Recommended
More Related Content
What's hot
Similar to Βότανα του παγγαίου
Similar to Βότανα του παγγαίου (20)
Recently uploaded
Recently uploaded (10)
Βότανα του παγγαίου
- 1. Βότανα του Παγγαίου… Ένα φαρμακείο της φύσης στα χέρια μας… Επιμέλεια - Παρουσίαση: Γαϊταντζή Μαρία, Ντότσιου Βάσω
- 2. Από την αρχαιότητα ήταν γνωστό, ότι τα βότανα και τα φυτά αποτελούν μικρούς θησαυρούς απαραίτητους για κάθε σπίτι.
- 3. Οι άνθρωποι μέσα από επίμονες, εμπειρικές δοκιμές ανακάλυψαν σιγά –σιγά τρόπους να τα χρησιμοποιούν για να ανακουφίζουν τον πόνο τους, να επουλώνουν τις πληγές τους, να προλαμβάνουν ή και να θεραπεύουν τις αρρώστιες τους.
- 4. Η ιαματική αυτή εμπειρία της φύσης, που μέσα από απλές συνταγές πέρασε από γενιά σε γενιά, σήμερα γνωρίζει μεγάλη απήχηση. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η επαφή με τη φύση και τα μυστικά της αποτελεί τρόπο καλής ζωής και υγείας.
- 5. Τα βότανα σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν την ιατρική ή τα φάρμακα. Μπορούν όμως να δώσουν λύσεις σε απλά, καθημερινά προβλήματα, να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής μας, να μας χαρίσουν ευεξία και καλή διάθεση. Η συλλογή τους και η χρήση τους απαιτούν γνώση και προσοχή και σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφεύγονται οι υπερβολές.
- 6. Γι’ αυτό κι εμείς σήμερα θα σας ξεναγήσουμε στο θαυμαστό κόσμο των φυτών και των βοτάνων, που αφθονούν στις πλαγιές του «πολύδωρου» Παγγαίου.
- 7. Η Αχιλλέα το επίσημο όνομα της το έλαβε από τον ήρωα της ελληνικής μυθολογίας τον Αχιλλέα, ο οποίος επάλειψε τις πληγές του με αυτό το φυτό. Η Αχιλλέα συστήνεται για : Την ανορεξία Τη δυσπεψία και στομαχικές διαταραχές Τις επίπονες κράμπες στην περιοχή της κοιλιάς και στη λεκάνη της γυναίκας. Τα γυναικολογικά προβλήματα και πόνους (π.χ. περιόδου) Τις δερματικές παθήσεις, τους ερεθισμούς, τις πληγές. Εποχή συλλογής: Μάιος-Αύγουστος
- 8. Τρόποι χρήσης: Αφέψημα : βράζουμε 30 γραμμάρια σε ένα λίτρο νερού για 15 λεπτά και πίνουμε 2-3 κούπες την μέρα. Έγχυμα : για πόνους περιόδου, δυσπεψία και ό,τι έχει να κάνει με το στομάχι. Ρίχνουμε δυο κουταλάκια σε μια κούπα ζεστού νερού για 10 λεπτά. Μετά το σουρώνουμε και πίνουμε δυο κούπες την μέρα. Κομπρέσες : συνήθως σε περιπτώσεις τριχόπτωσης θα βράσουμε μια χούφτα σε ένα λίτρο νερού για ένα τέταρτο.
- 9. Λεμονάδα με Αχιλλέα Θα χρειαστείτε: 1 χούφτα φρέσκα άνθη Αχιλλέας, 1 λεμόνι, 125 γρ. ζάχαρη (ή γλυκαντικό τις αρεσκείας σας), 1 λίτρο νερό Εκτέλεση: Ξεπλένετε τα άνθη Αχιλλέας, ανακατεύετε την ζάχαρη με το νερό, κόβετε το λεμόνι σε φέτες και το προσθέτετε μαζί με τα άνθη στο νερό. Αφήστε το μείγμα να τραβήξει για τουλάχιστον 12 ώρες. Σερβίρετε κρύο!
