Η εργασία έγινε κατά τη διάρκεια του μαθήματος της γλώσσας

1. Η χαμένη Ατλαντίδα

2. Χαμένη Ατλαντίδα
• Που βρίσκονταν;
βρίσκονταν
• Οι Άτλαντες ή Τιτάνες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρξαν. Πηγές
από τα πανάρχαια χρόνια επιβεβαιώνουν πως υπήρχε ένας λαός με
το όνομα Άτλαντες. Ο λαός αυτός άφησε τα ίχνη του κατεσπαρμένα
σε πολλά σημεία της γης. Η μνήμη του πέρασε σε πολλούς
θρύλους, δοξασίες, λατρείες και παραδόσεις. Κανένας από τους
αρχαίους συγγραφείς δεν αμφισβήτησε την ύπαρξη του λαού που
ονομαζόταν Άτλαντες. Οι μεταγενέστεροι συγγραφείς και ερευνητές
παραδέχονται, επίσης την ύπαρξη των Ατλάντων, διαφωνούν όμως
ως προς τον τόπο που κατοικούσε αυτός ο "περίεργος" λαός.
• Από τα αρχαία χρόνια μπήκε το ερώτημα, που ζούσαν οι Άτλαντες;
Αναπτύχθηκαν πολλές θεωρίες. Η γνώμη των πιο πολλών είναι πως
ήταν θρονιασμένη σε ένα μεγάλο νησί στον Ατλαντικό ωκεανό. Αυτή
είναι και η άποψη του Μουσείου Ατλαντίδας, όπως αναλυτικά
περιγράφεται πιο κάτω.

3. Η Ατλαντίδα στην Ελληνική
μυθολογία
• Μύθος είναι μια πλαστή ιστορία που αναφέρεται στους θεούς, ημίθεους,
ανθρώπινους ήρωες, στη φύση και στο νόημα του σύμπαντος. Οι μύθοι
αποτελούν τα πρώτα δημιουργήματα της ανθρώπινης φαντασίας, γι' αυτό
και υπάρχουν σ' όλους τους λαούς της Γης. Πρώτοι μυθοπλάστες όμως
θεωρούνται οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι έχουν και τους περισσότερους
μύθους. Με τους μύθους ασχολήθηκαν κατά την αρχαιότητα ιστορικοί και
φιλόσοφοι, και ποιητές. Από τους ποιητές οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με
τη καταγραφή των μύθων, στη τοτινή καθομιλούμενη Ελληνική γλώσσα,
ήταν ο Όμηρος στην "Ιλιάδα" και "Οδύσσεια" και ο Ησίοδος (750-700 π.Χ.).
στο έργο του "Θεογονία". Ο Όμηρος και ο Ησίοδος δεν ήταν απλοί ποιητές.
Ήταν και μέλη (μύστες) των ιερατείων και αποκάλυψαν πολλά από τα
μυστικά που ήταν καταγραμμένα σ' αυτά. Τα ιερατεία ήταν αυτά που
κατέγραφαν, από πολύ παλιά όλες τις ιστορίες, τις μυθιστορίες, τα
συμβάντα και τα γεγονότα, σε γλώσσες ακατάληπτες από τους λαούς.
Πολλές φορές ανακάτευαν τα δρώμενα με τις δοξασίες, τις επιθυμίες και τα
όνειρα ή σκόπιμα άλλες φορές συγκάλυπταν ή διαφοροποιούσαν τα
γεγονότα. Πρόσωπα υπαρκτά που είχαν κάνει ένα επιβλητικό έργο,
παρουσιάζονταν, σαν μυθικοί ήρωες, όπως λόγου χάρη οι οικιστές
αρχαιοτάτων πόλεων που φέρουν τα ονόματά τους και βρέθηκαν ερείπια
αυτών των πόλεων ακόμα και επιγραφές (π.χ. Τροία). Έτσι έγινε ένα
αξεδιάλυτο μπέρδεμα ιστορικών και μυθικών προσώπων, φαινομένων και
θεών.

4. Μύθος ή πραγματικότητα ;
• Ο θρύλος για τη χαμένη Ατλαντίδα είναι ξακουστός σ΄ όλο το κόσμο. Στις
παραδόσεις διαφόρων λαών μνημονεύεται σαν ένα μεγάλο νησί, με
αναπτυγμένο πολιτισμό, που καταποντίστηκε στη θάλασσα, ή σα μια
μεγάλη χώρα, που άνοιξε η γη και την κατάπιε!... Κι όσοι αναφέρονταν σ'
αυτή πίστευαν πως είναι απόγονοι των κατοίκων της.
• Ο καταποντισμός
Όσοι ασχολήθηκαν με τους πανάρχαιους χαμένους πολιτισμούς της
Λεμούρια, της Μου και της Ατλαντίδας, συνδέουν τους μεγάλους
κατακλυσμούς, που μνημόνευσαν οι Αιγύπτιοι ιερείς , με τις "μυθικές" αυτές
χώρες. Ο πρώτος μεγάλος κατακλυσμός, είναι αυτός που προήλθε από τον
καταποντισμό της Λεμούρια, κάπου στον Ειρηνικό ωκεανό... Αυτό έγινε,
ισχυρίζονται, το 25000 περίπου της παλιάς χρονοαρίθμησης (π.Χ.)
(περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στο βιβλίο, του W.SCΟTT -ΕLLΙΟΤ,
ΤΗΕ LΟST LΕΜURΙΑ (1904), που βρίσκεται στο Μουσείο Ατλαντίδας). Αιτία
του δεύτερου μεγάλου κατακλυσμού υπήρξε ο καταποντισμός ενός μεγάλου
νησιού του Ινδικού ωκεανού, γνωστό με το όνομα Μου. Η εξαφάνιση της
Μου έγινε σε κάποιο χρόνο ανάμεσα στη χιλιετηρίδα 16-15000 π.Χ.
(περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στο βιβλίο "Ψάχνοντας για χαμένους
κόσμους" (1975) του JΑMΕS WΕLLΑRD, που βρίσκεται στο Μουσείο
Ατλαντίδας)