2. Ստեփան Եղիայի Առաքելյանը ծնվել է 1889 թվականի
սեպտեմբերի 3-ին Վանաձորում (նախկին՝
Կիրովական), նահապետական գյուղացու ընտանիքումֈ
Ստեփանը նախագիտելիքներ է ստանում Զաքար
վարժապետի «գաղտնի դպրոցում», ապա ընդունվում է
ծննդավայրի նորաբաց ռուսական ուսումնարանըֈ
1906-ին մեկնում է Թիֆլիս՝ Ներսիսյան դպրոց
ընդունվելու հույսովֈ Սակայն նյութական ծանր վիճակը
հարկադրում է աշխատանքի անցնել տպարաններից
մեկում իբրև սրբագրիչ, այնուհետև «Սուրհանդակ»
թերթում որպես թարգմանիչֈ 1912-1919 թթ. աշխատում
է «Մշակի» խմբագրությունում իբրև թարգմանիչ և
ոճաբանֈ Հաջորդ տարին գրողը գալիս է Երևանֈ Հինգվեց տարվա ընթացքում լույս են տեսնում
«Ցանկապատ» (1939), «Հազարան բլբուլ»
(1925), «Ծովանը» (1925), «Պատերազմ», «Խնձորի
այգին» ժողովածուները, որոնք Զորյանի
աշխարհայացքի լայնացման, կյանքի սոցիալական ու
քաղաքական բարդությունները մարդկային
ճակատագրերում բեկելու կարողության, ազգային ու
եվրոպական արձակի լավագույն ավանդույթները
ստեղծագործաբար յուրացնելու հատկության
արտահայտություններն ենֈ Մինչև պատերազմը (1939)
գրում է «Մի կյանքի պատմություն»
վեպը, պատերազմի տարիներին «Պապ
թագավորը», հետպատերազմյան շրջանում՝ «Հայոց
բերդը» (1959) և «Վարազդատ» վեպերըֈ Վախճանվել է
1996-ի հոկտեմբերի 14-ին Երևանում
3. Պապ (մոտ 353374), Հայոց Արշակունիթագավոր 370-իցֈ 17
տարեկանում հաջորդել է Հայոց նախավերջին Մեծ
Արքային՝ Արշակ Բ–ինֈ Մայրն էր Սյունյաց Անդոկ
մեծ իշխանի հայրենասեր դուստրը՝ Փառանձեմ
թագուհին։Գահին հաստատվել է Հռոմեական
կայսրության օժանդակությամբ՝ հայ–հռոմեական
միացյալ բանակով ջախջախելով Հայաստան
ներխուժած պարսկական զորքերըֈ Չնայած Պապը
իշխել է երկրի համար արտաքին և ներքին ծանր
պայմաններում, կարողացել է վերամիավորել
Հայաստանից անջատված
ծայրագավառները, չափավորել եկեղեցու
տնտեսական և քաղաքական
հզորությունը, փորձել է ազատվել Հռոմեական
կայսրության գերիշխանությունիցֈ Պապը ստեղծել
է մեծաքանակ՝ 90.000-անոց բանակ , եկեղեցուց
բռնագրաված հողերը շնորհել զինված
ծառայություն կրող մանր
ազնվականությունը, վանական զանազան
հաստատություններից քշել
ձրիակերներին, կուսանոցներից իրենց տներն
ուղարկել կույսերին, որպեսզի ազգի համար
զինվորներ ծնենֈ Եթե Արշակ Բ-ն
մի Արշակավան էր կառուցում՝ Մեծ
Հայքի հզորացման համար, ապա Պապը ամբողջ
Մեծ Հայքն էր վերածում Արշակավանի, ինչով
վաստակելու էր արտաքին ու ներքին թշնամիների
5. Ներսես Ա Պարթև կաթողիկոսի մահից
հետո, Պապը՝ Շահակ Ա Մանազկերտցուն
արգելելով Արևելահռոմեական կայսրության
Կեսարիա քաղաքի մետրոպոլիտի մոտ օծվելու
գնալ և Մեծ Հայքում հայոց եպիսկոպոսների
կողմից Հայոց կաթողիկոսին օծել
տալով, փաստորեն, դրել է Հայ Առաքելական
Եկեղեցու անկախացման և ազգայնացման
հիմքըֈ Դրա համար Հայ եկեղեցին պետք է
Պապին սրբոց շարքը դասեր, բայց դրա
փոխարեն, Հայ երիտասարդ ու տաղանդավոր
արքային՝ նրա պետականամետության ու
անկախ ներքին քաղաքականության համար
արժանացրել է անեծքների ու պատմական
անհիմն բացասական գնահատականիֈ Պապի
ինքնուրույն քաղաքականությունն առաջ է բերել
հատկապես Հռոմի դժգոհությունըֈ
