2. A seba é unha planta que forma comunidades dunha gran
biodiversidade en áreas protexidas dos esteiros e enseadas.
No mesmo ecosistema podemos atopar diversos hábitats: o substrato de area e lama, os
rizoides tumbados, a parte baixa e mesta das follas de zostera, a zona alta das follas
independente do substrato, as superficies apicais das follas onde medran multitude de
organismos apegados (epífitos), as canles de area que atravesan, a capa de auga libre que
recobre a pradería…
3. As praderías de seba están formadas por dúas
especies do Xénero Zostera que se diferencian
polo tamaño das follas
Zostera marina
Zostera noltii
4. Seba de folla ancha ( Zostera marina )
Ten longos rizomas que reptan pola lama fixándose ao fondo, para evitar ser arrincada pola
forza do mar. As follas, con forma de cinta, teñen unha lonxitude entre 20 e 50 cm e unha
anchura de 0,5 a 1 cm. As flores, pouco evidentes, están envoltas nunha vaina, polo que
poden pasar desapercibidas. A polinización no mar realízana as correntes, e non os insectos,
polo que a vistosidade e atractivo das flores terrestres, aquí carece de sentido.
6. Seba de mar de folla estreita ( Zostera noltii )
É moi semellante á anterior, diferenciándose claramente dela polas follas máis estreitas (20 cm
de lonxitude e 1 mm de anchura), curtas e con aspecto de fío ou filamento.
8. Pradeira de seba do Bao (Enseada do Umia)
A enseada de O Bao forma parte do espazo natural Ons-O Grove, debido a que entre outros
valores, conta con praderías de fanerógamas mariñas que están consideradas un hábitat
preferente da Rede Natura 2000. Estes ecosistemas están protexidos pola Directiva Europea
Hábitat, porque se considera que conta cunha gran diversidade, xa que neles se dan cita
numerosas especies de plantas, algas, invertebrados e vertebrados, así como as formas
inmaturas de moitas especies de interese pesqueiro.
17. Miñocón ou cagón ( Arenicola
marina ), anélido poliqueto que vive e se
alimenta na lama.
A súa presenza recoñécese polas características
moreas cónicas de area coroadas pola area que van
expulsando a medida que filtran a area para
alimentarse.
18. Miñoca ( Nereis diversicolor ). Poliqueto que se alimenta de detritus.
19. Planaria , pequenos vermes platelmintos que se poden atopar
debaixo das cunchas e entre as sebas
20. As ameixas viven enterradas no
substrato nas proximidades das
pradeiras de seba.
Ameixa
xapónica
( Ruditapes
philiphynarum )
Ameixa san
(Tapes
decussatus )
37. camaróns (Palaemon sp), que neste medio adquiren unha cor
verdosa semellante ao das follas comparten función ecolóxica
coas miñocas na descomposición da materia orgánica. Está
misión é fundamental para o correcto funcionamento das cadeas
alimenticias mariñas
39. Os cangrexos araña (Inachus sp, Macropodia sp) coas súas formas
fantasmagóricas, miméticas cores e a gran variedade de algas, esponxas e pólipos apegados,
son practicamente invisibles
40. Idotea baltica , un crustáceo isópodo que vive entre as algas e as sebas.
44. Un pequeño lorcho aliméntase dos restos dun cangrexo.
Agardan vez un camarón de area e un cíclope.
45. Hippocampus Hippocampus
guttulatus hipocampus
Na enseada de O Bao conviven dúas
especies de cabaliños do mar
que están protexidas pola lexislación
internacional, pois están claramente en
regresión a nivel mundial.
46. Nas sebeiras
podemos atopar
dous tipos de
culebras de
Singnathus acus
mar, peixes de
características Nerophis lumbriciformis
semellantes aos
cabaliños
48. As anguías (Anguilla anguilla) son peixes que escavan un tubo na lama que lles serve de
refuxio e desde onde saen para aproveitar os organismos que transportan as correntes.
