CABANA DE BERGANTIÑOS está situado no fondo e na banda sur da ría de Corme e Laxe, onde ten un amplo tramo de litoral, en parte protexido nos LICs/ZECs “Río Anllóns” e “Costa da Morte”.
CABANA DE BERGANTIÑOS está situado no fondo e na banda sur da ría de Corme e Laxe, onde ten un amplo tramo de litoral, en parte protexido nos LICs/ZECs “Río Anllóns” e “Costa da Morte”.
O concello de Paderne está situado na marxe dereita da ría de Betanzos. A liña costeira vai desde o esteiro do Mandeo ata o do Lambre e alterna pequenas áreas de rochas e cantís de pouca altura con extensos areais protexidos.
O litoral do concello de Cee ten tres partes diferenciadas e separadas, dúas protexidas na ría de Corcubión e no seo de Fisterra, e outra exposta na costa da Morte. A de maior lonxitude e a da ría de Corcubión da que ocupa o fondo e toda a banda esquerda que se prolonga cara a enseada do Ézaro. No seo de Fisterra hai un pequeno tramo de cantís e a praia de Estorde e na costa exterior (Costa da Morte) unha sucesión de cantís e coídos e a ría de Lires.
É un litoral de enorme valor paisaxístico, xeolóxico e biolóxico que alterna zonas moi humanizadas e intensamente ocupadas con outras totalmente naturais.
Rías da Costa Átártabra nos concellos de Ares, Fene, Cabanas, Pontedeume, Miño, Paderne, Sada e Oleiros. Ábrense entre as puntas Coitelada (Ares) e Torrella (Oleiros). Pódense considerar dúas rías que comparten unha boca común, aínda que cada unha delas ten as súas propias características.
CONCELLOS: Arzúa, Boimorto, O Pino e Touro.
A comarca de Arzúa está situada no sur da provincia da Coruña entre os ríos Tambre e Ulla.
O relevo está formado por unha sucesión de formas suaves que separan os vales do Tambre e Ulla e van gañando altura cara ao leste onde se atopan as estribacións dos montes do Bocelo.
Está atravesada por numerosos cursos de auga que fragmentan o territorio e circulan cara aos dous ríos principais.
Os espazos naturais de maior valor atópanse nos ríos Ulla e Tambre e nos seus afluentes.
O litoral de Miño está formado por cantís, que reciben as ondas do mar aberto pola ampla boca da ría de Betanzos, e praias que se acollen nos seos que se forman entre as puntas. O elemento máis destacado é a praia Grande e a súa frecha na que se amorea a area coa que o mar quere pechar a saída do río Baxoi e a forza coa que a corrente do río se abre paso.
CONCELLOS: A Baña e Negreira
A comarca de a Barcala está situada no centro-oeste da provincia da Coruña.
O territorio está formado por unha sucesión de vales amplos e cumes de formas suaves e redondeadas con poucas diferenzas de altitude.
O río máis importante é o Tambre que percorre o linde sur e leste e o seu principal afluente é o Barcala que lle da nome á comarca.
A maior parte do territorio está ocupado por pasteiros e cultivos forraxeiros e por piñeiros e eucaliptos. Os espazos de maior interese natural atópanse na contorna dos ríos, sobre todo ao longo do percorrido do Tambre.
O espazo inclúe a serra de Monte Maior e as cabeceiras de varios pequenos ríos afluentes do Landro ou que van directamente ao Cantábrico, en terreos de Viveiro e Xove (Lugo)
Os ecosistemas máis interesantes son as turbeiras que acollen unha rica flora e fauna específicas,.
O concello de Pontedeume está situado na banda sur da ría de Ares e unha pequena parte na de Betanzos. A costa esténdese desde a desembocadura do Eume ata a praia de Andaío.
O litoral está marcado por un relevo que, a non ser na vila e no esteiro, logo acada os 50 m de altitude e está moi próximo ou por enriba dos 20 m en case toda a liña de costa.
O concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
A ría de Corme e Laxe está situada na Costa da Morte. Ábrese entre as puntas do Roncudo (ao norte) e Laxe (ao sur), na saída ao mar do río Anllóns. Nesta ría pódense distinguir dúas áreas diferenciadas: o interior, formado polo esteiro do Anllóns, protexido da forza do mar por unha barra de area de 2 km; e o resto do espazo, máis aberto, rochoso e recortado con algunhas zonas abrigadas nas que hai praias. As vilas máis importantes son Corme, Ponteceso e Laxe. Está protexida no LIC/ZEC “Río Anllóns” e “Costa da Morte” e na ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Cabanas está situado na marxe dereita da ría de Ares á beira do río Eume. O litoral ten dúas partes de características totalmente diferentes: unha a frecha da desembocadura do Eume e a coñecida praia que se asenta nela, e a outra de cantís moi recortados de ata 20 m de altura.
A comarca do Salnés está situada no noroeste da provincia de Pontevedra entre a banda sur da ría de Arousa e a banda norte da ría de Pontevedra. O territorio está formado polo amplo val do Salnés, no curso baixo do río Umia, rodeado de pequenas elevacións, cunha costa recortada e protexida que é unha importante fonte de recursos pesqueiros e marisqueiros.
É unha comarca densamente poboada con importantes núcleos urbáns, entre os que destaca Vilagarcia e que conserva importantes espazos de interese natural, en especial na costa.
Concellos: Cambados, O Grove, A Illa de Arousa, Meaño, Meis, Ribadumia, Sanxenxo, Vilagacía de Arousa e Vilanova de Arousa
O concello de Vimianzo está situado, na súa maior parte, no núcleo do Val de Soneira -o val do río Grande-. Conta con dous pequenos tramos de litoral, na costa ao mar aberto e no interior da Ría de Camariñas. Está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Un espazo co que se crea unha gran unidade ao conectar entre si as fragas e serras orientais: os LICs Os Ancares-O Courel polo sur, Carballido, polo Norte e A Marronda, polo oeste. Ten un gran interese paisaxístico, biolóxico e etnográfico. CONCELLOS: A Fonsagrada, Baleira e Navia de Suarna
El documento resume la excursión de un grupo de estudiantes de cuarto primaria a Pontevedra. Incluye detalles sobre la visita al monasterio de Poio, un paseo en barco donde observaron aves y mariscos, y una visita al museo que mostraba objetos y vestimentas antiguas. Finalmente regresaron a la escuela después de una excursión educativa y divertida.
O concello de Paderne está situado na marxe dereita da ría de Betanzos. A liña costeira vai desde o esteiro do Mandeo ata o do Lambre e alterna pequenas áreas de rochas e cantís de pouca altura con extensos areais protexidos.
O litoral do concello de Cee ten tres partes diferenciadas e separadas, dúas protexidas na ría de Corcubión e no seo de Fisterra, e outra exposta na costa da Morte. A de maior lonxitude e a da ría de Corcubión da que ocupa o fondo e toda a banda esquerda que se prolonga cara a enseada do Ézaro. No seo de Fisterra hai un pequeno tramo de cantís e a praia de Estorde e na costa exterior (Costa da Morte) unha sucesión de cantís e coídos e a ría de Lires.
É un litoral de enorme valor paisaxístico, xeolóxico e biolóxico que alterna zonas moi humanizadas e intensamente ocupadas con outras totalmente naturais.
Rías da Costa Átártabra nos concellos de Ares, Fene, Cabanas, Pontedeume, Miño, Paderne, Sada e Oleiros. Ábrense entre as puntas Coitelada (Ares) e Torrella (Oleiros). Pódense considerar dúas rías que comparten unha boca común, aínda que cada unha delas ten as súas propias características.
CONCELLOS: Arzúa, Boimorto, O Pino e Touro.
