ТЭОРЫЯ І ПРАКТЫКА МОВЫ Мілагучнасць мовы

1. Тэорыя і практыка мовы
Мілагучнасць мовы

2. “найбольш мілагучныя мовы сьвету
(італьянская і ўкраінская) маюць тую
асаблівасьць, што бадай заўсёды ў
словах, сказах спатыкаецца роўная
колькасьць галосных і зычных (1:1)…
Беларуская мова з большага
набліжаецца паводле чаргавання
галосных і зычных гукаў да згаданых
моваў (1:1,2; 1:1,3), але ўсё ж роўнавагі
не дасягае”.
Ул. Дубоўка, 1927

3. Імкненне да
адкрытага склада
бра-ма, ве-жа, кры-га

4. Санорны гук ў
траўка, хадзіў, воўк,
на ўроку

5. Асіміляцыйная
мяккасць
с’нег, з’вер, ц’вік

6. Падаўжэнне
зычных
чаканне, калоссе,
раздолле

7. Прыстаўныя і
ўстаныя гукі
без ільготаў,
гэты, возера,
Тадэвуш

8. Паўнагалоссе
салодкі, сярэдні,
кароткі

9. Канчатак –аў у родн.
скл. назоўнікаў мн. л.
кафедраў, партаў,
дрэваў, словаў

10. Поўныя канчаткі -ае,
яе,-ое (родн. скл.) і -аю,
-яю, - ою (тв. скл.)
старае песні,
з новаю торбаю

11. Поўныя формы
прыметнікаў,
дзеепрыметнікаў і
займеннікаў
я рады, ён згодны, іхні

12. Прамы парадак
словаў у сказе
Я спяваў табе песню.

13. Лілею млявы плёс люляе,
З-пад злежаных аблок здалёк,
Ляціць, віхлясты і бялявы,
Пялёстак лёгкі – матылёк…
Ён кліча ў блакіт лілею,
Каб не любіла больш да слёз
Бліскучы ад лускі і глею,
Самлелы, абмялелы плёс…
Рыгор Барадулін, «Матылёк»

14. Свидание
Плен
Стилей
Мчится
Лавка

15. Спатканне
Палон
Стыляў
Імчыць
Лаўка

16. Из нашего языка
Ларион
Бремя
Ботва
Виновен

17. З нашае мовы
Ларывон
Бярэмя
Бацвінне, націнне
Вінаваты

18. Вторник
Почерствевший
Нрав
Под льдиной
Гнёзд

19. Аўторак
Счарсцвелы
Нораў
Пад ільдзінай
Гнёздаў

20. Мусор
В унисон
Ржаной
Под высокой горой С
ними

21. Смецце
Ва ўнісон
Аржаны, іржаны
Пад высокаю гарою
З [й]імі

22. Вдохновение
Через лес
Прибрежный
Заочный
Согласен

23. Натхненне
Праз лес
Прыбярэжны,
узбярэжны
Завочны
Згодны

24. Лілею млявы плёс люляе,
З-пад злежаных аблок здалёк,
Ляціць, віхлясты і бялявы,
Пялёстак лёгкі – матылёк…
Ён кліча ў блакіт лілею,
Каб не любіла больш да слёз
Бліскучы ад лускі і глею,
Самлелы, абмялелы плёс…