Κ. Π. Καβάφης, Όσο μπορείς _ κείμενο & σχόλια_1.pdf
Evi koulinidou
1. Κουλινίδου Ευδοξία
Ιστορία της τέχνης Β΄ Λυκείου 2020 -2021
Διδάσκουσα: Αντιγόνη Τσαφή
Marianne von Werefkin
Η Μαριάν von Werefkin γεννήθηκε στη ρωσική πόλη Τούλα, κόρη του διοικητή του
συντάγματος Ekaterinaburg. Ξεκίνησε ιδιωτικά μαθήματα ζωγραφικής στην ηλικία
των δεκατεσσάρων ετών. Γύρω στο 1880 έγινε μαθήτρια του Ilya Repin, του πιο
σημαντικού ζωγράφου του ρωσικού ρεαλισμού. Το 1888 πυροβολήθηκε κατά λάθος
στο δεξί της χέρι από έναν κυνηγό κάτι το οποίο την κράτησε πίσω στην πρόοδο της
παρόλα αυτά με πολύ επίμονη εξάσκηση κατάφερε να χρησιμοποιήσει κι άλλα
όργανα ζωγραφικής και με το δεξί της χέρι. Το 1896 εκείνη, ο Jawlensky και ο
υπηρέτης τους μετακόμισαν στο Μόναχο όπου και σπούδασε με άλλους Ρώσους σε
μία σχολή τέχνης με δάσκλο τον Σλοβένο Anton Ažbè. Η Werefkin άρχισε να
ζωγραφίζει ξανά το 1906 μετά από μία διακοπή δέκα χρόνων για χάρη της
ζωγραφικής του Jawlensky, το 1907 δημιούργησε τα πρώτα της εξπρεσιονιστικά
έργα. Σε αυτά ακολούθησε το στυλ της ζωγραφικής του Paul Gauguin και του Louis
Anquetin , υποδηλώνοντας επίσης την επιρροή του Edvard Munch . Αυτή και ο
Jawlensky πέρασαν το 1908 αρκετές περιόδους δουλεύοντας με τους Kandinsky και
Münter μετά την ανακάλυψή τους, τη γραφική αγροτική πόλη Murnau κοντά στο
Μόναχο, όπου ο Münter κατείχε ένα σπίτι. Οι τέσσερις καλλιτέχνες ζωγράφισαν
συχνά μαζί στην ύπαιθρο μέσα και γύρω από το Murnau. Η Werefkin ξεκίνησε στο
διαμέρισμα της ένα σαλόνι τέχνης το οποίο σύντομα έγινε κέντρο ζωντανής
καλλιτεχνικής ανταλλαγής μεταξύ μελών της γερμανικής και ρωσικής πρωτοπορίας,
που αργότερα θα ήταν και οι ιδρυτές της Νέας Ένωσης Καλλιτεχνών στο Μόναχο
(ΝΕΚΜ). Στην πρώτη έκθεση περιοδείας του ΝΕΚΜ, η Werefkin παρουσίασε τις
2. Washerwomen (1909) και The Storm (1907). Η απλοποιημένη μορφή και το
ψυχολογικό περιεχόμενο των έργων σχετίζονται με τις πηγές που θαύμαζε η
Werefkin αυτή τη στιγμή. Μετά από λίγα χρόνια οι Wassily Kandinsky και Franz Marc
απομακρύνθηκαν από το ΝΕΚΜ και σχημάτισαν το Der Blaue Reiter. Η Werefkin
άρχισε να εκθέτει στο Blaue Reiter το 1913. Στο ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου
Πολέμου, η Werefkin και ο Jawlensky μετανάστευσαν στην Ελβετία, κοντά στη
Γενεύη . Αργότερα μετακόμισαν στη Ζυρίχη . Μέχρι το 1918, είχαν χωρίσει και η
Werefkin μετακόμισε μόνη της στην Ascona , στο Lago Maggiore, όπου ζωγράφισε
πολλά πολύχρωμα τοπία σε εξπρεσιονιστικό στυλ. Το 1924 ίδρυσε την καλλιτεχνική
ομάδα Großer Bär. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζωγράφιζε αφίσες. Οι φίλοι της
Κάρμεν και Ντιέγκο Χάγκμαν την προστάτευσαν από τη φτώχεια. Η Marianne von
Werefkin πέθανε στην Ασκόνα στις 6 Φεβρουαρίου 1938 και τάφηκε εκεί.
Έργα: