2. Ιστορία - Αρχαιότητα
Η Ιταλική χερσόνησος κατοικείται ήδη από τα
προϊστορικά χρόνια. Έλληνες ίδρυσαν αποικίες
στη νότιο Ιταλία και τη Σικελία, ενώ στην
κεντρική, κυρίως, Ιταλία κυριαρχούν οι
Ετρούσκοι. Τον 3ο αι. π.. ολόκληρη Ιταλία
ενώθηκε από τους Ρωμαίους και μέχρι την
πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η ιστορία
της χερσονήσου ταυτίζεται μ’ αυτήν της
Ρώμης. H Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αφού
πέτυχε την κατάκτηση του μεγαλύτερου
τμήματος του τότε γνωστού κόσμου, γνωρίζει
μια μακρόχρονη περίοδο οικονομικής
ανάπτυξης και ειρήνης έως τα τέλη του 4ου
αιώνα μ.Χ. Μετά από μια περίοδο συνεχών
επιδρομών από Ούνους, Γότθους και
Βάνδαλους, το 476 μ.Χ., επήλθε η κατάρρευση
του δυτικού τμήματος της Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας.
O Κεκλιμένος Πύργος της Πίζας ή απλά ο
Πύργος της Πίζας είναι το λεγόμενο ιταλικά
"καμπανίλε", ανεξάρτητο κωδωνοστάσιο, του
καθεδρικού ναού της Ιταλικής πόλης της
Πίζας
3. • Το Κολοσσαίο άρχισε να
κατασκευάζεταιτο 72 μ.Χ. και
ολοκληρώθηκε 80 μ.Χ.
Ονομαζόταν αμφιθέατρο των
Φλαβίων, Για να
κατασκευαστεί, εργάστηκαν
χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι
που είχαν συλληφθεί από τον
Τίτο μετά την καταστροφή
των Ιεροσολύμων Πήρε το
όνομά του από το κολοσσαίο
άγαλμα του Νέρωνα (Ο
Κολοσσός), που βρισκόταν στην
τοποθεσία που χτίστηκε.
Μπορούσε να χωρέσει 45.000
θεατές.
• Οι διαστάσεις του ήταν
τεράστιες: 156 x 188 μέτρα και
το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα
και είχε 4 ορόφους. Από αυτούς,
οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και
ο 4ος 40 παράθυρα. Πάνω από
τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Ο
τελευταίος όροφος προοριζόταν
για τις γυναίκες και τις
κατώτερες τάξεις των πολιτών,
ενώ ο πρώτος για τους
επιφανείς πολίτες. Στα υπόγεια
βρίσκονταν τα κλουβιά με τα
ζώα, τα οποία μπορούσαν να
ανυψωθούν
4. • για να ανεβαίνουν τα ζώα στην
αρένα, καθώς και οι μηχανικές
συσκευές του κτηρίου. Οι θεατές
έμπαιναν στο κτήριο μέσα από
80 εισόδους, 4 από τις οποίες
χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά
από τους ρωμαίους
γερουσιαστές και άρχοντες.
• Οι πολλές πύλες έδιναν στο
Κολοσσαίο τη δυνατότητα να
γεμίσει μέσα σε 15 λεπτά, και να
αδειάσει μέσα σε μόλις 5. Στην
αρένα οδηγούσαν δύο πύλες: η
«πύλη της ζώσης σαρκός», από
την οποία οι μονομάχοι
εισέρχονταν στην αρένα, και η
«νεκρική πύλη», από την οποία
απομακρύνονταν οι νεκροί της
μάχης.
• Το Κολοσσαίο έμεινε θρυλικό ως
το κέντρο των αιμοχαρών
θεαμάτων που απολάμβανε η
ρωμαϊκή αυλή στην εποχή της
παρακμής της. Η ορχήστρα είχε
διαμορφωθεί κατάλληλα για να
πραγματοποιούνται ναυμαχίες,
μονομαχίες και θηριομαχίες τοις
οποίες χρηματοδοτούσαν οι
Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Εκεί
γίνονταν επίσης μαρτύρια
χριστιανών.