A comarca de Arzúa está situada no sur da provincia da Coruña entre os ríos Tambre e Ulla.
O relevo está formado por unha sucesión de formas suaves que separan os vales do Tambre e Ulla e van gañando altura cara ao leste onde se atopan as estribacións dos montes do Bocelo.
Está atravesada por numerosos cursos de auga que fragmentan o territorio e circulan cara aos dous ríos principais.
Os espazos naturais de maior valor atópanse nos ríos Ulla e Tambre e nos seus afluentes.
O litoral de Miño está formado por cantís, que reciben as ondas do mar aberto pola ampla boca da ría de Betanzos, e praias que se acollen nos seos que se forman entre as puntas. O elemento máis destacado é a praia Grande e a súa frecha na que se amorea a area coa que o mar quere pechar a saída do río Baxoi e a forza coa que a corrente do río se abre paso.
CONCELLOS: A Baña e Negreira
A comarca de a Barcala está situada no centro-oeste da provincia da Coruña.
O territorio está formado por unha sucesión de vales amplos e cumes de formas suaves e redondeadas con poucas diferenzas de altitude.
O río máis importante é o Tambre que percorre o linde sur e leste e o seu principal afluente é o Barcala que lle da nome á comarca.
A maior parte do territorio está ocupado por pasteiros e cultivos forraxeiros e por piñeiros e eucaliptos. Os espazos de maior interese natural atópanse na contorna dos ríos, sobre todo ao longo do percorrido do Tambre.
O espazo inclúe a serra de Monte Maior e as cabeceiras de varios pequenos ríos afluentes do Landro ou que van directamente ao Cantábrico, en terreos de Viveiro e Xove (Lugo)
Os ecosistemas máis interesantes son as turbeiras que acollen unha rica flora e fauna específicas,.
O concello de Pontedeume está situado na banda sur da ría de Ares e unha pequena parte na de Betanzos. A costa esténdese desde a desembocadura do Eume ata a praia de Andaío.
O litoral está marcado por un relevo que, a non ser na vila e no esteiro, logo acada os 50 m de altitude e está moi próximo ou por enriba dos 20 m en case toda a liña de costa.
O concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
A ría de Corme e Laxe está situada na Costa da Morte. Ábrese entre as puntas do Roncudo (ao norte) e Laxe (ao sur), na saída ao mar do río Anllóns. Nesta ría pódense distinguir dúas áreas diferenciadas: o interior, formado polo esteiro do Anllóns, protexido da forza do mar por unha barra de area de 2 km; e o resto do espazo, máis aberto, rochoso e recortado con algunhas zonas abrigadas nas que hai praias. As vilas máis importantes son Corme, Ponteceso e Laxe. Está protexida no LIC/ZEC “Río Anllóns” e “Costa da Morte” e na ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Cabanas está situado na marxe dereita da ría de Ares á beira do río Eume. O litoral ten dúas partes de características totalmente diferentes: unha a frecha da desembocadura do Eume e a coñecida praia que se asenta nela, e a outra de cantís moi recortados de ata 20 m de altura.
A comarca do Salnés está situada no noroeste da provincia de Pontevedra entre a banda sur da ría de Arousa e a banda norte da ría de Pontevedra. O territorio está formado polo amplo val do Salnés, no curso baixo do río Umia, rodeado de pequenas elevacións, cunha costa recortada e protexida que é unha importante fonte de recursos pesqueiros e marisqueiros.
É unha comarca densamente poboada con importantes núcleos urbáns, entre os que destaca Vilagarcia e que conserva importantes espazos de interese natural, en especial na costa.