- 10. Η Φωτοξυλιά ή φυτοξυλιά(μεσοροπιανά) Είναι ευρέως γνωστή ως Ζαμπούκος ή κουφοξυλιά. Οφείλει το όνομά του στην ελληνική λέξη "σαμβύκη" ή " ιαμβύκη" (Ησύχιος), αιολικός τύπος του "σάνδυξ", που σημαίνει κόκκινο! Από τους καρπούς του φυτού έφτιαχναν χρώμα.
- 11. Η φωτοξυλιά συστήνεται για: Το βήχα και τη γρίπη Τον πυρετό Τις παθήσεις των νεφρών Τις αρθριτικές παθήσεις Την φαρυγγίτιδα Την στοματίτιδα Τον πονόδοντο Τις αιμορροϊδες Εποχή συλλογής: Ιούνιο –Ιούλιο (άνθη) Αύγουστο – Σεπτέμβριο (σπόροι)
- 12. Τρόποι χρήσης: Τσάι: Ρίχνουμε 1 κουταλιά αποξηραμένα άνθη και φύλλα σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, τα αφήνουμε για 10΄ και σουρώνουμε. Πίνουμε 2-3 φορές καθημερινά. Αλοιφή: Παρασκευάζουμε αλοιφή με φύλλα ζαμπούκου και βαζελίνη: Ζεσταίνουμε 3 μέρη από φύλλα με 6 μέρη λιωμένης βαζελίνης μέχρι να γίνουν τα φύλλα τραγανά. Μετά στραγγίζουμε το μείγμα και τηγανίζουμε τα φύλλα με λάδι και μελισσοκέρι. Η αλοιφή είναι ιδανική για τις αιμορροΐδες και για τα οιδήματα, ενώ έχει και επουλωτική δράση. Λάδι: Σε ένα σκουρόχρωμο μπουκάλι ρίχνουμε 8 μέρη ελαίου βάσης (π.χ. αμυγδαλέλαιο), προσθέτουμε 2 μέρη αποξηραμένων ανθέων, κλείνουμε και ανακινούμε καλά. Αφήνουμε το μείγμα για 10-15 ημέρες. Στη συνέχεια το σουρώνουμε. Με το λάδι μπορούμε να κάνουμε εντριβές στους πονεμένους μυς ή επαλείψεις τοπικά σε εγκαύματα και εξανθήματα.
- 13. Στη Μεσορόπη τους καρπούς τους ονόμαζαν «βούσγια» και τους χρησιμοποιούσαν για τη βαφή υφασμάτων. Τα άνθη της, τα φουτοξυλάνθια, τα χρησιμοποιούσαν για τον κοιλόπονο και το βήχα.
- 14. Το θρούμπι πήρε το ονομά του από την αρχαία ελληνική πόλη Θύμβρα, κοντά στην Τροία. Το θρούμπι συστήνεται για: Το πεπτικό σύστημα (δυσπεψία, γαστρική ατονία, ναυτία) Τους κολικούς του εντέρου Το άσθμα Τα τσιμπήματα των εντόμων Τις πληγές Εποχή συλλογής Ιούνιος- Αύγουστος
- 15. Τρόποι χρήσης: Αφέψημα: Για να παρασκευάσετε ένα αφέψημα με θρούμπι, ρίχνετε ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνετε για 10-15 λεπτά. Η συνιστώμενη δόση είναι από ένα μέχρι τρία φλιτζάνια την ημέρα, μετά τα γεύματα. Eξωτερική χρήση για πληγές ή τσιμπήματα εντόμων, ετοιμάστε κομπρέσες με αφέψημα βράζοντας 30 γραμμάρια για ένα λίτρο νερό ή κοπανισμένο θρούμπι. Φαγητό χρησιμοποιείται ως καρύκευμα και έχει λίγο πιο ήπια γεύση από τη ρίγανη.
- 16. Το θυμάρι Για την προέλευση της ονομασίας του φαίνεται να υπάρχουν πολλές απόψεις. Σύμφωνα με μια εκδοχή προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα «θύω», που σημαίνει, μεταξύ άλλων, και «ευωδιάζω».
