Ποιήματα μαθητών με σατιρική διάθεση

1. ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ
«ΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΜΟΥΡΗ”
Σχολικό κείμενο
Σαρακηνός εστέκετον, στέκει, αναγελά τον:
«Σαρακηνοί έχουν φαριά, που διώχνουν τους αέρες,
την φάσαν και την πέρδικαν από πτερού την παίρνουν,
και τον λαγόν στον ανήφορον από δρομού τον σώνουν,
κρατούν και κολακεύουν τα και ελεύθερα τα αφήνουν,
και πάλιν Δ΄ όταν τους φανεί, τρέχουσι, πιάνουσιν τα,
και τον Αφράτην ποταμόν ουκ ημπορούν περάσαι.
Και σύ με το παρίππιν σου θέλεις να τον περάσεις;»
Το να τ' ακούσει ο νεότερος, πολλήν μανιαν πήρεν
Πτερνιστηρέαν τον μαύρον του, δια να περάσει πέρα.
Ήτον ο Αφράτης δυνατός, ήτον και βουρκωμένος,
ειχεν και κύματα βαθέα, ήτον και αποχυμένος,
πτερνιστηρέαν τον μαύρον του κρούει τον και υπάγει.
(διασκευασμένες μαθητικές εργασίες)
Τα ιδικά μας τ’ άλογα είναι πολύ μεγάλα.
Πού πας εσύ βρε άσχετε στου γάιδαρου καβάλα;
Εμάς περνάν από βουνά με λάσπες και ποτάμια·
Κι εσάς αυτό που κάνουνε είναι να τρων καλάμια.
Τρομάζουν και να το σκεφτούν στο τρέξιμο μαζί μας
λαγοί τρανοί να παραβγούν με θέα το φαρί μας.
Αν έρθετε στον πόλεμο με τα μουλάρια τούτα,
φοβάμαι πως θα φύγετε αμέσως φέρτα σούρτα.
Οι σύγχρονοι ιππότες
Οι κελεμπίες του Ισλάμ περήφανα όλο τραγουδούν
και τα σαρίκια τους γελούνε και φωνάζουν:
«Σαν τα ρυάκια ποταμών πετούν οι φασιανοί μας
και τ΄ άλογά μας τα τρανά τους πιάνουν στο κλουβί μας».

2. Σαν τό ειδαν και τ΄ ακούσανε τ΄ Ακριτικά λιοντάρια,
βάζουν φτερά στα πόδια τους, μπαρούτι στα πουλάρια.
Στα χέρια μέσα ,στο μυαλό ,στα μάτια ένα δρεπάνι
ασήμι αστράφτει κοφτερό .. τα πόδια να ξεκάνει,
τρικλοποδιά να βάλει στου Άραβα τ ’άσκέρι που όλο χάνει.
Και τα καμάρια μας, οι ακρίτες μας, τα σύνορα φυλάνε,
τα χανουμάκια τρέχουνε ,όλο λαχτάρα πάνε.
Κι οι Διγενήδες κάθε εχθρό μ’ Αρμούρηδες τρομάζουν,
με το Βυζάντιο τζιχανιστές ποτέ να μην τα βάζουν.
Χανούμι - χανουμάκι μου, που όλο μαγκιές μου κάνεις
θέλεις ,κουτό παιδάκι μου, να τρέχεις ,να μη φτάνεις;;
Και μου κορδώνεσαι πως τρέχουνε τ’ αραβικά ΄΄λογά σου
σαν αεράκι δροσερό που φτάνει ως τα φτερά σου!
Οι φασιανοί ,μου λες κι οι πέρδικες ,όταν τα βλέπουν, κλαίνε·
Μα ,δε μου λες! , στο δούλεμα μας έχεις ,ρε χαμένε ;;
Για κουνελάκια μου μιλάς που δεν τους παραβγαίνουν·
Μα μόνο πύραυλοι δεν είναι πια που θα μας ξεκουφαίνουν!!
Παρ’ όλ’ αυτά ο Ευφράτης σας,ο ποταμός, τα σκιάζει ..
Μούργο, θα δεις Βυζάντιο που ο νους σου δεν το βάζει!!
Ο Χανουμάς όλο μαγκιές του Ακρίτη μας πουλάει:
«Τ’ αραβικά τα πόνυ μας το αεράκι διώχνουν·
για φασιανούς και πέρδικες όλο κλουβάκια φκιάνουν
και τον Bugs Bunny ξεπερνούν ψηλά στις ανηφόρες.
Του κοροϊδεύουνε τ’ αυτάκια του και τον ξαναμολάνε ,
και πάλι ,άμα θέλουνε, ορμούν και τον τσακώνουν.
Μα του Ευφράτη του τρανού τα τσουναμάκια τρέμουν.
Κι εσύ με το ψωράτι το νταή μας παριστάνεις;
Ο Lucky Luke μας τ’ άκουσε · τα πήρε στο κρανίο.
Και με το Βουκεφάλα του όρμησε να περάσει.
Ήταν ο Ευφράτης λασπερός και ξέχειλος φαινόταν
κι είχε τα κύματα βουνά· ήταν πλημμυρισμένος.
Τ αλογατάκι του χτυπά κι ορμά στο ποταμάκι !

3. Κι ο Άραβας όλο μαγκιές τ΄ Ακρίτη μας πουλάει:
«Βρε ,τα δικά μας άλογα κανείς δεν ξεπερνάει٠
και όλα τα πτηνά τα διώχνουν μακριά,
οι γρήγορες οπλές τους κι η πέτρα σπαρταρά.
Μα το ψωραλογάκι σου δε σκίζει τον Ευφράτη
κι ούτε μπορεί να συγκριθεί με το δικό μου άτι.»
Και ο Ευφράτης ,μάνα μου, ήταν φουρτουνιασμένος.
Αν είχε ανθρώπινη μορφή ,θα ΄τανε βουρκωμένος.
Τα λόγια αυτά ανάψανε τα νεύρα του Αρμούρη.
Γι΄ αυτό και , όταν πέρασε, του έσπασε τη μούρη.