5. • Την περίοδο 16ου
-19ου
αιώνα η ισπανική ηγεμονία(1559-1713)στην Ιταλία
συνέπεσε με μια περίοδο έντονης παρακμής των τεχνών και των γραμμάτων
και μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης . Το ενωμένο Ιταλικό κράτος
διαμορφώθηκε το 1861, όταν τα ανεξάρτητα κρατίδια της χερσονήσου
ενώθηκαν για να σχηματίσουν το Βασίλειο της Ιταλίας Πρώτη πρωτεύουσα του
ιταλικού κράτους ορίστηκε το Τορίνο, εν συνεχεία η Φλωρεντία (1865) και μετά
τη νίκη εναντίον των υποστηρικτών του παπικού κράτους, η Ρώμη (1870).
• Κατά την μεσαιωνική περίοδο ιδρύθηκε το οστρογοτθικό βασίλειο στην Ιταλία
με πρωτεύουσα τη Ραβέννα. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού στην
Ιταλία εδραιώθηκε η βυζαντινή ηγεμονία με τη δημιουργία του Εξαρχάτου της
Ραβέννας. Από τον 11ο αιώνα έχουμε τη δημιουργία των ελεύθερων ιταλικών
πόλεων, όπως η Βενετία, η Πίζα, η Σιένα, το Αμάλφι, η Γένοβα, οι οποίες
γνωρίζουν αξιοσημείωτη πληθυσμιακή έκρηξη και κυριαρχούν με τους στόλους
τους στη Μεσόγειο
• Η άνοδος της αστικής τάξης και η ανάπτυξη του εμπορίου στις ιταλικές πόλεις
συνέβαλε στο μετασχηματισμό της μεσαιωνικής κοινωνίας και οδήγησε στην
οικονομική ευμάρεια και στην ανάπτυξη των τεχνών, που έφτασε στο απόγειό
της κατά την περίοδο της Αναγέννησης. Άνθηση και την ανανέωση της
λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής και των
επιστημών , καλλιτεχνών όπως ο Πετράρχης, ο Βοκάκιος, ο Τζιότο, ο Μιχαήλ
Άγγελος, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Ραφαήλ και ο Τιτσιανό ακτινοβολεί σε
ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο.
6. • Η Ιταλία είναι γνωστή για τις τέχνες, τον πολιτισμό, και πολλά μνημεία της, όπως ο Πύργος
της Πίζα και το Ρωμαϊκό Κολοσσαίο, όπως και για την κουζίνα της (πίτσα, μακαρονάδες,
κλπ.), κρασί, τρόπος ζωής, μόδα, ντιζάιν, κινηματογράφος, θέατρο, λογοτεχνία, ποίηση,
εικαστικές τέχνες, μουσική (κυρίως όπερα), διακοπές, και γενικότερα, για το γούστο της.
7. Ιταλική κουζίνα
Η ιταλική κουζίνα είναι μία από τις πιο εκλεπτυσμένες και πλούσιες στην
Ευρώπη με ποικίλες γεύσεις, όπως οι πικάντικες γεύσεις της Νάπολης και
της Καλαβρίας, οι σπεσιαλιτέ «πέστο» της Λιγυρίας και τα τυριά και το
ριζότο των ιταλικών Άλπεων.
Φετουτσίνι (Fettuccine) Ριγκατόνι (Rigatoni) Μοτσαρέλα
Τιραμισού (Tiramisu)
Πανακότα (Panna Cotta)
8. • Η ιταλική πίτσα έχει λεπτή ζύμη και
συνήθωπεριορισμένο αριθμό υλικών
ανά πίτσα (πιο συγκεκριμένα εξαρτά
ται από τη φαντασία του μάγειρα)
και είναι ατομική.
