การรักษามะเร็งเต้านมด้วยฮอร์โมน, แหล่งข้อมูล http://www.udcancer.org/km/doc/acadamic/Breast%20cancer%20with%20hormone%20therapy.pdf

2. คือ สารเคมีที่สร้างจากเนื้อเยื่อหรือต่อมไร้ท่อ
แล้วถูกลาเลียงไปตามระบบหมุนเวียนของโลหิต เพื่อทา
หน้าที่ควบคุมการเจริญเติบโต ควบคุมลักษณะทางเพศ
และควบคุมการทางานของระบบต่างๆในร่างกาย
ฮอร์โมน(Hormone)

3. มะเร็งเต้านมกับฮอร์โมน
ฮอร์โมนที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของมะเร็งเต้านมคือ
· ฮอร์โมนเพศหญิงเอสโตรเจน ซึ่งผลิตจากรังไข่(Ovary)ในหญิงที่ยังมี
ประจาเดือน และจากต่อมหมวกไต(adrenal gland) ในหญิงที่หมด
ประจาเดือนแล้วหรือในหญิงที่ถูกตัดรังไข่ออกไปแล้ว
· ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน(Progesterone)ซึ่งผลิตจากรังไข่
· ฮอร์โมนเพศชายแอนโดรเจน(Androgen)ผลิตจากต่อมหมวกไต
· คอติโคสเตีรอย(Corticosteroid)ผลิตจากต่อมหมวกไต
· ฮอร์โมนโปรแลคติน(Prolatin)ซึ่งกระตุ้นการหลั่งน้านมและฮอร์โมน
อีกหลายชนิดที่เป็นตัวควบคุมการหลั่งฮอร์โมนชนิดที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด
(Tropic homone)ผลิตจากต่อมใต้สมอง(Pituitary gland)

4. การรักษามะเร้งเต้านมด้วยฮอร์โมน
หลักของการรักษามะเร็งเต้านม โดยวิธีการทางด้านฮอร์โมนก็คือ หากมะเร็งเต้า
นมนั้น ตอบสนองต่อฮอร์โมน คือ จะเติบโตขึ้นเมื่อได้รับการกระตุ้นจากฮอร์โมน แพทย์จะทา
การรักษาโดยการลดปริมารฮอร์โมนในร่างกายลง หรือ ใช้ยาที่เข้าไปขัดขวางการส่งสัญญาณ
ของฮอร์โมนที่เซลล์มะเร็ง
ดังนั้น ผู้ที่ได้รับการรักษาวิธีนี้ ควรเป็นกลุ่มที่มีเซลล์ที่มีตัวรับสัญญาณฮอร์โมน
อยู่ในเซลล์ ซึ่งปัจจุบันสามารถตรวจดูว่าเซลล์มะเร็งของผู้ป่ วย มีตัวรับสัญญาณดังกล่าว
หรือไม่ โดยตรวจจากชิ้นเนื้อมะเร็ง ตัวรับสัญญาณที่ทาการตรวจมี 2 ชนิด คือ เอสโตนเจน
รีเซบเตอร์(Estrogen receptor, ER)และโปรเจสเตอโรนรีเซบเตอร์
(Progesterone receptor,PR) หากมีตัวรับสัญญาณ จะเรียกผลการ
ตรวจให้ผลบวก (Positive)

5. “การรักษาด้วยวิธีการทางด้านฮอร์โมน สามารถใช้ได้กับทั้ง
ผู้ป่ วยมะเร็งเต้านมที่ยังมีประจาเดือนอยู่ และหมดประจาเดือน
แล้ว แต่วิธีการจะแตกต่างกัน”

6. การใช้ฮอร์โมนรักษามะเร็งเต้านม สามารถแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือ
1. การใช้ยาที่เข้าไปแย่งที่กับตัวรับสัญญาณที่เซลล์มะเร็ง(เอสโตรเจน รีเซบ
เตอร์) เพื่อไม่ให้ฮอร์โมนสามารถกระตุ้นเซลล์มะเร็งให้เติบโตได้กลุ่มนี้เป็นยาต้าน
เอสโตรเจน(anti-estrogen)ยาสาคัญที่ได้รับการใช่อย่างแพร่หลายใน
กลุ่มนี้ คือ Tamoxifen โดยยาจะออกฤทธิ์แย่งจับกับตัวรับสัญญาณของ
เซลล์มะเร็งเต้านม ดังนั้น ภายหลังจากการผ่าตัด การให้เคมีบาบัด หรือการฉายรังสี
หากมีเซลล์มะเร็งยังคงหลงเหลืออยู่ในร่างกายจานวนน้อย และเซลล์นั้นเป็นเซลล์ที่มี
ตัวรับสัญญาณของฮอร์โมนเพศหญิงอยู่ ยา Tamoxifen จะเข้าไปแย่งที่
กับฮอร์โมนเอสโตรเจนที่มีอยู่ในร่างกาย ไม่ให้มีโอกาสกระตุ้นให้เซลล์มะเร็งที่
เหลืออยู่นั้นเติบโตได้ หรือหากจะได้ก็จะช้ากว่าปกติผลข้างเคียงที่มักจะได้รับการ
กล่าวถึงของยา Tamoxifen คืออาจทาให้เกิดมะเร็งในเยื่อบุโพรงมดลูก
ได้ และ อาจมีผลทาให้เกิดเส้นเลือดดาอุตันได้ แต่ในอุบัติการณ์ที่ต่ามาก

