Boletín parroquial xaneiro 2016 Parroquia San Francisco de Asís dos Tilos Teo A Coruña España

1. BOLETÍN PARROQUIAL
Nº 186 - Xaneiro 2016
PARROQUIA SAN FRANCISCO DE ASÍS DOS TILOS
OBRAS DE MISERICORDIA
CONSOLAR O TRISTE
Ao longo destes meses imos pormenorizar cada unha das obras de misericordia
non só co ánimo de recordalas senón tamén co de poñelas en práctica.
Actuando con misericordia manifestamos o Amor a Deus no amor aos irmáns.
Comezamos neste boletín desenvolvendo a cuarta obra espiritual: Consolar o
triste.
Acudimos a María, referente a imitar nas nosas relacións familiares, cos enfer-
mos, cos pobres, etc. En María, Deus envíalle o “consolo ao seu pobo”, a tra-
vés de Xesucristo. Ela, cando estivo xunto ao seu Fillo na cruz, mereceu esta
felicitación prometida polo Evanxeo: “Felices os que choran porque eles serán
consolados” (Mt 5, 5). Despois da resurrección do seu fillo Xesús, recibiu este
consolo, e por iso pode consolar os demais fillos en calquera loita.
María é a nai que sofre ao pé da cruz do seu Fillo e consola os discípulos des-
acougados despois da morte de Xesús.
María pódenos axudar a poñer en práctica esta obra de misericordia cando na
familia, nas relacións sociais, nos encontros ocasionais, nas visitas aos enfer-
mos, etc., nos encontramos con persoas aflixidas, desconsoladas ou, simple-
mente, necesitadas dunha palabra de agarimo.
PREGARIA A MARÍA, NAI DE MISERICORDIA
Santa María Nai, consolo dos aflixidos, dámosche grazas por aprendernos a
ser misericordiosos cos demais. Fai que, dende a nosa pequenez, te imitemos e
nos convirtamos en bálsamo curador dos máis pobres e aflixidos deste mundo.
Amén.
LOGOTIPO DO ANO DA MISERICORDIA
Referencia bíblica:
Lc 6, 36-38
“Sede compasivos como voso
Pai é compasivo.
Non xulguedes e non seredes
xulgados. Non condenedes a
ninguén, e tampouco Deus vos
condenará. Perdoade, e Deus
perdoaravos. Dade, e Deus
daravos: el encherá a vosa bolsa
ata os bordes e fará que reborde.”
Explicación do logotipo:
Vese como o Fillo de Deus
carga sobre os seus ombreiros o
home descarreirado. Recupérase
así unha imaxe moi querida na
antiga Igrexa, na que se expresa
o amor de Cristo que completa o
misterio da súa Encarnación coa
Redención.
A obra pon de relevo a imaxe do Bo Pastor que abraza o corpo do home, e
faino de tal xeito que cambia a súa vida.
O Bo Pastor, con profunda misericordia, carga sobre si mesmo a humanida-
de e os seus ollos confúndense cos do home. Cristo ve cos ollos de Adán, e
este, cos ollos de Cristo. Cada ser humano descobre deste xeito en Cristo,
novo Adán, a propia humanidade e o futuro que lle espera, contemplando na
súa mirada o amor do Pai.
A escena sitúase dentro dunha mandorla (forma de améndoa), imaxe moi
utilizada na iconografía antiga e medieval.
Os tres óvalos concéntricos, de cores progresivamente máis claras cara ao
exterior, suxiren o movemento de Cristo que leva ao ser humano fóra da
noite do pecado. Por outra banda, a profundidade da cor máis escura suxire
tamén a profundidade do amor do Pai que o perdoa todo.

2. Poderiamos preguntarnos: “Que é o
que na miña vida crea tensións, con-
flitos, agresividades? O meu carác-
ter, o meu egoísmo, a miña intoleran-
cia... Que impide a harmonía, a paz e
a alegría arredor de min? E que hai
na miña vida, nas miñas actitudes,
nas miñas palabras que resulta alen-
tador, que axuda aos demais a ser
felices, que lles proporciona paz e
axuda, para potencialo durante o ano
que iniciamos? Que podería facer de
positivo que non fago para converte-
lo en compromiso?”. Isto si que axu-
daría a que ese gran saco de semen-
tes que é o ano que comezamos se
convertese nunha gran colleita...