- 17. Το θυμάρι συστήνεται για: Το βήχα Τον πονόλαιμο Τον πονόδοντο Την ουλίτιδα Τον στομαχόπονο Την ατονία Το άγχος Τους ρευματισμούς Τον κνησμό Εποχή συλλογής: Μάιος- Ιούνιος
- 18. Τρόποι χρήσης: Έγχυμα: ρίξτε 2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και αφήστε το για 10 λεπτά. Πίνετε το ρόφημα αυτό, τρεις φορές την ημέρα. Βάμμα: 200 γρ. αποξηραμένα ή 300 γρ. φρέσκα ψιλοκομμένα βότανα σε 1 λίτρο αλκοόλ 40% (βότκα, ή τζιν ή λευκό ρούμι που περιέχει 40 % αλκοόλ είναι ότι πρέπει). Πάρτε (1 κουταλιά του τσαγιού) 2-3 φορές την ημέρα διαλυμένη σε λίγο νερό ή φρουτοχυμό. Σιρόπι: Αναμίξτε σε μια κατσαρόλα το 500γρ.έγχυμα με 500γρ. μέλι. Ζεστάνετε σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας συνέχεια μέχρι να διαλυθεί το μίγμα και να αποκτήσει υφή σιροπιού. Αφήστε το να κρυώσει και μετά βάλτε με ένα χωνί το σιρόπι σε γυάλινα αποστειρωμένα σκουρόχρωμα μπουκάλια. Φυλάξετε τα σε δροσερό και σκοτεινό μέρος.
- 19. Μολόχα η άγρια Στην αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν τη μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά στους κήπους τους και πίστευαν ότι σταματά τη πείνα και τη δίψα. Για βρώση μαζεύεται τρυφερή πριν φουντώσει και ανθίσει, ειδάλλως την μαζεύουμε για αποξήρανση κατά την ανθοφορία. Τα άνθη της μολόχας είναι βρώσιμα.
- 20. Η μολόχα συστήνεται για: Το βήχα Την φαρυγγίτιδα Τους κολικούς Την αιματοουρία Τα τσιμπήματα των εντόμων Τα Οιδήματα των ποδιών Τα εκζέματα Τα εγκαύματα Τα αποστήματα και τις δοθιήνες. Εποχή συλλογής: Φεβρουάριος – Μάιος
- 21. Τρόποι χρήσης: Έγχυμα Ρίχνουμε 2 κ.γ ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά. Πίνουμε το ρόφημα τρεις φορές την ημέρα. Το έγχυμα μολόχας ανακατεμένο με λίγο παρθένο ελαιόλαδο ανακουφίζει από το τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας. Αφέψημα Χρησιμοποιούμε 15-20 γρ. ανά λίτρο νερού. Κομπρέσα (για εξωτερική χρήση) Ρίξτε 1 κ.γ βότανο σε 1 φλιτζάνι νερό και βράστε το. Μετά, χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε το να σιγοβράσει για 10-15 λεπτά. Χρησιμοποιήστε το αφέψημα για κομπρέσες. Αν σας τσιμπήσει τσουκνίδα, τρίψτε το πονεμένο μέρος με φρέσκα φύλλα μολόχας. Τα ποδόλουτρα με έγχυμα μολόχας ανακουφίζουν τα πρησμένα πόδια.
- 22. έχει πάρει το όνομά του από τις πέντε νευρώσεις των φύλλων του. Πρόκειται για ένα κοινό αγριόχορτο με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Το Πεντάνευρο:
- 23. Το πεντάνευρο συστήνεται για: Το έλκος του στομάχου Την τόνωση του οργανισμού Την δυσκοιλιότητα Τον σακχαρώδη διαβήτη Την χοληστερίνη Την καταρροή Την βρογχίτιδα Την επούλωση επίμονων ανοιχτών πληγών Ωστόσο είναι πηκτικό και πρέπει να αποφεύγεται από ανθρώπους που λαμβάνουν αντιπηκτικά ή επιρρεπείς στις θρομβώσεις. Εποχή συλλογής: Ιούνιος- Σεπτέμβριος
- 24. Τρόποι χρήσης: Έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 2 κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο, το καλύπτουμε και το αφήνουμε 10 λεπτά. Σουρώνουμε και το πίνουμε τρεις φορές την ημέρα. Εξωτερική χρήση τα φρέσκα κοπανισμένα φύλλα του πεντάνευρου χρησιμοποιούνται σαν κατάπλασμα σε αιμορραγίες, πληγές, τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα σκύλων ή φιδιών. Ακόμα στη θεραπεία των αιμορροΐδων, των συριγγίων και των ελκών. Αφέψημα της ρίζας του χρησιμοποιείται κατά του ζαχαρώδους διαβήτη.