Concellos: Cambados, O Grove, A Illa de Arousa, Meaño, Meis, Ribadumia, Sanxenxo, Vilagacía de Arousa e Vilanova de Arousa
O concello de Vimianzo está situado, na súa maior parte, no núcleo do Val de Soneira -o val do río Grande-. Conta con dous pequenos tramos de litoral, na costa ao mar aberto e no interior da Ría de Camariñas. Está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. Un espazo co que se crea unha gran unidade ao conectar entre si as fragas e serras orientais: os LICs Os Ancares-O Courel polo sur, Carballido, polo Norte e A Marronda, polo oeste. Ten un gran interese paisaxístico, biolóxico e etnográfico. CONCELLOS: A Fonsagrada, Baleira e Navia de Suarna
El documento resume la excursión de un grupo de estudiantes de cuarto primaria a Pontevedra. Incluye detalles sobre la visita al monasterio de Poio, un paseo en barco donde observaron aves y mariscos, y una visita al museo que mostraba objetos y vestimentas antiguas. Finalmente regresaron a la escuela después de una excursión educativa y divertida.
La Unión Europea ha acordado un paquete de sanciones contra Rusia por su invasión de Ucrania. Las sanciones incluyen restricciones a las transacciones con bancos rusos clave y la prohibición de la venta de aviones y equipos a Rusia. Los líderes de la UE esperan que las sanciones aumenten la presión económica sobre Rusia y la disuadan de continuar su agresión contra Ucrania.
O documento apresenta um roteiro para uma viagem pela Rota da Auga, começando com os debuxos feitos ao longo do caminho e terminando com a palavra "FINFIN", indicando o fim da viagem.
CONCELLOS: A Capela, Cabanas, Monfero, Pontedeume e As Pontes de García Rodríguez.
A comarca do Eume esténdese desde as serras da Dorsal Galega, ao leste ata a ría de Ares ao oeste, nun territorio moi diverso onde se dan grandes diferenzas de altitude, de formas de releve e litolóxicas no que o río Eume é o principal protagonista.
É unha comarca con numerosos espazos naturais e cunha paisaxe moi rica en matices.
Unha comarca do sur de Ourense, no linde con Portugal, formada polos concellos de Bande, Entrimo, Lobeira, Lobios e Muíños. De grande interese natural e cultural.
CONCELLOS: Lousame, Noia, Outes e Porto do Son.
A comarca de Noia está situada no suroeste da provincia de A Coruña, con fronte ao centro e sur da ría de Muros e Noia, nas Rías Baixas Galegas. É unha comarca de paisaxes asociados ao mar e ás serras, onde as estreitas chairas costeiras están rodeadas en toda a súa contorna por aliñacións de cumes que van do Tremuzo, ao norte, ata o Barbanza, ao sur. O río Tambre é a principal arteria da comarca e forma o maior esteiro que ocupa o fondo da ría.
As áreas de maior interese natural atópanse ao longo de toda a costa onde hai numerosas praias e cantís de grande valor ecolóxico, e no esteiro do Tambre.
O concello de Redondela está situado na banda sur da ría de Vigo. A costa, pola proximidade dos montes, é escarpada agás no esteiro do río Alvedosa e na praia de Cesantes. Alterna cantís de media altura, praias e seos que quedan amplamente ao descuberto co debalo da marea. É unha costa rica en bancos marisqueiros.
As principais actividades son a pesca e o marisqueo, os servizos e a industria.
O espazo protexido inclúe A Serra do Careón, as Gándaras de Melide, un pequeno tramo do río Ulla e os cursos dos seus afluentes Furelos e Seco. É unha área dun grande interese xeolóxico, pola presenza de rochas pouco comúns e formacións xeolóxicas de interes e dunha excepcional relevancia botánica, por acoller especies vexetais únicas.
CONCELLOS: Melide, Santiso, Toques (A Coruña), Friol e Palas de Rei (Lugo)
Concellos: Castrelo do Val, Cualedro, Laza, Monterrei, Oímbra, Riós, Verín e Vilardevós.