O mesmo hai que dicir da paz, pois
só temos paz cando a promovemos.
Pódese afirmar dela o que san Juan
de la Cruz dicía do amor: Regala paz
e recollerás paz.
Ao final da vida só teremos o tempo
que vivimos para amar, para servir,
para medrar, para sementar paz e
felicidade... Só teremos a colleita das
sementes de ben.
O Señor agasállanos con 365 sacos
de sementes e cómpre sementalas
todas. Como di Disraeli: “A vida é
demasiado breve para sermos mes-
quiños ou para perdela de forma
tonta...”
PARROQUIA VIVA
1.- Festa de Santa María, Nai de
Deus. Só misa ás 12 horas.
6.- Festa dos Reis Magos.
10.- Prosegue o curso catequético,
ás 11 horas.
19.- Reunión do grupo sinodal, ás
20:15 horas.
21.- Reunión dos pais e nais dos
nenos/as de 2º de Primeira
Comuñón, ás 8 do serán, nun local
da Asociación Recreativa e Cultural.
22.- Pleno do Consello Pastoral
Parroquial, ás 20:30 horas.
24.- Xornada da Infancia misionei-
ra.
27.- Reunión do grupo de Cáritas,
ás 20 horas.
Feliz ano novo! É unha frase moi
pronunciada nestas datas. Pero esta
felicitación non debe reducirse a un
simple bo desexo, senón que debe
traducirse nun bo compromiso.
Lembremos as palabras de Santiago
sobre a axuda ao indixente: “Se
chama á túa porta un home farrapen-
to, tremendo de frío e co estómago
baleiro, tendendo a súa man supli-
cante, e ti lle dis: “Párteseme a alma
de verte así, procura buscar algo de
comer e algo co que defenderte do
frío e un acubillo”, de que lle serviría
que lle deses só palabras de alento?
Non serían, acaso, un sarcasmo?” (St
2, 14-16).
De que serviría dicirlles ás persoas
que están ao meu carón: “Deséxovos
un ano moi feliz!”, se moitas veces
son eu a causa de moitos dos seus
sufrimentos, se, podendo darlles a
man para alentalos ou proporcionar-
lles paz, non o fago? Non é isto unha
especie de mofa?
O gran regalo que debemos facernos
uns a outros ao comezo do ano non
debe reducirse a desexarnos un ano
próspero e feliz, senón que debe con-
sistir en comprometernos a facernos
mutuamente felices, sendo fieis e
solidarios uns cos outros ao longo
dos 365 días do ano.
REFLEXIÓNS EN CÁRITAS
“Toda forma de discriminación nos
dereitos fundamentais da persoa, xa
sexa social ou cultural, por motivos
de sexo, raza, cor, condición social,
lingua ou relixión, debe ser vencida e
eliminada por ser contraria ao plan
divino. Verdadeiramente, é lamenta-
ble que os dereitos fundamentais da
persoa non estean aínda protexidos
na forma debida por todas partes.”
Const. Gaudium et spes, n. 29
“Cáritas está inserta na misión da
Igrexa, e hoxe ser Evanxeo, ser Boa
Nova, con todas as consecuencias, é
un imperativo urxente. Encarnar a
coherencia e a radicalidade do
Evanxeo, ser Boa Nova en cada
encontro, con cada persoa, en cada
acción, en cada escoita, en cada pro-
xecto, en cada proceso, en cada escri-
to, en cada presenza... Boa Nova para
as persoas en situación de exclusión,
boa nova para a sociedade, boa nova
para o mundo, boa nova que entraña
esperanza. Chámasenos a ir ao
mundo enteiro, sen fronteiras, sen
límites, sen exclusións, nun mundo
que é único, no que todos somos
unha soa familia humana. Por iso, o
noso pensamento e acción debe con-
templar a todos os pobos e a todas as
persoas.”
A. Abril, Presencia profética de
Cáritas en el contexto actual, Madrid
2012, p. 13
COS MELLORES DESEXOS
FELIZ ANO NOVO!
ACONTECEMENTOS
Bautismo:
Javier Taboada Bao, de Xacobo e Ana
(26-12-2015)
Matrimonio:
Xacobo Taboada Iglesias e Ana Bao
Díaz (26-12-2015)