Εργασία για το τζίντζερ του μαθητή Σουλιόπουλου Δ.

1. ΤΖΙΝΤΖΕΡ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Η πιπερόριζα ή τζίντζερ (παλαιότερη ελληνική
ονομασία ζιγγίβερη ή ζιγγίβερις) είναι η ρίζα του φυτού Zingiber officinale
(Ζιγγίβερις η φαρμακευτική) η οποία χρησιμοποιείται στην ιατρική αλλά και
ως μπαχαρικό στο φαγητό ή ως εξωτική λιχουδιά. Το είδος αυτό δίνει το
όνομα στην ομάδα φυτών Zingiberaceae, της οποίας άλλα γνωστά μέλη είναι
το καρδάμωμο (κακουλέ), ο κουρκουμάς (κιτρινόριζα), η γκαλάνγκα κλπ.

2. ΤΖΙΝΤΖΕΡ Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ-ΠΟΙΚΙΛΙΕΑΣ
• Η καλλιέργεια της πιπερόριζας ξεκίνησε αρχικά στη Νότια Ασία, αλλά
είναι διαδεδομένη και στην Ανατολική Αφρική και επίσης στην
Καραϊβική. Η πιπερόριζα είναι πολυετές φαρμακευτικό φυτό το
οποίο έχει κονδυλώδες ρίζωμα με χαρακτηριστική καφέ φλούδα στο
εξωτερικό του, ενώ εσωτερικά έχει ανοιχτό κίτρινο χρώμα και
αναδύει χαρακτηριστικό πικάντικο και λεμονοειδές άρωμα.
Πολλαπλασιάζεται με ριζώματα από μητρικές φυτείες με μήκος 3-5
εκατοστά, βάρος 15-20 γραμμάρια και τουλάχιστον έναν
βλαστοφόρο οφθαλμό και κάθε χρόνο μπορεί να φτάσει σε ύψος ως
1 μέτρο και 20 εκατοστά από οφθαλμούς στα ριζώματα του φυτού.
Οι βλαστοί της πιπερόριζας είναι συμπαγείς, κυλινδρικοί, όρθιοι και
περικλείονται από μεμβρανώδη κολεό

3. Στις χώρες καταγωγής του φυτού εγκατάσταση γίνεται σε ξύλινα τελάρα ή κατά
προτίμηση (ανάλογα και με τη δομή του εδάφους) σε σαμάρια από το Μάρτιο ως
τον Απρίλιο, ενώ σε άλλα μέρη από τον Σεπτέμβριο ως Οκτώβριο, καθώς αρχικά
απαιτείται αρκετό νερό για να αναπτυχθεί.
Παζάρι με δύο είδη πιπερόριζας στο Χαϊκού, Χαϊνάν, Κίνα.
Τα φύλλα που προκύπτουν είναι μυτερά, λεία και μακριά, με μήκος περίπου 1,5
με 2,5 εκατοστά και πλάτος 8 με 15 εκατοστά, ενώ ο μίσχος τους αναπτύσσεται
αντιδιαμετρικά, κατ' εναλλαγή των πλευρών. Τα άνθη αναπτύσσονται εσωτερικά
σε κωνοειδείς ταξιανθίες οι οποίες αποτελούνται από σειρές πράσινων βράκτιων
φύλλων. Εσωτερικά κάθε βράκτιου προκύπτουν λουλούδια με ποικιλία χρωμάτων
όπως άσπρα, κίτρινα και πορτοκαλί. Οι καρποί του φυτού είναι κάψες που
αλλάζουν χρώμα καθώς ωριμάζουν, από πράσινο σε καφέ με πορτοκαλί
εσωτερικό.

4. • Από το 1585, η πιπερόριζα της Τζαμάικα ήταν το πρώτο ανατολίτικο μπαχαρικό
το οποίο καλλιεργήθηκε στο Νέο Κόσμο (στην Αμερική και Ωκεανία) και στη
συνέχεια έγινε εισαγωγή στην Ευρώπη. Αυτήν τη στιγμή η Ινδία έχει την πρωτιά
στην παραγωγή (περίπου 30%-50% της παραγωγής γίνεται στην Ινδία),
αντικαθιστώντας την Κίνα, η οποία βρίσκεται στη δεύτερη θέση παραγωγής
(~20.5%). Ακολουθεί η Ινδονησία (~12.7%), το Νεπάλ (~11.5%) και η Ταϊλάνδη
(~10%). Καλύτερη θεωρείται η ποιότητα της Τζαμάικα.

5. ΤΑ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΖΙΝΤΖΕΡ
• Το ενεργό συστατικό της πιπερόριζας είναι η τζιντζερόλη, που όταν
μαγειρευτεί, έχει πικάντικο άρωμα και μια γλυκιά και ταυτόχρονα πιπεράτη
γεύση.
• Εκτός, όμως, από τη γεύση και το άρωμα που δίνει στα φαγητά, το τζίντζερ
έχει και μεγάλη θρεπτική αξία.
• Αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από νερό (περίπου 80%). Επιπλέον
περιέχει κάλιο, ψευδάργυρο και πολυφαινόλες, στις οποίες οφείλονται
κάποιες από τις ωφέλιμες δράσεις του.
• Θρεπτική αξία ανά 100 γρ. τζίντζερ
Ενέργεια: 80 kcal / Λιπαρά: 0,4 γρ. / Yδατάνθρακες: 18 γρ. / Φυτικές ίνες: 2
gr. / Πρωτεΐνες: 2 γρ. / Mαγνήσιο: 43 mg / Xαλκός: 2 mg / Kάλιο: 415 mg /
Φώσφορο: 34 mg / Aσβέστιο: 16 mg / Nάτριο: 13 mg / Bιταμίνη C: 5 mg /
Φυλλικό οξύ: 11 mg

6. ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΖΙΝΤΕΡ
• Πατέ σοκολάτας με ανθό αλατιού, φρέσκο πιπέρι και γλασαρισμένο τζίντζερ !
• Υλικά
1.400 γρ καρύδια, φουντούκια, φυστίκια Αίγινας αλεσμένα όχι πούδρα σε μικρά κομμάτια
2.12 γρ ανθό αλατιού
3.12 γρ φρέσκο πιπέρι αλεσμένο
4.400 γρ κουβερτούρα
5.100 γρ ζαχαρούχο γάλα
6.50 γρ τζίντζερ γλασαρισμένο
7.6 μπισκότα ολικής για την βάση
8.30 γρ γάλα

7. • Κολοκυθόσουπα με τζίντζερ
• Υλικά
• 6 μερίδες
1.1 κιλό κίτρινη κολοκύθα
2.2 πατάτες
3.2 καρότα
4.2 κρεμμύδια
5.1 κ. σ τζίντζερ τριμμένο
6.1-5 λίτρο ζωμό κοτόπουλο
7.Αλατοπίπερο
8.Πάπρικα γλυκιά
9.1 μικρό κλαράκι θυμάρι
10.1 κ. γ βούτυρο από βάζο
11.Ελαιόλαδο