1. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ
ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ
Μετφορμίνη - Πιογλιταζόνη
Π.Γ.ΧΑΛΒΑΤΣΙΩΤΗΣ
Επίκ.Καθηγητής
Β’ ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ –
ΜΟΝΑΔΑ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝ.ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ “ΑΤΤΙΚΟΝ”

2. ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ…..
Hesy Ra 1550 BC

3. “When Pharaoh Merenptah (1213 -1203 BC) died at about
age 60, he had atherosclerosis, arthritis and dental
decay.“
Allam AH et al,
Computed Tomographic
Assessment of Atherosclerosis
In Ancient Egyptian Mummies
20 ancient Egyptian mummiesJAMA 2009: 302(19)2091-4
high socio-economic position such as priests, court
officials
died at an average age 45,
serious cardiovascular diseases
vascular calcifications observed in both males &
females
used salt to preserve food (increases blood
pressure)
eating large amounts of bread, cheese, red meat
and poultry as well as honey and cakes with butter,
(increases cholesterol)

4. Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ
ΤΟ TSUNAMI ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ
J C Mbanya (IDF)
366 (285) εκατομ. παγκοσμίως
4,6 εκατομ. θάνατοι ετήσια
1 θάνατος κάθε 7 δευτερόλεπτα
600 εκατομ. σε 20 έτη
465 δισ.USD ετήσιο υγειονομικό κόστος
35 δισ USD φάρμακα (48 το 2015 IMS)
UN Meeting (19-20/9/11)
(47 τρισ. σε 20 έτη)

5. “ Η εκτίναξη του κόστους της υγειονομικής
δαπάνης σε δυσθεώρητα ύψη θα οδηγήσει στο
να μην καλύπτεται ένας αυξανόμενος αριθμός
πολιτών ή να υποβαθμίζεται η ποιότητα των
υπηρεσιών υγείας ιδιαίτερα για τα 24 εκ.
Διαβητικούς που πάσχουν από το 5η πιο
HHS Secretary
Kathleen Sebelius θανατηφόρο νόσημα στις ΗΠΑ.
Ο ΣΔ κόστισε $174 δισ το 2007, με αύξηση $8
δισ/έτος την τελευταία πενταετία.
Το συνολικό κόστος είναι ο συνδυασμός $116 δισ
σε άμεσο κόστος και $58.3 δισ σε έμμεσο”

6. ATTICA study
Μεταβολικό Σύνδρομο
25.2% Άνδρες
14.6% Γυναίκες
Panagiotakos D.B. et al, Am Heart J. 2004 Jan;147(1):106-12.
& Obes Res. 2004 Dec;12(12):1914-20 .
Επιπολασμός Διαβήτη
Άνδρες Γυναίκες Σύνολο Egaleo study
1990
7.1 (%) 7.6 (%) 7.8 (%) 5.9(%)
41-50 y: 6.4% vs 71-80 y 14.1%

7. Παθογένεια του διαβήτη
Μειωμένη / διαταραγμένη έκκριση ινσουλίνης
Υπεργλυκαιμία
Αυξημένη ενδογενής Αντίσταση των ιστών
παραγωγή γλυκόζης στην ινσουλίνη
Adapted from Del Prato S. Experts’ Forum 2001, Sardinia

8. Παθογένεια του διαβήτη
METFORMIN
PIOGLITAZONE
Υπεργλυκαιμία
Αυξημένη ενδογενής Αντίσταση ων ιστών
παραγωγή γλυκόζης στην ινσουλίνη
Adapted from Del Prato S. Experts’ Forum 2001, Sardinia

9. ΜΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΕΚΚΡΙΤΑΓΩΓΑ
• Μετφορμίνη
• Πιογλιταζόνη (Actos)
• Ακαρβόζη (Glucobay)
• GLP-1 agonists (Exenatide-Liraglutide)
• DPP-4 inhibitors (Sitagliptin-Vildagliptin-Saxagliptin)

10. METFORMIN

11. DIABETES
MANAGEMENT

12. POSITION STATEMENT

13. Quantifying the effect of metformin treatment and
dose on glycemic control
Hirst et al, Diabetes Care. 2012 Feb;35(2):446-54..
1950 – 2010 trials of at least 12 weeks' duration
Diabetics treated with metformin monotherapy or add-on therapy
monotherapy lowered HbA1c by 1.12% (95% CI 0.92-1.32)
vs placebo,
added to oral therapy lowered HbA1c by 0.95% (0.77-1.13)
vs placebo added to oral therapy,
added to insulin therapy lowered HbA1c by 0.60% (0.30-0.91)
vs insulin only.
greater reduction in HbA(1c) using higher doses of metformin

14. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗ
DIABETES PREVENTION
PROGRAM RESEARCH
GROUP
3234 υπέρβαροι μεσήλικες
με IFG ή IGT
metformin ή τροποποίηση lifestyle
για 2,8 έτη
Μείωση ανάπτυξης διαβήτη κατά
58% στην ομάδα
τροποποιημένης καθημερινής
δραστηριότητας
&
31% σε αυτούς που λάμβαναν
metformin

15. metformin in the liver
Diamanti-Kandarakis E et al. Eur J Endocrinol 2010;162:193-212

16. metformin on skeletal muscle
Diamanti-Kandarakis E et al. Eur J Endocrinol 2010;162:193-212

17. Effects of Metformin Versus Glipizide on Cardiovascular
Outcomes in Patients With Type 2 Diabetes and Coronary
Artery Disease
Hong et al, December 10, 2012, doi: 10.2337/dc12-0719 Diabetes Care 2012
A total of 304 type 2 diabetics with CAD, mean age = 63.3 years were
enrolled. Participants were randomly assigned to receive either
glipizide (30 mg daily) or metformin (1.5 g daily) for 3 years
Both groups achieved a significant
decrease in the level of GHbA1c (7.1%
in the glipizide group and 7.0% in the
metformin group)
Intention-to-treat analysis showed an adjusted
hazard ratio (HR) of 0.54 (95% CI 0.30–0.90; P =
0.026) for the composites of cardiovascular events
among the patients that received metformin,
compared with glipizide

18. A: Metformin use
B: Lactic acidosis cases

19. metformin on the ovary
Diamanti-Kandarakis E et al. Eur J Endocrinol, 2010;162:193-212

20. Mortality After Incident Cancer in People With and Without
Type 2 Diabetes Impact of metformin on survival
Currie et al, Diabetes Care February 2012 vol. 35 no. 2 299-304
112,408 individuals, 8,392 had DM Cancer mortality
was increased in DM
And in those on
Monotherapy with
Sulfonylureas or insulin
but reduced in those
on metformin monotherapy

21. METFORMIN & CANCER CELL

22. METFORMIN & AGING

23. METFORMIN
& ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΚΑ
Το 4% των διαβητικών με φυσιολογική νεφρική λειτουργία μπορεί να
ανπτύξουν νεφροπάθεια λόγω σκιαγραφικών (eGFR of 45 ml/min/1.73 m2)
Το 8% των διαβητικών με metformin (serum creatinine levels < 1.5 mg/dl)
που θα λάβουν σκιαγραφικό βρίσκονται σε κίνδυνο νεφρικής βλάβης
Η ενδαρτηριακή πιο επιβλαβής από τη φλεβική χορήγηση
Ενυδάτωση με φυσιολογικό ορό, διττανθρακικά και ακετυλοκυστεϊνη
Μόνο οι διαβητικοί με GFR ≥ 60 ml/min/1.73 m μπορούν να συνεχίσουν τη
λήψη metformin
Parra D et al, Pharmacotherapy. 2004 Aug;24(8):987-93.
Eur Radiol. 2011 Dec;21(12):2527-41

24. Metformin
Αρνητικά σημεία
Γαστρεντερικές διαταραχές και ειδικά στις μεγάλες
δόσεις.
Γαλακτική οξέωση αν και εξαιρετικά σπάνια,
Αντενδείξεις:
Πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου
Στεφανιαία νόσο
Νεφρική ανεπάρκεια
Χρόνια ηπατική νόσο
Πνευμονική ανεπάρκεια

25. Long term treatment with metformin in patients
with type 2 diabetes and risk of vitamin B-12
deficiency: randomised placebo controlled trial
de Jager et al, BMJ. 2010; 340: c2181.
The absolute risk of vitamin B-12 deficiency
(<150 pmol/l) at study end was 7.2 % higher in
the metformin group than in the placebo
group (95% CI 2.3 to 12.1; P=0.004)
Patients with vitamin B-12 deficiency at study
end had a mean homocysteine level of 23.7
µmol/l (95% CI 18.8 to 30.0 µmol/l), compared
with a mean homocysteine level of 18.1 µmol/l
(95% CI 16.7 to 19.6 µmol/l; P=0.003) for
patients with a low vitamin B-12 concentration
and 14.9 µmol/l (95% CI 14.3 to 15.5 µmol/l;
P<0.001) for patients with a normal vitamin B-
12 concentration (>220 pmol/l).

26. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Δεν έχει ουδεμία επίδραση στην ινσουλινοέκκριση και στη
διαδικασία της όρεξης
Ο υπογλυκαιμικός μηχανισμός στηρίζεται κυρίαρχα στη
αναστολή της ηπατικής παραγωγής γλυκόζης και εν μέρει
στην προαγωγή της ινσουλινοευαισθησίας στην περιφέρεια
Μονοθεραπεία ή συνοδός αγωγή σε κάθε άλλη αντιδιαβητική
αγωγή
Η νεφρική-καρδιακή –ηπατική ανεπάρκεια αλλά και η γαλακτική
οξέωση αποτελούν τους κύριους περιορισμούς της
μετφορμίνης

27. PIOGLITAZONE

28. From the 20th .....
.....to the 21st century
April 1953
1809 - 1882 April 2003

29. MICROARRAYS
GENE PROJECTS

30. GENE EXPRESSION
IN DIABETES MELLITUS
• Studied 6.451 genes where
hyperglycemia modified the
expression of 85
• Insulin treatment normalized 74
• …while modified the expression of
29, previously normal .!!!
• But 11 remained unchanged
Sreekumar R, Halvatsiotis P, Nair S.
Diabetes 51:1913-20, 2002

31. GENOME & DIABETES MELLITUS
Fold Gene name
Structural/contractile genes Gene Expression Profile in Skeletal
2.9* Calmodulin Type I Muscle of Type 2 Diabetes and the
2.1* Troponin I fast-twitch Effect of Insulin Treatment
2.1 Troponin C fast-twitch Raghavakaimal Sreekumar, Panagiotis
Halvatsiotis, et al Diabetes 51:1913-
2.0* Skeletal muscle C-protein
1920, 2002
2.0 Troponin I slow-twitch
1.9 Tropomyosin
Stress response/energy
metabolism
3.2 Heat shock protein, 70 kDa
2.0 NADH dehydrogenase-
ubiquinone
Growth factor/tissue development
2.9 IGFBP-5
2.2* MCL1
2.1* Cadherin FIB3

32. «ΔΙΑΒΗΤΟΓΟΝΑ» ΓΟΝΙΔΙΑ

33. SINGLE NUCLEOTIDE POLYMORPHISM
• 10.000.000 SNIPs
• Polymorhism
if present in <1%
• Linkage studies
• p < 5 x 10-7 ΔΙΑΒΗΤΟΓΟΝΑ ΓΟΝΙΔΙΑ
Schaefer et al Diabetologia 2007, 50:2443-50
Liu et al, J Biol Chem 2008, 283:8723-35

34. POSITION STATEMENT

35. Επίδραση του ACTOS στην αντίσταση στην ινσουλίνη
και τη λειτουργία των β-κυττάρων στο ΣΔ τύπου 2 (HOMA).
40 Αντίσταση στην ινσουλίνη 50 Λειτουργία β-κυττάρων
30,34 41,41
30 40
Ποσ οστιαία αλλαγή
Ποσοστιαία αλλαγή
20
30
10 22,38
20
0
-10 10
-12,49
-20 ACTOS
0
Placebo Placebo ACTOS
30 mg/ημέρα 30 mg/ημέρα
Rosenstock J et al, 1999

36. actos στη ινσουλίνη καλύτερη
γλυκαιμική ρύθμιση
(%) HbA1c αλλαγή από την αρχική επίσκεψη της μετά 6 μήνες
0.4
0.2
n=138 n=144
0
-0.2
-0.4
-0.6
- 0,55% vs placebo
-0.8 0,69%
-1.0 -1.2 *
**
Pioglitazone 30mg + insulin
*p<0.002 Pio + Ins vs baseline
Placebo + insulin
**p<0.002 Pio + Insulin vs PLB +Ins
Mattoo V. et al. Clinical Therapeutics, Vol 27, No 5, 2005

37. Μονοθεραπεία
Placebo (n = 25)
1.0
7.5 mg (n = 27)
0.5
15 mg (n = 26)
0.0 30 mg (n = 26)
**
-0.5 45 mg (n = 21)
* * *
ΔHbA1C (%)
* *
-1.0 * *
* * * * *
-1.5 *
* * - 2,6% vs placebo
-2.0 * * * *
* *
-2.5
*
-3.0 * *
* * *
0 2 4 6 10 14 18 22 26
Εβδομάδες
* p< 0.05 vs. baseline
Aronoff et al. Diabetes Care 2000;23:1605-11.

