O medio interno. Os líquidos corporais. Sangue e linfa. Grupos sanguíneos: sistema AB0 e Rh. Realizado polo Departamento de Bioloxía do IES Otero Pedrayo con modificacións miñas.

1. Carmen Cid Manzano/Mª José Camba Seara
I.E.S. Otero Pedrayo. Ourense. Departamento Bioloxía e Xeoloxía.
Modificacións: Adán Gonçalves

2. O MEDIO INTERNO
Os organismos unicelulares realizan o intercambio de substancias
directamente co medio externo cos rodea.
Nos pluricelulares, sen embargo, a maioría das células que os
constitúen non teñen un contacto directo co medio externo do
organismo, polo que é indispensable dispoñer dun medio
extracelular no que se poida producir ese intercambio. Este
medio extracelular está formado nos pluricelulares máis
complexos (con un gran nº de células) por diversos líquidos que
fan de intermediarios entre as células do organismo e o medio
externo.
O conxunto destes líquidos é o que denominamos medio interno.

3. O medio interno supón unha serie de vantaxes:

Proporciona as células un ambiente axeitado, e dicir,
homoxeneidade das condicións físico-químicas.

Permite o intercambio entre as distintas células (produción
organizativa, coordinación...)

Proporciona máis independencia do medio externo.
Estas funcións do medio interno son posibles gracias a
homeostase: conxunto de procesos fisiolóxicos que manteñen
estables as características do medio.

4. Entre os líquidos que forman parte do medio interno temos:
 Os que van polo interior dos vasos: sangue e linfa.
 Os líquidos que ocupan cavidades: cefalorraquídeo, pleural,
sinovial, intraocular...
 O líquido ou plasma intersticial que enche os espazos entre as
células.
Estes líquidos ou humores conteñen unha disolución con
distintas sales e mc. orgánicas que se denomina plasma. En
xeral, ten un pH preto do neutro e unha concentración salina
do 0,9%. Tamén posúe gases (O2
, CO2
). A principal diferenza
entre os distintos tipos de plasma é o tipo de proteínas.

5. O SANGUE
Entre todos os líquidos corporais o máis importante é o sangue.
Posúe cor vermella e circula polos vasos sanguíneos.
Representa un 8% do peso corporal e está constituido por:

Plasma sanguíneo (55%): solución acuosa (90% de auga) de cor
amarela con distintas substancias disoltas (proteínas, HC, lípidos,
hormonas, ións...)

Células ou elementos figurados (45%) : atópanse suspendidas no
plasma; hai varios tipos, glóbulos vermellos ou eritrocitos ou
hemacías, glóbulos brancos ou leucocitos e trombocitos ou
plaquetas.

6. COMPOSICIÓN
DO SANGUE
Plasma sanguíneo
Células sanguíneas
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

7.
COMPOSICIÓN PLASMA SANGUÍNEO
Agua
GASES (CO2) Disuelto en el plasma, la mayoría en forma de bicarbonato
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

8. Soro sanguíneo: é a fracción do plasma sanguíneo que
permanece en estado líquido tras a coagulación sanguínea.
A súa composición é a do plasma, pero sen fibrinóxeno.
Hemoglobina: é unha proteína (tetrámero) encargada do
transporte de O2
. Pola súa estrutura e función constitúe o
pigmento respiratorio dos Vertebrados (Grupo Hemo). A
hemoglobina atópase nos glóbulos vermellos as que confire
a súa cor característica.

9. CÉLULAS
SANGUÍNEAS
Glóbulos vermellos ou
hematies ou eritrocitos
Plaquetas ou trombocitos
Glóbulos blancos
o leucocitos
Granulocitos
Neutrófilos o
polimorfonucleares
Basófilos
Eosinófilos
Agranulocitos Monocitos
LinfocitosI.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

10. ORIXE DAS CÉLULAS SANGUÍNEAS
O tecido principal produtor de células sanguíneas é a
médula ósea vermella. Hai, sen embargo, tipos
celulares que se orixinan na médula ósea vermella,
pero sofren procesos de maduración noutros tecidos
como por exemplo os linfocitos T que maduran no
timo. Noutras ocasións son producidos na médula,
pero se acumulan noutros tecidos por exemplo os
linfocitos B que se establecen nos órganos linfáticos
(bazo, ganglios, fígado fetal...)

