Os glícidos son as biomoléculas máis abundantes na natureza. A partir da glicosa producida polas plantas durante o proceso de fotosíntese, as células, incluídas as non fotosintéticas, obteñen a maior parte da enerxía que necesitan.

1. HOLOSIDOS
GLÍCIDOS

2. Define:
• Glícido:
• Monosacárido:
• Isómero:
• Disacárido:
• Polisacárido:

3. Glícido: Carbohidratos, hidratos de
carbono, sacáridos e mesmo azucres
Compostos químicos (principios inmediatos
orgánicos ou biomoléculas orgánicas)
• Formados por carbono, C, hidróxeno, H, e
osíxeno, O e por iso son tamén denominados
compostos ou biomoléculas ternarias.

4. Fórmula empírica
• CnH2nOn ou (CH2O)n;
de aí vén a denominación hidratos de carbono
e carbohidratos.

5. • Quimicamente os glícidos presentan dous ou
máis grupos funcionais hidroxilo e un grupo
aldehido ou senón cetona.

6. • Podemos, definilos quimicamente como
polihidroxialdehidos ou polihidroxicetonas

7. Glícidos
Osas
ou
monosacáridos

8. Funcións
• Estruturais:
Moleculares
Celulares
Orgánicas
• Enerxéticas:
Fonte de enerxía
Reserva de enerxía

9. Glícidos:
CnH2nOn
monómero:
monosacáridos

10. Polialcohois cun grupo carbonilo (C=O)
Aldehido + osa= ALDOSA
CETONA + OSA = CETOSA

12. Escribe unha cetoheptosa:

13. Propiedades monosacáridos
• Poder redutor: os aldehidos son redutores
suaves
R-CHO R-COOH
• Isomería:
oxida

14. Propiedades monosacáridos

15. a) Isomería de posición:
Mesma fórmula, grupo funcional diferente
posición ou distinto.
Ex: fructosa e glicosa
b)

17. •Epímeros
Só difiren na posición dun só OH.
• Isomería óptica
Ao ter un ou máis carbonos asimétricos, desvían
o plano da luz polarizada cando esta atravisa
unha disolución dos mesmos.

18. Se a desvían cara á dereita son dextróxiros (+),
Cara a ezquerda levóxiros (-).

19. Glícidos:
• formas cíclicas
CnH2nOn

20. Enlace HEMIACETAL

22. Proxección de Haworth

23. Formas anoméricas. Nas formas cíclicas aparece un novo
carbono asimétrico ou anómero (o que antes tiña o
aldehido ou a cetona).

24. Anómeros: α β

26. Disacáridos

27. • C

29. MALTOSA

33. POLISACÁRIDOS
Formados pola unión de moitos monosacáridos, de 11 a centos de miles.
Enlaces O-glucosídicos con pérda duhna molécula de auga por enlace.
Características
•Peso molecular elevado.
•Non teñen sabor doce.
•Poden ser insolubles ou formar dispersións coloidais.
•Non posúen poder redutor.

34. Holósidos: Polisacáridos.
a) estrutura:
.-Homopolisacáridos
.-Heteropolisacáridos
b) Función:
.-Estruturais
.-De reserva

35. Amidón
POLISACÁRIDOS DE RESERVA

36. Amidón: dous compoñentes:
amilosa e amilopectina
POLISACÁRIDOS
DE RESERVA
Enzima amilase: hidroliza amidón

37. Polisacáridos reserva
• En animais: glicóxeno.
• En bacterias e fermentos: dextranos.

38. Glicóxeno.

39. Celulosa.

40. Celulosa
Polisacáridos estruturais

41. Degradación celulosa
• Ruminantes presentan celulases, grazas aos
microorganismos que viven no seu interior.

42. Quitina

43. Quitina.

44. b) Heteropolisacárido: o polímero formano máis dun tipo de
monosacárido.
- Unidos por enlace αb
b Heteropolisacarido

45. Heteropolosacáridos estruturais:
A) En vexetais:
• Hemicelulosa.
• Pectina.
• Ágar-ágar.
• Goma arábiga.
B) En animais:
• Mucopolisacáridos: ácido hialurónico,
condroitina, heparina.

46. Heterósidos
• Proteoglicanos
• Glicoproteidos: Ex proteína anticonxelante,
glicoproteínas de membrana (marca de
identidade).
• Glicolípidos.

48. Selectividade
CuestiónsValoración: 2 ptos
• a) ¿ A que grupo de biomoléculas pertencen as
estructura, representada na figura adxunta?
• b) Indica en cada caso os compoñentes moleculares
que a forman.
• c) Explica o tipo de enlace que se establece entre
dichos compoñentes.
• d) Comenta algunha das funcións celulares de cada
unha de esas biomoléculas.

49. Cuestións:
2.-Indica a natureza química, a función e onde se atopan en maior
abundancia as seguintes moléculas: celulosa, queratina.
Terminoloxía: Agrupa de tres en tres, mediante unha frase, os
termos relacionados. (1 pto).
Lactosa, insectos, sacarosa, quitina, disacáridos, exoesqueleto, ADN
e ARN, celulosa, polímeros, pared celular, nucleótidos, vexetal.
Test.-. Nas seguintes frases resposta Verdadeiro/Falso. As respostas
erróneas puntúan negativamente. Valoración 1, pto.
1.- Os fosfolípidos non son un dos compoñentes da membrana nuclear.
2.- No ARN, a adenina enfróntase á citosina e a timina á adenina.
3.- Se unha célula se encontra nun medio hipertónico, prodúcese a plasmólise
da célula.
4.- A estructura básica das membranas celulares é unha bicapa de proteínas
con fosfolípidos insertados.

50. 1. O amidón é o compoñente básico das paredes celulares vexetais.
2. A célula procariota ten un só cromosoma.
3. Na plamolise as células deshidrátanse.
4. Os polisacáridos serven como marcadores en procesos de
recoñecemento celular.
5. Moléculas anfóteras son as que presentan rexión polar hidrofílica e
rexión polar hidrofóbica.
6. Na dobre hélice do ADN, a adenina sempre está enfrentada ao
uracilo e a citosina á guanina.
7. A ósmose é a difusión dun soluto a través dunha membrana
semipermeable.
8. Un composto anfipático é o que actúa como ácido e como base.
9. O enlace fosfodiester é o que se establece entre dous grupos
hidroxilo de diferentes monosacáridos.
10. Na turxescencia as células ínchanse.

51. Test.-. Nas seguintes frases resposta Verdadeiro/Falso. As
respostas erróneas puntúan negativamente. Valoración 1, pto
1.O amidón é un polisacárido de reserva animal.
2.Unha ponte de H é un tipo de enlace covalente.
3.O amidón atópase nas paredes celulares vexetais.
4.Os enlaces de van der Waals son unións de tipo débil (non covalente).
5.O glicóxeno é un polisacárido de reserva animal.
6.A auga ten un calor específico moi elevado.
7.Os monosacáridos dan positiva a reacción de Fehling.
8.Os sistemas tampón serven para manter o pH constante.