Plantas curiosas. As plantas acuáticas. Xeralidades e adaptacións, e algunhas das plantas acuáticas galegas nativas e invasoras.

1. Plantas
curiosas
as plantas acuáticas

2. As plantas acuáticas (hidrofitas ou higrofitas) son plantas que viven tanto na
auga doce como salgada ou están adaptadas a medios moi húmidos, xeralmente
enraízan no fondo, pero hainas que viven aboiando ou entre augas.

3. Para poder desenvolvérense neste medio
precisan de adaptacións específicas

4. Tecidos flexibles e follas
mergulladas filiformes para
adaptárense ao empuxe
das correntes.

5. Neumatóforos de
ciprés calvo Taxodium
Neumatóforos de mangle
Neumatóforos.
Prolongacións das
raíces que saen á
superficie para
permitírenlles a
respiración.

6. Aerénquima.
Tecido de
células cheas
de aire para
poderen
aboiar.
Talos con cámaras de aire para mellorar a flotación
Talos e follas con cámaras de aire dos ambroíños

7. Azolla fuliculoides
Follas cubertas de
pelos que rexeitan a
auga
Leituga de auga

8. Xacinto de auga
Organos modificados como
recipientes de flotación

9. ALGUNHAS PLANTAS
ACUÁTICAS GALEGAS

10. Plantas acuáticas libres:
mergulladas e aboiantes

11. Lentella de auga
(Lemna minor).
É a planta con
flores máis
pequena. Vive
aboiando en augas
estancadas.

12. Utricularia australis.
Aboia entre augas en pozas e lagoas. Captura
pequenos animais para alimentarse.
Flores de
utricularia

13. Ceratophyllum
demersum.
Aboia entre augas
en ríos e regatos de
pouco andar.

14. Plantas acuáticas arraigadas:
mergulladas
Teñen todo o
aparato vexetativo
dentro da auga.
As raíces só lle
serven de soporte,
porque absorben
os nutrientes
directamente por
todas as partes do
corpo. Son
frecuentes na
auga corrente.

15. Seba (Zostera marina). Atópase en fondos mariños areosos de pouca altura
pero que non queden en seco.

16. Seba (Zostera
noltii).
Atópase no
intermareal,
en fondos
mariños
areosos ou
lamacentos.

17. (Fontinalis antipyretica). Un
brión que vive mergullado
nas augas correntes limpas
de ríos regatos e fontes.

18. con
follas
aéreas.
Enraízan no
fondo pero
sacan as
follas e as
flores á
superficie
da auga.
Os talos e
as follas, na
cara
inferior,
teñen
cámaras de
aire.
Plantas acuáticas arraigadas:

19. Ambroíño
(Nymphaea
alba). Atópase
en correntes
lentas e lagoas
de certa
fondura.

20. Trevo da auga
(Menyanthes
trifoliata). Atópase
en canles de auga e
lagoas do interior.

21. Ambroíño enano (Nymphoides peltata). Vive en zonas de
pouca corrente do río Miño e nalgunhas pozas da beira da
súa canle. En Galicia atópase en perigo de extinción.

22. Polygonum amphibium. Vive mergullado
en augas estancadas e correntes lentas.

23. Espiga de auga (Potamogeton sp). Varias especies deste xénero
atópanse en augas estancadas ou de curso lento.

24. Ouca ou herba
da prata
(Ranunculus
peltatus).
Florece na
primavera en
ríos de corrente
rápida

25. Herba lameiriña (Callitriche stagnalis).
Atópase en correntes e lameiros.

26. Hydrocharis morsus-ranae. Atópase, moi
rara, nalgunhas lagoas da Terra Cha. Está
en perigo de extinción

27. Isoetes fluitans. Fento, en perigo de extinción, que
vive mergullado en ríos de augas limpas

28. Ruppia maritima. Medra nas augas salobres das lagoas litorais

29. Plantas que viven
preto da beira da
auga, dentro ou fóra
dela, ou en zonas de
inundación que son
periodicamente
asolagadas: pozas e
lagoas, brañas e
turbeiras, ríos,
esteiros e
xunqueiras,…
Teñen as raíces ben
desenvolvidas,
partes aéreas
erguidas e
adaptacións para
soportar o
alagamento.
Plantas anfibias ou palustres:

30. Espadana ou palla real
(Tipha latifolia). Atópase
por todas partes, en
augas tranquilas, pouco
fondas

31. Platanaria (Sparganium erectum).
Atópase en augas estancadas
pouco fondas.

32. Chantaxe de auga
(Alisma
plantagoaquatica).
Florece no verán en
augas estancadas .

33. Espadaina (Iris
pseudoacorus).
Florece a finais
da primaverana
beira de pozas,
regatos e ríos
das partes
baixas de
Galicia.

34. Hypericum elodes. Florece no verán en pozas e
lagoas de pouco fondo

35. Pé de boi (Oenanthe crocata). Planta común en beiras de regatos e
terreos húmidos. Venenosa.

36. Berro ou mastranzo (Rorippa nasturtium-aquaticum). Atópase
ás beiras dos regatos. Consúmese en ensaladas.

37. Cristas de galo ou herbas
pulgueiras (Polygonum sp.)
Varias especies deste xénero
viven parcialmente
mergulladas ou na beira de
pozas, lagoas, e ríos e
regatos de pouca corrente.

38. Carrizos (Phragmites australis). Forman grandes masas en augas
pouco fondas de beiras de lagoas e nos esteiros.

39. Xuncos. Juncus effusus, e outras especies, florecen nas beiras de pozas, lagoas e regatos.

40. Antela (Scirpus
maritimus). Medra en
ríos, pozas e ata en augas
salobres,

41. Plantas halofitas de xunqueiras e esteiros con
adaptacións á salinidade
Plantas mergulladas temporal e
periodicamente:

42. Salicornia ou herba coral (Sarcocornia perennis). Medra
formando pradeiras en praias e areais dos esteiros.

43. Spartina maritima. Medra en esteiros areoso-lamacentos en
sitios onde quede cuberta pola marea chea.

44. Xunco (Juncus maritimus). É o principal compoñente das xunqueiras dos esteiros

45. Halimione portulacoides.
Medra formando grandes
moutas en terreos que
cobre a marea alta.

46. Limonium vulgare.
Florece a comezos do
verán en xunqueiras e
marismas dos esteiros

47. Herba das anduriñas (Spergularia marina). Medra
en areais e marismas onde a cubra a marea alta.

48. Aster tripolium. Florece no verán en marismas de esteiros e xunqueiras.

49. Plantas alleas que están a invadir os
ecosistemas acuáticos galegos
E para rematar

50. Peste de auga (Egeria densa). Orixinaria de Sudamérica. Vive nos ríos

51. Azolla fuliculoides. Fento orixanario de América. Vive aboiando nas pozas e nos ríos
de corrente lenta.

52. Cotula coronopifolia. Orixinaria do sur África. Vive nos esteiros.

53. Cousiñas feitas na casa
As imaxes foron collidas da internet.
Agradezolle aos autores a súa dispoñibilidade e agardo que
saiban disculpar o uso que fixen delas.
Mon Daporta
fin