1. Γκοντάση Ιωάννα
5ο Γενικό Λυκείο Αμαρουσίου
Παράλληλα κείμενα για την ομάδα: γυναίκες (εργασίες)
2η Εργασία: Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου
Μία σύντομη παρουσία για την Ελισάβετ Μουτζαν-Μαρτινέγκου
Η Ελισάβετ Μουτζάν - Μαρτινέγκου(1801-1832)είναι μία από τις πρώτες Ελληνίδες
συγγραφείς. Έζησε και μεγάλωσε στη Ζάκυνθο τον 18ο αιώνα. Ξεχώρισε για τη μεγάλη
της αγάπη για τα γράμματα και τη μάθηση, τη διαύγειά της, τη στάση της απέναντι στη
ζωή και ως προς την ισότητα των δύο φύλων. Το γνωστότερο έργο της είναι η
Αυτοβιογραφία της στην οποία η συγγραφέας εκφράζει μία μορφή διαμαρτυρίας που
αφορά στην ανδροκρατική κοινωνία της εποχής.Μια σημαντική ιστορική μαρτυρία και
συγχρόνως το πρώτο αξιόλογο δείγμα γυναικείας γραφής στη νεοελληνική γραμματεία,
πρωτοεκδόθηκε το 1881.Tα αποσπάσματα αναφέρονται στην αναζήτηση της
ελευθερίας από μια νέα γυναίκα των αρχών του 19ου αιώνα και φανερώνουν την
αντίδρασή της στο άκουσμα της είδησης για την επανάσταση του 1821, αλλά και τη
συνείδηση του αποκλεισμού της από κάθε μορφή δημιουργικής ζωής και την αγωνία
της για την τύχη του πνευματικού της έργου.Ήταν μία από τις πρώτες Ελληνίδες
συγγραφείς.Το γνωστότερο έργο της είναι η Αυτοβιογραφία της.Έχουν σωθεί ελάχιστα.
2. Ερωτήσεις- Απαντήσεις
2) Ποιο είναι το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο του κειμένου;
Αν λάβουμε υπόψη μας οτι η συγγραφέας ανήκει στην Επτανησιακή σχολή (δηλαδή
εννοούμε τη λογοτεχνική παραγωγή των Ιονίων νήσων από τις τελευταίες δεκαετίας
του 18ου αι. έως το τέλος του 19ου αι.). Σε αυτή τη μικρή παραγωγή ξεχωρίζει η
Αυτοβιογραφία, της Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου 1831, το πρώτο ελληνικό
γυναικείο πεζογράφημα, μαρτυρία για την περιθωριοποιημένη θέση της γυναίκας σε
σχέση με την πνευματική και κοινωνική ζωή της επτανησιακής πολιτισμικής
επικράτειας.
3)Πως ορίζεται η θέση της γυναίκας στο κείμενο;
Πρόκειται για το πρώτο ελληνικό γυναικείο πεζογράφημα-μαρτυρία για την
περιθωριοποιημένη θέση της γυναίκας σε σχέση με την πνευματική και κοινωνική ζωή
της επτανησιακής πολιτισμικής επικράτειας. Η θέση της γυναίκας, όπως παρουσιάζεται
μέσα από τα βιώματα της ίδιας της συγγραφέα της Ελισάβετ Μουτζάν, η οποία έζησε
τον 19οαι στη Ζάκυνθο, ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στην υποβιβαστική
απομόνωση των γυναικών και τον αποκλεισμό τους από την εκπαίδευση και παρά την
ευγενική της καταγωγή δεν αξιώθηκε ανάλογης παιδείας αφού τον 19ο αιώνα τα
δικαιώματα των γυναικών ήταν πάρα πολύ λίγα και μεταξύ αυτών ήταν και η
μόρφωση της. Μέσα από την αυτοβιογραφία της αντιλαμβανόμεθα τη δυστυχία του να
είσαι γυναίκα εκείνη την εποχή (19ος αι.). Έτσι, η λογοτεχνική αυτή αυτοβιογραφία,
έχοντας έντονο εξομολογητικό χαρακτήρα, γίνεται το μέσο με το οποίο διαφαίνεται
καλύτερα ο εσωτερικός κόσμος της Μουτζά , η κοινωνική κατάσταση του νησιού, η
θέση της γυναίκας σε μια αριστοκρατική οικογένεια της Ζακύνθου.