11. Neutrófilo
Granulocitos
Agranulocitos
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

12. Neutrófilos
Basófilos
Eosinófilos
Célula nai hematopoiética
(Médula ósea)
Célula nai mieloide Célula nai linfoide
Antíxenos
Eritrocitos
Resposta inmune
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

13. CÉLULAS DO SANGUE Nº/ mm3
CARACTERÍSTICAS E FUNCIÓN
Glóbulos vermellos
ou hematíes
4 o 5x 106
Anucleados.. Forma de disco biconcava. Transporte osíxeno
(hemoglobina-grupo Hemo -Fe).
Neutrófilos 70% de 6000 o 8000 Núcleo polilobulado. Con gránulos. Tínguense con
colorantes neutros. Defensa (fagocitos)
Eosinófilos 2-4% de 6000-8000 Núcleo xeralmente bilobulado. Con gránulos. Tínguense con
colorantes ácedos. Defensa (responden a enfermidades
alérxicas e por parásitos).
Basófilos 0-1 % de 6000-8000
Núcleo redondeado. Con gránulos. Tínguense con colorantes
básicos. Defensa (secretan substancias químicas capaces de
provocar unha reacción inflamatoria no corpo Preveñen a
coagulación sanguínea dentro dos vasos (Heparina).
Monocitos 3-7 % de 6000 a 8000
Núcleo frecuentemente en ferradura. Agranulados. Segunda
línea de defensa do organismo (fagocitos)
Linfocitos 25-40 % de 6000-8000
Son os leucocitos que migran máis tardíamente ás zonas de
inflamación. Todos son formados na medula ósea, só se
diferencian en canto ós lugares de maduración: B se o fan
na medula ósea, e T se o fan no timo. Función defensa. Os
lifocitos B, inmundade humoral (anticorpos) e os linfocitos
T, inmunidad celular.
Plaquetas ou trombocitos 150.000 a
400.000/mm3
Fragmentos de células de gran tamaño (megacariocitos).
Interveñen na coagulación sanguínea

14. Resposta dos neutrófilos ante a infección
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

16. I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

18. Glóbulo rojo
NeutrófiloI.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

19. I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

20. EosinófiloI.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

23. Basófilo
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

25. Monocito
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

27. Linfocitos
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

29.
1 - Eritrócitos 2 - Plaquetas 3- Linfócitos 4 - Neutrófilos 5 - Eosinófilos 6 - Monócitos
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

30.
FUNCIÓNS DO SANGUE
-Transporte: nutrientes, gases, as substancias de refugallo
e moléculas reguladoras como as hormonas.
- Defensa.
-Regulación da temperatura corporal.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

31. ANTÍXENO: é calquera axente estraño que o entrar no
organismo provoca a produción de anticorpos contra él.
Normalmente a porción antixénica non é todo o axente
(unha bacteria ou un virus), senón unha parte
(habitualmente moléculas grandes como proteínas e
glicoproteínas da parede bacteriana, ou da envoltura, ou da
cápside vírica).
ANTICORPO: moléculas de natureza proteica que actúan
específicamente contra un antíxeno determinado. Poden por
si mesmos destruir ou inmovilizar o antíxeno (p.e.
Aglutinación) ou poden ser “o sinal de alarma” para que
actúen determinados tipos celulares p.e. macrófagos.