38. Πιογλιταζόνη ή Γλιβενκλαμίδη
HbA1c - 52 εβδομάδες
Pioglitazone Glibenclamide
8.8
8.6
8.4 *
HbA1C (%)
8.2
8
7.8
7.6 †
7.4
7.2
7
0 12 20 28 36 44 52
* P<0.05, glibenclamide vs. pioglitazone Weeks
† P<0.01, glibenclamide vs. pioglitazone
Tan MH et al., Diabetic Medicine 21(8):859, 2004.

39. Το Actos παρέχει αποτελεσματική και μακροχρόνια
γλυκαιμική ρύθμιση ως μονοθεραπεία (1 έτος)
Actos vs Μετφορμίνη Actos vs Γλιμεπιρίδη Actos vs Γλικλαζίδη Actos vs Γλιβενκλαμίδη
0
-0,2
-0,4
0,6*
-0,6
-0,78
-1,50%
Μείωση % HbA1c
-0,8 n=123
-1
1,27* 1,3 *^
1,41% 1,35
-1,2 1,43
1,5% N=200
-1,4 n=121
n=597 *P<0,001 vs basal
*P=0,027 N=1270
n=597 ^P<0,005 vs Glib
-1,6
1.Schernthaner G. The efficacy of pioglitazone compared to metformin in drug naïve patients with type 2 diabetes. Diabetes 2003; 52(suppl.1): A 455
2.Maher LJ, et. Al. A comparison of the effects of pioglitazone and gliclazide on metabolic control in drug-naïve patients with type 2 diabetes. Diabetes 2003; 52 (suppl.1): A 461
3. Herz M et al. Long term effects of pioglitazone and glibenclamide on insulin sensivity and glycemic control in patients with type 2 diabetes. Diabetes Metab, 21, 859-866,2004
4. Tan M et al. Long term effects of pioglitazone and glimepride on insulin sensivity and glycemic control in patients with type 2 diabetes. Clinical Therap. Vol 26, No 5,2004

40. Actos + Met vs Glic + Met
Glic+Met 0,77%
Actos+Met 0,89%
Charbonnel et al. Diabetologia 48:1093-1104 (2005).

41. Πιογλιταζόνη και Σουλφονυλουρία
αλλαγή του Λιπιδικού προφίλ.
Αρχική
2.92 2.93 5.48 5.55 1.11 1.98 3.20 3.28
(mmol/L):
LOCF
*p≤ 0.05 έναντι αρχικής
†p≤ 0.05 ‘εναντι placebo
Schneider R, et al, Diabetes 1999; 48 (Suppl 1): A106
Hanefeld M, et al, Exp Clin Endocrinol Diabetes 2000; 108 (Suppl 2): S256

42. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗ
DIABETES PREVENTION
PROGRAM RESEARCH
GROUP
3234 υπέρβαροι μεσήλικες
με IFG ή IGT
metformin ή τροποποίηση lifestyle
για 2,8 έτη
Μείωση ανάπτυξης διαβήτη κατά
58% στην ομάδα
τροποποιημένης καθημερινής
δραστηριότητας
& 31% σε αυτούς που
λάμβαναν metformin

43. Συχνότητα εμφάνισης διαβήτη &
troglitazone
et al. Diabetes 2005;54:1150-1156

44. Peroxisome Proliferator-Activated Receptors at the Crossroads of
Obesity, Diabetes, and Cardiovascular Disease
J Am Coll Cardiol. 2006;48(9s1):A24-A32. doi:10.1016/j.jacc.2006.04.097
Date of download: Copyright © The American College of Cardiologists.
7/13/2012 All rights reserved.

45. ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΛΙΤΑΖΟΝΩΝ

47. Effect of Insulin
Sensitizer Therapy on
Atherothrombotic and
Inflammatory Profiles
Associated With Insulin
Resistance
McCoy et al,
Mayo Clin Proc. 2012 June;
87(6): 561–570.
There is a close and direct
association between insulin
resistance and prothrombotic and
proinflammatory factors linked to
atherothrombotic disease.
Metformin & pioglitazone
combination therapy, in addition to
enhancing insulin sensitivity,
significantly improved these
factors.

48. Μέση μεταβολή στο μέσο πάχος
της έσω μέσω καρωτίδας
LS Μέση μεταβολή από την αρχική εκτίμηση
0,015
Γλιμεπιρίδη Πιογλιταζόνη HCl
Πάχος της έσω μέσω καρωτίδας του
οπίσθιου τοιχώματος (mm)
0,010
0,005
0,000
-0,005
*
-0,010
Αρχική τιμή Εβδομάδα 24 Εβδομάδα 48 Εβδομάδα 72
*P=0,017
Το πάχος της έσω μέσω Διαφορά ομάδας θεραπείας, Τελική επίσκεψη
ΓΛΙ (N=186) ΠΙΟ (N=175)
καρωτίδας στην αρχική -0,013 (95% διάστημα εμπιστοσύνης: -0,024,-0,002)
εκτίμηση (mm) 0,779 (0,008) 0,771 (0,008)
LS μέσο (SE)

49. Επίδραση της Πιογλιταζόνης
στην αρτηριακή πίεση
Placebo + Μετφορμίνη Πιογλιταζόνη + Μετφορμίνη
1
0.45 0.38
mm Hg
0
-1
c,d
-1.45
-2
a
p<0.01 c
p<0.02 έναντι αρχικής
a,b
b
p<0.04 d
p<0.05 έναντι placebo
-3 -2.75
Takeda Pharmaceuticals America Inc., Data on file study 027

51. Άρθρο σύνταξης στο Lancet
)
“Παρόλο που η ροσιγλιταζόνη και η
πιογλιταζόνη έχουν πολλές ομοιότητες
όσον αφορά το προφίλ ανεπιθύμητων
ενεργειών τους, διαφέρουν στο ότι η
πιογλιταζόνη φαίνεται ότι σχετίζεται με
βελτιώσεις στο φαινότυπο των λιπιδίων,
υποδηλώνοντας ότι τα φάρμακα αυτά
επιδρούν διαφορετικά στον
καρδιαγγειακό κίνδυνο
Retnakaran R and Zinman B Lancet. 2009 Jun 20;373(9681):2088-90

52. Effects of Rosiglitazone, Glyburide, and Metformin on β-
Cell Function and Insulin Sensitivity in ADOPT
Kahn et al, Diabetes May 2011 vol. 60 no. 5 1552-1560
drug-naïve patients with type 2
diabetes (4,360 total) were
treated for a median of 4.0 years
with rosiglitazone, metformin, or
glyburide and were examined
with periodic metabolic testing
using an OGTT
Measures of β-cell function and
insulin sensitivity from an OGTT
showed more favorable changes
over time with rosiglitazone
versus metformin or glyburide

53. Επίδραση της Πιογλιταζόνης & της
Γλικλαζίδης στη HbA1c, μετά από δύο έτη.
9
N=289
N=261
* p <0.001 Πιογλιταζόνη
Pio
8.5 *
N=251 ‡ p <0.01
Glic
† p <0.05 Γλικλαζίδη
Hb1c (%)
*
N=246 *
8 N=128
N=266 ‡
*
N=238 † N=140
† N=157
7.5 N=271
* †
N=237 †
N=246
N=203
N=237 N=259
N=268 N=237
7 N=175 N=146
N=267 N=230 N=232 N=198 N=154
N=269 N=262
6.5
I I I I I I I I I I I I I
0 4 8 12 16 24 32 42 52 65 78 91 104
Εβδομάδες θεραπείας
Tan MH et al Diabetes Care, 28: 2005; 28: 544-550, 2005

54. Αντενδείξεις στη χορήγηση δισκίων
Διγουανίδια Γλιταζόνες
Νεφρ. Ανεπ. ++ _
Καρδ. Ανεπ. + ++
Ηπατ. Ανεπ. + ++
Οξείες + +
καταστάσεις
Εγχείρηση ++ +

