17. 17
మన్నవాాంఛే తన ద
ై వాం
అతన్న దృష
ు లో అభిమాన్నాంచే ప్
ర తి వికి
త ద
ై వమే- తల
ా య్యనా, తాండ
ర య్యనా, గురువయ్యనా,
అతిథయ్యనా, భర
త య్యనా, చివరకి సిన్నమా నట్టడయ్యనా. అతన్నకి ఉప్యోగ ప్డే ప్
ర తిద్ధ
ద
ై వమే-భాష్య్యనా, చదువయ్యనా, ప్నయ్యనా, జనమ భూమయ్యనా, వానయ్యనా, వేడిమయ్యనా,
స్తరుిడయ్యనా, చాందు
ు డయ్యనా, ప్మయ్యనా, ప్శువయ్యనా, చ్చట
ు య్యనా, చేమయ్యనా. లభా
న్నిచేు ప్
ర తిద్ధ ద
ై వమే – పే
ర క్షక్కలయ్యనా, ప్ఠక్కలయ్యనా, ఓటరులయ్యనా, నాయక్కలయ్యనా,
రాజులయ్యనా,ప్
ర జలయ్యనా. తన దృష
ు లో ఒక వికి
త యడల మరో వికి
త గల అభిమానాం చాలు
అతడు ద్దవుడు అనడాన్నకి. కలిగే లభాం చాలు ద్దవుడనడాన్నకి. జరగే వాిప్రాం చాలు
ద్దవుడనాన్నకి. ఎలాంటి శస్వ
ా య ప్
ర మాణాలు అవసరాం లేదు. వాటి వాసన కూడా తనకి ప్ట
ు దు.
పాంపుడు క్కకాు ద
ై వమే, పాంచిన మొకాు ద
ై వమే. అతన్న వాాంఛే అతన్న ద
ై వాం. కనుకన
‘ద్దవుడు మాంచి రసిక్కడు’ అనాంతటి సా
ా య్యకి ద్ధగజ్ఞరాడు మన్నష. సృష
ు కి కర
త అన వాడు
ఒకుడే అయ్యనప్పుడు, ఇద్ద విష్యాన్ని ప్
ర ప్ాంచ మత గ
ర ాంథాలన్ని ఎలుగెతి
త చాట్టతునిప్పుడు
ఇాంత మాంద్ధ ద్దముళ్ళి ఎల పుట్ట
ు కొచాురు అాంటే, అద్ద మన్నష అజ్ఞ
ా నాం, వాాంఛ వల
ా
వచాుయ్య అనిద్ధ స్తటి సమాధానాం. చూడాండి ఆ న్నజ ప్
ర భువు ఏమాంట్టనాిడో:
”తన మన్నవాాంఛను ఆరాధి ద
ై వాంగా చేసుక్కని వాడిి నువువ చూశవా?”.
(అల్ జ్ఞసియహ: 23)
”న్నజ్ఞన్నకి ఇవనీి మీరూ, మీ త్రతముత్ర
త తలు వాటికి పట్ట
ు క్కని పేరు
ా మాత
ర మే. వాటిన్న
గురాంచి అల
ా హ ఏ ప్
ర మాణమూ ప్ాంప్లేదు. వీళ్ళి కవలాం అాంచనాలను, తన మన్నవాాంఛలను
అనుసరసు
త నాిరు”. (ఖురఆన్- 23:23)
”మీరు అల
ా హను వదలి ఎవరవరన్న మొర పట్ట
ు క్కాంట్టనాిరో వారాంత్ర మీలాంటి దాసులే”.
(ఆరాఫ: 194)
18. 18
”కరుణామయున్నకి సాంత్రనాం ఉాందన్న వారు (బ్హు ద
ై వారాధక్కలు) చ్చబ్దతు నాిరు. (వారు
కలిపసు
త ని ఊహాగానాలక్క) అల
ా హ అతీతుడు, ప్రమ ప్వి తు
ు డు. వాస
త వాంగా వారాంత్ర
గౌరవిాంచ బ్డిన ఆయన దాసులు”. (అన్నబయా: 26)
”కరుణామయుడయ్యన అల
ా హక్క సాంత్రనాం ఉాంద్ధ అన్న వారాంట్టనాిరు. న్నజ్ఞన్నకి మీరు
చాల దారుణమయ్యన విష్యాన్ని తెచాురు. కరుణామయు డయ్యన అల
ా హక్క సాంత్రనాం
ఉాంద్ధ అన్న వారు చేస్త ప్డివాదాం కారణాంగా ఆకాశలు ప్గిలిపోయ్యనా (బ్
ర హామాండాం
బ్
ర ద
ి లయ్యనా), భూమ చీలిపోయ్యనా, ప్రవత్రలు తుతు
త న్నయల
ై పోయ్యనా అవవచుు”.
