1. Profesion perguruan secara amnya membawa erti menggunakan ilmunya hanya untuk
faedah pelanggannya. Dalam hal ini, seseorang guru mesti mempunyai ilmu pengetahuan
dan kepakaran dalam bidang yang khusus, mempunyai latihan khas, mempunyai kawalan
kemasukan, mempunyai kebebasan untuk mengamal, mempunyai autonomi untuk
membuat keputusan, terdapat kod etika profesion, dan diiftiraf oleh kerajaan. Dalam
usaha untuk meletakkan diri dalam masyarakat di sekolah selaras dengan profesion
perguruan, kita hendaklah mempunyai sifat-sifat dan kualiti-kualiti peribadi, sosial dan
profesional. Antaranya adalah bersifat adil, ramah, tegas, dedikasi, toleransi, peka dan
inovatif. Sebagai seorang guru yang profesional, kita mesti berperanan sebagai set nilai
dan jangkaan pada kedudukan tertentu. Peranan guru mestilah berkisar kepada peranan
yang dapat dipenuhinya iaitu berkisar kepada transmisi ilmu pengetahuan dan nilai-nilai
yang ditentukan oleh kurikulum di sebahagian sekolah. Dalam hal ini, imej guru boleh
memberi kesan kepada imej awam dan prestij pekerjaan berkenaan. Pada masa yang
sama, terdapat ciri-ciri unggul seseorang guru. Antaranya adalah sebagai guru akedemik
iaitu yang dapat mencapai ilmu pengetahuan keluaran universiti, rasa rendah diri daripada
graduan lain, dan melibatkan diri dalam aktiviti sosial di luar sekolah. Guru juga mestilah
berpusatkan murid iaitu mengajar murid-murid dengan subjek yang pelbagai dan
memberi perhatian kepada kemahiran mengajar. Selain itu, guru mestilah tergolong
dalam guru missionery iaitu melihat diri sebagai penyelamat kepada murid-murid. Jelas
disini menunjukkan bahawa peranan guru terhadap murid-murid memainkan peranan
penting untuk melebelkan seseorang guru sebagai profesional ataupun tidak.