2. ÍNDICE
• Introdución.
• Ramón Cabanillas e Irmandades da Fala.
• Tipos de poesía: poesía lírica e poesía
narrativa.
• Trazos da súa poesía.
• Teatro.
• Webgrafía e Bibliografía.
3. Introdución
Ramón Cabanillas Enríquez naceu en Cambados o 3 de Xuño de
1876 e faleceu no mesmo lugar o 9 de Novembro de 1959. Foi
un poeta en lingua galega e foi considerado dentro da
literatura galega como o enlace entre o Rexurdimento e a
modernidade literaria do século XX. A crítica, xeralmente,
encádrao ben nunha xeración intermedia, a chamada
Xeración «Antre Dous Séculos», ben coma un membro máis
da xeración literaria xurdida á luz das Irmandades da Fala.
Emigrou en 1910 a Cuba e estudou no seminario de Santiago
de Compostela.
4. Ramón Cabanillas e
Irmandades da Fala
-As Irmandades da Fala foi unha
organización nacionalista galega activa
entre 1916 e 1931 que desenrvolveu
actividades políticas e culturais en
Galicia.
-Entre 1916 e 1920 Cabanillas ponse ao
servizo da ideoloxía das Irmandades e
convértese nun poeta netamente civil. A
súa poesía perde a agrevisividade da súa
fase pro-agrarista e adopta un didactismo
encamiñado a dar a coñecer as grandes
figuras da cultura galega, con obxecto de
reivindicar o orgullo nacional galego.
-O compromiso co proxecto das
Irmandades da Fala levouno a colaborar
asiduamente en `` A Nosa Terra ´´
converténdose na voz lírica do
movemento.
-Cabanillas rematou por aliñarse no
sector máis conservador e menos político
das Irmandades, o coñecido como Grupo
Nós.
5. Tipos de Poesía
Poesía lírica
Na poesía lírica segue aos poetas do
Rexurdimento Rosalía e Curros.
.Na súa poesía lírica aparecen composicións de
tres tipos:
-De carácter intimista: referidas ao amor e á
natureza.
-De carácter costumista: referidas a temas
rurais cunha nova perspectiva crítica e
humorística.
-De carácter cívico: que reflicten os
postulados agraristas e, máis tarde, os
nacionalistas.
.Os seus libros líricos máis importantes son No
desterro (1913), Vento mareiro (1915), Da
terra asoballada (1917) e A rosa de cen
follas (1927).
Poesía narrativa
Na súa poesía narrativa adopta de Pondal o ton
mítico e prehistórico. Crea un pasado cheo de
esplendor e augura un futuro esperanzador para
Galicia. A súa obra máis importante é Na noite
estrelecida ( 1926) , onde recrea o mundo do
rei Artur e o tema da demanda do Santo Graal.
Relaciónaos con Galicia, presentándoos cheos
de fantasía e cristianizados. De carácter
narrativo tamén é O bendito San Amaro (1925),
poema en que se relata a lenda deste santo
galego.
6. Trazos dasúa
poesía
Na súa poesía atopamos trazos
propios dos autores do
Rexurdimento, así como pegadas
dos movementos poéticos de
principios de século, sobre todo do
Modernismo. Nos primeiros libros
usa a lingua popular, pero a
medida que avanza a súa obra, a
súa lingua vaise facendo máis
culta.
Como motivos caracterizadores da
identidade galega, aparecen nesta
etapa temas como o idioma, o
celtismo, a referencia ao modelo
irlandés, etc.
Cabanillas intenta escribir unha
poesía mitificadora do pasado
cunha perspectiva saudosista. Fai
uso de símbolos e numerosas
referencias eruditas, incluíndo o
uso de versos cultos como o
alejandrino.
7. Teatro
A man de Santiña
É unha obra na que se desenvolve
un tema amoroso e está
ambientada nun pazo. Esta obra
foi publicada no ano 1921.
O Mariscal
É unha obra que se inspira na historia do
mariscal Pardo de Cela, presentado
coma un heroe galego fronte ao
centralismo dos Reis Católicos. Esta obra
foi publicada en 1926.