(మరిమ: 88-91)
”వాస
త వాంగా సాంత్రనాం కలిగి ఉాండటాం అనద్ధ కరుణామయ్యడయ్యన అల
ా హ (ఔనిత్రిన్న)కి ఏ
మాత
ర ాం శోభిాంచదు. ఆకాశలలో, భూమలో ఉని వారాందరూ కరుణామయుడయ్యన అల
ా హ
వద
ు క్క దాసులుగా రావలసిన వారే”. (మరిమ: 92,93)
19. 19
నిజ ద
ై వానికి నిరుపమాన అయిదు నిర్వచనాలు
మొదటి న్నరవచనాం:
”ఓ మానవులరా! మమమలీి, మీక్క పూరవాం ప్
ర జలీి పుటి
ు ాంచిన మీ ప్
ర భువున ఆరాధాంచాండి.
తదావరాన మీరు కాప్డ బ్డవచుు, భయభక్క
త ల వ
ై ఖర అవలాంబిాంచవచుు”.
(ఖురఆన్-2:21)
గ
ర హాంచాలిసనవి:
1) కవలాం మనాందర సృష
ు కర
త మాత
ర మే ఆరాధనక్క అరు
ు డు.
2) మనలిి, మన ముాందు తరాలను, తరావతి తరాలను పుటి
ు ాంచినవాడు ఒకుడే.
3) ఆయన పుటి
ు ాంచేవాడేగానీ, పుటి
ు న వాడు కాదు. పుటి
ు నద్దద్ధ ద
ై వాం కాదు.
4) మనక్క ముాందు, తరావతి తరాలునిట్ట
ా ఆయనక్క పూరీవక్కలు ఎవవరూ లేరు.
5) ఆయనుి ఆరాధాంచడాం దావరాన మన్నషకి ఇహప్రాల ముకి
త మోక్షాలు ప్
ర ప్సా
త య్య.
విజ
ా ప్
త :
మొట
ు మొద్ధ మానవున్నకి నడు ఆరాధాంచబ్డుతుని వార పేర
ా య్యనా తెలిస్త అవకాశాం
ఉాందా? అతను ఎవరన్న ఆరాధాంచి ఉాంటాడు. మొదటి మానవుడు ఆదాం (అ). ఆయన
ఆరాధాంచిాంద్ధ తన న్నజ ప్
ర భువయ్యన అల
ా హన. అలాంటప్పుడు మనమూ ఆయని కదా
ఆరాధాంచాలి!
20. 20
రాండవ న్నరవచనాం:
”ఇల ప్
ర కటిాంచు: ఆయన అల
ా హ ఒకుడే. అల
ా హ న్నరపేక్షాప్రుడు. ఆయన ఎవరనీ
కనలేదు. ఆయన కూడా ఎవరకీ పుటి
ు న వాడు కాడు. ఆయనక్క సాటి సమానమయ్యన వాడు
ఎవడ్డ లేడు”. (ఖురఆన్-112: 1-4)
గ
ర హాంచాలిసనవి:
1) ఒకుడే అాంటే, ముకోుటిలోన్న ఒకుడు కాదు, ముగు
ు రలోన్న మూడవ వాడ్డ కాదు. ఎవడో
ఒకడు కాదు. సరోవనిత నామాలు, సరోవతుృష్
ు గుణాలు గలవాడు.
