ამ რესურსის გამოყენებისას მიზნად ვისახავდი, რომ გამემთლიანებინა ის ცოდნა, რომელიც დამოუკიდებლად მოიპოვეს მოსწავლეებმა, ანუ გამოვიყენე ახალი თემის დასაწყისში.პროცესი ასე გამოიყურებოდა: ლექციური მეთოდი არ ამირჩევია-დავსვი კითხვები და მოსწავლეებთან ერთად დავიწყე სლაიდების დაკომენტარება სულხან-საბას ბიოგრაფიის მიხედვით. ინფორმაციის ამგვარი გაცვლით საკმაოდ ხალისიანი და შედეგის მომცემი გაკვეთილი გამოვიდა.ვფიქრობ, ამგვარი სქემით აგებული რესურსი მოსწავლეებს უბიძგებს სწავლის უნარებისა და სტრატეგიების დასახვეწად .
ამ რესურსის გამოყენებისას მიზნად ვისახავდი, რომ გამემთლიანებინა ის ცოდნა, რომელიც დამოუკიდებლად მოიპოვეს მოსწავლეებმა, ანუ გამოვიყენე ახალი თემის დასაწყისში.პროცესი ასე გამოიყურებოდა: ლექციური მეთოდი არ ამირჩევია-დავსვი კითხვები და მოსწავლეებთან ერთად დავიწყე სლაიდების დაკომენტარება სულხან-საბას ბიოგრაფიის მიხედვით. ინფორმაციის ამგვარი გაცვლით საკმაოდ ხალისიანი და შედეგის მომცემი გაკვეთილი გამოვიდა.ვფიქრობ, ამგვარი სქემით აგებული რესურსი მოსწავლეებს უბიძგებს სწავლის უნარებისა და სტრატეგიების დასახვეწად .
«ლესია უკრაინკა» – ეს სახელი და გვარი საქართველოშიც ამოტვიფრულია ძეგლებზე, მემორიალურ დაფებზე. ქართულ მიწაზე მის სახელს არაერთი ქუჩა ატარებს და მწერალი ქალის ნაკვალევით არის მოფენილი თბილისის, ბათუმის ქუჩები. მას თელავშიც უვლია...
3. რვაასი წელი აშორებს ,,ვეფხისტყაოსნის” ავტორს ჩვენგან. დროის ამ მანძილზე ბევრი რამ უჩინოდ აქცია, დაგვიკარგა ბევრი ძვირფასი ცნობა და დღეს ჩვენ ძალზე ცოტა რამ ვიცით შოთა რუსთაველზე და მის ეპოქაზე. გაურკვეველია ბევრი რამ თვით პოეტის ბიოგრაფიიდან.
4. ,,ვეფხისტყაოსნის” ავტორი სავარაუდოდ დაბადებულა დაახლოებით 1162-1166 წლებში. წარმოშობით პოეტი მესხეთიდან უნდა ყოფილიყო. სწავლა-აღზრდა საქართველოში უნდა მიეღო (ზოგიერთი გადმოცემით სწავლობდა კახეთში, იყალთოს აკადემიაში)
6. განათლებული და სარაინდო საქმეებში განსწავლული შოთა დაწინაურებული ყოფილა თამარ მეფის კარზე. აქვე დაუწერია მას თამარის ქება და სხვა თხზულებები, ხოლო 1205-1207 წლისათვის დაუსრულებია ,,ვეფხისტყაოსანი”
7. მოხუცებული პოეტი თამარის გარდაცვალების შემდეგ, დაახლოებით საუკუნის 20-იან წლებში, გამგზავრებულა იერუსალიმის ჯვრის მონასტერში. ზოგი გადმოცემით იგი იქვე გარდაცვლილა.
9. სურათს შემდეგი წარწერა ჰქონდა: ,,ამის დამხატავსა შოთას შეუნდოს ღმერთმან, ამინ რუსთაველი....”
10. პირველი ცნობა ჯვრის მონასტერში შემორჩენილი შოთა რუსთაველის ფრესკის არსებობის შესახებ ეკუთვნის ტიმოთე გაბაშვილს, რომელმაც 1754-1756 წლებში შემოიარა ახლო აღმოსავლეთის ქართული მონასტრები.1845 წელს რუსთაველის პორტრეტული გამოსახულება ფანქრიტთ გადმოუღია ნიკოლოზ ჩუბინიშვილს.
11. რუსთაველის ფრესკა ასევე უნახავთ პროფ. ალექსანდრე ცაგარელს 1883 წელს და დეკანოზ პეტრე კონჭოშვილს 1899 წელს. ერთი წლის შემდეგ კი იერუსალიმში ჩასულ ნიკო მარს ფრესკა აღარ დახვედრია და ამის შემდეგ 1961 წლამდე დიდი პოეტის ეს უნიკალური გამოსახულება დაკარგულად ითვლებოდა, ვიდრე ქართველ მეცნიერთა ექსპედიციამ ირაკლი აბაშიძის, აკაკი შანიძისა და გიორგი წერეთლის შემადგენლობით ხელახლა არ მიაკვლია და საღებავების სქელი ფენის მოცილების შემდეგ კვლავ არ გამოაჩინა დიდი პოეტის სახე.
12.
13. იგი ქართველი დიდებულისთვის დამახასიათებელ საერო ტანსაცმელშია, მხრებზე მოსხმული აქვს ყარყუმის ბეწვისსაყელოიანი მეწამული ფერის მანტია. თავზე შავი ფერით გაწყობილი თეთრი ბეწვის ქართული ქუდი ახურავს და მუხლმოდრეკილი და ხელებაპყრობილი დგას ეკლესიის დიდი მამების-მაქსიმე აღმსარებლისა და იოანე დამასკელის წინაშე.
14. თუმცა ...…რამდენიმე წლის წინ ქართველი საზოგადოებრიობა შეძრა იერუსალიმის ჯვრის მონასტერში შოთა რუსთველის ფრესკის ჩამოფხეკის ფაქტმა. ექსპერტთა შეფასებით, მისი აღდგენა სათუო ხდება. ვანდალიზმს ტერორიზმის მსგავსად არც ნაციონალობა და არც საზღვრები არ გააჩნია. იქმნება შთაბეჭდილება, რომ ვიღაც მიზანმიმართულად ცდილობს, შეურაცხყოს ჩვენი რელიგიური გრძნობები, წაშალოს ისტორიული მეხსიერება და მოარყიოს სამომავლო საყრდენები.
15.
16. შოთა რუსთველის ჩამოფხეკილი ფრესკა დღეს მოკლული შვილივით გვისვენია და ჩვენი სახელმწიფოებრივი და სულიერი უძლურების მამხილებელი ხდება, თუმცა გლოვასთან ერთად სამძიმრად მოსულთ შორის მტერ-მოყვარის გარჩევასაც გვავალებს და გამოფხიზლებისაკენაც მოგვიწოდებს.