• Το έδεσμα έχει ιταλική προέλευση και η λέξη εμφανίστηκε ήδη από τον
16ο αιώνα στη Νάπολι. Σήμερα, μαζί με τα μακαρόνια (σπαγγέτι)
θεωρείται κατ'εξοχήν χαρακτηριστικό ιταλικό φαγητό. Η κυβέρνηση της
χώρας προστατεύει με νόμο την παραδοσιακή ιταλική πίτσα]
. Βέβαια,
σύγχρονες μελέτες αναφέρουν πως η πίτσα μάλλον οφείλει το σχήμα
της στους Πέρσες, οι οποίοι κατά τις εκστρατείες τους έψηναν ψωμί
στις στρογγυλές ασπίδες τους. Η σύλληψη όμως της ιδέας της πίτσα
(στρογγυλή βάση απο ζύμη ψωμιού και επάνω στρώση απο τυρί,
ελαιόλαδο, λαχανικά και μυρωδικά) έγινε στην Αρχαία Ελλάδα όπου το
φαγητό αυτό ονομάζονταν πλακούντας και στα Βυζαντινά χρόνια πίτα.
Η πίτα των Βυζαντινών είναι η βάση της σύγχρονης ιταλικής πίτσα η
οποία δημιουργείται με την είσοδο της ντομάτας στην ευρύτερη
περιοχή της Μεσογείου τον 19ο αιώνα
Πίτσα
9. Ιταλικός παραδοσιακός χορός
Ταραντέλα
H Tarantella είναι παραδοσιακός χορός
της Κάτω Ιταλίας. Η Tarantella ξεκινά
από τα χρόνια του Μεσαίωνα και το
όνομά της το έχει πάρει από την πόλη
του Τάραντα, αλλά και τη γνωστή
αράχνη ταραντούλα. Το 16ο και 17ο
αιώνα πίστευαν ότι με το να χορεύεις
στους τρελούς ρυθμούς της Ταραντέλα,
θα σωζόσουν από τον "ταραντισμό",
μια ασθένεια που προερχόταν από
τσιμπήματα της αράχνης και
προκαλούσε υστερικές αντιδράσεις.
Μια εξήγηση γι' αυτή την πεποίθηση,
ίσως είναι ότι, επειδή ο χορός ήταν
κάτι το απαγορευμένο, οι γυναίκες
χρησιμοποιούσαν αυτή τη δικαιολογία
για να μπορούν να χορέψουν
ελεύθερα.
Η ταραντέλα χορεύεται από
ζευγάρια. Πρόκειται για κυκλικό
χορό με φορά των δεικτών του
ρολογιού, μέχρις ότου ο ρυθμός
γίνει πιο γρήγορος, οπότε τα
ζευγάρια αλλάζουν κατεύθυνση.
10. Η μουσική επιρροή των Ιταλών
συνθετών Παλεστρίνα, Κλάουντιο
Μοντεβέρντι, Αρκάντζελο
Κορέλλι και Αντόνιο
Βιβάλντι αποδείχτηκε τεράστια.
Τον 19ο αιώνα, η ιταλική
ρομαντική όπερα άνθισε με
συνθέτες, όπως οι Τζοακίνο
Ροσίνι, Τζουζέπε
Βέρντι και Τζάκομο Πουτσίνι.
Η Ιταλία φημίζεται για την σπουδαία συμβολή της στην Τρίτη τέχνη
κυρίως την περίοδο της Αναγέννησης. Πολλά ονόματα ιταλών
ζωγράφων έχουν γίνει παγκοσμίως γνωστά ενώ τα έργα τους
θεωρούνται ανεκτίμητο δείγμα της πολιτιστικής ιταλικής κληρονομιάς.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο Λεονάρντο Ντα Βιντσι, ο
Σάντρο Μποτιτσέλι, Τζοβάννι ντι Πέπο, ο Μιχαήλ Άγγελο, ο Ραφαήλ κ.α.
12. Το Ποδόσφαιρο είναι το εθνικό άθλημα των Ιταλών και το πάθος τους για το
άθλημα αυτό είναι φανερό. Η Ιταλία έχει κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο
Ποδοσφαίρου τέσσερις φορές : το 1934, 1938, 1982 και 2006. Το Γήπεδο
Τζιουζέπε Μεάτσα, είναι γήπεδο ποδοσφαίρου και βρίσκεται στο Μιλάνο της
Ιταλίας. Είναι η έδρα της Μίλαν και της Ίντερ. Ιδιοκτησιακά ανήκει στη Μίλαν
Ποδόσφαιρο