2) ఆయన న్నరపేక్షాప్రుడు. ఆయనక్క భాగసావమ అవసరాం లేదు. ఎవర మీదా ఆయన
ఆధార ప్డడు. అాందరూ ఆయన మీద ఆధార ప్డినవారే. ఆయనుి ఒకరు కొలిస్త
త న ద
ై వాం
కాదు, మానవ జ్ఞతి మొత
త ాం కలిసి ఆయనుి కొలవడాం మానసినా ఆయన ఆరాధ్యిడే. మానవ
జ్ఞతి మొత
త ాం కలిసి ఆయనుి సు
త తిాంచినా ఆయన ఆరాధ్యిడే. కొలవడాం, కొలవక పోవడాం వల
ా
లభ నష్ట
ు లు మన్నషకగానీ, ఆయనక్క కాదు. అద్ద మన్నష చేసుక్కని ద్దవుళిను కొలవడాం
మానస్త
త అవి అాంతరాంచి పోత్రయ్య. దీన్నకి సుదీర
ఘ మానవ చరతే
ర సాక్ష. ఒకప్పుడు కొలవబ్డేవి
ఇప్పుడు కొలవబ్డటాం లేదు. ఒక ప్
ర ాంతాంలో కొలవబ్డేవి మరో ప్
ర ాంతాంలో కొలవబ్డటాం
లేదు.
21. 21
3) ఆయన ఎవరనీ కన లేదు.
”ఆకాశలను, భూమనీ ఆవిష్ురాంచిన వాడు ఆయన. అల
ా హక్క భారేి లేనప్పుడు
ఆయనక్క సాంత్రనాం ఎల కలుగు తుాంద్ధ?”. (ఖురఆన్-6:101)
ఆయన అజనిాం, అజరాం, అన్నద
ర ాం, అప్రాం. ”అరల
ా హ ఎవరనీ కొడుక్కగా చేసుకో లేదు.
ఆయనతోప్ట్ట ఇాంకొక ఆరాధి ద్దవుడు కూడా (భాగసావమ) లేడు. ఒకవేళ
అలాంటిద్దద
ై నా ఉాంటే ప్
ర తి ద్దవుడు తన సృష
ు న్న తీసుక్కన్న వేరయ్య పోయ్యవాడు. ఒకడు
ఇాంకొకన్నప
ై దాండయాత
ర చేస్తవాడు”. (ఖురఆన్-23: 91)
4) ఆయన ఎవవరకీ పుటి
ు న వాడు కాదు. ఆయనక్క తలి
ా దాండు
ు లు లేరు.
అనాదాం, అనాంతాం, అపూరవాం. తలి
ా దాండి
ర లేక్కాండా పుటి
ు న ఆదాం ద
ై వాం కాదు. ఎాందుకాంటే
తను అల
ా హ దావరా పుటి
ు ాంచ బ్డా
ా డు గనక, తనక్క పుటి
ు న వారూ ఉనాిరు గనక. గరాాం దాలేు
స్వ
తా లేక్కాండా ఆదాం ప్
ర కుటెముకతో పుటి
ు న ఆద్ధ నారీమణి హవావ ద
ై వాం కాదు. తాండి
ర లేక్కాండా
పుటి
ు న ఈసా (ఏసు) ద
ై వాం కాదు, ఇకుడ విాంత పుట్ట
ు క పుటి
ు న వీరద్ధ కాదు మహమ, వారన్న
పుటి
ు ాంచిన వాన్నద్ధ అసలు మహమ.
5) ఆయనుి పోలినద్ధగానీ, ఆయనక్క సరసమానమయ్యనద్ధగానీ ఏద్ధ లేదు.
పోలిక ఉాంద్ధ అాంటే ద
ై వాం కాదు, సర సమానమయ్యద్ధ ఉాంద్ధ అాంటే ద
ై వాం కాదు. ”ఒకవేళ
భూమాికాశలలో అల
ా హ కాక ఇతర ద్దవుళ్ళి కూడా ఉాండి ఉాంటే ఈ రాండిాంలోన్ఫ్
ఆరాచకాం ఏరపడేద్ధ”. (ఖురఆన్-21:22)
ఒకు మాటలో చ్చప్పలాంటే, అల
ా హ న్నరపేక్షాప్రుడు కాకపోతే ఒకుడు కాలేడు. ఆయనక్క
అవత్రర అవసరాం ఉాంటే ఆయన న్నరపేక్షాప్రుడు, ఒకుడుగా ఉాండజ్ఞలడు. ఆయనక్క
భారి, ప్ల
ా లుాంటే ఆయన న్నరపేక్షా ప్రుడు, ఒకుడు కాలేడు. ఆయనక్క తలి
ా దాండు
ు లుాంటే
ఆయన ఒకుడు, న్నరపేక్షాప్రుడు కాలేడు. ఆయనక్క పోలిక, సమానాం ఉాంటే ఆయన
ఒకుడు, న్నరపేక్షాప్రుడు కాలేడు.