- 25. Στη Μεσορόπη συνήθιζαν να δένουν τις πληγές με φρέσκα φύλλα πεντάνευρου. Τα χρησιμοποιούσαν για τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα σκυλιών ή φιδιών. Τα φύλλα του τα έβραζαν και έφτιαχναν τσάι για τους διαβητικούς. Για τις φουσκάλες στα πόδια από το περπάτημα έβαζαν λίγα φύλλα μέσα στα παπούτσια.
- 26. Σινάπι το Άγριο, η λεγόμενη Βρούβα δηλαδή, βρίσκεται σε αφθονία μέσα στην Ελληνική φύση. Είναι γνωστό από τα χρόνια του Ιπποκράτη και που στις μέρες μας κατέχει μια θέση στην Ελληνική κουζίνα! Ονομάζεται και Μουσταρδιά, αφού οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για την παρασκευή της γνωστής Μουστάρδας.
- 27. Το σινάπι συστήνεται για: Την γρίπη Τους μυϊκούς πόνους Την τριχόπτωση Τους πονοκεφάλους Τα σκασίματα των ποδιών Εποχή συλλογής: Ιούνιο – Ιούλιο
- 28. Τρόποι χρήσης: Κατάπλασμα: αλέθουμε τους σπόρους και τους τοποθετούμε σε επιθέματα. Αλοιφή: πολτοποιούμε τις ρίζες του φυτού, προσθέτουμε λίγο αλάτι και 2 κουταλιές πετρέλαιο. Στη Μεσορόπη παλιά το ονόμαζαν «χαρδάλι» και το χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν την «πούντα». Έτριβαν τους σιναπόσπορους, τους ανακάτευαν με ζεστά πίτουρα, τους κατέβρεχαν με τσίπουρο ή οινόπνευμα, τους τύλιγαν σ’ ένα ύφασμα και το εναπόθεταν στο σημείο που πονούσε, λόγω ψύξης ή κρυολογήματος.
- 29. Συνταγή για σπιτική μουστάρδα: 100γρ. μουστάρδα σε σκόνη 25γρ. σπόρους σιναπιού 3 πρέζες σπόρους σιναπιού 1 κ.γ. αλάτι 2 φλιτζάνια λευκό ξίδι 3 κ.σ. νερό Σε μπολ ρίχνουμε όλα τα υλικά, εκτός από το ξίδι, ανακατεύουμε και τα αφήνουμε για 20 λεπτά μέχρι να φουσκώσουν. Στη συνέχεια, βάζουμε τα υλικά για τη μουστάρδα στο μούλτι, προσθέτουμε το ξίδι και χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθούν. Η μουστάρδα είναι έτοιμη. Την αποθηκεύουμε σε βαζάκι που κλείνει αεροστεγώς, αποστειρωμένο, και τη διατηρούμε στο ψυγείο. Tip Για κίτρινο χρώμα στη μουστάρδα, προσθέτουμε λίγο κουρκουμά στη συνταγή.
- 30. Το Σπαθόχορτο το χρησιμοποιούσαν στην αρχαιότητα ως επουλωτικό για τις πληγές από τα σπαθιά, εξ ου και το όνομά του.