A comarca de Verín está situada no sur da provincia de Ourense, no linde con Portugal. O centro está ocupado pola depresión de Monterrei ou de Verín, unha foxa tectónica rodeada de montañas que segue unha inclinación lixeira de norte a sur, e atravesada polo río Támega e os seus afluentes. As maiores alturas atópanse ao norte, nas serras do Macizo Central.
Acolle zonas de gran interese natural.
Espazo situado nos vales do Eume e algúns dos seus afluentes, entre o límite das provincias de A Coruña e Lugo (concello de Xermade) e o límite da influencia das mareas na parroquia de Ombre en Pontedeume (rego de Pouso). Inclúe o monte Fontardión ao norte e o Queixeiro ao sur e parte da vertente coruñesa da Serra da Loba.
O Eume e os seus afluentes forman vales profundos nos que se conservan áreas de bosque atlántico de gran pureza cunha graden diversidade de especies de animais, vexetais e fungos, algunhas moi raras ou únicas.
Concellos: Cabanas, A Capela, As Pontes de García Rodríguez, Monfero, Pontedeume.
O concello de Outes está situado na marxe dereita da ría de Muros e Noia, co Tambre facendo linde polo sur. A costa é abrigada e está ocupada por amplas áreas de marismas nos esteiros dos ríos (Tambre, Entíns, Bendimón...), algúns areais, e zonas de cantís de pouca altura. Acolle importantes bancos marisqueiros. As principais actividades son os servizos, a industria (estaleiros, serradoiros...), a pesca, o marisqueo e a agricultura. Conta con áreas de grande interese natural e conserva un importante patrimonio cultural: castros, mámoas, pontes, hórreos (chamados localmente moas), cruceiros, igrexas...
CONCELLOS: Ares, Cedeira, Fene, Ferrol, Moeche, Mugardos, Narón, Neda, San Sadurniño, As Somozas e Valdoviño
A comarca de Ferrol ten unha gran diversidade morfolóxica, litolóxica e paisaxística: unha grande área costeira con rías, praias e cantís; zonas de montaña, e amplos vales fluviais que se articular arredor do principal curso, o río Grande de Xuvia e os seus afluentes.
É unha comarca moi poboada, en especial na faixa costeira e na contorna da ría de Ferrol, onde se concentran ademais a maior parte dos servizos e das industrias.
Acolle importantes espazos naturais moi diversos.
CONCELLOS: Carnota e Muros
A comarca de Muros sitúase na marxe norte da ría de Muros e Noia e na costa de mar aberto ata a desembocadura do Xallas.
É unha comarca eminentemente costeira cun releve moi en pendente que pasa en moi pouca distancia dos 0 a máis de 500 m de altura nos que sobresaen o macizo do Pindo a Serra das Forcadas e o Pedregal.
É unha comarca cun grande patrimonio natural na que se atopan dous espazos protexidos e dun gran interese paisaxístico e etnográfico.
A ría de Cedeira ábrese entre as puntas Ardillosa e Chirlateira.
Unha costa dun enorme interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico protexida no LIC/ZEC “Costa Ártabra”, no Lugar de Interese Xeolóxico Internacional “Cabo Ortegal” e como Reserva Mariña de Interese Pesqueiro.
A comarca de Quiroga, coñecida en grande parte tamén co nome do Courel, está situada ao sur de Lugo, lindando polo leste con León e O Barco (Ourense) e inclúe os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil. O territorio é, na súa maior parte, de alta montaña, agás o val do Sil, que a atravesa polo sur. Está percorrida por numerosos ríos, pertencentes á cunca do Sil, que escavan profundos vales.
É unha comarca dun grande interese natural que acolle pegadas glaciarias, monumentos xeolóxicos, paisaxes impresionantes en calquera época do ano, e unha grande biodiversidade.
Litoral do concello de Cariño, entre os cantís da serra da Capelada e a ría de Ortigueira. Protexido nos LICs/ZECs "Cabo Ortegal" e "Ortigueira-Mera", na ZEPA "Ortigueira-O Ladrido" e como Lugar de Importancia Internacional.
