานาคา หรือ
เป็นเครื่องสาอางของสาวพม่าโดยเฉพาะ ส่วนที่เป็นพ่อค้าชาวพม่า เอกลักษณ์คือการเดินตามลูกค้าคนไทย ให้ซื้อ
แผ่นซีดีหนัง ซึ่งคาดว่าจะเป็นประเภทหนังโป๊ พี่เบิร์ด หนึ่งในผู้ร่วมเดินทางของเราก็ถูกพ่อค้าพม่าเดินตามให้ช่วย
ซื้อด้วยเหมือนกัน ทีนี้เลยกลายเป็นคาถามค้างคาใจของพี่เบิร์ดว่า “หน้าพี่ดูหื่นขนาดนั้นเลยหรอ” แต่กลับเป็นเรื่อง
ขาขันของพวกเราก่อนเดินข้ามฝั่งกลับขึ้นรถ
ข้ามกลับมาที่ฝั่งไทยก็เย็นมากแล้ว พวกเราก็เดินทางไปกันต่อ ล้อหมุนตรงไปที่สถานีขนส่งผู้โดยสาร
จังหวัดเชียงราย ทีแรกก็คิดว่าจะให้ขึ้นรถกลับจากเชียงราย ที่ไหนได้พาเรามาเดินตลาดนัดไนท์บาซ่า พวกเราก็เดิน
ซื้อของฝากกันอยู่พักใหญ่ๆ เสียงบ่นของคนหิวก็เริ่มดังขึ้น พี่บาส ในฐานะคนคุ้นเคยกับจังหวัดเชียงรายมากที่สุด
เพราะเคยอยู่ที่นี่ แนะนาให้พวกเราไปกินผัดไท ที่ห้าแยกพ่อขุนเม็งราย พี่บาสการันตีว่าอร่อยนักหนา
แถวๆบริเวณห้าแยกพ่อขุนฯมีร้านอาหารอยู่
หลายร้านมาก แต่ก็เชื่อพี่บาสเขาล่ะ พาเข้าร้านไหนก็
ตามๆกันไป พวกเราสาวๆสามคนสั่งผัดไทมากินกัน มัน
เป็นคาแรกและคาสุดท้ายที่ฉันได้ลิ้มรสความอร่อยที่พี่
บาสคุยโวนักหนา ก็แม้แต่คนที่บอกว่าผัดไทร้านนี้อร่อย
ยังไม่สั่งผัดไทเลย
หลังจากจ่ายเงินค่าผัดไท ที่อร่อยที่สุดแล้ว พวกเราก็เดินไปไหว้สักการะ
อนุสาวรีย์พ่อขุนเม็งรายมหาราช พระองค์ทรงเป็นปฐม-กษัตริย์แห่งอาณาจักร
ล้านนา ตามตานานกล่าวไว้ว่า พ่อขุนเม็งรายทรงประสูติมาเพื่อเป็นผู้กอบกู้และ
รวบรวมชาวไทยให้เป็นกลุ่มก้อน เพื่อระงับครามทุกข์เข็ญต่างๆ ในแผ่นดินและ
สร้างความเจริญรุ่งเรืองให้เกิดขึ้นในแคว้นลานนา ด้วยความเคารพศรัทธาจึง
อธิษฐานขอให้เดินทางกลับอย่างปลอดภัย

7. สารคดีท่องเที่ยว แอ่วเหนือเมื่อหน้าหนาว
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์
เดินถ่ายรูปกันได้ไม่นานนัก ก็ต้องโบกมือลา ปลายทางสุดท้าย สามทุ่มกว่าๆเห็นจะได้ ล้อหมุนและตรง
กลับไปที่ลาปาง ไปถึงขนส่งรถ ก็ไม่มีเที่ยวรถกลับอุตรดิตถ์แล้ว พวกเรากล่าวขอบคุณและลาพี่ต้อมกับพี่เบิร์ด แล้ว
ก็นั่งรอรถจนถึงหกโมงเช้า ระหว่างนั่งรอ พี่เบิร์ดก็ขี่รถมอเตอร์ไซต์ฝ่าอากาศหนาวๆ มานั่งรอเป็นเพื่อนพวกเราด้วย
จนถึงเช้า ขึ้นรถตั๋วเที่ยวแรกกลับอุตรดิตถ์
การเดินทางในครั้งนี้เป็นการเดินทางที่คุ้มค่าที่สุด ได้สัมผัสทั้งบรรยากาศในฤดูหนาว ประสบการณ์ที่มีค่า
และมิตรภาพที่เกิดขึ้นจากการเดินทาง และถ้ามีโอกาสอีก ก็อยากจะไปเที่ยวให้ทั่วทั้งจังหวัด ไม่ว่าจะลาปาง
เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน หรือเชียงราย ก็ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมายที่น่าสนใจ ที่ยังไม่เคยไป ถึงแม้การเดินทาง
ในครั้งนี้ส่วนใหญ่จะอยู่แต่บนรถ แต่ทุกๆเรื่องราวของการเดินทางในครั้งนี้จะยังคงอยู่ในความทรงจาของฉันเสมอ
นางสาววราพร อยู่ยิ่ง 534315022
นิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์