7. 2. การทาลายหรือยับยั้งไม่ให้มีฮอร์โมนเพศหญิงอยู่ในร่างกายในปัจจุบัน
มีการใช้กลุ่ม Aromatase inhibitors ซึ่งยากลุ่มนี้มีอยู่หลาย
ชนิดเช่น Femara , Arimidex, Aromasin ช่วยในการ
ยับยั้งการเปลี่ยนฮอร์โมน ขณะเดียวกันผลข้างเคียงก็มีน้อยมาก ใช้ได้เฉพาะ
ผู้ป่ วยในวัยหมดประจาเดือนเท่านั้น

8. แสดงยาฮอร์โมนที่ใช้ในการรักษามะเร็งเต้านม

9. “การใช้ยาต้านฮอร์โมนชนิดใด ไปนานแค่ไหนนั้น
แพทย์จะเป็นผู้พิจารนาผู้ป่ วยเป็นรายๆไปตามแผนการ
รักษา”

11. เป็นตัวบ่งบอกการลุกลาม ความรุนแรงของโรคมะเร็ง การที่
แพทย์ทราบระยะของโรคแพทย์จะสามารถวางแผนการรักษาและ
พยากรณ์โรคได้ และยังสามารถนาไปเทียบเคียงกับผลการวิจัย
ที่ทากับคนไข้ในระยะเดียวกัน เพื่อให้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับโรค
และการรักษาได้ดียิ่งขึ้น

12. ระยะของโรคประกอบด้วยอะไรบ้าง
และเป็ นอย่างไร
ระยะโรคแบบ TNM เป็นตัวกาหนดระยะของโรคแบบ
มาตรฐานทั่วโลก กาหนดขึ้นโดย International Union
Againt Cancer ( UICC ) และ The American Joint
Committee on cancer ( AICC )

13. T (Tumor) ขนาดก้อน จานวนก้อน ตาแหน่งที่ก้อนอยู่
N (Lymph node) ต่อมน้าเหลืองที่มะเร็งลุกลามไป
M (Metastasis) การแพร่กระจายของโรคไปที่อวัยวะอื่น

14. มะเร็งที่ยาวที่สุดที่วัดได้ ( Primary Tumor )
T ขนาดของก้อน
Tx = ไม่สามารถประเมิณก้อนได้
To = ไม่มีหลักฐาน
Tis = Carcinoma in situ มะเร็งระยะต้นๆที่อยู่บนชั้นของเซลล์ปกติ
ยังไม่แทรกเข้าไปในเนื้อเยื่อปกติ
T1 = ขนาดของก้อน ≤ 2 cm
T2 = ขนาดของก้อน : > 2 แต่ไม่เกิน 5 cm
T3 = ขนาดของก้อน ≥ 5 cm
T4 = ขนาดของก้อนเท่าใดก็ได้ มีการลุกลามของโรคไปที่ Chest wall
, ผิวหนังมีการบวม มีแผล หรือ Inflammatory carcinoma

15. Reginal Lymph node ( N )
: จานวนและลักษณะของต่อมน้าเหลืองที่รักแร้ หรือที่ใกล้เคียงที่คลาได้
NX = ไม่สามารถประเมินต่อมน้าเหลืองได้
NO = ไม่พบมะเร็งในต่อมน้าเหลือง
N1 = จานวนต่อมน้าเหลืองที่รักแร้ที่ตรวจพบเซลล์มะเร็ง 1-3 node
N2 = จานวนต่อมน้าเหลืองที่รักแร้ที่ตรวจพบเซลล์มะเร็ง 4-9 node
N3 = จานวนต่อมน้าเหลืองที่รักแร้ที่ตรวจพบเซลล์มะเร็ง ตั้งแต่ 10 node
ขึ้นไปหรือต่อมน้าเหลืองใกล้เคียง ตรวจพบได้ เช่น Intraclavicular
lymph node , Internal mammary lymph node ,
Supracla ricclar lymph node

16. Dist ant Me tastasis ( m ) : การกระจายของมะเร็งมาที่
อวัยวะต่างๆนอกเหนือจากต่อมน้าเหลืองรักแร้หรือใกล้เคียง
Mx = ไม่สามารถประเมินการแพร่กระจายได้
M0 = ไม่พบการแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่น
M1 = แพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่น

17. นา TN และ M มาแปรเป็นตัวแปรในการแบ่งระยะของโรคดังนี้
Stage NO N1 N2 N3
Tis 0 - - -
T0 - II A III A III B
T1 1 II A III A III B
T2 II A II B III A III B
T3 II B III A III A III B
T4 III B III B III B III B
Any Tor Any N with M1 = Stage IV