A castaña

1. A NOSA AMIGA
A Castaña

2.  Nome da árbore: O Castiñeiro
 Nome científico: Castanea Sativa
 Hábitat: Climas temperados e húmidos. É polo tanto
moi adecuado para o clima de Galicia. Hainos por toda
a nosa terra, pero donde máis abundan é nas provincias
de Lugo e Ourense

3.  Pouco se sabe da orixe do castiñeiro, pero o que parece claro
é que foron os romanos os que o trouxeron á Galicia
 O castiñeiro é unha árbore fóra de serie, forte. A súa madeira,
dunha calidade excelente, emprégase en tonelería e
cestería e tamén para a fabricación de pisos e mobles.
 Florece entre maio e xuño e o seu froito, a castaña é moi
apreciada no mundo
 O castiñeiro case nunca se encontra só, senón formando
parte dun bosque chamado SOUTO.

4. A Castaña
 É un froito seco cunha composición similar aos
cereais, xa que é moi rica en hidratos de carbono,
é polo tanto un alimento moi enerxético, pero á vez
pouco calórico porque ten pouca graxa (é o froito
seco que menos ten). Son tamén ricas en
vitaminas e minerais.

5. TIPOS DE CASTAÑAS
 Hai moitos tipos de castañas. As máis coñecidas
son: Amarelante, Negral, Famosa, Garrida,
Presa, Luguesa, Longal, De Parede, Ventura e
Xudía

6. GASTRONOMÍA
 As castañas podemos comelas asadas, cocidas e ata crúas
na súa época, é dicir, no outono; e as secas, todo o ano.
 Cando se secan, pode facerse fariña coa que se elaboran
unhas tartas riquísimas.
 Como comida principal ou como postre. En conserva ou
mermelada. Solas ou como guarnición……..
a castaña é xenial!!!
Algúns pratos
Polo con castañas Sopa

7. Tiramisú Puré
•
Tarta de chocolate Pudding

8. Marrón Glassé Mermelada
E por suposto… Asadas!!!
Hummm… Que ricas!!

9. O MAGOSTO
Orixe da palabra: Magnus Ustus (gran fogo) e tamén, Magum Ustum
(fogo máxico). Trátase dunha festa que tradicionalmente se facía ao
recoller o froito e servía como agradecemento pola colleita recibida.
Soe facerse entre o 1 e o 15 de novembro e ten carácter comunitario.
Consiste nunha gran fogueira donde se asan as castañas que logo
comerán todos os asistentes. Ao rematar hai o costume de saltar as
brasas e tinguir a cara coas cinzas sobrantes.

10. REFRÁNS, DITOS E ADIVIÑAS
 A castaña no agosto quere arder, e no setembro beber.
 A castaña que está no camiño é do veciño.
 As castañas no Nadal, saben ben e pártense mal.
 Temperá é a castaña que no setembro regaña.
 Sempre un porco ruín ha atopar, a mellor castaña.
 Con castañas asadas e sardiñas salgadas non hai ruín viño.
 A castaña e o besugo, no febreiro non ten zugo.
 Se chove na semana do San Mateo non prepares canizo
porque non hai ourizos

11.  Auga de castañas: dise do café frouxo.
 Quedar en auga de castañas: algo que non tivo
importancia.
 Estalarlle a castaña na man: cando un cae na propia
trampa.
 Non estar para asar castañas: non ter ganas de festa.
 Sacarlle as castañas do lume: librar a un dun problema.
 Darlle unha castaña: zurrarlle na cara.
 ¡Toma castaña!:levar un chasco.
 ¡Pegarse un castañazo!Pegarse un golpe forte.
 Coller unha castaña. Emborracharse.
 Estoupou como unha castaña: unha explosión
seca.
 ¡Manda castaña!Algo que non ten xustificación,
que sorprende a un

12.  Ten pelexo coma a xente,
e é moi boa para comer;
chega polo mes de Santos
e todo o ano a tés.
 Alto me vexo
no meu capelexo,
por unha risada
quedeime sen nada

13.  Alto está,
barbas ten,
ri e solta o que ten .
 No aire se cría,
no aire se ten;
bota unha risada
e perde o que ten.