Afremmen of gasgeven Duurzaamheid Zwart - Wit benaderd Kritische oproep om in de infrawereld meer actief te werken met duurzaamheid. Niet alleen plannen maken en demovakken maar gaan voor echte implementatie en kansen.

1. Nr.1 - 2015 OTAR
Nr.1 - 2015OTAR 43
Afremmen of gas geven:
Duurzaamheid zwart
wit benaderd
Asfaltblij 2014-2 geeft de top-tien van duur-
zaamheidsissues van de Vakgroep Bitumineu-
ze Werken. Het zijn issues die al jaren op de
agenda staan. Daarom kwam ik op de Asfalt-
dag 2014 met een alternatieve top-tien, gedre-
ven door passie, lef, transparantie en essentie.
Bij duurzaamheid gaat het niet over ‘Denk niet wit, denk niet
zwart, maar in de kleur van je hart’. Wat willen we eigen-
lijk? De overheid bedenkt van alles, mits het nog sneller, beter
en goedkoper is. Daar is duurzaamheid dus ‘Money’ gedre-
ven. Het doet met zoveel ideeën steeds weer denken aan ‘99
Luftballons’: meer nieuwe ontwikkelingen met vooral demo in
plaats van echt zaken te implementeren.
De aannemerij springt hier meestal te enthousiast op in.
‘Dreamers’ omdat ze als ondernemer vooral de kansen wil-
len zien en vaak niet beseffen dat ze bij de implementatie door
diezelfde overheid worden afgeremd door gewoonten en re-
gels. In de asfaltbranche voorbeelden te over, zoals Laag tem-
peratuurasfalt, modificaties, hergebruiktechnieken en samen-
werkingsconcepten.
Zolang er in essentie niet echt iets verandert in de wegen-
bouw, zolang er geen ‘Changes’ zijn, verandert er niets. Er is
echt een doorbraak in het denken en de regels nodig om de
‘oude’ wegenbouw om te vormen tot een aantrekkelijke, duur-
zame sector. Een sector die experimenten stimuleert om nieu-
we ideeën uit te laten groeien tot dagelijkse praktijk.
Het is in die zin treffend dat Robbert Naus in zijn presenta-
tie ‘Techniekprogramma Asfalt – Tien tinten techniek’ laat zien
dat asfalt per kilogram net geen 10 eurocent kost, en dat met
alle inspanningen op onderzoek en techniek. Daarom ook stel
ik vast dat duurzaam asfalt het niet wint zolang de opdracht-
gever altijd kiest voor het ‘plof(as)falt’. Het besef dat de gerin-
ge investering in duurzaamheid maatschappelijk grote winst
oplevert, is bij de overheid nog niet doorgedrongen.
Als het ons, de asfaltbranche –opdrachtgevers en -nemers-
serieus is met duurzaamheid dan moet we ‘Oerend hard’
gaan, gas geven dus om de kansen te grijpen. Schijnbewe-
gingen leiden tot niets. De overheidsopdrachtgever moet ac-
cepteren dat je niet altijd direct krijgt wat je wilt of had willen
krijgen (‘You can’t always get what you want!’). De weg naar
duurzaamheid is soms een zijweg nemen.
De weg naar duurzame infra is niet gemakkelijk. Dat kost
‘bloed, zweet en tranen’. Dat is prima zolang de overtuiging
er is dat we ook echt
op de goede weg zit-
ten, maar daar ont-
breekt het nogal eens
aan. Wellicht wordt
het makkelijker als
we loskomen van
technologie, tech-
niek en regeltjes waarbij per over-
heid ook nog gewerkt wordt met eigen interpretaties. Wie
weet nu echt wat de essentie is van duurzaam inkopen, green
deals of circulaire economie?
We mogen niet vergeten dat het bij duurzaamheid niet gaat
om de weg, infra of techniek, maar om mensen, toekomst
en de aarde. ‘Magnificient’ zou het zijn als we meer direct
betrokken zouden zijn bij de essentie van duurzaam leven in
plaats ons te verschuilen in regels en techniek.
De oplossing is dan ook het hebben van ‘One mission, one
vision’. Wat zou het goed zijn als overheden, opdrachtgevers
meer op een lijn komen, die doorzetten en er wat voor over
hebben om duurzame infra waar te maken. Een heldere visie
met ambitie op de langere termijn en met concrete doelstel-
lingen die binnen enkele jaren gerealiseerd moeten zijn om het
doel - een duurzame sector - te bereiken. Kortom actie dus,
gas geven op duurzaamheid en niet afremmen!
Ton Kneepkens
TPA Nederland
Voorzitter Permanente Commissie Duurzaamheid
van VBW Asfalt