2. A comarca do Eume é unha comarca galega situada na provincia da Coruña
e con capital en Pontedeume. Pertencen a esta comarca os concellos de
Monfero, As Pontes de García Rodríguez, Cabanas, Pontedeume e A
Capela. Limita ao norte coas comarcas de Ferrolterra e Ortegal, ao sur coa
de Betanzos e ao este coa comarca da Terra Chá que xa está na provincia
de Lugo.
3. A comarca de Pontedeume é unha paisaxe de costa e tamén de val de
interior porque está cruzada polo río Eume.
4. O encoro do Eume é o máis grande dos dous encoros que ten o río.O encoro do Eume é o máis grande dos dous encoros que ten o río.
Ocúpase nunha superficie de 450 hectáreas do concello da Capela, AsOcúpase nunha superficie de 450 hectáreas do concello da Capela, As
Pontes e Monfero, ten unha lonxitude de 15 km. e un vol. de 123Pontes e Monfero, ten unha lonxitude de 15 km. e un vol. de 123
hectómetros cúbicos. A empresa concesionaria é Endesa.hectómetros cúbicos. A empresa concesionaria é Endesa.
5. Nace na Serra do Xistral. A vila das Pontes de García Rodríguez, vaise
encaixando nun val profundo coñecido como canón do Eume, en parte
asolagado polo encoro do Eume. A medida que se achega á
desembocadura vaise abrindo o val ata formar un amplo esteiro que en
marea baixa forma unha illa coñecida como As Croas, de gran valor
marisqueiro e faunístico. Finalmente desemboca na Ría de Ares, no Golfo
Ártabro, entre os concellos coruñeses de Pontedeume e Cabanas dos que é
a súa fronteira natural.
6. Por toda a Comarca do Eume a vexetación de costa está formada por
moitas especies de árbores e arbustos que dan lugar a bosques.
Un deses bosques máis coñecido é o das Fragas do Eume, que é un
espazo protexido pola súa vexetación e fauna.
No resto da comarca hai multitude de bosques, de árbores como
castiñeiros, carballos, acivro, piñeiros, eucaliptos, loureiros... e tamén
arbustos como os fieitos, toxos e moitos máis.
7. As Fragas do Eume é un parque natural galego creado o 30 de xullo de
1997 e que abrangue 9.126 hectáreas nas beiras do río Eume,
concretamente nos concellos de Cabanas, A Capela, Monfero,
Pontedeume e As Pontes de García Rodríguez, todos eles da provincia da
Coruña. Na actualidade residen no parque 521 persoas dos cinco
concellos anteriormente nomeados.
Hai bosques de amieiros, abeleiras, castiñeiros e carballos. Nela viven
animais como xabarís, teixugos, esquíos e picapeixes. As Fragas do Eume
sufriron un incendio o 31 de marzo de 2012.
8. A súa fauna está composta por máis de 170 especies diferentes: aves
como o azor, o gavilán, o bufo real e o bufo chico; mamíferos como o
xabarín, o corzo, o cervo, a nutria, a xeneta e incluso, tamén, existen lobos,
nas súas zonas máis agrestes e solitarias; e anfibios como a salamandra, o
sapo e, especialmente interesante, o reo, variedade de a troita migradoira,
abundante no tramo final do río Eume, onde cada ano, gran cantidade de
pescadores danse cita augas arriba.
9. As persoas totais que viven na comarca do Eume son 25.490 hab. no 2.014.
As vilas máis poboadas son Pontedeume e Cabanas, As Pontes ten unha
zona de vila que tamén está bastante poboada. As zonas menos poboadas
son Monfero e A Capela.
10. ● Gastronomía:
Algúns pratos típicos da Comarca do Eume son o caldo, o cocido, a
empanada e o marisco.
● Repostería:
Algúns sobremesas típicos da Comarca do Eume son a torta de Costrada, o
biscoito e a torta de Proia.