55. The use of pioglitazone and the risk of bladder cancer in
people with type 2 diabetes
Azuay et al, BMJ. 2012 May 30;344:e3645. doi: 10.1136/bmj.e3645.
oral hypoglycaemic agents between 1
January 1988 and 31 December 2009
115,727 new users of oral hypoglycaemic
agents, with 470 patients diagnosed as
having bladder cancer during follow-up
Overall, ever use of pioglitazone was
associated with an increased rate of
bladder cancer (rate ratio 1.83, 95%
confidence interval 1.10 to 3.05)
rate increased as a function of duration of use, with the highest rate
observed in patients exposed for more than 24 months (1.99, 1.14 to
3.45) and in those with a cumulative dosage greater than 28,000 mg
(2.54, 1.05 to 6.14).

56. Association between thiazolidinedione treatment and risk
of macular edema among patients with type 2 diabetes.
Idris et al, Arch Intern Med. 2012 Jul 9;172(13):1005-11 .doi:10.1001/
archinternmed.2012.1938.
cohort study of 103,368 patients with T2D and
no DME at baseline
January 1, 2000, through November 30, 2009
thiazolidinedione use was associated with an
increased risk of DME at 1-year follow-up
(OR, 2.3 [95% CI, 1.5-3.6]) and 10-year follow-
up (hazard ratio [HR], 2.3; [95% CI, 1.7-3.0]).
similar for pioglitazone & rosiglitazone
Combination therapy with insulin was
associated with a higher risk of DME after
propensity score adjustment (HR, 3.0 [95% CI,
1.5-5.9])

57. ΓΛΙΤΑΖΟΝΕΣ
Ανεπιθύμητες Ενέργειες
Προκαλούν περιφερικά οιδήματα, κατακράτηση υγρών
Η ροζιγλιταζόνη μπορεί να επιδεινώσει καρδιακή λειτουργία
Προκαλούν ήπια υπόχρωμη αναιμία
Προκαλούν αύξηση του βάρους (2-5 κιλά)
Επιδείνωση της οστεοπόρωσης (κατάγματα)
Έχουν ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη Ca ουροδόχου κύστεως
Οίδημα ωχράς
57

58. PPARγ ενεργοποιητές (ΤΖDs) και καρδιακή
ανεπάρκεια
 Επί παρουσίας παραγόντων κινδύνου για Κ.Α (κυρίως
προηγούμενο έμφραγμα μυοκαρδίου ή σημαντική
βαλβιδική πάθηση) έναρξη αγωγής με την χαμηλότερη
δόση πιογλιταζόνης .
 Εάν παρατηρηθεί εύρημα υπερφόρτωσης υγρών
(συνήθως οιδήματα κ. άκρων ) κατά την διάρκεια της
αγωγής με πιογλιταζόνη , τότε έλεγχος για πιθανή Κ.Α
( echo καρδιάς).
 H πιογλιταζόνη θα πρέπει να αποφεύγεται σε
συμπτωματικούς ασθενείς με κλάσμα εξώθησης <
40% ( αντενδείκνυται σε ασθενείς με Κ.Α σταδίου Ι - ΙV
κατά ΝΥΗΑ ) Diabetes Care Jan. 2004;
Recommendations ADA Erdmann et al Eur.Heart Journ.2008;29,12

59. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
• Η pioglitazon στοχεύει στην αντιμετώπιση
της ινσουλινοαντίστασης και βελτιώνει τα
επίπεδα γλυκαιμίας χωρίς την εμφάνιση
υπογλυκαιμιών
• Βελτίωση της δυσλιπιδαιμίας αλλά και
εμφάνιση αντιαθηρογόνου δράσης

60. Metformin vs Pioglitazone
Endogenous Glucose Production
Rita Basu, Diabetes 2008. 57:24-31

61. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η ινσουλινοαντίσταση αποτελεί βασικό συστατικό στην
παθοφυσιολογία του τύπου 2 διαβήτη
Η Metformin και pioglitazone στοχεύουν στην αντιμετώπιση της
ινσουλινοαντίστασης με διαφορετικούς μηχανισμούς
Η Metformin και η pioglitazone έχουν συνεργιστική δράση
Η Metformin και η pioglitazone μειώνουν τον καρδιαγγειακό
κίνδυνο έμμεσα
Μπορούν να χορηγηθούν σε συνδυασμό με όλα τα
αντιδιαβητικά σχήματα