- 31. Το σπαθόχορτο συστήνεται για: Τις αϋπνίες Τα εγκαύματα Τις πληγές Τους κιρσούς Την τόνωση του οργανισμού Τη ρύθμιση της εμμήνου ρήσης Το έλκος του στομάχου Εποχή συλλογής: Ιούνιος - Ιούλιος
- 32. Τρόποι χρήσης: Εξωτερική Χρήση: χρησιμοποιείται αφού εκχυλισθεί το φρέσκο φυτό σε ελαιόλαδο για πολλές ημέρες (40 έως 50) ως άριστο επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού. Έγχυμα: συνήθως ένα κουταλάκι του γλυκού ξερά τριμμένα φύλλα και άνθη σε μία κούπα καυτό νερό, που αφήνεται για 10 με 15 λεπτά για να περάσουν όλα τα συστατικό του φυτού στο νερό, από μία μέχρι τρεις φορές την ημέρα, κατόπιν συμβουλής γιατρού, φαρμακοποιού ή ειδικού. Ιδανικό για κάθε θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ, μπορεί να εμπλουτισθεί με αιθέρια έλαια, ανάλογα με την περίπτωση, ή να συνδυαστεί με άλλα έλαια (π.χ. αμυγδαλέλαιο, έλαιο αβοκάντο κ.λ.π.).Επίσης με μελισσοκέρι και πρόπολη δημιουργεί κεραλοιφή που βοηθά στα σκασμένα χείλη, τα χέρια και αναπλάθει τα κύτταρα
- 33. Πίνουμε μισό κουταλάκι του γλυκού, το πρωί, νηστικοί, και το βράδυ πριν την κατάκλιση, και όποτε παρουσιάζεται πρόβλημα. Συνιστάται η συχνή λήψη σε μικρές δόσεις. Ως πόσιμο δεν πρέπει να λαμβάνεται από άτομα με υπέρταση.
- 34. Το Σκορπιδόχορτο Είναι μάλλον το ασπλήνιο του Διοσκουρίδη. Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για τις διουρητικές και αποχρεμπτικές του ιδιότητες. Το σκορπιδόχορτο συστήνεται για: Τις παθήσεις των νεφρών Την κυστίτιδα Τον προστάτη Τις παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος Εποχή συλλογής: Φεβρουάριος- Μάιος
- 35. Τρόποι χρήσης: Αφέψημα. Βράζουμε 6 γραμμάρια σε 1,5 φλιτζάνι νερό για 5-10 λεπτά λεπτά. Μία φορά την μέρα. Αν θέλουμε μπορούμε να το γλυκάνουμε με μέντα ή γλυκάνισο. Ένα αποτελεσματικό μείγμα για τις πέτρες στα νεφρά γίνεται με σκορπίδι, δίανθο, πολύκομπο (από 1 μέρος) και σπόρους πεντάνευρου (1,5 μέρος). Βράζουμε 27 γραμμάρια από το μείγμα για 10 λεπτά σε 3 φλιτζάνια νερό το σουρώνουμε και πίνουμε το μισό το πρωί και το υπόλοιπο το βράδυ. Το ρόφημα αυτό το πίνουμε για μία εβδομάδα. Στη Μεσορόπη το ονόμαζαν σκορπιουβότανου και το χρησιμοποιούσαν για τα τσιμπήματα των σκορπιών και την δυσουρία.
- 36. Τσουκνίδα: Τσουκνίδα ένας θησαυρός στον κήπο μας με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία μας. Όταν σκεφτόμαστε τσουκνίδα μας έρχεται στο νου το τσίμπημα της κάθε φορά που την ακουμπάμε. Κι όμως χωρίς αυτό το ιδιαίτερο τσίμπημα της θα είχε καταστραφεί από τα έντομα και τα ζώα. Είναι η δική της ασπίδα προστασίας γι’ αυτό πρέπει να φοράμε πάντα γάντια όταν την συλλέγουμε. Ο Ιπποκράτης αναφέρει 61 φυσικές θεραπείες με βάση την τσουκνίδα.
- 37. Η τσουκνίδα συστήνεται για: Την αναιμία Την υψηλή πίεση Τους ρευματισμούς Τις αρθρίτιδες Τις αιμορροϊδες Τις παθήσεις των νεφρών Την αλλεργική ρινίτιδα Το έλκος του στομάχου Τη διάρροια Την ουλίτιδα Τον θυροειδή Την τενοντίτιδα Τα εκζέματα Την χολή
- 38. Τρόποι χρήσης: Τσάι: Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε την τσουκνίδα. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Προσθέτουμε φρέσκο χυμό λεμονιού και μέλι. Βάμμα: Αφήνετε ψιλοκομμένες ρίζες τσουκνίδας σε μια μπουκάλα χωρίς να τις πιέζετε, γεμίζετε με οινόπνευμα και τις αφήνετε σε ζεστό μέρος για 15 ημέρες, σουρώνετε και φυλάτε το υγρό. Το βάμμα αυτό χρησιμοποιείται με εντριβές και επαλείψεις και για τα μαλλιά. Λάδι: Αφήνετε την τσουκνίδα σε ελαιόλαδο όσο να καλύπτει για 24 ώρες και κάνετε επαλείψεις και κομπρέσες που τις αφήνετε για 24 ώρες. Το λάδι αυτό χρησιμοποιείται σε πληγές, δερματικά προβλήματα, μυκητιάσεις, κτυπήματα, αιματώματα, ισχιαλγίες, ρευματικούς και αρθριτικούς πόνους.
- 39. Φυσικά ο κατάλογος των βοτάνων είναι μεγάλος και δεν σταματάει εδώ. Σήμερα επιλέξαμε να παρουσιάσουμε μερικά από αυτά, με κριτήριο κυρίως τη δυνατότητα να τα συναντήσουμε στη βόλτα που θα κάνουμε σε λίγο…
- 40. Τέλος… θα μου επιτρέψετε και μια προσωπική κατάθεση για την επαφή με τη φύση και τους καρπούς της… Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα απ’ το ν ΄ αγαπάς τη φύση, να τη σέβεσαι και να την ακολουθείς. Μια βόλτα στο βουνό, μια βόλτα στον κάμπο μπορεί να σε ανανεώσει τόσο πολύ, ώστε να αισθάνεσαι γεμάτος για μέρες. Τις πρώτες φορές απλά βλέπεις τριγύρω σου το φυσικό ανάγλυφο και τον μακρινό ορίζοντα και νιώθεις ευφορία. Κάθε επόμενη φορά παρατηρείς και προσέχεις κάτι καινούργιο, τα νερά, τα δέντρα, τα λουλούδια και τα πουλιά. Πάντα με διαφορετική ματιά σαν την οπτική του φωτογράφου, που εστιάζει κάθε στιγμή σε κάτι διαφορετικό, κι ας βλέπει το ίδιο τοπίο. Λίγο καιρό αργότερα, αρχίζεις να εντοπίζεις τους καρπούς, που μπορεί να σου προσφέρει και ψάχνεις τρόπο να τους γευτείς. Τότε πραγματικά ανακαλύπτεις έναν άλλο κόσμο, που κινητοποιεί τις μνήμες από τους προγόνους σου, οι οποίοι ήξεραν να ζουν και να τρέφονται από τη τοπική φύση.
- 41. Έτσι κι εμείς, αφού περπατήσαμε πολλές φορές στα μονοπάτια της φύσης, αρχίσαμε να μυρίζουμε, να γευόμαστε, να ψηλαφίζουμε τους καρπούς της και συνειδητοποιήσαμε ότι τα πιο όμορφα δώρα είναι απλωμένα παντού γύρω μας και μας περιμένουν να τα συλλέξουμε, να τα επεξεργαστούμε και να τα σερβίρουμε στο πιάτο το δικό μας και των φίλων μας. Μαζέψαμε λοιπόν βότανα, θρούμπι, ρίγανη, τσάι του βουνού, σουσούρα, παλιούρι, μέντα και φτιάξαμε τα πιο ζεστά και αρωματικά αφεψήματα, που μας χαλαρώνουν από την πίεση της καθημερινότητας. Μαζέψαμε κουριόζικα σταφύλια, κούμαρα, προύνες , και αγριοτριανταφυλλιές τα φέραμε στην κουζίνα μας και φτιάξαμε τον πιο γλυκό μούστο, τα πιο ωραία σπιτικά ποτά και τις πιο νόστιμες μαρμελάδες.
- 42. Και νιώθουμε περήφανοι, γιατί είναι καρποί της περιοχής μας... Και νιώθουμε χαρά, γιατί τα κάναμε όλα με τα χέρια μας σαν τους παππούδες μας… Τέλος νιώθουμε πληρότητα, γιατί τα προσφέρουμε στους καλούς μας φίλους με όλη μας την καρδιά και τους δίνουμε τη δυνατότητα να συμμετάσχουν, έστω και νοερά, σ’ αυτήν τη «μυστηριακή» διαδικασία και να εκτιμήσουν την μαγική απλότητα της τοπικής μας φύσης!!!
- 43. Ευχαριστούμε που μας τιμήσατε με την παρουσία σας!