12. De volgende ochtend is de laatste dag voor de kinderen (behalve Gwendolyn) terug naar school gaan. Chiara kan het niet wachten, maar Cody deelt zijn ervaringen op school met zijn zus.“Het is kei leuk en je kunt daar vriendjes maken!” vertelt hij.
13. Terwijl de kinderen samen spelen, houdt Jonathan me gezelschap. Al een geluk dat we allebei vrij hebben, ook al heb ik mijn werkkledij nog aan.
14. Jonathan trekt me op zijn schoot. “Wat zal je ervan zeggen als we nog een kindje op de wereld brengen?” Ik slik. Nog een kind?!
15. “Waarom?”“Aangezien Cody, Chiara en Gwendolyn zelfstandiger worden, kunnen we toch plaats voorzien voor een baby?”Ik wil wel… maar toch…“Ik heb mijn buik al vol en drie kinderen is genoeg. Ik ben ook dikwijls thuis gebleven.”
16. “Dat is waar, je hebt gelijk.” zucht Jonathan en nog een keer drukt hij zich tegen me aan,“vergeet niet, we hebben een stamhouder nodig.”Mijn ‘lampje’ brandt aan.“Maar die hebben we… Cody!”
17. Jonathan kijkt me verrast aan.“Maar, dat is de man die we nodig hebben! Dat ik daaraan niet heb gedacht!”*Als je mij niet had…* denk ik.“Moeten we dat hem niet vertellen?” vraagt Jonathan.Heel diep denk ik na. “Euh… wacht er nog liever mee, hij is nog jong.”
18. De volgende dag staat de schoolbus klaar om de kinderen naar school te brengen…Waarschijnlijk is Chiara sneller dan haar oudere broer.“Chiara! Wacht! Niet zo snel!” roept Cody. Chiara lacht alleen nog maar.
19. Helaas moeten Jonathan en ik weer werken dus we huren een kindermeisje in. Deze keer is het Karen dat op Gwendolyn past.“Het klein meisje eten gegeven, een bad gegeven. Nu speelt ze met blokken. Prima! Ik heb niets te doen…” moppert Karen tegen zichzelf.
20. De twee oudste kinderen komen terug thuis van school.“Bah, van de eerste dag al huiswerk.” moppert Chiara.“Toen ik voor het eerst naar school ging, kreeg ik ook huiswerk mee.” roept Cody naar zijn zus.
21. Wanneer Chiara aan haar huiswerk begint, is Cody al lang klaar en daar stoeft hij graag over.
22. De volgende dag gaan de kinderen weer naar school. Ook Chiara is toegelaten tot de particuliere school, maar ze is wel een beetje droevig door haar kostuum die ze niet mooi vindt.
24. Dan zit ik alleen thuis met de jarige job, Gwendolyn. Ja, het is zover want ze wordt vandaag al een flinke grote meid.
25. “Wie wordt hier een groot meisje?” plaag ik haar wat. Toch heeft Gwendolyn een antwoord op mijn ‘vraag’.“Ikkie, ikkie!” wijst ze naar zichzelf.“Ja, ons Gwendo wordt een grote meid!”
26. “Krijgt mama nog een kusje?”Gwendolyn geeft vluchtig een zoen op mijn wang en dan kijk ik haar goed. Ondanks haar haarkleur en huidskleur, heeft ze mijn looks. Cody en Chiara hebben iets meer weg van hun vader.
27. Cody komt vol enthousiasme thuis. Ik pak het papiertje in zijn handen over. Hij heeft een 10 gehaald! Wat ben ik toch trots op mijn zoon…
28. Ook Chiara komt dolblij thuis… ook met een 10 op haar rapport. Ik heb blijkbaar niet alleen een slimme zoon…
29. Dan maken de kinderen samen hun huiswerk, zo houden ze het een beetje gezellig en krijgen hun huiswerk snel af.
30. Een tijdje later komt Jonathan ook thuis… net op tijd om Gwendolyn te zien opgroeien.“Hoe was het?” vraag ik.“Ooh, tof tof! Ik heb een…”“Promotie gehaald zeker?” raad ik.Dan begint hij te lachen en geeft me een zoentje.
31. Even later groeit Gwendolyn als een kool. Kijk hoe groot ze geworden is! Nu zitten alle kinderen in dezelfde levensfase, tot morgen. Dan groeit Cody namelijk tot tiener.Zie je wel dat kleine kinderen snel groot worden!
32. We hebben ook beslist dat Chiara en Gwendolyn op één kamer slapen. We merken de laatste tijd dat die twee iets gemeen hebben…
33. En de kinderen vertrekken alweer naar school, met Gwendolyn erbij. Voor Cody is de laatste keer dat hij naar de basisschool gaat, binnenkort zal dat anders zijn.
34. Vandaag wordt het ‘in mijn eentje’ thuis blijven, want Jonathan moet ook zo naar zijn werk vertrekken.
35. In de middag komen de kinderen terug van school en zitten samen te ‘genieten’ van hun huiswerk. Met Gwendolyn erbij is het nóg gezelliger!
36. Dan is het eindelijk zover! Cody wordt een grote jongen, een groot voorbeeld voor ons allemaal…
37. De hele familie is bij één geroepen voor een soort gesprek. Jonathan gaat namelijk uitleggen hoe precies ‘De Tien Generaties Challenge’ is en waarom Cody de stamhouder is.
38. Jonathan kucht.“Nou… kinderen.” begint hij.“Pa, ik ben al geen kind meer!” lacht Cody tussenin.“Dat is waar. Ik moet jullie iets vertellen, ik doe mee aan een challengegenaamd ‘De Tien Generaties’.”Dan wordt het muisstil…
40. “Een soort van. Het is ook geen wedstrijd. Maar gewoon, ik ben de uitverkorene. Het tweede generatie is al gemaakt en dat bestaat uit jullie drieën. Eén van jullie moet de derde generatie uitbrengen.”
41. “Ik snap het!” roept Chiara tussenbeide.“Hoezo?” vraag ik.“Op school heb ik onlangs over de challenge gehad. De eerste zoon die je krijgt, is de stamhouder.”
42. “Dus, ik ben de stamhouder?”Iedereen knikt. Cody kijkt ons verrast toe. Hij heeft het sneller begrepen dan ik heb gehoopt. “Dat klinkt wel… interessant!”
43. “Oké. Snapt iedereen hoe het zit?”Alle drie kinderen knikken geïnteresseerd,“goed zo! De enige wat jullie doen is… als jullie later een gezin hebben, moeten jullie over de tien generaties vertellen. Hetzelfde wat ik nu doe!Chiara en Gwendolyne zijn geen stamhouders en dus niet echt verplicht. Het hangt allemaal dus van Cody af. Begrijpen jullie dat?”