22. 22
మూడవ న్నరవచనాం:
”ఆ అల
ా హయ్య మమమలిి సృష
ు ాంచాడు. తరావత మీక్క ఉప్ధన్న సమకూరాుడు. మర ఆయన
మమమలిి చాంపుత్రడు. ఆ తరావత మమమలిి బ్
ర తికిసా
త డు. చ్చప్పాండి! ఈ ప్నులలో ద్దనియ్యనా
చేయ గలవాడు……మీరు కలిపాంచే భాగసావములలో ఎవడయ్యనా ఉనాిడా? వారు కలిపాంచే
భాగసావమాిల నుాండి అల
ా హ ఎాంతో ప్విత
ర డు, ఉనితుడు”. (ఖురఆన్ -30: 40)
గ
ర హాంచాలిసనవి:
1) ఆయన సృష
ు ాంచేవాడేగాన్న, సృష
ు ాంచ బ్డినవాడు కాదు.
”ఇదీ అల
ా హ సృష
ు ! ఆయన మనహా వేరతరులు ఏాం సృష
ు ాంచారో మీరు నాక్క చూప్ాం
చాండి”. (లుఖామన్: 11)
‘మానవుడు కూడా ఎన్ని వసు
త వులను తయారు చేసు
త నాిడుగా’ అన్న కొాందరు అనొచుు.
అల
ా హ ఏమ లేన్న శూని సి
ా తి నుాండి పుటి
ు ాంచేవాడ య్యతే, మన్నష అల
ా హ సృష
ు ాంచినవాటిలో
నుాంచి తీసుక్కన్న, ఆయన తనకిచిు తెలివిన్న, శకి
త న్న, సామరా
ా ిన్ని విన్నయోగిాంచి ఒక
వసు
త వును తయారు చేసా
త డు. కనుక తయారు చేసినవాడు, తయారయ్యన వసు
త వు రాండ్డ
అల
ా హ సృషే
ు . ”మరలాంటప్పుడు సరావన్ని సృష
ు ాంచేవాడ్డ, ఏమీ సృష
ు ాంచలేన్న వాడ్డ ఇద
ు రూ
ఒకుటేనా? మీరు బ్దద్ధ
ి పటి
ు ఆలోచిాంచరా?” (ఖురఆన్-16:17)
2) ఆయన మీక్క జీవన్నప్ధన్న సమకూరాుడు.
అాంటే ఆయన పోషాంచే వాడేగాన్న, ఒకర పోష్ణ అవసరాం ఉనివాడు కాదు. మన్నష పటే
ు
న్న
ై వేదాిల అవసరాంగానీ, మన్నష కటే
ు గుళ్ళి గోపురాల అకురగానీ అయనక్క లేదు.
అన్నిాంటికి ఆశ
ర యాం అయ్యన ఆయనక్క ఆశ
ర య అవసరాం లేదు. అాందరకీ అనిాం పటే
ు
ఆయనక్క న్న
ై వేది అవసరాం లేదు. అాందరకీ బ్ట
ు ననుగ
ర హాంచే ఆయన బ్ట
ు కటా
ు లిసన,
కప్పలిసన అవసరాం లేదు. అాందరకీ రక్షణ ఇచేు ఆయనక్క స్వస్వ కమరాల, సెకూిరటీ గార
ా ల,
బ్దల
ా ట్ పూ
ు ఫ జ్ఞకట
ా అవసరాం లేదు. ఒకు మాటలో చ్చప్పలాంటే ప్
ర ప్ాంచాంలో న్నవసిాంచే 7
వాందల కోట
ా మాంద్ధకి, మన్నష గా
ర హి ప్రధలోకి వచిున అనని ప్
ర ణులక్క, గా
ర హి ప్రధలోకి
రాన్న అగణి ప్
ర ణులక్క ప్
ర తి రోజూ, ఎకుడ ఎవరకి ఎాంత కావాలో అాంత ఉప్ధన్న లక్షల
సాంవతసరాలుగా ప్
ర సాద్ధస్త
త వసు
త ని వాడు అల
ా హ. అలాంటీ ఉప్ధ ప్
ర దాత కనాి
మహోనితమయ్యన ఉప్ధ ప్
ర దాత మర్కడు ఉనాిడా?
