Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
η μαθήτρια του Γ΄2, Τυχάλα Ανατολή, παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του εθνικού μας ποιητή, Διονυσίου Σολωμού.
Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
η μαθήτρια του Γ΄2, Τυχάλα Ανατολή, παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του εθνικού μας ποιητή, Διονυσίου Σολωμού.
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην Διάλεξη που έγινε στις 21 Μαρτίου 1976 στην αίθουσα τελετών του Δημοτικού Μεγάρου της Ιεράς πόλης του Μεσολογγίου με την ευκαιρία των 150 ετών από την Ηρωική Έξοδο με θέμα ¨Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη¨. Η ανάγνωσή της ή καλλίτερα η μελέτη της, θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε, γιατί μάθαμε να μιλάμε μόνο για την εποποιία των αρχαίων προγόνων μας!
Είμαστε ένα Έθνος με αρχαιότητα μόνο και σύγχρονη εποχή; Τα ενδιάμεσα χρόνια τί κάναμε;
Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική παραχάραξη. Όταν το 1453 έπεσε η Βασιλίδα των Πόλεων, η Κωνσταντινούπολη, στα χέρια των Οθωμανών δεν κατακτήθηκε η αρχαία Ελλάδα, αλλά η πρωτεύουσα της Ρωμηοσύνης. Δηλαδή, η πρώτη πόλη της Ρωμαίϊκης Αυτοκρατορίας.
Δεν είναι η αυτοκρατορική πόλη της Ρωμηοσύνης, αυτής που προέκυψε από το πάντρεμα της Ελληνικής αρχαιότητας και της Ρωμαϊκής, η αλύτρωτη πρωτεύουσά μας; Και σήμερα ακόμη ο Οικουμενικός Πατριάρχης φέρει τον τίτλο του αρχιεπισκόπου Νέας Ρώμης, δηλαδή της Κωνσταντινούπολης. Και σήμερα ακόμη το Οικουμενικό Πατριαρχείο στα Τουρκικά γράφεται και ονομάζεται "Ρούμ Πατρικανεζί" που σημαίνει Πατριαρχείο των Ρωμαίων, δηλαδή των Ρωμηών. Οι Τούρκοι, όταν κατέκτησαν την Πόλη, λένε, και είναι σωστό, πώς κατέκτησαν την καρδιά της Ρωμηοσύνης.
Αυτή την ιστορική παραχάραξη θέλησαν να κρύψουν φαίνεται οι μεγάλες δυνάμεις απ' τους ρωμηούς, γι αυτό κι' οδήγησαν το Ρήγα Φεραίο στο θάνατο. Κι' όταν εκείνος έγραφε ΡΟΥΜΕΛΗ εννοούσε ολόκληρα τα Βαλκάνια, γιατί ανήκαν στην Ρωμαίϊκη Αυτοκρατορία.
Ας αναζητήσουμε τις ρίζες μας και την ιστορική αλήθεια μακριά από την παραχάραξη της ιστορίας που επιχειρείται από κάποιους ¨ιστορικούς¨ φερέφωνα ξένων συμφερόντων βοηθούμενοι από μερικούς "φωτισμένους λόγιους", γραικύλους.
ο κωνσταντίνος καβάφης και οι συμβουλές του προς τους νέουςtondion
μια αναλυτική παρουσίαση του διδακτικού - συμβουλευτικού ύφους της ποίησης του Κ. Καβάφη - ερμηνευτική προσέγγιση διαφόρων ποιημάτων του, τα οποία απευθύνονται κυρίως στους νέους και ασχολούνται με θέματα όπως το εφήμερο και η ματαιότητα της ζωής, η έννοια της μοίρας, η φθορά των νιάτων από τον αδυσώπητο χρόνο, η σύνεση και η εμπειρία των μεγαλύτερων γενεών κ.α.
Αυτή η παρουσίαση δημιουργήθηκε από τις μαθήτριες της Στ΄τάξης του ΔΣ Πορταριάς Χαλκιδικής Μαρία και Μαίρη Νεστορούδη και αφορά τους Αβορίγινες τους αυτόχθονες κατοίκους της Αυστραλίας. Η εργασία εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2015-2016.
Αυτή η παρουσίαση δημιουργήθηκε από τις μαθήτριες Μαρία και Μαίρη Νεστορούδη της Στ΄τάξης του ΔΣ Πορταριάς Χαλκιδικής το σχολικό έτος 2015-2016 και αφορά το Μάικλ Φαραντέι.
Aυτή η παρουσίαση δημιουργήθηκε από τις μαθήτριες της Στ΄τάξης του ΔΣ Πορταριάς Χαλκιδικής Μαίρη Νεστορούδη και Μαρία Νεστορούδη και αφορά την εξέλιξη των Η/Υ.
Η παρουσίαση που ετοίμασε η Ε ομάδα για το πρόγραμμα Υιοθεσία Βυζαντινού "Άγιος Γεώργιος Ομορφοκκλησιάς". Συνεντεύξεις για τη συντήρηση και τη λειτουργία του ιερού Ναού.
2. Κωστής Παλαμάς
• Ο Κωστής Παλαμάς ήταν ποιητής, πεζογράφος,
θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός
της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους
σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με
σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και
ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης.
3. Κωστής Παλαμάς
• Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13
Ιανουαρίου του 1859 και καταγόταν από παλαιά
μεσολογγίτικη οικογένεια, που είχε να επιδείξει
εθνικούς αγωνιστές και πνευματικούς δημιουργούς.
Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και
μητέρα και πήγε να ζήσει στο Μεσολόγγι με τον θείο
του Δημήτριο Παλαμά. Στο Μεσολόγγι, που τόσο
αγάπησε και τραγούδησε νοσταλγικά, έζησε έως το
1875, οπότε έφυγε για την Αθήνα και γράφτηκε στη
Νομική Σχολή. Δεν άργησε να καταλάβει, πως η
πραγματική του κλίση ήταν η ποίηση και
εγκαταλείποντας τις σπουδές του αφοσιώθηκε
ολόψυχα στην τέχνη του λόγου και ιδιαίτερα του
ποιητικού. Άλλωστε, από τα εννιά του χρόνια έγραφε
στίχους και διάβαζε Έλληνες και ξένους ποιητές.
Ο ποιήτης σε
ηλικία 10
χρονών
4. Κωστής Παλαμάς
• Το 1879 άρχισε να δημοσιογραφεί
στις εφημερίδες και τα περιοδικά
του καιρού του και το 1886 τύπωσε
την πρώτη του ποιητική συλλογή με
τίτλο Τραγούδια της Πατρίδος μου.
Στο βιβλίο αυτό, όπως και στα άλλα
δύο που ακολούθησαν, Ο Ύμνος
στην Αθηνά (1889) και Τα μάτια της
ψυχής (1992), ο Παλαμάς φανερώνει
τις πρώτες νεανικές του
προσπάθειες, προικισμένος με
πλούσια ευγένεια και ευαισθησία.
5. Κωστής Παλαμάς
• Στις 27 Δεκεμβρίου του 1887 παντρεύτηκε τη Μαρία Βάλβη, γόνο
πολιτικής οικογένειας του Μεσολογγίου, με την οποία απέκτησε
τρία παιδιά, τον Λέανδρο (1891-1958), τη Ναυσικά και τον Άλκη.
Στις 15 Οκτωβρίου 1897, ο Παλαμάς διορίστηκε γραμματέας
του Πανεπιστιμίου Αθηνών, σε ένδειξη τιμής για το ποιητικό του
έργο. Γι’ αυτό και οι εφημερίδες του καιρού
(Εστία,Άστυ, Ακρόπολις), επαίνεσαν ζωηρότατα την απόφαση του
τότε Υπουργού Παιδείας, Ανδρέα Παναγιωτόπουλου, βρίσκοντας
την ευκαιρία να εγκωμιάσουν τον ποιητή. Λέγεται ότι, όταν ο
Παλαμάς παρουσιάστηκε να αναλάβει υπηρεσία, ο τότε πρύτανης
του Πανεπιστημίου, Αλκιβιάδης Κρασσάς, του είπε: «Ελπίζω, κύριε
Παλαμά, τώρα που έχετε μια αξιοπρεπή θέση, ότι θα παύσετε... να
γράφετε ποιήματα». Ευτυχώς, η ελπίδα του διαπρεπούς
αστικολόγου της εποχής εκείνης διαψεύστηκε και η ελληνική τέχνη
κέρδισε μια κορυφαία ποιητική φυσιογνωμία.
6. Κωστής Παλαμάς
• Ο θάνατος του μικρού παιδιού
του, του Άλκη, συντρίβει την
πατρική του καρδιά, που ζητά
τη λύτρωση στην ποίηση.
Γράφει τότε τον Τάφο (1898),
«τα λυρικά αυτά δάκρυα, που
αποκρυσταλλώθηκαν σε
σταλακτίτες», όπως γράφει ο
κριτικός Ανδρέας Καραντών
8. Κωστής Παλαμάς
• Εκτός από ποίηση, ο Παλαμάς έγραψε ένα θεατρικό
έργο, την Τρισεύγενη (1903), που ξεχωρίζει για τη
γνήσια ποιητική συγκίνηση, μια σειρά διηγημάτων
με καλύτερο τον Θάνατο του Παληκαριού και
πλήθος κριτικών δοκιμίων. Το 1926 έγινε μέλος της
Ακαδημίας Αθηνών και το 1930 πρόεδρός της.
• Ο Κωστής Παλαμάς πέθανε στις 27
Φεβρουαρίου του 1943 και η κηδεία του την
επομένη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών εξελίχθηκε σε
αντικατοχικό συλλαλητήριο.
9. Άλλα ποιήματά του:
• Τραγούδια της πατρίδος μου (1886)
• Ύμνος εις την Αθηνάν (1889)
• Τα μάτια της ψυχής μου (1892)
• Ίαμβοι και ανάπαιστοι (1897)
• Ο Τάφος (1898)
• Οι χαιρετισμοί της Ηλιογέννητης (1900)
• Η ασάλευτη ζωή (1904)
• Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου (1907)
• Η φλογέρα του Βασιλιά (1910)
• Οι καημοί της λιμνοθάλασσας (1912)
• Σατιρικά Γυμνάσματα (1912)
• Η πολιτεία και η μοναξιά (1912)
• Βωμοί (1915)
• Τα παράκαιρα (1919)
• Τα δεκατετράστιχα (1919)
• Οι πεντασύλλαβοι και Τα παθητικά κρυφομιλήματα- Οι λύκοι- Δυο λουλούδια από τα ξένα (1925)
• Δειλοί και σκληροί στίχοι (1928)
• Ο κύκλος των τετράστιχων (1929)
• Περάσματα και χαιρετισμοί (1931)
• Οι νύχτες του Φήμιου (1935)
• Βραδινή φωτιά (1944, μεταθανάτια έκδοση επιμελημένη από τον γιό του Λέανδρο)
• Η Κασσιανή