32. I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

33. GRUPOS SANGUÍNEOS A,B, AB e OGRUPOS SANGUÍNEOS A,B, AB e O
GRUPOSGRUPOS
SANGUÍNEOSSANGUÍNEOS
Aglutinóxenos
membrana dos glóbulos
vermellos
Aglutininas
plasma
sanguíneo
AA A Anti B
BB B Anti A
ABAB A y B -
OO - Anti A, Anti B
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

34. TRANSFUSIÓN DO SANGUETRANSFUSIÓN DO SANGUE
Grupo A
anti B
Grupo B
anti A
Grupo AB Grupo O
anti A y antiB
Grupo A A Si No Si No
Grupo B B No Si Si No
Grupo AB Ay B No No Si No
Grupo O Si Si Si Si
AGLUTININAS DO RECEPTOR
A
N
TÍ
X
E
N
O
S
D
O
D
O
N
A
N
T
E
Receptor
Universal
Dador
Universal
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

35. Grupo sanguíneo Rh
Antixenos
góbulos vermellos
Aglutininas
Plasma
sanguíneos
Grupo Rh+ Antíxeno Rh O
Grupo Rh- O anti-Rh+
Transfusións
Grupo Rh+
Grupo Rh-
Grupo Rh+ Si No
Grupo Rh- Si Si
Donantes
Receptor
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

36. Grupo A Rh + 37%
Grupo A Rh - 9%
Grupo B Rh + 6%
Grupo B Rh - 1,5%
Grupo AB Rh + 3%
Grupo AB Rh - 0,5%
Grupo O Rh + 35%
Grupo O Rh - 8%
Frecuencias dos diferentes grupos ABO y RhFrecuencias dos diferentes grupos ABO y Rh
Outros grupos sanguíneos
Existen outros grupos sanguíneos, tamén clasificados por letras como,
por exemplo M, N, S e P e outros coñecidos polo nome das persoas nas
que se identificaron os anticorpos por primeira vez (Kell, Duffy, etc.).
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

37. http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Seleccion/embriones/evitar/rechazo/inmunologico
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Seleccion
/embriones/evitar/rechazo/inmunologico/madre/elpepusoc
/20091001elpepusoc_7/Tes
https://youtu.be/Cgfo5GtRnoE

38. ¿Por que hai que doar sangre?¿Por que hai que doar sangre?
Porque a máis avanzada tecnoloxía non foi capaz
de producir este elemento esencial para a vida. A
única posibilidade de obtela é grazas á
xenerosidade persoal do ser humano, único capaz
de fabricala no seu propio organismo.
¿Que se necesita para ser donante de sangue?¿Que se necesita para ser donante de sangue?
•Ter entre 18 e 65 anos.
•Peso mínimo de 50 Kg.
•Gozar de boa saúde.
•Non viaxar, no último ano, a zonas endémicas do paludismo.
•Tatuaxes e piercing fai como mínimo un ano
•Non realizar prácticas de risco que faciliten o contaxio de hepatite ou a
SIDA.
•Non haber tido infeccións víricas (catarro ou farinxitis) nos últimos 7 días.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense
http://revista.consumer.es/web/ga/20081101/actualidad/informe1/74270.php

40. La Voz de Galicia, 23 de marzo de 2009

42. A LINFA
A linfa orixínase a partir do plasma sanguíneo que sae nos
capilares cara os tecidos. Este plasma constitúe aquí o
líquido tisular ou plasma intersticial que utilizan as células
no seu intercambio de substancias. O exceso deste líquido
tisular e recollido por capilares linfáticos que se encargan
de devolvelo ó torrente sanguíneo (veas subclavias).
A linfa posúe, polo tanto, unha composición similar ó plasma
sanguíneo. Diferenciase deste, xeralmente, en que non
posúe máis tipos celulares que os linfocitos (ganglios).

43. FUNCIÓNS DA LINFA
• Drenaxe do liquido intersticial: os vasos
linfáticos drenan o líquido intersticial
excesivo dos espacios dos tecidos.
•Transporte de lípidos e vitaminas
liposolubles(A,D,E,K).
•Defensa: ten linfocitos.
I.E.S. Otero Pedrayo.
Ourense

44. SANGUE-LIQ.TISULAR-LINFA

45. GRAZAS POR ATENDERMEGRAZAS POR ATENDERME
godzillin.blogspot.com
godzillin.blogspot.com
godzillin.blogspot.com