● As construcións
Na Comarca do Eume hai casas mariñeiras e labregas, as casas
mariñeiras están en Pontedeume e Cabanas, pero nos demais concellos
son casas labregas.
11. ● Bailes:
Na Comarca do Eume o baile máis recoñecido é o da muiñeira, tócase coa
pandeireta e algunhas son cantadas. Báilase cos brazos levantados e ten
un ritmo moi rápido. Adóitase bailar co traxe tradicional.
● Música:
Os cantos de berce ou de arrolo son as cancións tradicionais que se lles
cantan aos meniños para que se durman.
● Os alalás:
Son uns cantos populares moi antigos que se cantan sen instrumentos.
12. Na comarca do Eume celébranse festas relixiosas, tradicionais e
gastronómicas.
●
Festas relixiosas:
Son coñecidas as das Peras en Pontedeume, do 7 ó 10 de setembro.
Tamén se celebra San Miguel de Breamo o 8 de maio e o 29 de setembro.
Na Capela, en agosto celébrase a Virxe das Neves e o San Bartolo. En
Monfero celebran a festa da Virxe da Cela o 4, 5 e 6 de Xullo
●
Festas Tradicionais:
A baixada do río Eume é o 11 de setembro en Pontedeume e a festa da
muiñeira o 31 de maio. Tamén hai romerías e rutas cabalares no concello
da Capela, como a ruta da Faeira.
●
Festas gastronómicas:
Na Capela teñen a festa do Requeixo o último domingo de agosto. Tamén
celébrase a festa do Grelo en Monfero arredor do entroido.
13. ● A agricultura:
Na comarca do Eume hai moita agricultura. Sobre todo na Capela, Monfero
e As Pontes. Tamén en Pontedeume hai produtos de horta.
● A gandaría:
A gandaría na comarca do Eume non é moi abundante pero hai vacún,
porcino e algún tipo de aves como galiñas...
14. ● A pesca:
Na comarca do Eume hai pesca de baixura. En Pontedeume e Cabanas.
● A minaría:
No concello das Pontes está a mina máis importante a ceo aberto. Aínda
que hoxe está con menos uso, nos anos 80 foi o centro de traballo da xente
de moitos concellos limítrofes, facendo da vila das Pontes un lugar cheo de
servizos, comercios e pequenas industrias.
15. ● A construción:
Na comarca do Eume hai moita construción, hai bastantes obras públicas
como portos, pontes, estradas e moitas vivendas privadas. E tamén hai a
rehabilitación das casas antigas.
● A industria:
Na comarca do Eume está o polígono industrial de Penapurreira e tamén
está Endesa na central térmica das Pontes. En Pontedeume hai o polígono
do Vidreiro. En Andrade está a industria alimenticia de leite Celta.
16. ●
COMERCIOS:
As Pontes e Pontedeume son os lugares con máis comercios da
Comarca do Eume.
●
SERVIZOS E EMPRESAS:
Os traballadores autónomos son persoas que dan servizo a empresas ou
a xente como, por exemplo, fontaneiros, electricistas, arquitectos,
xornalistas, avogados, etc.
●
SERVIZOS FINANCEIROS:
Préstanse sobre todo os bancos e en caixas de aforros.
●
SERVIZOS EDUCATIVOS:
Os servizos educativos danse en centros como colexios, os institutos e
as universidades. Aínda que na Comarca do Eume non hai ningunha
universidade.
17. ●
SERVIZOS SANITARIOS:
Os servizos sanitarios danse en centros de saúde, ambulatorios e clínicas.
A cabeceira comarcal é o sitio mellor comunicado que en este caso é
Pontedeume.
●
TURISMO:
Na comarca do Eume hai moito turismo, ten o castelo de Andrade, o
torreón dos Andrade, o pazo dos Andrade, A igrexa de San Miguel de
Breamo, o Monasteiro de Caaveiro e o Monasteiro de Monfero.