1. CITOLOXÍA
Fisioloxía celular
Función de reprodución e relación
Carmen Cid Manzano
I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía.
2. CICLO DE VIDA DUNHA CÉLULA
Ao longo da súa vida, as células pasan por varias etapas, que
adoitan culminar na súa reprodución ou división en dúas
células fillas. O conxunto das transformacións que
experimentan as células coñécese co nome de ciclo celular.
. Mitose
Interfase
3. MITOSE
Dase dentro da fase M do Divisións celulares que
ciclo celular 2n orixinan células iguais ós
seus proxenitores
2n 2n
Diferéncianse
distintas etapas Orixina a totalidade das
células diploides dun
organismo.
Profase, metafase, anafase telofase
Antes debe ter lugar
a duplicación do
DNA
4. Comprende
División do División do
núcleo Citoplasma
(mitose) (citocinese)
Dividida en
Profase Metafase Anafase Telofase
5. Membrana
plasmática
Duplicación do ADN(fase S)
Duplicación dos centriolos) Nucleolo
0 Membrana
nuclear
Cromatina
Citoplasma
Centríolos
Microtúbulos
del áster
6. Comeza a
desaparecer a
membrana nuclear
Empézase a
constituir o
Desintégrase o nucleolo
fuso mitótico
Empezan a
visualizarse os
cromosomas
Os centriolos
duplicados vanse
ós polos opostos
da célula
19. Meiosis
Proceso por el
cual una célula Origina células
diploide da haploides
origen a cuatro
células En los humanos las
haploides todas células haploides son
distintas los gametos y contienen
2n 22 autosomas + 1
cromosoma x o y.
n n
n El cromosoma
n n n
asociado al sexo es X
en los ovocitos e Y en
los espermatozoides
20.
21. A nivel xenético
Células fillas xenéticamente distintas
Células fillas xenéticamente iguais á entre sí e distintas á célula nai.
célula nai. Recombinación xénica
Células co mesmo nº de cromosomas Células coa metade de cromosomas
que a célula nai. que a célula nai. Entrecruzamento
cromosómico
En organismo unicelulares serve Serve para a formación das células
para a súa reproducción asexual. reproductoras sexuais: Os gametos
Nos pluricelulares para o ou as células reproductoras
crecemento e reparación dos asexuais:As esporas
tecidos.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
22. FUNCION DE RELACIÓN
As células necesitan comunicarse e interactuar co medio que
as rodea. Os procesos de comunicación serán diferentes nos
organismos unicelulares e nos pluricelulares.
- Nos unicelulares unha célula ten que ser capaz de percibir
as características do entorno, procesar a información e
elaborar e executar as respostas adecuadas en cada caso.
- Nos pluricelulares as funcións de relación do organismo
repártense entre diversas células especializadas en distintas
tarefas como: captar estímulos, transmitir sinais, executar
respostas. En calquera caso, os millóns de células (na
especie humana uns 80 billóns) que constitúen un organismo
pluricelular deben comunicarse entre si.
23. -Desprazamento de células libres. Os organismos unicelulares e
certas células libres dos pluricelulares, como os leucocitos,
pódense desprazar activamente en resposta a diversos estímulos,
mediante:
-pseudópodos
-cilios
-Flaxelos
-contráctil
28. Nos organismos pluricelulares as
células relaciónanse mediante:
-Comunicación mediante impulsos eléctricos: Transmisión
nerviosa
- Comunicación mediante mensaxeiros químicos
29. - Comunicación mediante impulsos eléctricos:
Transmisión nerviosa
A célula nerviosa ou Neurona, (imaxe
da dereita) é a unidade funcional do
Sistema Nervioso. As neuronas reciben
estímulos lumínicos, térmicos,
mecánicos, etc. mediante os
receptores sensoriais, estes estímulos
transmítense baixo a forma de
impulsos nerviosos cara aos centros
do Sistema Nervioso Central, onde
actúan sobre outras células nerviosas.
Desde o Sistema Nervioso Central
enviaranse novos impulsos nerviosos
en forma de respostas cara aos
órganos efectores (músculos ó
glándulas) utilizando as vías do
Sistema Nervioso Periférico.
30. As neuronas clasifícanse
segundo a función en:
Sensitivas (transmiten
impulsos producidos por los
receptores de los sentidos).
Motoras o Efectoras
(transmiten los impulsos que
llevan las respuestas hacia los
órganos encargados de
realizarlas).
De Asociación (unen entre si
neuronas de diferentes tipos).
33. NEURONA TRANSMISIÓN IMPULSOS NERVIOSOS
Temos ao redor de cen billóns de neuronas
(100.000.000.000.000), o tamaño das mesmas pode oscilar entre
4 e 100 micras e a súa forma pode ser variada.
A estrutura dunha neurona aseméllase á das demais células do
corpo
34. A función do sistema nervioso estriba en transmitir
información desde unha parte do corpo a outra, e
realízao pola transferencia de enerxía eléctrica: o Impulso
Nervioso.
35. Transmisión do impulso nervioso ao longo da neurona
Como resposta a un estímulo prodúcese un cambio da
permeabilidade da membrana plasmática, de maneira que se
despolariza e a onda de despolarización, chamada potencial de
acción, propágase pola membrana plasmática. Logo segue a
repolarización, mediante o cal a membrana restablece o seu
potencial de repouso.
Membrana en repouso
Polarizada
Estímulo
Desolarizada
36. As condicións para a xénese do
impulso nervioso dependen da
existencia do Potencial de
Repouso, en particular da
distribución desigual de cargas e
+, - ,e da distribución desigual de
Na e K a ambos lados da
membrana celular.
O Potencial de Acción é o
responsable da propagación do
impulso nervioso.
As diferenzas instantáneas de
cargas eléctricas determinan un
fluxo de cargas ao longo das
superficies interna e externa da
membrana e provocan a
despolarización de rexións
adxacentes. Por conseguinte, o
potencial de acción móvese ao
longo da fibra nerviosa como
nunha especie de reacción en
cadea.
37. Comunicación mediante mensaxeiros químicos
Transmisión endocrina Transmisión sináptica: A
ptica realizan
ou hormonal: realízase a as neuronas do sistema nervioso que
través de hormonas, transmiten impulsos con rapidez e
producidas en glándulas precisión, pasando dunhas neuronas
hormonais e vertidas ó a outras mediante o proceso de
torrente sanguíneo. É sinapse no que intervén
relativamente lento neurotransmisores.
38. A Despolarización dunha neurona induce a liberación de sustancias
químicas transmisoras, chamadas Neurotransmisores, que inician un
potencial de acción nunha neurona veciña ou nunha célula branco,
(célula muscular, epitelio glandular) mediante a sinapse.