3) ఆయన మనలిి చాంపుత్రడు. మనాందర జీవనమరణాలు ఆయన చేతిలోన ఉనాియ్య.
అాంటే పుటి
ు గిటే
ు వాడు ద్దవుడు కాదు. ”ఎనిటికీ మరణిాంచన్న వాడ్డ, న్నతుిడ్డ అయ్యన
అల
ా హన నముమకో”. (ఖురఆన్-25:58)
23. 23
నాల
ు వ న్నరవచనాం:
”న్నససాంద్దహాంగా ప్
ర ళయాన్నకి సాంబ్ాంధాంచిన జ్ఞ
ా నాం అల
ా హ వద
ు మాత
ర మే ఉాంద్ధ. ఆయన
వరా
ష న్ని క్కరప్సు
త నాిడు. మాతృ గరాాలలో ఏముాందో ఆయనక్క తెలుసు. త్రను రేపు ఏాం
చేయనునిదో ఏ ప్
ర ణి ఎరుగదు మరయు త్రను రేపు ఏ గడ
ా ప
ై మరణిసు
త ాందో కూడా ఎవరకీ
తెలీదు. అల
ా హ సరవజ్ఞ
ా న్న, అనీి తెలిసినవాడు”. (ఖురఆన్-31:34)
అసలు జీవిత ప్రీక్ష:
అాంతటి జ్ఞ
ా న, శకి
త మానుిడు అయ్యన అల
ా హ ఎాందుక్క కనబ్డడు? అన్న కొాందరు
ప్
ర శిిాంచవచుు. ”ఎవర చూపులు కూడా ఆయనుి అాందుకో జ్ఞలవు. ఆయన మాత
ర ాం అాందర
చూపులను అాందుకో గలడు”. (ఖురఆన్-6:103)
”తమ ప్
ర భువును చూడక్కాండాన ఆయనక్క భయ ప్డుతూ ఉాండే వార కోసాం క్షమాప్ణ,
గొప్ప పుణిఫలాం ఉాంద్ధ”. (ఖురఆన్-67:12) ద్దవుణి
ణ చూడక్కాండా విశవసిాంచడమే అసలు
జీవిత ప్రీక్ష.
24. 24
అయదవ న్నరవచనాం:
”అల
ా హ ఆయన తప్ప న్నజ ఆరాధ్యిడు ఎవరూ లేరు. సజీవుడు, ఆధార భూతుడు.
ఆయనక్క క్కనుక్కగానీ, న్నదు
ు రగానీ త్రకదు. ఆకాశలలో మరయు భూమలో ఉనిదాంత్ర
ఆయనద్ద. ఆయన ఆనతి లేక్కాం డా ఆయన సమక్షాంలో సిఫారసు చ్చయిగల వాడవవడు?
వార ముాందు ఉని దాన్ననీ, వనుక ఉని దాన్నన్న కూడా ఆయన ఎరుగు. ఆయన కోరనద్ధ తప్ప
ఆయనక్కని జ్ఞ
ా నాంలోన్న ఏ విష్యమూ వార గా
ర హి ప్రధలోకి రాదు. ఆయన క్కరీు వ
ై శలిాం
భూమాికాశలను చుట్ట
ు ముటి
ు ఉాంద్ధ. వాటిన్న రక్షాంచటాన్నకి ఆయన ఎనిడ్డ ఆలసిపోడు.
ఆయన సరోవనితుడు, గొప్ప వాడు”. (ఖురఆన్-255)
చివర మాట విశవ ప్
ర భువు న్నట:
”ఆయన అల
ా హ. మీ ప్
ర భువు. ఆయన తప్ప మరో న్నజ ఆరాధ్యిడవడ్డ లేడు. సమస
త
వసు
త వులను సృష
ు ాంచిన వాడు ఆయన. కాబ్టి
ు మీరు ఆయని ఆరాధాంచాండి. అన్ని
విష్యాల కారిసాధక్కడు ఆయన”. (ఖురఆన్-6:102)