Παρουσίαση

1. Ο ελληνισμός από τα μέσα του
18ου έως τις αρχές του 19ου αι.

2. Οικονομικοί και κοινωνικοί
μετασχηματισμοί
● Ευνοϊκές συνθήκες κατά το τέλος του 18ου αι. για την ανάπτυξη
της ελληνικής ναυτιλίας και του εμπορίου.

3. ● Η ορθόδοξη εκκλησία τάσσεται κατά των ιδεών του
Διαφωτισμού και της επανάστασης, υπάρχουν όμως και
εξαιρέσεις.
Ο Ευγένιος Βούλγαρης

4. ● Φαναριώτες: Από αρχοντικές οικογένειες (Φανάρι της
Κων/πολης). Μορφωμένοι – καταλαμβάνουν ανώτερες θέσεις
στην οθωμανική διοίκηση.

5. ● Προεστοί: Διοίκηση ελληνικών κοινοτήτων – συλλέγουν τους
φόρους και τους αποδίδουν στο οθωμανικό κράτος – μεγάλη
πολιτική επιρροή σε τοπικό επίπεδο.
Ο Ιωάννης Λογοθέτης,
Πρόκριτος της Λιβαδιάς.

6. ● Οι έμποροι και οι καραβοκύρηδες: Πλουτίζουν και πολλοί
(ιδιαίτερα από τις παροικίες) χρηματοδοτούν την ίδρυση
σχολείων, εκδόσεις, υποτροφίες, ευνοώντας τη διάδοση των
νέων ιδεών.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΚΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 17ο-18ο αι.

7. ● Κλέφτες: Αγρότες που επιδίδονται στη ληστεία από επιλογή ή ανάγκη,
ζώντας ένοπλοι σε ορεινές περιοχές. Αποκτούν υπόσταση ηρώων.
● Οι αρματολοί είναι ένοπλα σώματα που πληρώνονται από τους
Τούρκους για να φυλάνε διαβάσεις σε δυσπρόσιτες περιοχές.
● Κλέφτες γίνονται αρματολοί και αντίστροφα.

8. ● Αγρότες: Η μεγάλη μάζα του ελληνικού πληθυσμού. Στα όρια
της φτώχειας και, ενίοτε, της επιβίωσης.
Ελληνίδα χωρική του 17ου αιώνα