Ο ι μαθητές της Στ1΄τάξης του 2ου Δ.Σ. Αρτέμιδος ανακάλυψαν κρυμμένες πτυχές της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τη ζωγραφική τέχνη της εποχής εκείνης και την επιρροή που ασκήθηκε από Έλληνες ζωγράφους στην Ευρώπη. Ο Χάρης, ο Μάριος, ο Γκάμπριελ, η Μυρτώ, η Ρουίτζιε, ο Αβραάμ και η Σελίνα παρουσιάζουν έργα Ελλήνων ζωγράφων που εμπνεύστηκαν από την Ελληνική Επανάσταση.
1. Αγγελάκη Θεοδότη
Ιστορία της τέχνης Γ΄ Λυκείου 2020 -2021
Διδάσκουσα: Αντιγόνη Τσαφή
Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα
Η Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα ήταν Ελληνίδα ζωγράφος του 19ου
αιώνα της οποίας ο
τραγικός της βίος έγινε πασίγνωστος μέσα από βιογραφίες και μυθιστορήματα. Γεννήθηκε το
1821 στις Σπέτσες και ήταν κόρη του αρβανίτη καραβοκύρη και πρώτου θεατρώνη της
Αθήνας Γιάννη Μπούκουρα,με καταγωγή από τη Γορτυνία.
Από μικρή ανέδειξε το ταλέντο της στη ζωγραφική, έτσι ο πατέρας φρόντισε να μην της
χαλάσει χατίρι. Έλαβε μαθήματα κατ' οίκον από τον ιταλό ζωγράφο Ραφαέλο Τσέκολι,
καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, με συστατική επιστολή του οποίου συνέχισε τις σπουδές
της στην Ιταλία.
Στην Ιταλία,παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στη Νάπολη,στη Ρώμη και ίσως στη
Φλωρεντία, μεταμφιεσμένη σε άντρα. Ερωτεύθηκε τον Ιταλό ζωγράφο επαναστάτη
Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα και απέκτησε μαζί του τρία εξώγαμα παιδιά. Προκειμένου
η Ελένη Αλταμούρα να νομιμοποιήσει την σχέση της ασπάστηκε τον Καθολικισμό και τον
παντρεύτηκε.
Δυστυχώς ο σύζυγός της την εγκατέλειψε κι έφυγε με την ερωμένη του, την Αγγλίδα φίλη
της, ζωγράφο Τζέιν Χέυ, παίρνοντας μαζί του τον μικρότερο γιο τους. Η Ελένη αργότερα
επέστρεψε στην Ελλάδα με τα άλλα δύο της παιδιά και άρχισε να παραδίδει μαθήματα
ζωγραφικής σε νεαρές Αθηναίες. Όμως το 1872 η κόρη της αρρώστησε από φυματίωση, έτσι
η Ελένη πήρε την κόρη της και μετακόμισαν στις Πέτσες, όπου αργότερα η κόρη της
απεβίωσε με μοιραίο θάνατο σε ηλικία μόλις 18 ετών. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο μοναδικός
της γιος πια, τελείωσε τις σπουδές τους στην Κοπενχάγη επιστρέφοντας στην Αθήνα
γεμίζοντας χαρά και ευτυχία την χαροκαμένη μητέρα του. Πολύ σύντομα όμως προσβλήθηκε
και αυτός από τον ιό της φυματίωσης και απεβίωσε τέλη του 1876.
Η απώλεια των παιδιών της προκάλεσε νευρικό κλονισμό στην Ελένη και την οδήγησε στην
τρέλα. Σε ηλικία 60 ετών επέστρεψε στις Σπέτσες,όπου έκαψε σχεδόν όλα τα ζωγραφικά της
έργα. Πέθανε σχεδόν άγνωστη στις 19 Μαρτίου 1900 και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο της
Αγίας Άννας των Σπετσών. Αργότερα,τα οστά της μαζί και με των παιδιών της
μεταφέρθηκαν από τους απογόνους της στο A' Νεκροταφείο Αθηνών, στον κοινό τάφο της
οικογενείας Mπούκουρα.
Πηγές: https://www.sansimera.gr/biographies/344