Հայաստանում հռոմեական զորքերի
հրամանատար Տերենտիոսը Պապին
ամբաստանել է պարսից արքա Շապուհ II–ի հետ
գաղտնի կապ պահպանելու մեջֈ Վաղես կայսրը
խորհրդակցության պատրվակով, Պապին
հրավիրել է Տարսոն և հսկողության տակ
առել, սակայն վերջինս իր 300-անոց
թիկնազորով ճեղքել է շրջապատումը
Ներսես Ա Պարթև
և, խուսափելով հետապնդող հռոմեական
լեգեոնից, վերադարձել հայրենիքֈ Տերենտիոսին
փոխարինած Տրայանոսը կարողացել է շահել
Պապի վստահությունը, նրան հրավիրել է
խնջույքի և դավադրաբար սպանելֈ[
6. Մեջբերումներ <<Պապ
թագավոր>>պատմավեպից
► Կռվով է ապրում աշխարհում ամեն արարած…
Եթե մարմինը դադարում է դիմադրել ցավին`
նա մեռնում է… Ով կռվում է, նա չի մեռնում:
► Զգացմունքներն են դառնում անխորտակ ուժ
կռվի մեջ և ոչ թե սառը դատողությունը:
► Իմ հիվանդ ոչխարն ինձ համար ավելի կարևոր
է ու առավել քան ուրիշի առյուծը:
► Արյունը հիմքն է իշխանության:
► Ներքին թշնամին ավելի վտանգավոր է
լինում, քան արտաքինը: Արտաքինը հայտնի է
լինում, կարող ես տեսնել, կռվել նրա դեմ, բայց
ներքինը, որ թաքնված է լինում… Ի՞նչ կարելի է
անել…
7. Պապը կրճատեց հարկերը, վերականգնեց բանակը, հիմք
դրեց ինքնուրույն ազգային եկեղեցու, վերականգնեց
Հայակական պետականությունը: Նա Մեծ Հայքի վերջին
թագավորը եղավ, դավադրաբար սպանվեց ու երբեք
չմոռացվեց:
Չկա Պապ թագավորը,չկա Մեծ Հայքը…Մնացել է մի
ոտնաչափ, փոքրիկ-փոքրիկ մի արցունքի կաթիլ
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻԿ ու մեծ ցավ,որը անվանվում է ԵՂԵՌՆ…
Մորթված ժողովրդի փշրաքներն ուզում են
դիմադրել,դիմակայել ներկա ժամանակի միջազգային
արհեստական սարքված փոթորիկներին,որոնց
հիմնական նպատակն է վերջնականապես տարալուծել
այդ փոքրիկ փշրաքներին,կուլ տալ նրանց հայրենիքն
ստեղծելով համաշխարհային կառավարում՝ երկիր
մոլորակի յուրաքանչյուր մետր քառակուսուց ստանալ
առավելագույն եկամուտ, իրենց հետագա ծրագրերի
համար:Աշխարհն օգտագործելով հայ ժողովրդի
մեծագույն ցավն՝Մեծ Եղեռնն կամաց-կամաց
իրագործում է իր հրեշավոր պլանները:
Համաշխարային քաղաքականության մեջ հայ
ժողովուրդը դարձել է այսպես կոչված «ֆուտբոլային
դիվանագիտության» գնդակը,քաղաքական եղանակից
ելնելով,երբ ուզում են ցանկացած ուղղությամբ ու
ցանկացած ուժգնությամբ հարվածում են եվ հաճախ ի
վնաս հայ ժողովրդի:
8. Պապ թագավորի կյանքը ներկայացված է լայն
հասարակությանը Ստեփան Զորյանի
պատմավեպի շնորհիվ: Բայց ով է հիմա
կարդում, այն էլ երեսուն տարվա
վաղեմություն ունեցող խունացած
հրատակությունը, առավել ևս որ ոչ մի
քննական թեստում չկա այս թեմայի հետ
առնչվող հարց:
Այստեղից էլ առաջանում են
«անդունդները», որոնք բաժանում են մեր
ներկան` հայոց պետականության
փառապանծ փորձերից:
9. Մեզ հարկավոր է նոր ստրատեգ ՊԱՊ
թագավոր,որի շուրջ հավաքվելով առողջ
ուժերը կարող են կերտել փոքրիկ ապրող
Հայաստան:
Խորը հետաքննելով անկախացումից հետո
մեր «ընտրված»նախագահներին,կարելի է
ասել.
<<ՈՂԲԱՄ ՔԵԶ ՀԱՅ
ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ՝ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԴ ՄԵՐԿ
ԵՆ,ԱՆԳՐԱԳԵՏ,ԲՈԲԻԿ ՈՒ
ԱՆԿՈՒՇՏ…>>
ՓՆՏՐՎՈՒՄ Է ՊԱՊ ԹԱԳԱՎՈՐ:
